74 පන්සලේ අපි කල පාඩම්....

අද කියන්න යන්නෙ 2001 වර්ෂයෙ සිදුවුන අවාසනාවට ඇත්ත කථාවක්... මේ වසරෙ සිරා අ.පො.ස උ/පෙ විභාගයට පෙනී සිටි නිසා බොහොම වැර වීරියෙන් පාඩම් කරමින් සිටි කාලයක්... ගෙදර වටේම උන් රාත්තිරියට මහ හයියෙන් ටෙලි ජවනිකා ආදිය බලන නිසා සිරා ඇතුලු මිතුරො සැට් එක සෙට් උනා පාඩම් කරන්න අපේ පළාතෙ පන්සලකට... මේ කියන පන්සලේ නායක හිමියනුත් ඒ අවදියේ අපේ පාසලේ ගුරු මණ්ඩලයේ සේවය කල නිසාත්, අපි තුමාලා අපේ ඉසව්වෙ වැදගත් දෙමාපියන්ගෙ බෝ පැළ වගේ දරුවො ටිකක් නිසාත්,  අපි අහන සැනින් අවසරය ලැබුනා...

පුෂ්පෙ,නගා,වනිගෙ,රුවන්,අකිල, චින්තක ඔන්න සැට් එකේ නම්... නගා කිව්වෙත් කොලුවෙක්.. උගෙ වැඩ නිසා තමයි ඒ තරම් මසුරන් නමක් ඌට යෙදුනෙ.. මේ අය අතරින් රුවන් කන්තලේ , චින්තක පොළොන්නරුව වගේ ඈත පළාත් වල අය, ගම්පහ ප්‍රදේශයේ පවතින හොද යයි සම්මත අතිරේක පන්ති වලට සහභාගි වෙන්න චින්තක පන්සලේ නතර වෙලා හිටියෙ... රුවන් අපේ පන්තියේ එකෙක්...සැට් එකම හවස 6ට විතර පාඩම් කරන තැනදි හම්බවෙනවා... අකිලත් පන්සලේ නැවතිලා හිටියෙ... උගෙ ගම් පළාත ගම්පහ උනත් කොල්ලො රැලට වැටිලා රස්තියාදුවෙ යන නිසා උගෙ දෙමව්පියො බලෙන්ම වගේ ඒකව පන්සලේ නවත්තලා තිබුනෙ.

පුෂ්පෙ පන්සල ලගම එකා නිසා හවසට එන්නෙ විශාල උණුවතුර ප්ලාස්කුවක කට කපලා තේ එකක් අරගෙන... පාඩම් කරන්න ගත්ත මුල් දවස් වල පැය දෙකට තේ එක ඉවර කරලා හැමෝම නිදාගත්ත... පස්සෙ පස්සෙ ඒ ගතිය නැති වෙලා හැමෝම උනන්දුවෙන් වැඩ කොලා. පන්සලේ නැවතිලා හිටිය අයට තිබුනා දෛනික කාල සටහනක් ලොකු හාමුදුරුවො සකස් කල...

අවදි වීම උදේ 5.00, දත කට මැදගෙන පිරිසිදු වීමෙන් අනතුරුව මිදුල ඇමදීම/මල් ආසන පිරිසිදු කිරීම ආදී කාර්යයන්/ ඉන් පස්සෙ පාසල් හෝ පන්ති සදහා සහභාගි වීම, සවස් කාලයේ මල් පැල වලට වතුර දැමීම ආදි කාර්යයන්, මේ පන්සලේ නායක හාමුදුරුවන් උඩරට පළාතක කෙනෙක් හින්දා ඒ පළාත් වලින් ගෙනල්ලා  හිටවලා තිබුනා ලස්සන මල් වර්ග බොහෝමයක්... කෙසේ හෝ මොන වැඩේ තිබුනත් පන්සලේ උන් රාත්‍රී 7 වෙනකොට පාඩම් කරන්න ඉදගන්න ඕනෙ...ඒක තමයි නීතිය.. හාමුදුරුවො රාත්‍රියට ආහාර අනුභවයක් නැති නිසා උන්ට රාත්‍රී ආහාර නෑ... කැමති දෙයක් කඩෙන් කන්න පුලුවන්.... ලොකු හාමුදුරුවො පන්සලේ ඉන්නවා නම් රුවන්,චින්තක වගේම අකිල  ගොයියත් මේ නීති අකුරටම පිළිපැද්දා....

නමුත් හිටපු ගමන් ලොකු හාමුදුරුවො විදේශ ගත වෙනවා මාස 2ක් හෝ 3ක්  වගේ කාලයකට, මේ වගේ අවස්ථා වල ඒ ගමන පිටත්වෙන්න කලින් පන්සලේ වැඩ වාසය කල අනිත් හිමි වරුන් දෙදෙනාට වගේම නැවතිලා සිටි ගිහි අයටත්  සෑහෙන උපදෙස් කන්දරාවක් දීලා තමයි උන් වහන්සේ ඒ ගමන වඩින්නෙ. ලොකු හාමුදුරුවො නැති කල රුවන් ,අකිල වගේම චින්තකයත් පුදුම සතුටෙන් ඉන්නෙ... කාල සටහනක් තිබ්බද කියලත් උන්ට ඒ කාලෙට මතකයක් නෑ...

ඒ වගේ කාලෙට රුවනගෙ සාමාන්‍ය කථා බහ මෙහෙමයි....

පුෂ්පෙ උඹ තේ එක ගෙනා එක හොදයි... අද පන්සලට ලැබුනා කැවුම් කෙහෙල්ගෙඩි තොගයක්... මම රෑ වෙලා ගේන්නම්....මෙන්න සයිස් ආනමාලු... හෙට උදේට පොඩි මහත්තයලගෙ ගෙදරින් දානෙ... පොඩි මහත්තයාගෙ චූටි දුවවත් බලලා ඉදි ආප්ප ටිකකුත් කාලා යන්න ඉදපල්ලා උඹලට පරක්කු නැත්නම්...

තවත් දවසක හැන්දෑවෙ 6 ට පමණ

මට අද නිදිමතයි බන් මම නිදා ගන්නවා... උඹලා රෑ වෙලා තැඹිලි බාන වෙලාවට මට කථා කරපන්... මම මන්නෙකුත් අරන් එන්නම් තැඹිලි කපන්න....

පන්සලේ වාසය කල අනෙක් හිමිවරුන් දෙන්නා රාත්‍රියේ ආවාසෙන් එළියට එන්නෙත් නැති නිසා පන්සලම අපේ වගේ...

දවසක් වනිගෙ

අපේ ගෙදර ඉස්සරහා රෙඩ් ෆාම් පැලයක් හිටෙව්වොත් ලස්සනයි බන් ගලවමුද පැලයක් හාමුදුරුවො නැති එකේ....

ගිණි පෙට්ටියක් අවසන් වෙනතුරු ගිණි කූරු එළියෙන් කඩි ප්‍ර‍හාර වලට ලක් වෙවී අත් වලින් මල් පෝච්චි හාරමින් එදා රෙඩ් ෆාම් පැල ගැලෙව්වා...

තවත් දවසක

අර පාට දෙකේ බෝගන්විලා මල් ලස්සනයි නේද බන්... ගලවමුද ඒකෙනුත් පැලයක්... අර ආවාසෙ කිට්ටුව ගහේ එල්ලලා තියෙන මුට්ටියෙ තියෙන වී ඇට වගේ ගහත් ලස්සනයි... ඒකෙනුත් පැලයක් ගලවමු... මේ විදියට පන්සල පුරාම මල් පෝච්චි වලින් හැම රැයකම පැල එකින් එක අතුරුදහන් උනා..

සමහර දිණ වලට පුෂ්පෙ

මචං නිදිමතයි බන්... හොද පැහිච්ච තැඹිලි වල්ලක් තිබුනා පඩිපෙළ ලග ගහේ, රුවාට කථා කරලා පිහියක් ඉල්ලලා දීපන් මම ගහට නගින්න....

ඔන්න ඉතිං ඒ වගේ දවස්වලට රුවා නාහින් අඩ අඩා කඩා හැලෙන සරන් කොටයත් උස්සගෙන මන්නයත් අරන් වැනි වැනි ඇවිල්ලා මෙහෙම කියනවා...

යකෝ තාම රෑ 11 යි. උඹලා වෙනදා 2ට විතරනෙ බන් තැඹිලි කඩන්නෙ...මට අද ඉස්සරහා ගහෙන් කුරුම්බයක් කඩලා දීපන් හොදද.... එතකොටම ඌට ප්‍ර‍තිඋත්තර ලෙස ලැබෙන කුණුහරුප සංග්‍ර‍හයෙන් අනතුරුව .... ආ එහෙනං කාරි නෑ මටත් තැඹිලි ගෙඩියක්ම කපලා දීපන් කියලා ඌ ගහ ළග ඇන තියා ගන්නවා...

සමහර දවස් වලට නගා (මිනිහා නිකන් ළදක් වගේ තමයි කථා කරන්නෙ...)

ඒයි යමන්කො බන් චූ පාරක් දාලා එන්න......

එවිට අනිත් උන් අතරින් එකෙක්...

මොන මගුලක්ද බොල... ආපු වෙලේ ඉදන් තේ බොනවා ඉවරයක් නෑ... ඔය තේ බීම අඩු කරපන් අපිට වද නොදී... උඹට හුජ්ජ බර නම් ගිහින් කොරගනින්කො අපේ ආතල් කඩන්නෙ නැතුව... මම මේ අරයගෙ ව්‍යාපෘති වාර්තාව හදනවා... නැත්නම් හෙට මීට් වෙලා ඉවරයි...

පරාජය පිළිනොගන්නා නගා...

මම කලුවරට බය හින්දනේ බන් උඹලට කථා කලේ.... උඹලා එන්නෙ නැත්නම් මම මෙතනම කරනවා...

නගාගෙ තර්ජනාංගුලිය හමුවේ ඌට බැන බැනා එකෙක්  උගෙ පසුපස යාම සාමාන්‍ය සම්ප්‍ර‍දාය....

ඔන්න දවසක් ලොකු හාමුදුරුවො විදේශ ගමනක් නිම කරලා ලංකාවට සැපත් වෙලා... කඨින පිංකම හින්දා පහුවදා ශ්‍ර‍මදානයක් ලෑස්ති කරලා පන්සල ශුද්ධ පවිත්‍ර‍ කොරන්න. අපිත් ඉතිං බෑ නොකියා සහභාගි වුනා.

ශ්‍ර‍මදානය දවසෙ ලොකු හාමුදුරුවො

රුවන් අර තැඹිලි ගහේ ගෙඩි අස්සෙන් මොකක්ද පේන්නෙ......

රුවන් - මන්නයක් වගෙයි හාමුදුරුවනේ....

ලොකු හාමුදුරුවො - පන්සලේ මන්නෙ මෙතනට නිකම්ම වැඩියද ? ගෝලයෝ නිකං ඉදලා නෑ වගේ මම             හිටපු නැති දොහේ... කවුද ගස් බඩගෑවෙ ?

රුවන් - හන්දියෙ ගෙදර පුෂ්පෙ තමා කැඩුවෙ.... අපිත් ඉතිං ඔක්කොම හවුල් උනා...

ලොකු හාමුදුරුවො  - පුෂ්ප පුතේ.... අර ඊට මෙහායින් තියෙන තැඹිලි වල්ලත් හොදට පැහිලා... ඒකත් කඹයක් දාලා බාගෙන බොන්න... නිකං පොල් වෙන්න අරින්න ඕනයෑ නේද? පරිස්සමෙන් ගහට බඩගාන්න පුතේ... රෑ දෙගොඩ හරියෙ ගස් බඩගානවා වගේ නෙමෙයිනෙ නේද ?

එදා ඉතිං පුෂ්පයා මහ දවාලෙ ගස් බඩගාලා ඉක්මනට තැඹිලි වල්ල බිමට සම්ප්‍රාප්ත කොලා.... ඊට පෙර දවසක වැරදීමකින් ගහේ දාලා ආපු මන්නයත් එක්කම...

ඔන්න ඉතිං මේ වගේ සිද්ධි අතරින් ඉතා රසවත්ව හැන්දෑවට හැන්දෑවට පන්සලේ පාඩම් වැඩසටහන ක්‍රියාත්මක වෙනවා... සමහර දවස් වලට ලොකු හාමුදුරුවෝම ඒ අයට ලැබෙන වැඩිපුර කෑම බීම අපිට ලබා දෙනවා... තවත් දවසක රාත්‍රී යාමේ හොරෙන් නැගිටලා බලාගෙන ඉන්නවා පන්සලේ උන් 3 දෙනා පාඩම් කරනවද නිදිද කියලා....

සිරිත් පරිදි මේ කියන දවසෙත් අපේ සැට් එක පාඩම් කොරමින් හිටියෙ... රාත්තිරී 11 ට විතර  පන්සලට යාබද නිවසක කෙල්ලෙක් යටි ගිරියෙන් කෑ ගහන සද්දයක් ඇහිලා හැමෝම තුෂ්නිම්භූත වුනා.... විනාඩි දෙක තුනක් ඇවෑමෙන් සද්දෙ නතර  වුනේ ලොකු කෑ කෝ ගැසීමක් එක්ක.... එදා ලොකු හාමුදුරුවො පන්සලේ වැඩ සිටියෙ නැති දවසක්...

සද්දෙ ආපු නිවසේ වෙසෙන්නෙ ඉටි රූප දෙකක් වගේ ගැටිස්සියො දෙන්නෙක්... ගම්පහ ප්‍ර‍ධාන කාන්තා පාසලක ඉගෙන ගත්තෙ.. උන්ට යමක් කමක් තිබුන නිසාත්... රූපයෙන් සෑහෙන්න ලස්සන නිසාත් අපි වගේ කබ්බො සත පහකට ගනන් ගත්තෙ නෑ... පාරෙදි දැක්කත් මූණක් වත් බැලුවෙ නෑ....

කාමරේ නිදියගෙන හිටිය රුවන් වෙඩි වැදුන ඌරෙක් වගේ එකසැරේම පාඩම් කරන තැනට දුවගෙන ආවෙ කාටද බන් යකා ගැහුවෙ කියලා අහගෙන... ඌත් එක්කම ආවා පන්සලේ හැදෙන පින්ගොනා වගේ ඉන්න බොක්සර් වර්ගයේ දඩෝරියා.....මේකා පන්සලේ ඉන්න නිසා හරිම හීලෑයි...  අපිත් ඉතිං පාඩම පැත්තක දාලා අඩියට දෙකට අතට අහුවෙන ඉදල, කොස්ස, සවල,රේක්කෙ ආදිය අරගෙන පන්සල් වැට පැන්නා...දඩෝරියත් අපිත් එක්ක ආවා...

හැබෑටම ඊට පස්සෙ මොකද  උනේ ?  තරහා නැතුව ඒ ටික ඊළග දවසෙ කියවමුද ?


මම සයිබරයේ අලුත් මිතුරා සිරා


ප.ලි

සාංඝික දේ ගැනීම එක්තරා පවකි... ඒ නිසාමදෝ අපේ උන් හිටවපු කිසිම පැළයක් දිගු ආයුෂ වින්දේ නැත.

දිණ කීපයක් නිවසින් බැහැරව යන නිසා උත්තර බැදීමේදි සිදුවන පමාව පිළිබද සමාව භජනය කරන්න..

පාඩම් කරපු නඩෙන් කැම්පස් ගියේ එකෙකි... අනිත් උන් ද කැම්පස් නොගියාට වෘත්තීය ජීවිත ජයගෙන ඇත.