128 බකිනි ගහේ බකිනි මලෙන් පාර අහන්නේ 2

එදිනෙදා යෙදුනු වැඩරාජකාරි අස්සෙ මේ සිදුවීම් පෙළ මට අමතක වෙලා තිබුන වෙලාවක තමයි වසරකට විතර පස්සෙ ගම්පහ දුම්රිය නැවතුමේදි ගයා කෙල්ල මට මුලිච්චි උනේ. එයත් මේ කිව්ව උපන් දින උත්සවේ දවසෙ එතන හිටියා. පුස්තකාලෙදි සුහද වෙච්ච තවත් යෙහෙළියක්.

ඔතනින් අවසන් වෙච්ච පළවෙනි කොටස කියෙව්වෙ නැති අය මෙතැනින් ඒ කොටස කියවගෙනම ආවොත් හොදා.

මගේ යාලුවෙකුගෙන් කැමැත්ත ඇහුවා කියලා ආරංචියක් ආවා...ගයා ඇගේ බොහෝ දිගුවන් කේශ කලාපය දෙපසට වනමින් ලාලිත්‍යයෙන් යුතුව මගෙන් විමසුවා.

ඔයාටත් ඒ කථාව ආරංචි උනාද...මම වටපිට බලලා හිමින් ඇහුවා.

මගේ හොදම යාලුවනෙ එයා...ඉතිං මට නොකියා ඉදීවිද ? මෝඩයා...මට කිව්වා නම් මම ඔයාට මේ වෙද්දි කැමැත්ත අරගෙන දීලා.

ඒ කොහොමද ඒ පරණ මතකයන් ඔස්සේ කිතිකැවුනු මගේ හඩ බොහොම සෞම්‍යයි.

පොඩ්ඩක් ඉන්නකෝ...මම හිමින් සැරේ වැඩේ කරලා දෙන්නම්...අපේ යාලුවන්ගෙන් එයාට විතරයි තාම කෙනෙක් නැත්තෙ.

ගයා මට අලුත් බලාපොරොත්තුවක් දීලා මගෙන් සමුගත්තා.

එදායින් පස්සෙ සතියකට දෙකකට සැරයක් ඇගේ ව්‍යායාමයෙ ප්‍රතිඵල මට දැනුම් දෙන්නත් ඇය අමතක කලේ නෑ.

ඔන්න ඔහොම ගත වෙච්ච එක දවසක ඇය මෙහෙම කිව්වා.

ඔන්න ගොයියො දැන් වැඩේ හරියාගෙන එන්නෙ...කෙල්ල දැන් ඔයා ගැන හිතනවා...තව ටික දවසකින් උත්තරයක් ලැබෙයි...මට වැඩේ හරිගියාම දෙන්නම එක්ක එකතු වෙලා පාටියක් දෙන්න ඕනෙ හරිද ?

පාටි එකට දෙකක් දෙන්න බැරියැ... මම එහෙම කිව්වා...

තවත් සතියකට විතර පස්සෙ ගයා මට නදීරා ගෙ දුරබණුවෙ අංකය දුන්නෙ එයාට ඔයා එක්ක කථා කරන්න ඕනෙලු කියමින්...

මම ඇයට ඇමතුවා...පාසල් යන වයස ඉක්මවා හිටි හින්දා වගකීමෙන් කථා කරන්න දැන් අපිට පුලුවන්. ඒ වගේම ඇයත් අවශ්‍ය දේ පමණක් කථා කලා.

මම මෙච්චර දවසක් කිසිම කොල්ලෙක්ට කැමති වුනේ නැත්තෙ දෙමාපියො අකමැති වුනොත් මටත් අකමැති වෙන්න වෙන හින්දා...මට එහෙම වුනොත් මගේ හිත රිදවා ගන්නවා වගේම තව කෙනෙක්ගෙ හිත රිදවන්න වෙනවා. ඒ හින්දයි එරන්දි මට ඔයා ගැන ගොඩාක් දේ කියලත් මම කැමති උනේ නැත්තෙ.

ඒ කියන්නෙ ඔයා දැන් මට කැමතිද ?

අකමැත්තක් නැති හින්දා නේන්නම් මෙච්චර කාලයක් කොල්ලෙක්ට දීලා නැති මගේ ෆෝන් නම්බර් එක ඔයාට දුන්නෙ. හැබැයි එක දෙයක්...

මම ඔයාට කැමති උනා කියලා මගේ අම්මා තාත්තා ඔයාට කැමති වෙයි කියලා හිතන්න එපා. ඒ අය ඔයාට කැමති උනොත් විතරයි මම ඔයා එක්ක සම්බන්ධයක් පටන් ගන්නෙ.

මට ටවුමෙ එහෙ මෙහෙ හම්බවෙන්න කථා කරන්න එපා. ඔයා කෙලින්ම අපේ ගෙදර ඇවිල්ලා අම්මා තාත්තගෙන් කැමැත්ත අරගන්න. ඒ අය කැමති උනොත් මමත් ඔයාට කැමතියි. හැබැයි ඒ අය අකමැති උනොත් මගේ කැමැත්ත ඉල්ලලා ආයෙත් මට කරදර කරන්න එපා ප්ලීස්. මම ඒ අයගෙ හිත රිදවන්න කැමති නෑ.

නදීරා එහෙම කිව්වට එදායින් පස්සෙ නොයෙක් වර මට අමතන්නත්...මගේ දුක සැප සොයාබලන්නත් කටයුතු කලා. ඇගේ ඒ කථා බහ මගේ සිත තවත් ඇය කෙරේ ආසක්ත කලා කිව්වොත් මම වැරදි නෑ. බහුරූප කෝලම් ඇති සමාජයක පොළවේ පය ගහලා ඉන්න කෙල්ලෙක් මුලිච්චි වීමේ ප්‍රීතිය මම එදා අත්වින්දා.

සමහර දවස්වලට ඇය කථා කරන වෙලාවට මම බොරැල්ලෙ Mint Leaf අවන්හලේ මිතුරන් සමග උපන් දින සැමරුමක්, මධු සාදයක්...

ඔයා කොහෙද ඉන්නෙ.....

තාම බොරැල්ලෙ...

දැන් වෙලාව රෑ 9.00 නෙ ඔයා කීයටද ගෙදර එන්නෙ

ගෙදර යද්දි රෑ 12 විතර වෙයි.

අනේ ගෙදර ගිය ගමන් මට මිස් කෝල් එකක් දෙනවද...මට භයයි ඔයා ගැන

ඔයා ඇයි අද නිදියන්නෙ නැද්ද....

නෑ...මම මේ හොස්ටල් එකේ පාඩම් කරන ගමන්....

ඇය එහෙම කථා කරනකොට...ඒ සිතේ පිරී තියෙන ආදරය දැනුනාම මේ ලෝකෙ හැමදේම බොහොම සුන්දරව තමයි මට එදා දැනුනෙ.

මම කාලෙකට ඉස්සෙල්ලා නිලන්තයගෙ කථාවෙදි කිව්ව වගේ වැඩක් තමයි ඔන්න දැන් මටත් සිද්ධ වෙලා තියෙන්නෙ. දැරිවිගෙ ගෙදරට ගිහිං දෙමාපියන් මුලිච්චි වෙලා කැමැත්ත ගන්න කියලා අභියෝගයක්. මම සතුටින් භාරගත්තා. සිරා අදත් අභියෝග වලට හරිම මනාපයි.

නිලන්තගෙ ගමනට සහභාගි වෙච්ච එකෙක් හැටියට මට දළ අවබෝධයක් තිබුනා කථා බහ කල යුතු දේ සහ මාතෘකාවට පිවිසෙන අන්දම ගැන. මේ ගමන තනියෙන් යන්න බැරි හින්දම නිලන්තගෙ ගමනටත් අපිත් එක්ක ආපු මගේ අතිජාත සගයා පුෂ්පයව එකතු කරගත්තා. මේ කියන දවස් වල ඉතිං රැකියාවල හැමෝම වගේ නිරතව හිටිය හින්දා මේ වගේ ගමනකට කලින් උපදෙස් දෙන්න මගේ මිත්තරයො එකෙක්වත් ළග හිටියෙ නෑ.

අපේ දුරකථන කථා බහෙන් සතියකට දෙකකට පස්සෙ ඇගේ නිවසට ගිහිල්ලා දෙමාපියන්ගෙන් කැමැත්ත විමසන්න මම හිතුවා. පුෂ්පයාට කාල වේලාව වේලාසනින් කියලා මිනිහගෙ දඩු මොණරෙන් ගමන පිටත් වෙන්න කථිකා කොර ගත්තා. ඊටත් සතියකට විතර කලියෙන් අපේ මලයා එයාගෙ වෘත්තීය ජීවිතයෙ පළවෙනි වැටුපෙන් අරන් මට තිළිණ කල අලුත්ම ටී ෂර්ට් එකෙන් හැඩවෙලා රැවුල කාරිය කපාගෙන ඔන්න මම මගට බැස්සා.

ගම්පහ නගරයෙන් සෑහෙන්න ලොකු අයිසිං කේක් ගෙඩියක් සල්ලි සල්ලි කියලා බලන්නෙ නැතුව අරගෙන ඇගේ නිවසට කිට්ටු වෙද්දි ගමන් මග නිසියාකාරව කියා දෙන්න එරන්දිකා පාර අද්දරට වෙලා අපේ ආගමනය බලාපොරොත්තුවෙන් හිටියා.

මෙන්න මේ පාරෙන් හැරුනට පස්සෙ දකුණට තියෙන පළවෙනි පාරෙ තුන් වෙනි ගේ.

භය වෙලාද ඉන්නෙ...මගේ බැරෑරුම් මූණ දැක්කම ඇය එහෙම ඇහුවා.

පිස්සුද....මට කිසිම භයක් නෑ. මම එහෙම කිව්වට පුංචි චකිතයක් හිතේ පැලපදියම් වෙලා තිබුනෙ.

හැමදේම සුභ වෙන්න කියලා ප්‍රාර්ථනා කරනවා. මෙන්න මගේ සුභ පැතුම්...ඇගේ සියුමැලි අතැගිලි මගේ දකුණත හා මුසු වුනා.

ඒ එක්කම වගේ නදීරා කෙල්ලත් දුරබණුවෙන් ඇමතුවා....

අද එන්නෙ නැද්ද අපේ ගෙදර...මල්ලිත් මෙච්චර වෙලා බලාගෙන හිටියා අනාගත මස්සිනාව දැක ගන්න ඕනෙ කියලා...එයා මේ දැන් එළියට ගියා. මම අම්මටයි තාත්තටයි කිව්වා අද ඔයා එනවා කියලා....මාව බොරුකාරියෙක් කරන්නෙ නෑ නේද?

අනේ නෑ...අපි දැන් ගේ කිට්ටුව ඉන්නෙ

නිවසේ ගේට්ටුව ආසන්නයටම යද්දි කොහෙදෝ මුල්ලක ඉදලා පැන්න ඇල්ශේෂන් වර්ගයේ දඩෝරියා හින්දා තව පොඩ්ඩෙන් කේක් ගෙඩියත් බිමට හැලෙනවා...මොකද මම නොදන්නා බල්ලන්ට හරිම භයයි. බල්ලාගෙන් මාව බේර ගෙන නිවස තුලට කැන්දාගෙන ගියේ නදීරා.

එරන්දිකාගෙ උපන් දිනයෙන් අවුරුද්දකටත් වැඩි කාලයකට පස්සෙ තමයි නදීරගෙ මුහුණ පොඩ්ඩ නැවත දැක ගත්තෙ. මෙච්චර දවසක් ඇගේ හඩ විතරයි දුරබණුවෙන් ශ්‍රවනය කලේ. එදාටත් වඩා ඇය දැන් සුන්දරයි. මගේ සිත තව තවත් ඇය කෙරේ බැදුනා.

දෙමාපියන්ගෙ ආගන්තුක සත්කාර වගේම...සිරා කොලුවා වන මට සංග්‍රහ කරන්නම ඇගේ අතින් නිමැවුන කේක් කැබැල්ලක රසත් බලලා ඉවර වෙද්දිම.

කේක් රසයිද ?

ඔව් ඔයාද හැදුවෙ ?

හ්ම්....මම එහෙම දෙයක් කරන්නෙ කලාතුරකින්...අද ඉතිං විශේෂ දවසක්නෙ...

පුතා ගැන අපේ දුව කියලා දැන් ගොඩාක් දවසක්...මගේ ආසන්නයෙන්ම අසුන් ගනිමින් ඇගේ තාත්තා මා සමග කථා බහට එකතු වුනා.

ගැලපෙන දෙයක් නම් අපේ අකමැත්තක් නෑ. අපේ දරුවා අපිට කවදාවත් බොරුවක් කියන්නෙ නෑ...අපිට ඉන්න එකම කෙල්ල නොවැ මේ. ඒ හින්දයි පුතාට අද කෙලින්ම අපේ ගෙදරටම ඇවිල්ලා මේ ගැන කථා කරන්න කිව්වෙ.

ඇගේ පියා රජයේ දෙපාර්තමේන්තුවක සේවය කරපු වමේ දේශපාලනයට බර කෙනෙක්...කථා බහ අතරෙදි මගේ දේශපාලන මතවාදය විමසද්දි මමත් ඉතිං නිරායාසයෙන් වමට බර උනා.

පුතාගෙ වයස එහෙම කොහොමද ? මොනවද රස්සාව විදියට කරන්නෙ, දෙමාපියන්ගෙ විස්තර පවුලෙ විස්තර එහෙම...

ඔය වගේ ගැටළු රාශියක් මට යොමුකලේ ඇගේ මව...ඇත්තම කථාව මම නදීරට වඩා මාස 3කට බාලයි. ඒ හින්දම අපි දෙන්නා සම වයසෙ කියලා එදා මම ෂේප් වුනේ.

ඔන්න ඉතිං අපේ කථා බහ අවසන් අදියරට එළැඹුනා.

හොදයි පුතා...අපේ ආරාධනය පිළිඅරන් අපේ ගෙදරට ආපු එක ගැන බොහොම සන්තෝෂයි. මගේ අයියා තමයි...(ලංකාවේ ප්‍රධාන ජාතික පුවත්පතක ප්‍රධාන කර්තෘ වරයකුගේ නමක් පවසයි). එයා එක්කත් කථා කරලා කේන්දරත් බලලා අපි උත්තරයක් දෙන්නම්.

එදා ඇගේ නිවසෙන් සමුගත්ත දවසෙ ඉදන් මගේ හිත කිව්වෙ වැඩේ කෙරෙන එකක් නෑ කියලා...ඒ අර මාස 3 හුටපටේ හින්දා...ඒ හින්දම මම හිතාමතාම කේන්දර කොපිය යැවීම සෑහෙන්න පරක්කු කලා.

මොකද අනේ තාම කේන්දරේ එව්වෙ නැත්තෙ.. නදීරා දවස් කීපයක්ම විමසුවා.

මම ඇත්තම කියන්නම්....මට භයයි මාස 3 ප්‍රශ්නෙ හින්දා ඔයාව මට නැතිවෙයි කියලා...මම අවංකව කිව්වා....

එහෙම කියලා මග අරින්න එපා අනේ...අපේ අම්මා අද උදෙත් ඇහුවා...ඔයාට කේන්දරේ එවන්න බැරිනම් උපන් වෙලාව මට දෙන්න.

ඇගේ ඉල්ලීම හමුවේ අවනත වෙලා මම උපන් වෙලාව ඇයට ලබා දුන්නා..උපන් දිනයත් එක්කම....

බැරි වෙලාවත් ගෙදරින් අකමැති උනොත්...මම කඩඉම් ප්‍රශ්නයක් යොමු කලා.

මම ඒකට උත්තරේ ඔයාට වේලාසනම දුන්නා නේද ? මතක නැද්ද ?

කාලය හැමදාමත් වගේ ටික් ටික් හඩින් ගලාගියා...ඒ අවුරුද්දෙ නිමාව සටහන් කරමින් දෙසැම්බර් 31 වෙනිදාවත් උදා උනා. නව වසර පිළිගන්න හැමෝම සතුටින් බලා ඉන්නවා. සිරාටත් පුංචි පහේ සාදයකට ඇරයුම් ලැබිලා මිත්තරයකුගෙ නිවසෙ. ඒ සදහා පිටත්වෙන්න සූජානම් වෙනකොට රාත්‍රී 9 පහුවෙලා නදීරාගෙන් ඇමතුමක්.

හලෝ....

ඇගෙන් කිසිම උත්තරයක් නෑ...

පුංචි ඉකිබිදුමක් විතරක් ඇහෙනවා...

මොකද උනේ...ඇයි අඩන්නෙ...

ඇය තාමත් කථා කරන්න ආයාසයෙන් වචන ගොනු කරනවා...

අපේ අම්මා ඔයාට කැමති නෑ. අද මම උදේ යද්දි ඔයාගෙ උපන්දිනේ ලියපු කොළ කෑල්ල අම්මට දීලා ගියේ..අද හවස අම්මා තාත්තට කිව්වා...කේන්දර බලන්න උවමනා නෑ මේ වැඩේ අත ඇරලා දාමු කියලා. තාත්තත් ඒකට කැමතියි...කොල්ලා කෙල්ලට වඩා වැඩිමල් වෙන්න ඕනෙ කියලා ඒගොල්ලො බොහොම තදට කියනවා.

මාස 3 ප්‍රශ්නෙ ඔයාටත් ප්‍රශ්නයක්ද ? මම ඇගෙන් විමසුවා.

මට ඒක ප්‍රශ්නයක් නෑ. ඒත් මගේ අම්මටයි තාත්තටයි ඒක සෑහෙන ප්‍රශ්නයක්. ඒ අය එක්ක තර්ක කරන්න මම කැමති නෑ. මම ඔයාට වේලාසනම කිව්ව දේවල් මතකයි නේද ?

ඔව්...

මගේ කැමැත්ත ඉල්ලලා මට ආයෙ කරදර කරන්න එපා. මම ඔයාට තමයි ජීවිතේ ඉස් ඉස්සෙල්ලාම කොල්ලෙක්ට කියලා ආදරේ කලේ....ඒත් මට දැන් අමාරුවෙන් හරි ඒක අමතක කරන්න වෙලා.

මම දන්නවා...ඔයා එහෙම කරන්න. මම පොරොන්දු වෙච්ච විදියටම ආයෙ මේ ගැන ඔයා එක්ක කථා කරන්නෙ නැතුව ඉන්නම්.

මා එක්ක තරහද ?

අපොයි නෑ...හමුවෙනවා...වෙන්වෙනවා...ඒක තමයි ස්වභාවය...සිහින මාළිගා සුනු විසුනු වෙලා කඩා වැටෙන වෙලාවෙ හිත අමාරුවෙන් ඉහළට ඔසවාගෙන මම ඇයට පිළිතුරු දුන්නා.

එහෙනං ඔයාට සුභම සුභ අනාගතයක් මම ප්‍රාර්ථනා කරනවා...මට වඩා හොද කෙනෙක් දවසක ඔයාට ලැබේවි.

මමත් ඔයාට කරුණාවන්ත නර්ස් නෝනා කෙනෙක් වෙන්නත්...ජීවිතේ ලස්සන වෙන්න කියලත් ප්‍රාර්ථනා කරනවා. ඇගේ ඉකි බිදුම කෙමෙන් වැඩි වෙද්දි මම දුරකථනය විසන්දි කලා. මගේ නෙත් කෙවෙනි තුල ගුලි වෙන්න ඉඩ නැති තැන කදුලු බින්දුවක් දෙකක් එළියට පනින්න පොර කනවා..

තවත් මොහොතකින් මම මිත්තරයො මැද, ප්‍රිය සාදයක් අභිමුව.

උන් හරිම ප්‍රීතියෙන්...තම තමන්ගෙ මේ වසරෙ ඉටුකරගත් බලාපොරොත්තු ගැන කථාව...මගේ කථාව මම කාටවත් කිව්වෙ නෑ.

එක්වරම හතර අතින් රතිඥ්ඤා හඩ වාතලයට මුසු උනා...ආසන්නයේ තියෙන ක්‍රිස්තියානි පල්ලියෙ ඝණ්ටාරයේ හඩත් ඊට එකතු වෙලා. රෑ 12 පූජාවෙ හඩ යන්තමින් ඇහෙනවා. අපේ කොල්ලො එකිනෙකාව වැළද ගනිමින් සුභ නව වසරකට ආසිරි එකතු කලා. පරණ අවුරුද්දෙ අදුරු මතකයන් නව අවුරුද්දෙ හිතින් අයින් කරගෙන ජීවිතය ජය ගන්නවා කියලා ඒ අතර තුර මමත් තරයේ අධිෂ්ඨාන කර ගත්තා.‍

මම කාමරේ වෙසෙන සත්ගුණවත් සිරා කොලුවා.

ප.ලි

මගේ මිත්තරයා නගා සහ එරන්දිකා ආදර සබදතාව දෙදරා ගියාට පස්සෙ මේ කථාවෙදි කියවුන දැරිවියො හැමෝම තම තමන්ගෙ විවාහයන් එක්ක අපෙන් ඈත් වුනා. සියල්ලන්ම සුහදව සිටි ඒ අතීතය මතක් වෙන වාරයක් පාසා සිහින් රිදුමක් දැනෙනවා.

මා එක්ක තනියට ගිය පුෂ්පයත් විවාහයෙන් පස්සෙ බිරිද සමග දැන් වෙනත් රටක වෙසෙන්නෙ.

මේ සිදුවීමෙන් පස්සෙ එකම එක වරක් හදිසියේ ඇය මට ගම්පහ නගරයේදි මුණ ගැසුනා. එදා ඇය මා දෙසා බලා සිට සිනාවකින් සංග්‍රහ කර ඉවතට දිව ගියා.

නැවත වරක් කිසියම් දිනක ඇය මට මුණ ගැසේවි. ඒ රෝහලකදී වෙන්නටත් පුලුවන්.

සීදූව පල්ලිය හන්දියේදී බයිසිමොටෝවෙන් කරණම් ගසා කටට යටින් මැහුම් 5 ක් දමාගත් හිතවත් බ්ලොග් සහෘදයා Chami4U වෙත ඉක්මන් සුවය පතමි.