43 දින හතරේ ආගිය තොරතුරැ 1 කොටස

දින 4ක විඩාබර චාරිකාවක් අවසන් කර සිරා නැවතත් කාමරයට සේන්දු විය... ඒ දින කීපය කෙතරම් දේ ජීවිතයට තිළිණ කරන ලද්දේද? කෙතරම් නොදුටු දේ දුටුවේද? නොඇසූ කථා ඇසුවේද?  යන වග කල්පනා කරමින් සිරා විසින් තවත් පෝස්ටුවක් සිරාගේ කාමරෙන් මෙසේ ඔබ වෙත තිළිණ කරයි......මෙය කොටස් කීපයක් ලෙස පළවන එකකි.


ඉහත දැක්වූ චාරිකාව පිළිබද චමීගේ පෝස්ටුව අවසානයේ දැක්වූ සටහනට ප්‍ර‍තිචාර දැක්වූ හුදී ජනයාගේ පහන් සංවේගය උදෙසා යමක් දෙසා බාන්නට මා හට සිත් වූ නිසා මේ පෝස්ටුව දමමි. චාරිකාව පිළිබද කිසිවක් ලියන්නට මා හට කලින් අදහසක් නොවූවත් ඉල්ලීම ඉවත ලනු නොහැකි හෙයින් ගමන අවසන ඒ පිළිබද යමක් ලිවීමේ තිර අධිටනින් සිරා අමු පාන්දර 3.30 ට චාරිකාව යාමට නිවසින් පිට විය. මා පියානන් ගමනේ සංවිධායක තුමාය, නිතර නිතර සංචාරයට ප්‍රිය, පවුලේ පුද්ගලික වාහන වෙනුවට විශාල පිරිසකට අඩු වියදමෙන් යෑමට හැකි සංචාර සංවිධානයට සිරාගේ පියා අති ශූරය.... ඒ හුදෙක් විනෝදයට මිස සත පහක වත් ආර්ථික යහපතකට නොවන බැව් සැලකුව මනාය... එපරිද්දෙන්   වසරකට චාරිකා දෙකක් සංවිධානය වේ. මේ වෙනුවෙන් සිරාගේ ඥාතීන්ට අමතරව  බොහෝ දෙනෙකුගේ සහය නිරතුරැ ලැබෙන අතර චාරිකාවට සහභාගී වීමට  කාන්තා පිරිමි භේදයකින් තොරව විවිධ වයස් කාණ්ඩයන්හි නියත පිරිසක් නිරතුරැ සූදානමෙන් සිටී....ගිය වසරේ යාපනය හා නැගෙනහිර සංචාරය කල බැවින් මෙවර අවධානය යොමු වී තිබුනේ දකුණු පළාත හරහා රට මැදට සංචාරය කිරීමයි.  සංවිධායක තුමා පියා වීමත්, වැඩි වගකීමක් සිරා පිට පැටවීමත් නිසා මා හට මෙවැනි සංචාරයක සියලු රස උකහා ගත නොහැක... කිසිදු අඩුපාඩුවක් කිසිවෙකුටත් නොවීමට වග බලා ගැනීම සිරාගේ පරම යුතුකමයි. .


දවස් 4ක් සදහා සෑහෙන සියලු අඩුම කුඩුම බස්රථය වෙත පැටවීම මුලින්ම ඇරඹිනි...අහිංසක සිරා නාට්ටාමි චරිතයට පණ පොවමින් සියල්ල බස් රථයේ වහලය මත ස්ථාන ගත කලේය. මේ අතරට බොහෝ දේ ඇතුලත්ය... ගෑස් ලිප් මෙන්ම ගෑස් සිලින්ඩර් ද, පැදුරැ කොට්ට, විශාල හට්ටි මුට්ටි, ආහාර ද්‍ර‍ව්‍ය (පොල්  ගෝනි 3ක් / හාල් ගෝනි 2 /අලගෝනි 1/ලූණු ගෝනි 1 ඇතුලුව), පානීය ජලය අඩංගු භාජන, ගමන් මලු, ආහාර සැකසීමේ උපකරණ,  ඒ අතර වෙයි.


බස්රථය අශෝක් ලේලන්ඩ් ය, ආසන 42 කි, කුඩාකල සිටම රථගාය වැළදී තිබූ හෙයින් චමින්ද අයියා රියදුරැ අසුනේ වාඩිවිය.. ඔහුගේ ගෝලයා සුජී නම් වෙයි ඉදිරි ඇන්දේ දත් වලින් එකක් පමණක් ඉතිරි වී ඇති හෙයින් ඔහුගේ සිනාව අගනේය.. වරක් දුටු අයෙකුට තවත් වරක් බලන්නට ආසා හිතෙයි.... අපගේ සූපවේදී තුමා ලෙස හිච්චි අයියා කටයුතු කරයි, ප්‍රදේශයේ ජනප්‍රියව තිබූ මකර රැවක් සහිත අවන්හලක් පවත්වාගෙන ගිය අයෙකු නිසා චීන කෑම පිළිබද දොලක් ඔහු දුටු වේලේ සිට සැමටම බෝවී ඇති බව නිකමට මෙන් සිරාගේ අක්මාවට දැනුනි.....


පැයක පමණ කාලයක් බඩු බාහිරාදිය පැටවීමට වැය විනි. ඒ අතර තුර අපගේ චාරිකා නඩය එකා දෙන්නා  බැගින් ආරම්භක රේඛාවට වාර්තා කර තිබිනි.... මෙම නඩය සමාජයේ විවිධ පැතිකඩ මෙන්ම වයස් කාණ්ඩයන්ද නියෝජනය කරන්නවුන්ගෙන් සමන්විත බැවින් ගමනේදී ඇසෙන කථා බහද විනෝදජනක බැව් පෙර චාරිකා වලින් සිරා අවබෝධකර ගෙන තිබිනි.... 

මූලික කටයුතු සියල්ල අහවරය.... තමාට ලැබුණු අංකය අනුව සියල්ලන් ආසන ගතවී හමාරය.....

දඩාස්....

සිරාගේ පියාගේ දෝතින් මිදී තාර ගැට්ට සිපගෙන කෑලි බවට පත්වූ පොල් ගෙඩියේ ආනුභාවයෙන් අපගේ බස් රථය ගමන් ආරම්භය සටහන් කලේය.

පළමු දින නවාතැන කතරගම පුදේශයේය. චමින්ද,හිච්චි,සුජී,සිරා ඇතුලු බොහෝ දනන් අධිවේගී මාර්ගයේ අසිරි සිරි නොදුටුවන් නිසා කඩුවෙල හරහා ගොස් කොට්ටාව පිවිසුමෙන් වීරයන් මෙන් අධිවේගී මාර්ගයට රථය යොමු කලා පමණි.....

හෝව් හෝව් හෝව්.......

පොලිස් නිලදරැවෙක් බෙරිහන් දෙයි....

ඇයි මොකෝ..... ඉදිරි දොරෙන් හිස එළියට දමා සුජී විමසයි....

සිහින් හිනාවක් දැමූ එතුමානෝ බස් රථය උඩ පටවා ඇති සබ්බ සකලමනාවම පෙන්වා .. මේකෙ යන්න නම් මේ ඔක්කොම ඇතුලට දා ගන්න යනුවෙන් අප හට විධානය කර නැවතත් සිහින් හිනාවක්ම පෑවේය.

උදේ පාන්දරම සාටර් වූ සෙයක් සිරා හට දැනින... පිවිසුමේ ප‍සෙක බස් රථය නවතා වදුරැ රැලක් සේ පිරිස ඔන්න දැන් බඩු බාන්නට සූදානම් වෙයි... අධිවේගයේ ධාවනය වන අනෙක් රථ වල උන් අපට දසන් දක්වා සිනා සෙති.... ඒ කින්ඩියටදැයි මිනිසත් කමටදැයි සිරා හට එවේලේ නොදැනිනි.

රථාචාර්ය වරයා මෙන්ම ගෝලයාද මේ මාර්ගයේ කලින් ගිය වුන් නොවුන නිසාත් කිසිම අයුරකින් මේ නීතිය කලින් අපට ශුවණය වී නොතිබීම නිසාත්  මේ ඛේදජනක ඉරණමට අප ගොදුරැ විය... පැයක් පුරා බස් රථයේ ඉහළ කොටසේ ගොඩගැසූ බඩු පොදි අවු රශ්මිය මධ්‍යයේ දැන් දැන් රථය තුල ගබඩා වෙයි.... ඉඩකඩද  ඇහිරී යයි... රථය තුල  ඔබ මොබ ගමන දැන් නම් උගහටය...

සිරාගේ කාමරයට සපැමිණි ඔබද බස් රථයක  මේ අයුරින් බඩු පටවා දිනක අධිවේගයේ ගමන් කරන්නේනම් මේ සිද්ධිය හොදින් මතක තබා ගන්න... රථය උඩ බඩු නොපටවන්න....සියල්ලම ඇතුලට දා ගන්න.

පෑ භාගයක පමණ කාල පමාවකින් අප අධිවේගයට පිවිසුනෙමු.... චමින්ද අයියා හට කලින් මෙම මාර්ගයේ ධාවන අත්දැකීම් නැති නිසාත් ජීවිත 42 ක වගකීමක් ඔහු සතුව ඇති නිසාත්දෝ රථය සිතූ තරම්  වේගයෙන් ධාවනය නොවුනි... අප බස් රථය තවත් වාහනයකට පසු කලා නම් ඒ යම් ආපදාවකට පත්වූ රථයක්ම විය... ඒ අවස්ථාවන්හිදී අත්පුඩියක් ගසා රියදුරැ තැනට දිරි දීමට රථයේ හුන් බහුතර ජනයා ක්‍රියා කලහ. සිරා හට අධිවේගයේදී  එතරම් ත්‍රිලක් නොදැනුනු අතර... සාමාන්‍ය මාර්ගයකදි නිතර දකින් දසුන් (වාහන/කඩපිල්/මිනිසුන්) නොමැති වූ හෙයින් යම් උදාසීන ගතියක් නම් දැනුනි....  විශාල රබර් වතු,ගල් වැටි, කුඹුරැ  දෙපලු කරමින් මාර්ගය  සකසා ඇති අන්දම නම් ඉස්තරම්ය.


එහෙත් කිලෝ මීටර් සියයකට මදක් වැඩි දුර ගෙවා පින්නදූව පිවිසුමෙන් අප පිටවන විට සෑහෙන තරමේ කාලයක් ඉතිරි වී තිබුනි.... එය මෙවැනි ගමනකදී ඉතා වැදගත් ජයග්‍ර‍හණයකි..  
ඒ නිසාවෙන් අධිවේගී මාර්ගය දැයට දායාද කල ඉහල සිට පහළ හැමටම සිරාගේ ආචාරය !

කරැණු එසේ සිදු වීමෙන් අතතුරැව බස් රථය ගාල්ල තිස්සමහාරාම මාර්ගයෙන් මාතර වෙහෙරහේන විහාරය බලා පිටත් වුනි.  මෙම විහාරය සතු ඉතා මනරම් බුදු පිළිමය මෙන්ම උමං විහාරයද නිසා  සංචාරකයන්ගේ නොමද ආකර්ශනය දිනා සිටී. විහාරයට ඇතුලුවෙන තැනම තිබුනේ මෙවැනි අවවාදයකි.

ප්‍රේමය හා රාගය අතර වෙනස හදුනාගත නොහී අසරණ පෙම්වතුන්/වතියන් කෙරේ 

දයානුකම්පිතව ඒ දැන්විම දක්වා තිබුනි.

මේ ආකාරයේ විශාල උමං විහාර ගෙයක් ලංකාවේ තවත් තැනක තිබේදැයි සැක සහිතය. එය එතරම්ම අනර්ඝ නිර්මාණයකි. ශ්‍රීමත් විලියම් ගොපල්ලව ලංකේෂ්වර තුමන්
1969. 12. 13  දින උමං විහාරයට මුල් ගල තබා ඇත්තේ තවත් දහසක් පින්වතුන් සමගින්ය.

දර්ශනීය දැවැන්ත බුදු පිළිමය

උමං විහාරගෙයට පිවිසුම

උමං විහාරගෙය ඇතුලත

මෙම ප්‍රදේශය පුරාවටම උමං විහාරගෙය විහිදී පවතී

විහාර කර්මාන්තයට මුදල් ලබා ගැනීමට වෙහෙර හේන විහාරය භාවිතා කර ඇති ක්‍ර‍මවේදය සිත් ගන්නා සුලුය. එයා කුඩා දරැවන් පවා පොළඹවන එකකි.

ඉහලට ඇති තරප්පු පෙළ දිගේ සිරා බුදු පිළිමයේ ඉහළ කොටසට අවතීර්ණ විය.. එතැන තිබුනේ මෙවැනි අවවාදයකි...

මෙසේ තැන තැන අවවාදාත්මක පුවරැ තබන්නට සිදුවී ඇත්තේ අපේ උන්ගේ ක්‍රියාකලාපය ඉතා හොද නිසාය..... මාස ගණනක් තිස්සේ කාසි හා නෝට්ටු බුදු පිළිමය මත සැතපී එයට නිගා දෙන බවට.. සමහර කාසි වටා බැදී ඇති දියසෙවල සමූහය දෙස් දෙයි.

පිළිම වහන්සේ අභියස කාසි හා නෝට්ටු වැටී ඇති අන්දම

වෙහෙරහේනෙන් අනතුරැව නැවතත් ගාල්ල - තිස්සමහාරාම මාර්ගයට වැටී  අප දැන්  ඉදිරියටම ගමන් කරමින් සිටී උදේ පාන්දරම පිසූ ආහාර නරක් වීමේ අවධානම නිසා තංගල්ල හා අම්බලන්තොට අතර ග්‍රාමීය පන්සලක කරැණාවන්ත ස්වාමීන් වහන්සේ නමකගේ අවසරයෙන් නඩය දිවා ආහාරයට ගමන නතර කලෝය. සියල්ලන්ම උද්යෝගයෙන් දිවා ආහාරය භුක්ති විදියි...


දිවා ආහාරය අවසන සිරා හට බොගක සේයා  පහළ වූ හෙයින් පෙර කී ස්වාමීන්වහන්සේගේ මගපෙන්වීමෙන් කැලෑබද ටොයිලැට්ටුවක් වෙත ගොස් අදාළ කාරණය ඉටුකර ගෙන එලියට බැස්සෙමි...
සිරාගේ ආගමනයෙන් ඔද වැඩීගිය අතිජාත මිතුරැ කැලක් දිවුල් ගසක් මතට නැග සිරා හට ඔච්චම් කලේ 
හූ හූ උඹට බොග වුනාද අසමිනි.

අපට සරණ වූ එම පන්සලේ නඩත්තු කටයුතු වෙනුවෙන් යම් ආධාර මුදලක් ලබා දුන්නද නායක හිමියන් එය එකහෙලාම ප්‍ර‍තික්ෂේප කලේ අපේ වගකීම ඔබ වැනි ඇත්තන්ට උපකාර කිරීම බැව් දක්වමින්ය. එහෙත් අපේ නඩයේ වැඩිහිටියන්ගේ පෙරැත්තයෙන් පසු උන්වහන්සේ එය භාරගත්තේ අපේ ගමනට සුභපතා අපහටද පින් දීමෙන්ය...


මීලගට ඇත්තේ සිතුල්පව්ව විහාරයට ලගා වීමයි, අප තිස්සමහාරාමයේදි නතර වූයේ නැත. යෝධ කණ්ඩිය හන්දියෙන්  හැරී තාර ගැටිති සහිත පාරක් ඔස්සේ කිලෝමීටර් 24කට ආසන්න දුරක් ගෙවා යාල අභය භූමිය හරහා සිතුල් පව්වට යා යුතුය.




පළමු දින තවමත් අවසන් නැත... එහෙත් සියල්ල ලියන්නට ගියොතින් පෝස්ටුවේ දිග වැඩි විය හැකි හෙයින් මෙතැනින් නවතිමි.



මීළග කොටසින්...

50 දශකයේ අපේ ගමේ විසූ චාරිකා සංවිධායක ජුලියන් අයියාගේ චාරිකා මතක සටහන්
සිතුල් පව්වේ හිස් අරක්කු බෝතල් බැම්ම
ඉලනාග රජුගේ ගිරිලිපිය
සමග තවත් දෑ.....................

එතෙක් රැදී සිටින්න...

මම සයිබරයේ අලුත් මිතුරා සිරා................


ප.ලි


වෙහෙරහේන විහාරය පිළිබද ඉතිහාස තොරතුරැ මා සතු නොවන බැවින් දන්නා අය කොමෙන්ටුවක් ලෙස ඉදිරිපත් කරන්නේ නම් මැනවි.....