96 කාමරේ දොර ආයෙමත් විවෘතයි.

සුභ 2016 වසරක් වේවා බොලා හැමෝටම...කාලෙකට පස්සෙ සිරා කොලුවා ආයෙමත් කාමරේ ලෑලි දොර විවර කොලා. කාමරේ පැත්ත පළාතෙ නෑවිත් හිටිය පහුගිය කාලය බොහොම කාර්ය බහුලයි. දැන් කියලා ඉතින් වෙනසක් නෑ. ඒත් ඉතින් දන්න නොදන්න ඇත්තො ආයෙමත් යමක් ඇදබාන්නෙ නැතෙයි අහලා සතියකට තුන හතරක් ඊ විදිනකොට මගේ හඳුන්පොත මෙලෙක් උනා. ඒ හින්දම අකුරු දෙක තුනක් හරි කොටලා මකුළුදැල් බැඳුන මගේ දුප්පත් කාමර කබල ආයෙමත් බොලා වෙනුවෙන් විවර කොරන්නයි මේ වෑයම.

ගෙඹි මස් ගැන දෙසාබෑව අන්තිම බ්ලොග් සටහන අමුණන කොට මැලේසියාවෙ හිටිය සිරා කොලුවා දැන් ඉන්නෙ සිරි ලංකාවෙ. මගේම කියලා පුංචි ව්‍යාපාරයක හිමිකාරයෙක් වෙලා. දැන් ඉතින් අණ දෙන්න බොසාලා නැති නිසා ලොකු නිදහසක් දැනුනත් හැමදේම තනිවම කළමණාකරණය කරගත යුතු නිසාම තමයි බොලව් මේ තරම් කාර්යබහුල උනේ.

ලෝක වෙළඳපලේ තෙල් මිළ දරුණු ලෙස පහළ යාම මැලේසියානු ආර්ථිකයට මරු පහරක් වෙලා තියෙන්නෙ. ඒ නිසාම පහුගිය අප්‍රියෙල් මාසයෙදි අලුතින් පනවපු 6% භාණ්ඩ හා සේවා බද්දෙන් පස්සෙ ඒ රටේ භාණ්ඩ සහ සේවා ගාස්තු ඉහළ ගියා. ඊට සරිලන විදියට අපේ වැටුප් පත්‍රිකාවත් ආදරණීය බොසා ඉහළ නංවාවි කියන පරම පිවිතුරු චේතනාවෙන් හැඩගැන්වී තිබුන අපේ මල් වගේ අහිංසක හිත් ඒ බලාපොරොත්තුව ඉටු නොවුන තැන යම් කළකිරීමකට පත් උනා.

ඒ අතරතුර කාලෙදිම තමයි සිරා කොලුවගෙ පිය තුමාගෙ පපුවෙ ආගන්තුක ගැස්මකුත් හට ගත්තෙ. නම් දරාපු විශේෂඥ වෛද්‍යවරු කීප දෙනෙක් විවිධ පරීක්ෂණ අවසානයෙදි කිව්වෙ කොලෙස්ට්‍රෝල් මට්ටම ඩිංගිත්තක් වැඩි වෙලා තිබුනත් පපුව ඉතාම හොඳ තත්වයේ තිබෙන බවක්. එහෙත් තාත්තගෙ පපුවෙ ගැස්ම අඩු උනේම නෑ. වරින් වර මතු උනා.

අන්තිමේදි ජයවර්ධනපුර රෝහලේ නවත්වලා ප්‍ර‍තිකාර කලත්, පැය 24 ක්ම හෘදයේ රිද්මය හඳුනන නවීන යන්ත්‍රයක් සවිකර තිබුනත් තාත්තා චෝදනා කරන මේ පපුවෙ ගැස්ම නං අල්ලගන්නම බැරි උනා. කියන්න ලෙඩක් නැති නිසා ඒ ඇත්තො ලෙඩා ගෙදර එව්වා.

අන්තිමේදි මම උපකල්පනය කලේ මාස තිහකින් නොදුටු සිරා කොලුවා දුටුවොත් තාත්තගෙ අසනීප තත්වයේ වෙනසක් වේවි කියලා. එහෙමත් නැත්තං නවීන උපකරණ වලට හසු නොවන ඔහුගේ පපුවෙ ගැස්ම හුදු මානසික සිතිවිල්ලක් පමණක් කියලා.

ඔය කිව්ව කාරණා දෙක නිසාම මම තීරණය කලා මාස 30 ක මැලේසියානු ජීවිතයට තිත තියන්න...දෙමාපියන් සමග ජීවත්වෙන්න තියෙන කැමැත්ත නිසාම ලංකාවෙ ඉපයීම් මාර්ගයක් ආරම්භ කරන්න. වැටුපට වැඩ කරනවා වෙනුවට මගේම කියලා ව්‍යාපාරයකට අත ගහන්න. ඔන්න ඔය විදියට තමයි මේ ලියවිල්ල ලියන අවස්ථාව දක්වා කරුණු කාරණා සිද්ධ උනේ. සතුටට කාරණය තමයි තාත්තගෙ රෝගී තත්වය මේ වන විට සුවපත් වී තිබීම. මගේ ආගමනය නිසා ඔහුට ඇතිවුන චිත්ත ප්‍රීතියත් එයට ඉවහල් වෙන්න ඇති.

මාස 30 කට පස්සෙ ලංකාවට සම්ප්‍රාප්ත උන මට, ගුවන්තොටුපල ආපසු පැමිණීමේ පර්යන්තයේ තීරු බදු රහිත සාප්පු සංකීර්ණයේ කඩ සාප්පු කිසිම ලකයක් නැති වග, මත්පැන් බෝතල් තියෙන තැන ඒවා විකුනන්නට පමණට වඩා මේකප් දැමූ නංගිලා අවශ්‍ය ප්‍ර‍මාණයටත් වැඩියෙන් ඉන්නා බව, නගරයේ මාර්ග වල දිවෙන වාහන සංඛ්‍යාව සැළකියු යුතු ලෙස වැඩිවී තිබෙන බව, රටකජු කරත්තෙන් ඉස්සර වගේ රුපියල් 10 ට රටකජු ගන්න බැරි විත්තිය, ඒ දවස් වලට වඩා දැන් ඉන්න දැරිවියො ෆාස්ට් ෆෝවඩ් වග. මගේ දෙමාපියො වගේම මිත්තරයන්ගෙ දෙමාපියොත් පෙනුමෙන් වයසට ගිහින් තියෙන බව, මා එක්ක අතීතයේ දවසක ස්කූටර් චාරිකා වලට එකතු උන ඇත්තන්ගෙන් සමහරෙක් පිය පදවි ලබා, වගකීම් සහගත ජීවිත ගත කරන නිසා නැවත චාරිකා යන්නට එකතුකරගන්නට නොහැකි විත්තිය අක්මාවට දැනුනා.

සිරිලංකාවට පය තිබ්බට පස්සෙ බ්ලොග් ලියන කියවන ඇත්තන්ගෙන් සෞදි අරාබියේ ඉන්දික සහ ගම්පහ කම්මල ගොයියා මුණ ගැහුනෙ ගම්පහ ගල් පල්ලිය ලගදි. ඒ හමුවීම අවසන් උනේ ගම්පහ තානායමේ රවුම් මේසයකින්. ඉන්දික අයියා හා පුරා කියලා මුලිච්චි උනේ එදා.

කම්මල / ඉන්දික (පින්තූරෙ ගත්තෙ ඉන්දික අයියා බත් කන ගෙදර අක්කා)

ඊට පස්සෙ බ්ලොග් අඩවිය නිසාම සිරා කොලුවා එක්ක බොහොම ලඟ යාලුවෙක් තරමට බැදුන ඇමරිකාවේ සමීර කොලුවගෙ ගාල්ලෙ නිවසෙ පැවැත්වුන සාදයකට සහභාගි උනේ ඔහුගේ ආරාධනාවකින්. සමීර වගේම සමීරගෙ පවුලේ උදවිය දක්වපු ආගන්තුක සැළකිළි ඉතාම ඉහළ නිසාම පහුවදා දවල්ටත් බඩ පුරවගෙනයි සිරා කොලුවා එළියට බැස්සෙ.

නැති බැරි සමීර කොලුවා

සමීරගෙ නිවසේ පැවති ධාරාණිපාත සංගීත වරුසාව

ඔයින් මෙයින් ජනවාරි පළමුවෙනිදාවත් උදා උනා. සුභ වේලාවල් නැකත් අරවා මේවා බැලුවෙ නෑ. නමක් හදාගන්න සිංහල භාෂාව මුදලට වික්ක උන්ව හොයාගෙන ගියෙත් නෑ. යමක් කරන්න උවමනා නම් එ් සඳහා ඕනෑම වෙලාවක් සුදුසුයි කියන තර්කයේ ඉදගෙන කාලයක් තිස්සේ හිතේ එකතු උන හීන වලට පණ දෙන්න මගේ පුංචි ව්‍යාපාරය ආරම්භ කොලා. ව්‍යාපාරයේ නම Dreamz Creations. ග්‍රැෆික් නිර්මාණ කටයුතු සහ මුද්‍ර‍ණ කටයුතු තමයි අපේ ප්‍ර‍ධාන ව්‍යාපාරික කටයුතු වලට අයත් වෙන්නෙ. ඊට අමතරව මයෙ මලයා මංගල ඡායාරූපකරණයට අත ගහලා තියෙන්නෙ.

මගේ අලුත් පුටුව

ගතවුන කාල සීමාව තුල බ්ලොග් ලිපි කිසිවක් කියවන්න ඉසිඹුවක් තිබුනෙ නෑ. ඒ පිළිබඳ ඒ ඇත්තො අහිතක් හිතන එකක් නෑ කියලයි මගේ විශ්වාසය. එක් වරම එක හුස්මට මේ ලියමන ලියාගෙන ලියාගෙන යන්නෙ සිරාගෙ කාමරේට යන එන බණ්ඩාරවෙල නැන්දා කෙනෙක් කොලුවො යමක් ලියපිය කියලා මට තරයේ අවවාද කල නිසාම තමයි.

බ්ලොග්කරණය තුල ගතවෙලා තියෙන වසර 3 ඇතුලෙදි සිරා කොලුවා ඉපයූ වත්කම් වලට සාක්ෂි සපයන්නෙ මා ගැන විමසා මවෙත ලැබුන ඊ පණිවිඩ, එහෙමත් නැතිනම් තෝ මොකද ලියන්නෙ නැත්තෙ මැරිලද ? යනුවෙන් මා ලද දුරකථන ඇමතුම්...මේ උණුසුම් ප්‍ර‍තිචාර නිසාම කොහොමද යමක් අකුරු කරන්නෙ නැතුව ඉන්නෙ. ඒ හින්දම සිරා කොලුවා ආයෙමත් හැකි විදියට ලිපියක් දෙකක් ලියාන පාඩුවේ ඉන්න තීරණය කලා. ඔබ සියල්ලන් සමග කරන මේ ගණුදෙනුව මට මහත් සතුටක්.

අපේ ව්‍යාපාරික ස්ථානය තියෙන මීගමු පුරවරය ගැන ඉතින් කියන්න දෙයක් නෑනෙ...කන බොන පපුව හොඳ මිනිස්සු ඉන්න පළාතක් විදියට තමයි ප්‍ර‍සිද්ධ. හැමදේම බිම් මට්ටමෙන් පටන් අරගෙන ඉදිරියට යන්නයි සිරා කොලුවගෙ වර්තමාන වෑයම.

එහෙනං බොලව් අදට මේ මදැයි...ආයෙ එහෙම..සිරෝ තෝ මලාද කියලා අහලා ජංගම දුරබණුවට ඇමතුම් එහෙම දෙනවා නෙමෙයි. කසාදයක්වත් නොබැඳ දැන්ම මැරෙන්න මගේ අදහසක් නෑ බොලව්..

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.

ප.ලි

සිරා කොලුවා ගැන විමසූ හැමටම අක්මාවෙන්ම ස්තූතියි...ඉඩ ඇති පරිදි ඔබ සැම කියවන්නට එමි.