100 බකිනි ගහේ බකිනි මලෙන් පාර අහන්නේ

සිරා කොලුවා දැන් ඉන්නේ නොරටක බව සිරාගේ කාමරයට එන යන ඇත්තො බොහොමයක් දන්නවා. ආදරණීය දෙමාපියන්ගෙන්, සහෝදරයගෙන් වගේම මිත්‍ර සමාගමෙනුත් වෙන් වෙලා ඉන්න නිසාම රැකියාවෙන් පස්සෙ නවාතැනට ගියාම කථා බහ කරන්නත් කෙනෙක් හිටියෙ නැත්නම් සමහර වෙලාවට දැනෙන්නෙ පුදුමාකාර පාලුවක්. අන්න ඒ පාළුව දුරු කරගන්න තමයි සිරාගෙ ජංගම දුරබණුව රසපිරි සිංහල ගීතයන්ගෙන් පිරිලා තියෙන්නෙ.

මම බොහෝ වෙලාවට නව පරපුරේ ගීත අහන්නෙ අඩුවෙන්. ඒකට හේතුව තමයි මේ ගීත නිර්මාණ බහුතරයක් හුදු ප්‍රේම විලාපයන් පමණක් වීම. දවසට දෙකට රිගින් ටෝන් වලට වෙන්දේසි කරලා දාන්න ක්ෂණික නූඩ්ල්ස් වගේ නිර්මාණය වන මේ ගීත නිර්මාණ වල පැවැත්ම බොහොම කෙටි කාලීන බව තමයි බොහෝ අයගෙ අදහස. ඒ වගේ වටපිටාවක් ඇතුලෙ නිර්මාණ ගුණයෙන් පොහොසත් පරණ ගීත වල අගය කියලා නිම කරන්න බෑ. නවාතැනේ තනිඋනාට පස්සෙ මේ ගීතයක් අහගෙන මනසින් ලංකාවෙ ජීවිතයට, විශේෂයෙන් අතීත මතක සටහන් අතරට යන තරම් සුවයක් තවත් නෑ.

අන්තර් ජාලයෙන් තමයි බොහෝ වෙලාවට පරණ ගීත රස හොයාගෙන යන්නෙ. අන්න ඒ වගේ පහුගිය දවසක කාලයක් අහන්න බැරිවුන පුද්ගලිකව මම ඉතාම ප්‍රිය කරන ගීතයක් ආයෙමත් මගේ සවනට ලං වුනා. ගීතය ගායනා කරන්නෙ පුණ්‍යා කත්‍රිආරච්චි සමග විශාරද එඩ්වඩ් ජයකොඩි. පද රචනාව ඩෝල්ටන් අල්විස්, සංගීතය රෝහණ වීරසිංහ.

බකිනි ගහේ බකිනි මලෙන් පාර අසන්නේ

කුරුන්ද ලග දෙල් ගහ යට නිවෙස තිබෙන්නේ

කවදද එන්නේ, කවදද එන්නේ


කවදාවත් නාව නිසා හිත පැටලෙන්නේ

මං ආවොත් දෙමාපියන් නැතිද බනින්නේ

තනියම එන්නේ.....තනියම එන්නේ....



කැකිරි වැලේ මල් පිපිලා ගෙයි පිළිකන්නේ

ඒ මල්පෙති වලින් ඔබට පවන් සලන්නේ

දෙමාපියන්නේ වරද නොවෙන්නේ....

කවදාවත් නාව නිසා හිත පැටලෙන්නේ

මං ආවොත් දෙමාපියන් නැතිද බනින්නේ

තනියම එන්නේ.....තනියම එන්නේ....


සේල වළලු රන් පවලම් නැතුවයි එන්නේ

හදේ සුවද ආදරයයි අරගෙන එන්නේ

හනිකට එන්නේ හනිකට එන්නේ

බකිනි ගහේ බකිනි මලෙන් පාර අසන්නේ

කුරුන්ද ලග දෙල් ගහ යට නිවෙස තිබෙන්නේ

කවදද එන්නේ, කවදද එන්නේ

කවදාවත් නාව නිසා හිත පැටලෙන්නේ

මං ආවොත් දෙමාපියන් නැතිද බනින්නේ

තනියම එන්නේ.....තනියම එන්නේ....

තමන්ගෙ පෙම්වතාට ගෙදර ඇවිල්ලා දෙමාපියන්ගෙන් කැමැත්ත විමසලා මාව ඔයාගෙම කරගන්න කියලා ආරාධනා කරන අහිංසක පෙම්වතියකගෙ සිතුවිලි සහ ඊට පෙම්වතා ලබාදෙන පිළිතුරු වලින් තමයි මේ ගීතයෙ පදරචනාව අලංකාර වෙලා තියෙන්නෙ. ඔන්න ඔතනදි තමයි කාලයේ වැලිතලාවට යටවෙලා තිබුන මේ මතකයන් නැවතත් මගේ දෑස මානයේ පෙනෙන්න ගත්තෙ. අද පෝස්ටුව මේ ගීතය ගැන කියලා හිතුවා නම් බොලාට වැරදිලා. මෙච්චර වෙලා වටේ ගියා විතරයි. ඔන්න දැන් තමයි අපි කථාවට එළැඹෙන්නෙ.

මගේ උපන්දිනේ අනිද්දා...එදාට ඔයත් අපේ ගෙදර දවල් කෑමට එන්න. අපේ නගාගෙ දියවී යමින් තිබූ ප්‍රේමයක පරමාදර්ශ පෙම්වතිය වෙච්ච එරන්දිකා දුරබණුවෙන් මට දැන්වූයෙ ඒ වෙද්දි ඇය හා මා මිතුරන් විදියට සෑහෙන ලං වෙලා හිටිය නිසා වෙන්ට ඕනෙ.

මේ විදියට කවුරු හරි මට කිසියම් යමකට ආරාධනාවක් කලා නම් ඒ සිතිවිල්ලට ගෞරව කරලා මම හැමවෙලේම ඒ කාරියට සහභාගී වීමේ පුරුද්දක් ඉස්සර ඉදන්ම තිබුනා. අන්න ඒ අනුව ඇගේ ඉල්ලීම පරිදි අදාළ දවසෙ ඇගේ නිවසෙ සාදයට සහභාගි වුනේ මම වගේම ආරාධනා ලබපු පිරිමි පාර්ශවයෙ තවත් මිතුරන් පිරිසක් සමග. ඒ අතර පුස්තකාල කථාවෙ හිටිය බීඩියත් හිටියා. ගම්පහ පුස්තකාලය තමයි නගාගෙ ප්‍රේමයට වගේම එරන්දිකා හා අපි අතර දළු ලා වැඩුනු මිත්‍රත්වයටත් මග හෙළි කලේ. එරන්දිකාගෙ අම්මා තාත්තා වගේම නැගණියත් ආරාධිතයන් බොහොම ආදරයෙන් පිළිගෙන තමයි නිවසේ අසුන් පැනෙව්වෙ.

ඇගේ අතිජාත මිතුරියන් පිරිසකුත් මේ සාදයට ඇවිල්ලා හිටපු නිසාම නිවසේ සාදය බොහොම සුන්දරයි. උපන් දින කේක්ගෙඩිය කපලා උපන්දින සුභ පැතුම් එක් කලාට පස්සෙ කෑමට පෙර අනුමත වෙන්න කිසිම පහසුකමක් තිබුනෙත් නැති හින්දම භෝජන සංග්‍රහය ඇරඹෙන අවස්ථාව උදාවෙනතුරු මිදුලේ තිබුන බංකු උඩට වෙලා දැරිවියන් එක්ක නිදහසේ කථා බහ කරන්න ඇති තරම් කාල වේලාව තිබුනා. එරන්දිකා වගේම මේ අයත් ගම්පහ වතුර ටැංකිය ඉදිරිපිට කොළ පාට ටයි පටියක් තියෙන පාසලේ තමයි අධ්‍යාපනය ලබලා තිබුනෙ.

අන්න ඒ වෙලාවෙ තමයි මට ඇයව හා පුරා කියලා මුලිච්චි වුනේ. නිතරම සිහින් සිනාවකින් මුව සරසාගෙන බොහොම ප්‍රබෝධමත්ව හිටිය හින්දමදෝ පහසුවෙන් දැරිවියක් වෙනුවෙන් නොනැමෙන සිරාගේ හිතේ පුංචි ඉඩක් වැඩි වේලාවක් යන්නටත් මත්තෙන් ඇය නමින් වෙන්වුනේ සංසාර පුරුද්දට වගේ.

දහවල් ආහාරයෙන් කාරිය සන්තර්පණය වෙලා ඉන්න වෙලාවෙ තමයි එරන්දිකා මම හිතපු නැති ආරාධනාවක් කලේ. ඔයාට හොදට සින්දු කියන්න පුලුවන් කියලා අපි දන්නවා....ඉතිං කියන්නකො සින්දුවක් මගේ මේ යාලුවොත් ඉන්න වෙලාවෙ...

සින්දු නම් කියන්න පුලුවන් වැඩේ තියෙන්නෙ මට එක සින්දුවක් වත් සම්පූර්ණයෙන් පද මතක නෑනෙ. ඒක මුසාවක් නෙමෙයි. අදටත් කොච්චර සින්දු ඇහුවත් මේ ප්‍රශ්නෙ තියෙනවා.

ආ ඒකට භය වෙන්න එපා මම දෙන්නම් සිංදු පොතක්ම...උපන්දිනය සමරපු දැරිවි එහෙම කිව්වාම අනිත් දැරිවියොත් හීන් හිනාවකින් ඒ කතාවට එකතු වුනා. එරන්දිකා වහාම තමන්ගෙ කාමරයට දුවලා ගිහිං...සින්දු පොත උස්සගෙන ආවා.

බෑන්ඩ් එක නිසාම ගොඩනැගුනු පිටකොන්දක් තිබුන හින්දා කෙල්ලො පිරිස ඉස්සරහා සින්දුවක් කියන්න මට කිසිම චකිතයක් තිබුනෙ නෑ. ඒ අය පෙන්නපු පිටුවෙ තිබුන බොහොම ආදරණීය ගීතයක් ගායනා කරන්න මට නියම උනා.

ගායනය අතරතුරත් මගේ නෙතු යුග හෙව්වෙ ඇගේ දෙනෙත් වල පහස. ඇගේ නෙත් මගේ දෙනෙත් එකම රේඛාවක සම්මුඛ වෙච්ච අවස්ථාවෙ මට දැනුනෙ කාලාන්තරයක් තිස්සෙ දැන හදුනන තරමේ සමීප බවක්.

සාදයෙන් සමුගන්න කලින්..මගේ මිතුරිය එරන්දිකාගෙන් මම ඇය ගැන විමසුවා.

මොකද නදීරා ගැන අහන්නෙ....ආදරයක් වත් හිතුනද ? එතකොට තමයි මම දන්නෙ එයාගෙ නම නදීරා බව. දෙපැත්තට හිස වනලා හීන් හිනාවක් එක්ක ඇය එහෙම ඇහුවාම සිරා හිස සලා ඔව් කිව්වා.

මම දැනුවත්ව තාම කවුරුවත් නෑ. මගේ හොදම යාලුවෙක්. අපේ ගෙවල් කිට්ටුවමයි ඉන්නෙත්. දැන් ඔන්න නර්ස් නෝනා කෙනෙක් වෙන්න ඉගෙන ගන්නවා...මම හිතන්නෙ තව අවුරුද්දකින් දෙකකින් පුහුණුව ඉවරයි.

වැඩේ කියන්නෙ ඒකිට කවදාවත් එෆෙයාර් එකක් තිබිලම නෑ. හරිම හොද කෙල්ල...මම හිමින් සැරේ අහලා විස්තරේ කියන්නම්. හැබැයි එක දෙයක්... පන්ති යන කාලෙ කොල්ලො බර ගාණක් ඇහුවා. කාටවත් කැමති උනේ නෑ. එයා ඔය අනිත් කෙල්ලො වගේ නෙමෙයි. දෙමාපියන්ගෙ කැමැත්ත නැතුව කිසි දෙයක් කරන්නෙ නෑ. මෙච්චර දවසක් කොල්ලෙක්ට සෙට් උනේ නැත්තෙ ඒ හින්දයි...ටිකක් කට්ට කන්න වෙයි කැමැත්ත ගන්න. එරන්දිකා අවසන් වශයෙන් එහෙම කියද්දි මම නිහඩව අහගෙන හිටියා.

ටික දවසක් ගත වුනා. එවකට මා සේවය කරපු දැන්වීම් ප්‍රචාරණ ආයතනයෙ රාජකාරිත් එක්ක මේ සිදුවීම ටිකෙන් ටික මට අමතක වෙලා යන වකවානුවක තමයි එරන්දිකා මට නැවත වතාවක් දුරබණුවෙන් ඇමතුවෙ.

වැඩේ හරියන්නෙ නෑ හලෝ...මම කීප සැරයක්ම ඇහුවා. නදීරා කියනවා ගෙදරින් හොයලා දෙන කෙනෙක් මිස වෙන කෙනෙක් බදින්න අදහසක් නෑ කියලා.

මම එක දෙයක් කියන්නම්...මටත් වඩා එයාට ලග තව යාලුවෙක් ඉන්නවා ඔයාවත් දන්න. ඒ තමයි ගයා. අන්න එයා ලව්වා මේ ගැන ඇහුවා නම් මීට වඩා හොද උත්තරයක් ලැබෙන්න පුලුවන්. එරන්දිකා එහෙම කියලා ඇමතුමට තිත තිබ්බා.

එදිනෙදා යෙදුනු වැඩරාජකාරි අස්සෙ මේ සිදුවීම් පෙළ මට අමතක වෙලා තිබුන වෙලාවක තමයි වසරකට විතර පස්සෙ ගම්පහ දුම්රිය නැවතුමේදි ගයා කෙල්ල මට මුලිච්චි උනේ. එයත් මේ කිව්ව උපන් දින උත්සවේ දවසෙ එතන හිටියා. පුස්තකාලෙදි සුහද වෙච්ච තවත් යෙහෙළියක්.

මතු සම්බන්ධයි...

මම කාමරේ වෙසෙන සත්ගුණවත් සිරා කොලුවා

ප.ලි

මේ ලිපිය හිතුවට වඩා බොහෝ දිගු එකක් වුනා. ගෙඩිය පිටින් පල කරලා දිග වැඩියි කියලා බොලාගෙන් බැනුම් අහගන්න බැරි කොමට ඕන්න දෙකට කැඩුවා.

නගා කියන්නෙ පාසල් සමයේ ඉදන්ම මගේ ලගම මිත්තරයෙක්.