69 මළ බෑන්ඩ්

උඹ තාම නිදිද....නැගිටලා ඉක්මනට ලෑස්ති වෙයන් යකෝ...අපිට මළ බෑන්ඩ් ගහන්න වෙලා....සිහින ලෝකෙ සැරිසරමින් සුර කුමරියො සමග මල් නෙලමින් සිටි සිරාගෙ නින්ද කැඩුවෙ නිවසේ දුරබණුවට බෑන්ඩ් එකේ අයිය බඩා ගත්ත ඇමතුම හින්දා.

ඈ....හ් කවුද බොල මළේ...මේ ඉරිදා....තවමත් පියවෙන්නම ට්‍රයි කොරන ඇස් කෙවෙනි දකුණු අතින් හීනියට විවර කරගන්න උදව් වෙමින් සිරා කොලුවා රිසීවරය වම් අතින් කණට තද කොරගෙන ඇහුවා.

අපේ එකෙක් නෙමෙයි බන්...මේ කොහෙවත් යන මරාළයක් අපිට පාත් වෙලා...අද ඉරිදා උඹලා පන්ති ගිහිල්ලා කෙල්ලො ලග පැණි හලන්න ගත්තට පස්සෙ අල්ලනවා බොරු හින්දා තමයි මම මේ උදේ පාන්දරම බොට කථා කලේ...බෑන්ඩ් කණ්ඩායමේ නායකත්වය දරපු අයිය බඩා එහෙම කිව්වා. ඒ කාලෙ කණ්ඩායමේ දෙවෙනියා තමයි මේ කථාව අද ඔබට කියන සිරා කොලුවා.

අනේ එහෙමත් වේදනාවක්...අපේ පන්තියෙ සීදේවි කෙල්ලො කීයක් නම් හිටියද...මේ එකක්වත් සැට් කොරගන්න සිරා ඇහේ පොට යනකං කරකවකවා හිටපු අවධියක එක දවසක් පන්ති යන්න නෑ කියන්නෙ සුලු පටු පාඩුවක්ද හැබෑටම මගේ ව්‍යායාමයට.

මොකද උඹ සද්ද නැත්තෙ...අයිය බඩා යටි ගිරියෙන් ගිගුරුවා..කණේ කලාදුරු කලබවාගෙන ඒ හඩ මගේ කම්බෙරය උත්තේජනය කොලා.

නෑ බං මං මේ කම්පනා කොලේ අද ඉරිදා දවසෙ කොච්චර වැඩ තියෙනවද බොල...පන්ති යන්නත් තියෙනවනෙ...විභාගෙත් ලගයිනෙ....

ඔව් ඔව් ගවුම් කෑලිත් ගොඩාක් පන්තියට එනවනෙ...මට තේරෙනවා උඹට තියෙන ප්‍රශ්නෙ....අයිය බඩා කෝචොක් එකට කැත හිනාවක් දැම්මා.

එහෙම කියලා බෑ බං...මේ මළගෙදර අහවල් ඉස්කෝලෙ ප්‍රින්සිපල්ගෙ....ඒ ඉස්කෝලෙ බෑන්ඩ් කණ්ඩායමක් නෑ කියලයි සෑහෙන වටයක් ගහලා මේ වැඩේ අපිට භාරදීලා තියෙන්නෙ...අර උඹත් එක්ක හිතවත් කොමනි, කුවේණි උන් දෙන්නත් ඒ ඉස්කෝලෙ නේද....

එහෙම කියන්න එපායැ....අසල්වැසි පාසලක් නම් ඉතිං අපි උදව් කරන්න එපායැ බං....නම් දෙක අහලා ආපු කික් එකේ වැඩි කමට මට එහෙම කියවුනා. මොකද කොමනි කියලා කියන්නෙ අතිශයින්ම රූමත් දැරිවියක්...දකින දකින කොල්ලා ඒකිට වහ වැටෙන හින්දා Common කියන වචනෙන් තමයි ඒකිගෙ ආරූඩ නම හැදිලා තිබුනෙ.

එහෙනං දෙයියො...උඹට පුලුවන් හැමෝටම පණිවිඩේ බෙදලා ඉක්මනට ඉස්කෝලෙට වරෙන් මගෙ අම්මා...උඹ නැතුව මේ කාරිය කොරන්න බැරි බව දන්නවනෙ....රතු කොණ්ඩෙට ආදරේ කොරන්න මට උදව් වෙච්ච මගේ අතිජාත මිත්තරයා අයිය බඩා එහෙම කියලා දඩාස් යන අනුකරණයෙන් රිසීවරය තිබ්බා.

මළගෙදරක බෑන්ඩ් ගහන්න අපේ උන්ට ඒ වෙනකං අවස්ථාවක් ලැබිලා තිබුනෙම නෑ...අවාසනාවන්ත ලෙස ජීවිතයෙන් සමුගන්න අපේ පාසලේ ශිෂ්‍යයෙකුගේ අවසන් කටයුතු සදහා පාසලෙන් හැම විටම සහභාගි කෙරෙව්වෙ පාසලේ පෙරදිග තූර්ය වාදක ඛණ්ඩය...අපි ඉතිං අපරදිග බව මීට පෙර මම ලිව්ව බෑන්ඩ් කථා කියවපු අය දන්නවා නොවැ.

සිරා කොලුවා පාසලට යද්දි කණ්ඩායමේ බොහෝ පිරිසක් රැස් වෙලා හිටියෙ තමන්ට තියෙන අතිරේක පන්ති, නිවාඩු දවසෙ අරයත් එක්ක රවුමක් යන්න තියෙන අවස්ථාව වගේම තවත් බොහෝ කටයුතු අත ඇරලා. තවත් මොහොතකින් අපේ බෑන්ඩ් මාස්ටර් පිරිස ඉදිරියේ සම්මුඛ උනා.

මීට ඉස්සර අපි කවදාවත් මළ ගෙදරක බෑන්ඩ් ගහලා නෑ. මේ වගේ අවස්ථාවල වාදනය කරන සංගීත ඛණ්ඩ වෙනම තියෙනවා...ඒ උනාට අපි කවදාවත් ඒවා පුහුණු වෙලා නෑ.....ඒයි අහගෙන ඉදපං....වෙන අවධානයක ඉන්න එකෙක් දෙසට ඇගිල්ල දික් කරලා සෑර් සැර කෙරුවා.

මේ දේවල් අවශ්‍යතාවක් ඇති වුනොත් විතරයි පුහුණු වෙන්නෙ....නිකරුණේ පුහුණු වෙන්න හොද නෑ...හරිම මූසල ගතියක් තමයි මේ හඩේ තියෙන්නෙ....ඒ හින්දා උඹලා ඉගෙනගන්න ඉස්කෝලෙ ඉදන් මේවා පුහුණු වෙන්න හොද නෑ.

මාස්ටර්ගෙ කීම අනුව සැට් එකම තම තමන්ගෙ වාදන භාණ්ඩ අහුරගෙන පාසලට ටිකක් දුරින් පිහිටා තියෙන ශ්‍රී බෝධි ක්‍රීඩාංගනයට පේලියට පිවිසුනා... එදා ගල් බොරළු තිබ්බ රළු භූමියක් වෙච්ච මේ ක්‍රීඩාංගනයෙ අව්වට පිච්චෙමින්...බඩගින්නෙන් පීඩා විදිමින් බෑන්ඩ් ගහන්න තිබ්බ ආශාව හින්දා එක පවුලක උන් වගේ අපේ කණ්ඩායම වෙහෙස මහන්සි වෙච්ච ආකාරය මේ අවස්ථාවෙ මට බොහොම භක්තිමත්ව සිහිපත් වෙනවා. මේ ක්‍රීඩාංගනය අද අංග සම්පූර්ණ ක්‍රීඩා පිටියක් ලෙස පිහුනම් තටාක සංකීර්ණයකුත් සමගයි නවීකරණය වී ඇත්තෙ.

ක්‍රීඩාංගනයෙ කොණකට වෙන්න නිවෙස් වලින් තොරව හුදෙකලාව පැවති තැනක අපේ පුහුණුව ඇරඹුනා.පළමු වතාවට තමයි මේ වගේ සංගීත ඛණ්ඩයක් පුහුණු වෙන්න යන්නෙ...මුලදි මුලදි හරිම කම්මැලි කමක් දැනුනත් පස්සෙ පස්සෙ හැමෝම බොහොම උනන්දුවෙන් ජාමෙ බේරාගන්න පුලුවන් වෙන තරමට පුහුණු වුනා. අපරාදෙ කියන්න බෑ මාස්ටර් කියපු විදියට හරිම ශෝකාකූල පරාජිත හැගීමක් තමයි ඒ සංගීතය ශ්‍රවණය වෙද්දි හිතට දැනෙන්නෙ.

සංගීතය පුහුණු වෙන්න අපිට වැඩි කාලයක් නෑ...ඇදුම් පැලදුම් ලෑස්ති කරගෙන, සපත්තු ටික පොලිෂ් කරගන්නම සෑහෙන වෙලාවක් යන නිසා...අයිය බඩා නියම නායකත්වයේ ලක්ෂණ විදහා පාමින් මේ කටයුතු නිසිආකාරව මෙහෙව්වා. බෑන්ඩ් මාස්ටර් අධීක්ෂණය කොලා.

සියලු කටයුතු නිමකරගෙන අවසන් වෙන්නත් කලින් පිරිසට ප්‍රවාහන පහසුකම් දෙන්න බස් කබලකුත් පාසල් භූමියට සම්ප්‍රාප්ත උනා...තදින් දැනෙන කුසගින්න අමතක කරලා ඔන්න පිරිස දැන් රථයේ අසුන් අරන්... කණ්ඩායමක් විදියට මේ වගේ හදිසි ගමනක් යන බව ආරංචි වෙන අපේ පරණ සාමාජිකයො දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙකුත් කණ්ඩායමේ සහයෝගයට එන්නෙ බෑන්ඩ් උණ ලේසියෙන් ඇරෙන්නෙ නැති රෝගයක් නිසාම වෙන්න ඇති.

රථය නුවර කොළඹ මාර්ගයට පිවිසිලා ටික දුරක් ගියාට පස්සෙ අතුරු පාරකට හැරවුනා...මියගිය තැනැත්තා විදුහල්පති වරයෙක් හින්දමද කොහෙද කට කපලා සෙනග....එතුමගෙ පාසල මිශ්‍ර පාසලක් හින්ද කොල්ලො වගේම කෙල්ලොත් හරි හරියට මළ ගෙදර වැඩට උදව් වෙනවා පාසල් නිළ ඇදුමෙන්ම.

පුතාලා මෙතන ඉන්න...අපේ පිරිසට වෙන් කරපු ස්ථානය අපට දක්වමින් ඒ පාසලේ ගුරු භවතෙක් එහෙම කිව්වා.

තවත් ටිකකින් සීදේවි දැරිවියො පිරිසක් අපිට සංග්‍රයක් කරන්න සූජානමෙන් ඇවිත්...

අයියෙ බිස්කට් බෙදාගෙන පෙට්ටිය දෙන්න...එකියක් කොමළ හිනාවක් පාන ගමන්ම කිව්වා...

මොනවා දෙන්නද නංගි පෙට්ටියත් අපිම බෙදා ගන්නම්...ජපන් චමියද කොහෙද එහෙම අවලං කථාවක් කිව්වා....

අපේ පාසල ඉතිං ගම්පහ පුරවරයෙ තියෙන එකම බාලක පාසල විදියට නම රදවගෙන ඉන්න හින්දද කොහෙද මේ වගේ පාසල් වල දැරිවියො අපේ එකෙක් එක්ක යාලු වෙන්න හරිම මනාපයි. ඒ මනාපයට උන්ගෙ පාසලේ කොල්ලො අමනාපයි. දැරිවියො ටිකත් වට කරගෙන සතුටු සාමීචිය නැගලා යද්දි තමයි මදාවි පෙනුමක් තියෙන කොල්ලො දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙක් අපි ඉදිරියට ආවෙ.

අප්පට හුඩු...බලහංකො බන්...අපේ මැරිච්ච පිනා වැඩ කාරයනෙ බන්... අපි ඉද්දි තිබුනෙ නැති වැස්ටර්න් බෑන්ඩ් එකකුත් දැන් තියෙනවනෙ බොල....අඩෝව් උඹලා පොඩි උන් ඩෝ අපි ඉස්කෝලෙ සෙල්ලං දානකොට....

අපේ පාසලේ අනන්‍යතාව පෙන්වන කිසිම දෙයක් අපේ කණ්ඩායමෙන් පිළිඹිබු වෙන්නෙ නැතිකොට ඒ කථාවෙ වැරැද්දක් නෑ...මළගෙදරක් නිසා වර්ණවත් ඇදුම් අදින්නෙ නැතුව සාමාන්‍ය සුදු ඇදුමෙන් තමයි අපේ පිරිස ඉන්නෙ.. ඒත් තමන්ගෙ වැඩ පාඩු කරගෙන කිසිම අදාළත්වයක් නැති මළ ගෙදරකට බඩගින්නෙම ආවා මදිවට මුන්ගෙ කථා අහන්නත් සිදු වෙච්ච එක ගැන අපේ පරණ ඇත්තන්ට අපිට වඩා කේන්තියි...

මෙහෙ වරෙන්....අපේ පරණ උත්තමයෙක් අර පිරිසෙ එකෙක්ට කථා කලා...උඹ කොහෙ කියලද කිව්වෙ...උඹලගෙ ඉස්කෝලෙට අදටත් බෑන්ඩ් එකක් නෑ ඩෝ...අපි අහවල් ඉස්කෝලෙ...අපේ කොල්ලන්ට පන්ති යන්නත් දෙන්නෙ නැතුව බලෙන්ම මේ රෙද්දට අද අරගෙන ඇවිල්ලා තියෙන්නෙ...උඹලා පොරවල් නම් මුන්ට බඩගින්නෙ බෑන්ඩ් ගහන්න තියන්නෙ නැතුව කන්න දෙයක් ගෙනත් දීපල්ලා...

ඒ කථාවට උන් මොකුත් කිව්වෙ නෑ එහෙට මෙහෙට ඇඹරුනා මිසක්...මොකද ගම්පහ නගරෙ පිරිස් බලය අතින් අපේ පාසලේ උන් පරදවන්න කාටවත් බැරි නිසා අතිරේක පන්ති වලට ගම්පහට එන වෙනත් පාසලක එකෙක් දැනුවත්ව අපේ උන් එක්ක පැටලෙන්න යන්නෙ නෑ.

මෙන්න මේ අතරෙදි තමයි පෙර කිව්ව කුවේණී මගේ නෙතට හසු වුනේ....

ආනේ ඔයාලත් ආවද ? ඇය දුටුවනම එහෙම ඇහුවා...

නෑ අපි ආවෙ නෑ...අපිව බලෙන් ගෙන්නුවා...මම එහෙම කිව්වා.

කන්න බොන්න මොකුත් ලැබුනද ? ඇය නැවතත් ඇහුවා.

කන්න නම් ලැබුනා බොන්න තමයි මොකුත් නැත්තෙ....ඒ කථාවෙන් පස්සෙ කුවේණිගෙ මග පෙන්වීමෙන් අපිට බීම බෝතල් කිපයකුත් ලැබුනා.

කනත්තට ගොඩාක් දුරද අයියෙ...ඕනෙම තැනකට ගියාම ඒ අවට ඉන්න පිරිස එක්ක ඉක්මනට හිතවත් වෙන ජපන් චමියා එහෙම ඇහුවා....බෑන්ඩ් එකේ තියෙන වාදන භාණ්ඩ වලින් බරින් වැඩිම භාණ්ඩය බේස් ඩ්‍රම් එකට තලන රාජකාරිය භාරගෙන හිටිය හින්දයි ඒකා එහෙම ඇහුවෙ.

වැඩිය නෑ මල්ලි මීටර් 200 ක් විතර ඇති. පිළිතුරත් ලැබුනා

කාලය ටික් ටික් හඩින් ගලාගියා. ඔන්න දැන් ගුණ කථන, ස්තූති කථා, කරපු සේවය අගය කරන කථා මාලාවකින් පස්සෙ ලතෝනියක් ඇහුනා...මෘත දේහය නිවසින් පිටතට ගන්න සූජානම් වෙන බව තමයි ඉන් වැටහුනේ.

ගනිල්ලා බෑන්ඩ් එක ඉක්මනට පාරට...අපේ පරණ එකෙක් බෙරිහන් දුන්නා...

කෝ අයිය බඩා...ඒකා මේ වෙලාවෙම අතුරුදහන් වෙලා...

පළවෙනියා නැත්නම් දෙවැනියා ගනින් බෑන්ඩ් එක ඉස්සරහට... මළගෙදර තදබදේ අස්සෙ පරණ උන් එක එකා කෑ ගහනවා...

දෙවැනියා විදියට සිරා කොලුවා කණ්ඩායම භාරගන්න හදනකොටම කොහෙද රෝන්දයක් ගහන්න ගිහිල්ලා හිටපු අයිය බඩා සම්ප්‍රාප්ත උනා.

දැන් සැට් එක වැඩේට ෆිට්. ඔන්න ඉතිං දැන් අවසන් කටයුතු සදහා කනත්ත කරා යන සෙමින් ගමන ඇරඹුනා. අපේ පිරිස වාදනය කරන්න පටන් ගන්නකොට උදේ පුහුණු වෙච්ච මෙලෝ සසරක් මතක නෑ...කොළ වල සටහන් කරගන්න වෙලාවක් තිබුනෙත් නැති නිසා සැට් එක හිතෙන හිතෙන ඒවා ගහනවා...හරිම පංකාදුයි... බෑන්ඩ් මාස්ටර්ගෙ මුහුණ විලියෙන් ඇඹරෙනවා.

අපි පුහුණු වෙච්ච සංගීත ඛණ්ඩය ටිකක් විතර අම්මා සදකි - ටී. එම් ජයරත්න මහත්තයගෙ ජනප්‍රිය ගීතයෙ ආරම්භක සංගීත ඛණ්ඩයෙ මුල කොටසට සමානයි. දැන් සමහරු ඒ මතකයට ඒ ගීතය වාදනය කරනවා...වටේ පිටේ උන්ට මේ වැඩේ මාට්ටු නොවෙන්න ජපන් චමිනා බේස් ඩ්‍රමට උපරිමයෙන් තලනවා. සයිඩ් ඩ්‍රම් සැට් එකත් ඒකට උපරිමයෙන් සහයෝගය දෙනවා. ඔයින් මෙයින් ඔන්න සැට් එක අතුරු පාරෙන් නුවර -කොළඹ ප්‍රධාන මාර්ගයට පිවිසුනා. ඒත් එක්කම උදේ පුහුණු වෙච්ච දේවල් ටිකෙන් ටික මතක් වෙලා වටේ පිටේ රැස් වෙලා ඉන්න පිරිස ඉදිරියෙ දැන් දැන් කදිමෙට වාදනය කරනවා...අපිට පිටිපස්සෙන් අවමංගල රථය...ඊටත් පිටිපස්සෙන් ශෝකාභරිත මූණත් තහඩු එල්ලගෙන ගමන් කරන පවුලේ උදවිය, පාසලේ ශිෂ්‍ය ශිෂ්‍යාවො සමග ගමේ ජනතාව.

කෝ බන් මීටර් 200 ට දැන් 400 කටත් වඩා ආවනෙ. අරූගෙ මීටර් රබර් වගේ ඇදෙනවනෙ...බඩගින්නෙම බේස් ඩ්‍රමට තලන ජපන් චමියා වාදනය අතර තුර බෙරිහන් දෙනවා. ඉද්ද ගැහුවා වගේ කෙළින් තියෙන ප්‍රධාන මාර්ගයේ දිගටම සරසලා තියෙන විදියට තවත් කිලෝමීටරයක් විතර යන්න වෙන හැඩක් තමයි තියෙන්නෙ. යටිකය වෙව්ලනවා අප්පා යන්න තියෙන දුර දැක්කම....

යනව යනව ඉවරයක් නැතුව ගියාට පස්සෙ සැට් එක වාදනය නැවැත්තුවා...චමියා විතරක් ඇගට පතට නොදැනෙන ගානට බේස් ඩ්‍රමට පොඩ් තට්ටුවක් දානවා නිහඩ බව බිදින්න...මීටර් 100 ක් විතර මේ විදියට ගිහිල්ලා ආයෙත් සුපුරුදු විදියට වාදනය පටන් ගන්නවා. ආයෙත් නවත්තනවා, ආයෙත් පටන් ගන්නවා, කොහොමින් කොහොම කිලෝමීටරයකටත් වඩා දුර අවමංගල පෙරහැර ප්‍රධාන මාර්ගයේ ගමන් කලාට පස්සෙ අතුරු පාරකට හැරුනා...අපේ උන් දැන් පෙරටත් වඩා ශබ්දෙට වාදනය කරනවා කනත්ත අත ලග ඇති කියලා....

සිරා කොලුවා වන මා සමග උසස් පෙළ කරන අවධියේ එකම පන්තියක සිටි තූර්ය වාදක ඛණ්ඩ ආදි ශිෂ්‍යයකුගේ අවසන් කටයුතු උදෙසා අපෙන් පසු පරපුර මළ බෑන්ඩ් ගැසූ ශෝකජනක අවස්ථාවක්

මොන පිස්සුද...තාමත් කනත්ත පේන තෙක් මානෙක නෑ...ගැරඩියා ගියා වගේ ඒ මේ අතට හැරි හැරී යන පාර එන්න එන්නම කෙට්ටු වෙනවා...බෑන්ඩ් එකේ උන් දැන් එක පොදියට ලං වෙලා... හිතේ හිරවෙලා පොදිකන තරහා කුණු හබ්බ එක දෙක ලෙස එළියට පනිනවා...මොකද සෙමින් ගමන බොහෝ දුර යන්න අමාරුයි...බූට් දාලා තියෙන නිසා තවත් අමාරුයි.

ඔන්න තවත් විනාඩි 10 කට විතර පස්සෙ කනත්ත හමුවුනා. ඒකත් අමුතුම ආකාරයේ කනත්තක්..කනත්තට පිවිසෙන තැන තියෙන්නෙ හපුතලේ නගිනවා වගේ කන්දක්...සෑහෙන්න බර බේස් ඩ්‍රම ආයාසයෙන් දරාගෙන චමිනා කදු නගින හැටි බලන් හිටියාම දුකේ බෑ අයියෝ....කන්දක් නැග්ගට පස්සෙ පල්ලමක් තියෙන බව මට හොදටම තහවුරු වුනේ එදා...ඒකත් පල්ලමක් නෙමෙයි පල්ලම් රාජයෙක්...සෑහෙන බෑවුමක් තියෙන පල්ලම බහින චමිනට බේස් ඩ්‍රම හින්දා ඉදිරිය පෙනෙන්නෙ නෑ...කටු අකුල්, වල ගොඩැලි වල වැටි වැටී...ඒ මේ අතට වැනි වැනී පැද්දි පැද්දි යන උගේ ශ්‍රී මුඛයෙන් වලක වැටෙන වාරයක් පාසා කුණුහබ්බ එළිබහිනනවා. අන්තිමේදි අපි සොහොන කිට්ටුවට ලගා වුනා...මෘත දේහය අපෙන් සමුගෙන දකුණට හැරී ගමන් කලා...ජපන් චමියා හොදටම හෙම්බත්...ඒකගෙ මූණ කෝපයෙන් වෙව්ලනවා...මළගෙදරට අදාළ කිසිවෙක් වටපිටේ නැතිබව සැකහැර දැනගෙන චමියා තමන්ගෙ හිතේ තිබ්බ තරහා පිට කරගත්තා මහ හඩින්...

මේ හු------ට යකෝ බෑන්ඩ් එකක් හදලා මැරෙන්න තිබුනෙ නැද්ද....

පිටිපස්සෙන් ඇහුණු කිංකිණි හඩින් තමයි අපි දැක්කෙ ඒ වෙද්දිත් ඒ විදුහලේ ශිෂ්‍ය නායක කොල්ලො සහ කෙල්ලො සැට් එකක් අපේ පිටිපස්සෙන් පේළියට ඇවිල්ලා කියලා...ඒ අතර හිටිය කුවේණි මගේ දිහා හිනාව අතින් තදකරගෙන බලද්දි...මම හොද දරුවෙක් වගේ බිම බලා ගත්තා.

මම කාමරේ වෙසෙන සත්ගුණවත් සිරා කොලුවා.

ප.ලි

තූර්ය වාදක ඛණ්ඩය තුල එකට දුක සැප බෙදාගනිමින් කටයුතු කල අපේ පැරණි සහෝදර වරුන් දෙදෙනෙකුගේ අභාවයන් වෙනුවෙන් මෙම ලිපියෙන් කියවෙන සිදුවීමට  පසු මළ බෑන්ඩ් ගැසීමට අපේ ඊළග පරපුරට සිදුවිය. ඒ සිදුවීම් ගැන තොරතුරු ඉදිරි දිනක.