113 අපිත් ගියානෙ මී මුරේ 2

පාර අද්දරට වෙලා පොල් රොටියක් එක්ක ලුණුමිරිස් තවරලා කන ගමන් බොක්කට හලපු පණු බෙහෙත් කෝප්පෙන් දෙකෙන් පස්සෙ දැන් අපේ චාරිකා නඩේ සුට්ටක් විතර ප්‍රබෝධමත් වෙලා. දවල් කාලෙට පාර පැනගන්න බැරි තරමට වාහන යන එන මේ මාර්ගයෙ ඒ වෙලාවෙ වාහනයක් ගියේ බොහොම ඉදහිට...

පළමු කොටස කියවන්න ලැබුනෙ නැති ඇත්තො  මෙතැනින් කියවන්න.

අපි හුන්නස් ගිරියටම ගිහිල්ලා ඇලර්ට් එකක් දාමු...රථාචාර්ය චතුර ගොයියගෙ අදහසට හැමෝම එකගයි. නුවර - මහියංගනය මාර්ගය ඔස්සේ හුන්නස් ගිරියට අපේ රථය ලගාවෙද්දි අළුයම 4 විතර වෙන්න ඇති.  දැඩි සීතලක් හාත්පස දැනුන මේ අළුයම් කාලයේ නගරයේ කිසිම වෙළදසැලක් විවෘතව තිබුනෙත් නෑ... මිනිස් පුලුටක් දකින්න හිටියෙත් නෑ...අවශේෂ වාහන වලට අවහිරයක් නොවන පරිද වාහනය මාර්ගයේ අයිනකට වෙන්න නවත්තලා අපි සියල්ලෝ මොහොතක නිදි සුව සොයා ඇදුනා, වාහනය තුල 6 දෙනෙකු හිටියත් ඒ උණුසුම පිටතින් දැනුන සීතල පහ කරන්න තරම් ප්‍රමාණවත් වුනේ නෑ...පුදුම සීතලක්...වාහනේ වීදුරු වලට හේත්තු වෙන්න බැරි තරමට සීතලයි...නින්දත් නොනින්දත් අතර ස්ථානයක ගත වූ පැයකට විතර පස්සෙ අපි එකා දෙන්නට යන්තමට නින්ද ගියා.

මේ පළාත් වල තියෙන සීතලත් එක්ක මිනිස්සු තම තමන්ගෙ දෛනික කටයුතු ආරම්භ කරන්න ප්‍රමාද වෙනවා ඇති කියලා අපි හිතුවත් ඒ සිතිවිල්ල පුස්සක් බවට පත් කරමින් එහි සහෝදර ජනතාව උදේම තමන්ගේ කටයුතු ආරම්භ කරනවා අපි වාහනය තුල සිට බලාගෙන හිටියා. නගරයේ තිබුන ආපන ශාලාවකින් උණු උණුවෙම කිරි තේ එකක් බීලා , වැසිකිළි අවශ්‍යතාත් ඉටුකරගෙන ඔන්න දැන් ලූල්වත්ත හරහා මී මුරේ පැත්තට යන්නයි අපේ වෑයම.

ඒ ඇත්තො උදේම වැඩ පටන් අරගෙන සීතල පැත්තක තියලා

චතුර අයියේ වාහනේ පැච් එකක්...ඒ වෙද්දිත් සෑහෙන ප්‍රමාණයක් හුළං අඩුවෙච්ච ටයරය දිහා බලාන පිරිස අහස පොළව ගැටලන්න කල්පනා කරනවා...මේක ස්ටාර්ට් කරගන්න පුලුවන් වෙච්ච අපිට මේවා මොනවද බන්...එහෙම කියපු ජීවන්තයා වටේ පිටේ කරපු සෝදිසියකින් පස්සෙ ඒ ළග පාතින්ම ටයරය අළුත් වැඩියා කරන්න පුලුවන් තැනක් හොයාගන්න හැකි වෙච්ච නිසාම විශාල අපහසුතාවක් ඇති වුනේ නෑ.

උදේ පාන්දරම පැච් එකක් ගිය එක හොදයි...ලූල්වත්ත පැන්නට පස්සෙ උනා නම් ඇඩෙනවා...

අළුත්වැඩියාවෙන් පස්සෙ දැන් රථය ලූල්වත්ත පැත්තට ධාවනය වෙනවා...මේ කොටසෙදි තියෙන සුන්දරත්වය කියලා නිම කරන්න බෑ...ලංකාව කොච්චර සුන්දර රටක්ද කියලා හොදට දැනෙන්න නම් අපි හැමදාම චාරිකා යන සම්මත ලැයිස්තුවෙන් පිට ගමනක් යන්න ඕනෙ.

 මචං ඉන්න බෑ...පොඩ්ඩක් නවත්තහං... ඒ දවස් වල ඩියුඩ්සිරා හුජ්ජ බෑග් එක හොයාගෙන තිබුනෙත් නැති හින්දම සුළු දිය අවශ්‍යතාවට රථය නතර උනා. සියල්ලන්ම වගේ රථයෙන් බැහැලා තම තමන්ගෙ අවශ්‍යතාවයන් සපුරාගෙන රථයට නැගිලා මද දුරයි ගමන පිටත් වුනේ...

අඩේ, මොකෙක්ද කනවා වගේ බන් පොඩ්ඩක් නවත්තපං චතුර....ජීවන්තයා මොර දෙනවා....වාහනේ නැවතුනා. මේ මාර්ගයේ ධාවනය වන්නෙත් එකම එක වෑන් රථයක් නිසා වාහන තදබදයකුත් නෑ. ජීවන්තයා වාහනෙන් බිමට පැනලා පාර මැද්දෙම කලිසම ගලවලා බැලුවා....

මෙන්න බඩු....

මේ මගේ කලිසමේ හිටපු එකෙක්...

මෙන්න මෙයා තමයි නඩේ ගුරා ජීවන්ත...තාමත් සරම ගසනවා කූඩැල්ලො වැටෙයිද බලන්න.
ටිකක් ඈතින් පේන වෑන් රථය තමයි හුන්නස් ගිරියෙ ඉදන් ලූල්වත්තට මගීන් ප්‍රවාහනය කරන එකම රථය

මෙයා තමයි චතුර...අන්තිම මොහොතෙ අපිව ගොඩ දැම්ම ඉස්සර නලුවා

මගේ මිත්තරයගෙ අහවල් එකේ එල්ලිලා හිටිය කූඩැල්ලා ඒ වෙද්දිත් සෑහෙන්න ලේ බීලා පිම්බිලා හිටියෙ...අපේ කලිසම් වලිනුත් කූඩැල්ලො එකා දෙන්නා මතු වෙන්න ගත්තට පස්සෙ තමයි කූඩැල්ලො එක්කත් අපිට බේර ගන්න ගණුදෙනුවක් තියෙන බව වැටහුනේ.

ජීවන්තයා කලිසම ගලවලා සරමට බහින්නත්...සිරා කොලුවා කකුල් දෙකටම ඇදපු කලිසමෙන් බැහැර වෙලා කොට කලිසමකට බහින්නත් තීරණය කොලා. අතර මගක හමුවුන සුන්දර දිය ඇල්ලකින් අපේ මූණත් තහඩු හෝදාගෙන නැවතත් ගමන පිටත් වුනා.

ජීවන්තගෙ ගෝලයො දෙන්නගෙන් එක්කෙනෙක්...මහේන්

මග දිගට දකින සොදුරු දර්ශන වලින් අපි සියල්ලන්ම ඒ වෙද්දි වසග වෙලා හිටියෙ. නුවර සහ මාතලේ දිස්ත්‍රික්කයන් අතරට වෙන්න පිහිටා තියෙන මීදුම් සළුවෙන් වැහුනු හරිත පැහැයෙන් බැබලෙන දුම්බර කදු පන්තිය පුදුමාකාර ලස්සනයි. හමන සුළග හරිම සිසිලයි. කොච්චර වෙලාවක් මේ දර්ශනේ දිහා බලාන හිටියත් ඇති වෙන්නෙවත් නෙත් යුග විඩාවට පත්වෙන්නෙත් නෑ. නගරයේ වගේ වායු දූෂණයක් නැති නිසාද කොහෙද හුස්ම ගන්නා වාරයක් පාසා අමුතුම ආශ්වාදයකින් හිත පිරුනා.

ජීවන්තගේ පෙර සැලසුම් අනුව සකසා තිබුන සීනි සම්බෝල සමග අපි හුන්නස්ගිරියෙන් මිළදී ගත් පාන් උදෑසන ආහාරය ලෙස භුක්ති විදින්න රථය නතර උනා. තරමක බෑවුමක් තියෙන අනතුරුදායක තැනක් මේ සදහා තෝරාගත්තෙ අපේ අනිත් නළු මිත්තරයා දිනේෂ්. ට්‍රෝජන් කාන්තාවෝ  ඇතුළුව වේදිකා නාට්‍ය රැසක රගපා තිබුන මේ හාදයා කථා කරන හැම වෙලාවකම අංගචලනයෙන් අමුතුම මිහිරක් එකතු කලා. ඔහුගේ හැකියාව ගැන යම් අදහසක් ඔහුගේ රගපෑම් නොදැක්ක කෙනෙක්ට ලබා ගන්නත් ඒ පොඩ්ඩම ඇති.

උදෑසන කෑම විරාමය....අනිත් නලුවා දිනේෂ්...ඔය ලගම ඉන්නෙ...

ඔන්න බලන්න උදේට කෑම කන්න තෝරගත්ත තැනක හැටි...

නාය ගොස් තිබුනු තැනක්

කෑම විරාමයෙන් පස්සෙ කිසිම කෙනෙක් මට ආගන්තුක උනේ නෑ...හැමදෙනාම ඉතා හොදින් සුහදව අපේ චාරිකාවත් එක්ක ඒකාත්මික වෙලා හිටිය නිසා හැමෝම හිටියෙ සතුටින්. කෙමෙන් කෙමෙන් රථය ලූල්වත්ත හන්දියට ලගා වුනා. මේ මාර්ගයේ නිතරම වාහන යන්නෙ නැති නිසා අපි ගිය වාහනයෙන් ඒ වෙලාවෙ මාර්ගයෙ පයින් යමින් සිටි ගම්වැසියන්ට ප්‍රවාහන පහසුකම් සලසා දෙන්නත් අපි අමතක කලේ නෑ. ඒ ඇත්තො හරිම අහිංසක මිනිස්සු...කටපුරා හිනාවෙනකොට කොච්චර අව්‍යාජද කියලයි හැමවෙලේම මට හිතුනෙ.

ලූල්වත්ත හන්දියෙන් පස්සෙ කෙමෙන් කෙමෙන් ජනාවාශ නැතුව යනවා...එතනින් එහාට තියෙන්නෙ හුදෙකලා වෙච්ච මහා වනාන්තරය...මහා මාර්ගයත් බොහොම පටුයි. සමහර තැන් වල විශාල බෑවුම්...ඒ නිසාම රියදුරා හොද අත්දැකීම් සහිත කෙනෙක් වීම ඉතාම වැදගත්...ඒ වගේම ඇතැම් තැන් වල මාර්ගය කැඩිලා විශාල වල ගොඩැලි පිහිටලා තියෙන නිසා කාර් රථයක වගේ මේ ගමන යන්න බෑ. අපිට පිටිපස්සෙන් ආපු කාර් රථයක් අතර මගදි සෑහෙන විදියට අසරණ වෙච්ච අන්දම අපි දැක්කා. පොළව සහ වාහනය අතර උස (ground clearance) වැඩි ජිප් රථයක්, කැබ් රථයක්, වෑන් රථයක් තමයි මී මුරේ ගමනට වඩාත් සුදුසු.

මේ තමයි ලූල්වත්තෙන් පස්සෙ මී මුරේට යන්න තියෙන මාර්ගය...පේනවනෙ පළලෙ තරම

දැන් අපි මී මුරේ ගම්මානයට තමයි කෙමෙන් කෙමෙන් ලගා වෙන්නෙ. සූරිය අරණ චිත්‍රපටියෙන් පස්සෙයි මේ ඉසව්වට ගොඩාක් සංචාරකයන්ගෙ ඇල්ම බැල්ම ලැබුනෙ. චිත්තරපටිය පෙන්නුවට පස්සෙ ඒ ඉසව්වට ගාටපු මගේ ඇතැම්  මිත්තරයන්ගේ කථා ඇහුවම තමයි මටත් මී මුරේ යන්න දොළක් උපන්නෙ.

මේ මාර්ගයට නිතරම පෙනුන දෙයක් තමයි කිතුල් ගස්...ඒ නිසාම තමයි මම කිතුල් රා තියෙනවද කියලා ජීවන්තයාගෙන් ඇහුවෙ...

අම්බානට තියෙනවා...අපි හොද කිතුලකින් රා සුට්ටක් බොමු...අපේ රියදුරු තුමා චතුර ගොයියා වාහනේ පදවන ගමන්ම පිළිතුරු දුන්නා. මී මුරේ ඉසව්වෙ අපි යද්දි ජංගම දුරකථන තරංග ක්‍රියාත්මක වුනේ නෑ...ඒ වගේම හදිසියේම වාහනයක පැච් එකක් ගියත් හදාගන්න තැනක් තිබුනෙත් නෑ...ඒ නිසා සංචාරයට ඉස්සෙල්ලා ඒ සියල්ල ගැන කල්පනා කරන එක ඉතාම වටිනවා. චතුර වගේ හොද කාර්මිකයෙකු අපිත් එක්ක ඉද්දි මොනවට භය වෙන්නද...අපි එහෙම හිතලා හිත හදාගත්තා.

ඔයින් මෙයින් අපේ නඩේ මී මුරේ ගමට ලගා වුනා. ගමට කිට්ටු වෙද්දිම මාර්ගය කොන්ක්‍රීට් යොදා පිළිසකර කර තිබුනා සෑහෙන දුරක ඉදන්. විදුලිය පවා නැති අසරණ ගම්මුන් වෙසෙන ගමක් ලෙස මම හිතාගෙන හිටිය මී මුරේ පළවෙනි  නිවාස දෙක තුන දකිනකොටම ඒ සිතිවිල්ල වෙනස් වුනා. හොද තත්වයේ නිවාස වගේම විදුලියත් ඒ ඇත්තන්ට ඒ වෙද්දි තිබුනා. ඒ කිව්වෙ 2011 දෙසැම්බර් මාසය වෙද්දි තිබුනා. මේ චාරිකාව ගිය අලුතම මේ සටහන ලිව්වා නම් ගොඩාක් දේ එකතු කරන්න තිබුනා. ඒත් ඒ කාලෙ බ්ලොග් ලිවිල්ල කලේ නැති හින්දා ඇතැම් දේ මතකයෙන් ගිලිහී ගිය වටපිටාවක තමයි දැන් ලියාගෙන යන්නෙ.

දිවා ආහාරය පිළිබද වගේ වගක් නැතුව අපි වාහනෙන් බිමට බැහැලා ගම පුරාම ඇවිද්දා. ඒ කූඩාරම ඉදිකරන්න සුදුසු තැනක් හොයන්න. නොදන්නා පළාතක මේ වගේ රාත්‍රියක් නතර වෙද්දි සතා සීපාවාගෙන් ආරක්ෂා විය හැකි තැනක් තමයි ඉස්සෙල්ලාම තෝරා ගන්න ඕනෙ. ඒ වෙද්දිත් ගමට ඇවිල්ලා හිටිය ස්වදේශික සංචාරකයො කීප දෙනෙක් ගමේ විවිධ නිවාසයන්ගේ ලැගුම් ගෙන තිබුනා. එහෙත් අපේ නවාතැන වෙන්නෙ කැළෑව නිසා ඒ ගැන තැකීමට අවශ්‍යතාවයක් තිබුනෙ නෑ.

මෙතන හදමු....අයියෝ මෙතන හරියන්නෙ නෑ...එකෙක් කැමති වෙද්දි එකෙක් අකමැතියි. මේ විදියට සෑහෙන වෙලාවක් ගියාට පස්සෙ තමයි අපිට වැටහුනේ  මේ ගම්මානයට ඉක්මනින් කරුවල සැපත් වෙන බවත් ඊට කලියෙන් අටවන ලබ්බක් අටවාගත යුතු බවත්...ඒ නිසාම කාගෙත් වැඩි ඡන්දයෙන් මී මුරේ ගමෙන් පිටට ගිහිල්ලා කූඩාරම ඉදිකරන්න තීරණයක් ලැබුනා. අපි නැවතත් ගමෙන් ආපස්සට ආවා. කිලෝමීටර් 3 ක් පමණ ආවට පස්සෙ  වංගුවක් එක්කම පාලමක් තිබුන තැනක් විමර්ශණයෙන් පස්සෙ සුදුසු තැන විදියට තෝරා ගත්තා. මාර්ගයේ ඉදහිට ඇදෙන රථයක් මිස කිසිදු ජනාවාශයක් ඒ අවට තිබුනෙ නෑ.

අවසානයට තෝරාගත්ත තැන...මෙතැනින් පල්ලම් බැහැලා තමයි කූඩාරම් ගැහුවෙ

රථයෙන් බඩු බාහිරාදිය ඉක්මනින් බාගෙන පල්ලම් බැහැලා මාර්ගයට කුඩාවට පෙනුන දිය පහර තරණය කරන්න සූදානම් උනා. නමුත් අපි දුටුවාට වඩා ඒ දිය පහරෙ සැඩ ගතිය වැඩියි. සුමේධ වගේම මහේන්...ඒ කිව්වෙ ජීවන්තගෙ ගෝලයෝ දෙන්නා නම් කිසිම භයක් සැකක් නැතුව ගලෙන් ගලට පැනලා එහා පැත්තට පිවිසුනත් අවශේෂ අපිට එච්චර ධෛර්යයක් තිබුනෙ නෑ...ඒ නිසාම ඒ දෙදෙනා පොදු ජන යහපතා තකා පාලමක් ඉදිකරන්න කටයුතු කොලා. ඒ සදහා සෑහෙන වෙහෙසක් සහ කාලයක් ගත කරන්න උනේ සැඩපහර සෑහෙන්න දරුණු එකක් වෙච්ච හින්දයි. බැලූ බැලූ අත පෙනෙන නිල් කැටේට බබලන ජල මූලාශ්‍ර තමයි මී මූරේට සෑහෙන එළියක් දෙන්නෙ. ඉතාමත්ම නොඉදුල් පිරිසිදු ජලය නිසාම අප ආසන්නයෙන් ගලා ගිය ජලපහරෙන් තමයි අපේ පානීය අවශ්‍යතා සපුරා ගත්තෙත්. අන්න ඒ පාලමෙන් ගග තරණය කරලා..එහා පැත්තට පිවිසිලා කූඩාරම අටවගන්න බිම සමතලා කරගන්න සෑහෙන වෙහෙසක් ඊළගට ගන්න අපට  සිදු වුනා.

මී මුරේ අසිරිය වැඩි කරන  සුපිරිසිදු ජල සම්පත

ගෝලයො එහා පැත්තෙ...පැනගන්න බැරි වුන අය මෙහා පැත්තෙ

පාලම හදන්න කලියෙන් චතුරයා සැඩ පාරට අහුවෙච්ච හැටි

සර්පයන් පිළිබද අවධානමක් තියෙන හින්දා කොළ රොඩු  ඇතුලුව සියලු දේ ශුද්ධ පවිත්‍ර කරලා කූඩාරම අටවන වැඩේ ආරම්භ වුනා. මේ කූඩාරමේ හිමිකරුවා චතුර වීමත් එය මීට පෙර අවස්ථා ගණනාවකම සවි කර ලැබූ අත්දැකීමත් නිසා ඔහු තමයි හෙඩ් බාස්.

එහෙත් එදා නම් ඔහුටත් වැරදුනා...සෑහෙන වාර ගණනක් උත්සාහ කිරීමෙන් පස්සෙ තමයි නිවැරදි ක්‍රමය හොයාගත්තෙ. සිහින් වානෙ කම්බි යොදලා ශක්තිමත් භාවය ඇතිකරගත්තට පස්සෙ අපේ බඩු භාහිරාදිය ඒ තුල තැන්පත් කලා.

සෑහෙන්න කට්ට කාලා ගොඩ දාගත්ත අපේ කූඩාරම් රාජයා....

ඉන්න බෑ බඩගිනිනයි බොලව් මොනවා හරි කන්න දෙයක් හදමු...ජීවන්තයා මොර දෙනකොට තමයි අපිටත් සෑහෙන බඩ ගින්නක් තියෙන බව මතක් වුනේ. උගෙ ගෝලයෝ දෙන්නා නූඩ්ල්ස් හදන්න ලෑස්ති උනේ ගල් දෙබොක්කාවක හදපු දර ලිපක් එක්ක. නමුත් ගින්දර දල්වාගැනීම අපි හිතන තරම් සාර්ථක වුනේ නෑ. කැළෑවක් උනත් දර ලෙස භාවිතා කල හැකි වියලි ඉපල් කිසිවක් තිබුනෙ නැති නිසා කිතුල් ගස්වල වියලුනු කොල පමණයි භාවිතා කරන්න ලැබුනෙ. අවසානයේ අපට හැකි වුනේ නූඩ්ල්ස් යන්තම් තම්බා ගන්න පමණයි. බඩගින්න දරාගත නොහැකි වූ තැන තැම්බූ නූඩ්ල්ස් සමග ටින් මාලු  අමුවෙන්ම දෙසා බාලා බඩගින්න තුරන් කරලා දැම්මා. මේ වගේ ලෝකයෙන් හුදෙකලා වෙලා ඉන්නකොට තමයි අපේ නිවාස වල තියෙන පහසුකම් සහ ගෙදර ඉහුම් පිහුම් කරන අම්මලාගෙ සේවය පිළිබද හොද අවබෝධයක්  සහ වටිනාකමක් හිතට දැනෙන්නෙ.

සිරාගෙන් ගින්නට හුස්ම පොදක්

පේනවනෙ ගින්දරේ තරම

ටිකෙන් ටික අඩියෙන් අඩිය අදුර වැටුන මී මුරේ ගම අවසානයේ අදුරේ නෙපෙනීම ගියා. දවසක නිමාව සටහන් කරමින් විවිධ හඩ නගමින් සියොත් කැළ නිවෙස් සොයා ඇදුනා. නොදන්නා නුපුරුදු තැනක අපි 6 දෙනා හුදෙකලා වුනා. හීන් සිරුවේ එකා දෙන්නා දවල් වරුවේ ඉදන් එකතු කරගත්ත දරකොට කීපයක් ලංකර ගෙන ගිණිමැලයක් පත්තු කලා.  ඊටත් පස්සෙ ගමන් මහන්සිය නිවා ගන්න සුපිරිසිදු ජලය  ස්නානය කරලා හැමෝම වගේ ගිණි මැලය වටේට එකතු පහදු උනා.

හැමදාම චාරිකාවක් යනවා නම් ජීවන්තත් එක්ක නොවරදවාම දකින්න පුලුවන් කොංගෝව එදත් උගෙ උරහිසට සවි උනා. කෙමෙන් කෙමෙන් සද එළිය නොඉදුල් වන පියසට පතිත වෙද්දි ගෙදරදී ගැඹුරු තෙලේ බැදගෙන ආපු හුරුල්ලන් එකා දෙන්නා පිගන් වලට වැටුනා. එතැන් සිට  ජා-ඇලින් අපි රාත්තිරියෙම මිළදී ගත්ත කැලිප්සෝ රෙඩ් රම් අපිට තනි රැක්කා.


මතු සම්බන්ධයි.

මම කාමරේ වෙසෙන සත්ගුණවත් සිරා කොලුවා.