106 ටිකට් කෙරුවාවේ ආරම්භය

පළමු කොටස

කම්මැලි ගමනින් අප ඉදිරියට පැමිණ මද වේලාවක් කලූ සහ අප කණ්ඩායම අතර සිදුවන පන්දු ක්‍රීඩාව දෙස සැහැල්ලුවෙන් බලා සිටි සනා තම දුරකථනයට ලැබුනු ඇමතුමක් නිසා අපෙන් ඈතට ගියේය. මදින් මද රෑ බෝ වී දැන් වේලාව රාත්‍රී 9 ට පමණ ආසන්නය. ක්‍රීඩකයන් නැවත ඔවුන් ලැගුම් ගෙන සිටින හෝටලයට පිටත් වීමට තම බඩු බාහිරාදිය එකතු කරන විට හෙට තරගය සුභ වෙන්නට යැයි කලූ වෙත අපේ සුභාශිංසන එකතු කොට අප නැවතත් අපේ නවාතැන වූ තිලක් අයියාගේ නිවෙසට වැටේ වූ කපොල්ලෙන් රිංගා එන විට රාත්‍රී භෝජනය සූදානම්ව තිබුනේය.

සිරා කොලුවාට පසුදිනට නියමිතව ඇත්තේ ජීවිතයේ පළමු වරට සිදුකරන රාජකාරියක නිරත වෙන්නටයි. මුදල් සමග සිදුකෙරෙන මේ ගණුදෙනුව හිතන තරම් ලෙහෙසි පහසු එකක් නොවේය. නිකුත් කරන ටිකට් පත් මෙන්ම මුදල් එකතු කිරීමද අප සතුව පවතින වගකීමක් හෙයින් ඒ පිළිබද යම් පැහැදිලි කිරීමක් අප භාරව සිටි නිළදරුවා වූ පෙරේරා මහතා විසින් රාත්‍රී භෝජනය අහවර වූ තැන අප වෙත ඉදිරිපත් කලේය. ඉන් අනතුරුව ඔහු අපගේ සහයෝගයද ගෙන හෙට දිනයට නියමිත තරගයට අදාළ ප්‍රවේශ පත්‍ර වෙන් කර කාඩ්බෝඩ් පෙට්ටි වලට දැමුවේය.

පසුදා උදෑසන 7 ට පමණ දඹුලු වතුරෙන් සැනසී රාජකාරිය උදෙසා පිටත් වන්නට පිරිස දැන් සැරසෙයි. නිවස තුල වූ නානකාමර සංඛ්‍යාව එහි නතර වී සිටි අප කණ්ඩායමට මෙන්ම ඉන්දියානු මාධ්‍ය වේදීන් වෙතද ප්‍රමාණවත් නොවූ හෙයින් තිලක් අයියා විසින් නිවෙසින් පිටත ජල ස්නානය උදෙසා සකස් කල තවත් තැනක් විය. එහි වූ ජල ටැංකියකට නිරන්තරව ජලය එකතු වූ අතර තාප්ප වලින් වටවී නැති මේ බිමේ ස්වභාව සෞන්දර්යය හොදින් විදිමින් ඉබ්බන්කටුව වැව දෙසින් හමාඑන සුළගේ සිසිලස අත්දකිමින්,විවිධ භව භෝග වවා තිබෙන හේන් ඉඩම් දෙස නෙත් යවමින් ජලය ස්නානය කරන්නට අපට හැකි විය.

ජල ස්නානය එලෙස සිදුවන විට අපේ උන් අතර කසු කුසුවකි.

අඩේ මාර සීන් එක බං...බොක සිග්නල් වදින්නෙ නෑනෙ.

රවියාට උදේ පාන්දරම කැතම කැත ප්‍රශ්නයකි. සමහර විටෙක දේශගුණික කලාපය වෙනස් වූ නිසා වන්නට පුලුවන.

අැයි බං උඹ තිලක් අයියා දුන්න ටී එක බිව්වෙ නැද්ද ? රවියා සමග එකල මරදානෙ ටෙක්නිකල් කොලීජියේ එකටම අධ්‍යාපනය ලැබූ උගේ මිතුරෙකු වූ ෆන්ක් එක රවීගෙන් විමසයි.

ෆන්ක් එක කොළඹ ප්‍රධාන පාසලක අධ්‍යාපනය ලැබූ මේ ගමන තුලදී මට මුලින්ම හමුවූ ලෙංගතු මිතුරෙකි. ඔහුගේ ශබ්ද කෝෂය තුල නිතර කියෙන වදනක් වූ ෆන්ක් එක යන්න උදෘත කොට ඔහුගේ නම වෘත්තීය පුහුණු ආයතනය තුල රෙජිස්ටර් වී තිබී ඇති අතර ඒ නාමය අප කරා ගෙන ආ වාහකයා වූයේ රවී කොලුවාය.

එකට දෙකක් බිව්වා බං...තාම වෙනසක් නෑනෙ...ටිකට් වැඩේ පටන් ගත්තට පස්සෙ හෙල්ලෙන්නවත් විදියක් නැති හින්දයි අවුල බං....මම හිතන්නෙ අපි ටිකට් දෙන හරියෙ බොක පොට් නැතුව ඇති.

අවුලක් ගන්න එපා රවී මල්ලි....මටත් ඔහොමම තමයි. අපි බැරිම උනොත් ඉලුක් ගාලක් අස්සට හරි රිංගමු.

කොහේදෝ සිට හදිසියේ පැමිණි මිහිර අයියාගේ එවදන් උදෑසනම කාගෙ කාගෙත් ලේ පිරිසිදු කර දෙන්නට සමත් විය. ශරීර ප්‍රමාණයෙන් කුඩා, කාලවර්ණ, විනෝදශීලී පුද්ගලයෙකු වූ මිහිර අයියාගේ සමාගමය සියල්ලෝම ප්‍රිය කලෝය.

මේ ජල ටැංකිය අසලදී අපට පළමු වරට ඉන්දියානු මාධ්‍ය වේදීන් සමග කථා බහ කරන්නට අවස්ථාවක් උදා විය. තුන්කොන් තරගාවලියට අදාළව අද පැවැත්වෙන්නට නියමිතව ඇත්තේ ඉන්දියාව සහ ශ්‍රී ලංකාව අතර තරගයකි.

අපි අද දිනනවා. ඔවුන් එක හෙලාම කීහ.

Factor is The Wall....He is in good rhythm these days

පවුර යන වදනින් හැදින්වූ රාහුල් ද්‍රාවිඩ් මෙන්ම අවශේෂ පිතිකරුවන් බොහොමයක් හොද රිද්මයකට පැමිණ තිබීම ඔවුන්ගේ කණ්ඩායමට වාසියක් බවත්, ඒ නිසාම තරගයේ වාසි තමන් සතු බවත් ඔව්හු පුන පුනා කීවෝය.

මෙවන් විටෙක අපගේ පාර්ශවයෙන් මේ වාදයට එකතු වන්නේ රවී මලයායි. මේකාට ඇත්තේ පුදුමාකාර ක්‍රිකට් උණකි. ශ්‍රී ලංකා කණ්ඩායමට එරෙහිව යමෙකු කථා කරන්නේ නම් රවියා සැනෙන් කුපිත වෙයි.

අපට කලින් සිය කැමරා ආම්පන්න ආදිය සමග ක්‍රීඩා පිටිය කරා යන්නට ඔව්හු පිටත් වූහ. ඒ අපට අතට අත දී සුභ පැතීමෙනි. හැන්දෑවට හමුවෙමු. මේ මාධ්‍යවේදී කණ්ඩායමේ සිටි අය අතරින් අප සමග ඉතාම හිතවත් වූ අජිත් සිං එලෙස කීවේය.

ක්‍රිකට් ආයතනය විසින් අපගේ පරිහරණය උදෙසා නිකුත් කර තිබූ පානීය ජල බෝතල් සහිත කාඩ්බෝඩ් පෙට්ටි මෙන්ම ප්‍රවේශ පත්‍ර බහා තිබූ  පෙට්ටිද අපේ උන්ගේ කර මතින් දැන් ටිකට් පත් නිකුත් කිරීම සදහා සකස් කර ඇති ස්ථානය වෙත ප්‍රවාහනය වෙයි.

පෝලීම් ලෙස සැකසී ටිකට් කවුන්ටරය වෙත එන්නට හැකි සේ එතැන යකඩ අත්වැට ඉදිකර තිබූ අතර අපේ ආගමනයෙන් මද වේලාවකට පසු තරගයේ රාජකාරී වල නිරත වන පොලිස් නිලදරුවෝද පැමිණියහ.

දැන් වේලාව උදෑසන 9 පසු වූවා පමණකි. දිවා රාත්‍රී තරගයක් ලෙස අද තරගය ආරම්භ වන්නට නියමිතව ඇත්තේ සවස 2.30 ට හෙයින් ක්‍රීඩා ලෝලීන් කිසිවෙකු තවමත් දකින්නට නැත. ඒ නිසාම මම ටිකට් පත් නිකුත් කිරීමට පරිභාහිර කථාවක් ඔබට කියන්නට රිසි වෙමි.

වර්ෂ 2000 වන විට අන්තර්ජාතික ක්‍රිකට් තරග පැවැත්වීමට ලංකාව සතුව ක්‍රීඩාංගන තිබුනේ ගාල්ල, මහනුවර සහ කොළඹ යන ප්‍රදේශ වල පමණි. මේ ප්‍රදේශයන් වෙත වසර පුරාම අධික වැසි ලැබෙන හෙයින් ඇතැම් අන්තර්ජාතික තරග වැස්සට සේදී දියවී යන අන්දම බලා සිටිනවා විනා කල හැකි කිසිවක් ඒ කාලයේ උන් ක්‍රීඩා බලධාරීන්ට නොවුනේය. මගේ මතකය අනුව මහනුවර අස්ගිරිය ක්‍රීඩාංගනයේ වරක් ආරම්භ වූ ටෙස්ට් තරගයක ක්‍රීඩා කල හැකි වූයේ පළමු දින පැය දෙක තුනක් පමණි. ඉතිරි සියලුම දින එහි පතිත වූ ධාරාණිපාත වර්ෂාවට හසුව සේදී ගියේය. මෙය සමහර විට ලෝකයේ කෙටිම වේලාවක් පැවති ටෙස්ට් තරගය වන්නටද බැරි නැත.

ස්වභාවික තත්වයන් වෙනස් කරන්නට අප අපොහොසත් නමුත් ඒ සදහා පිළියමක් යෙදිය හැකි බැව් කල්පනා කල එවකට ක්‍රිකට් සභාපති දූරය දැරූ තිලංග සුමතිපාල මහතාගේ යෝජනාවකට අනුව වසරේ වැඩි කාලයක් හොදින් හිරු එළිය පතිත වන වියළි කලාපයේ දඹුල්ලේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාංගනයක් ඉදිකිරීමට අවස්ථාව උදා විය. මේ යෝජනාව බොහෝ පාර්ශව වෙතින් නිර්දය ලෙස විවේචනය වුවද සුමතිපාල මහතා තම අරමුණේ දැඩිව එල්බ සිටිමින් මේ ක්‍රීඩාංගනය දැයට දායාද කිරීම ප්‍රශංසා සහගතය. ඒ අනුව 2000 වර්ෂයේදී වැඩ අවසන් වී 2001 වර්ෂයේදී එංගලන්තය සහ ශ්‍රී ලංකාව අතර තරගයකින් ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාංගනයක් ලෙස කරළියට එන්නට දඹුල්ල ක්‍රීඩාංගනයට හැකි විය. මේ ක්‍රීඩාංගනය තුල පවතින සම්පත් සැළකීමේදී එකල පැවති කිසිදු ක්‍රීඩාංගනයක නොවූ තරමේ අති විශාල වාහන නැවතුම් අංගනය ඉන් ප්‍රධාන විය.

මෙවැනි අන්තර්ජාතික ක්‍රීඩාංගනයක්, දැඩි හිරු රශ්මිය මධ්‍යයේ මහ පොළව සමග ජීවන සටන ගෙනයන්නට සටන් කරන දඹුලු ජනතාවට මහානර්ඝ සම්පතක් වන බවට හදුනාගත් රංගිරි දඹුල්ල විහාරයේ විහාරාධිපති පූජ්‍ය ඉනාමළුවේ ශ්‍රී සුමංගල නායක හිමිපානෝ 99 අවුරුදු බදු ගිවිසුමක් යටතේ මේ භූමිය ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් ආයතනයට පැවරූ බව මා හට අසන්නට ලැබී තිබේ. ඒ විවිධ කොන්දේසි වලට දෙපාර්ශවයම එකග වීමෙනි. ඉන් එක් කොන්දේසියකට අනුව ක්‍රීඩාංගනය තුල මත්පැන් විකිණීම හෝ ක්‍රීඩාංගනයට නරඹන්නන් ලෙස මත්පැන් ගෙනයාම සහමුලින්ම තහනම්ය. මේ කාරණය සමග නරඹන්නන් ගැටුන හැටි ඉදිරියේදී ලියමි.

ඒ අනුව ක්‍රීඩාංගනයට අවැසි වූ ඉඩම ලැබුනේ රංගිරි දඹුල්ල රජමහා විහාරය සතුව තිබූ භූමියකිනි. ඒ අවස්ථාව වන විට පවුල් දෙකක් මේ භූමියේ පදිංචිව සිට ඇත. ඔවුන් වෙත පන්සලේ වියදමෙන් වෙනත් ස්ථානයක නිවාස ඉදිකර දීමට ශ්‍රී සුමංගල හිමිපානෝ කටයුතු කර තිබේ.

කෙසේ හෝ දඹුල්ල වැනි දුරබැහැර පළාතක අංකුර ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන්ට හොද තත්වයේ ක්‍රීඩාංගනයක් ලැබීමත්, අන්තර්ජාතික තරග පැවැත්වෙන අවස්ථා වලදී දඹුළු ප්‍රදේශවාසීන්ට වක්‍ර ආදායම් මාර්ග ආදිය උදාවීමත්, කොළඹට දරුණු වැසි වැටෙන විටෙක එහි පැවැත්වීමට නියමිත ක්‍රිකට් තරග දඹුල්ලට හරවා යවන්නට හැකි වීමත් සලකා බැලූ විට දඹුල්ල ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාංගනය සතු වැදගත්කම හෙළි වෙයි.

අනුන් සතු ඉඩමක ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් ආයතනය සතු විශාල මුදලක් වියදම් කරමින් මේ ක්‍රීඩාංගනය ඉදිකිරීම යන කාරණය මත විවිධ මත ගැටුම් පසුකාලීනව පැමිණි පාලක මණ්ඩල වල නිලධාරීන්ට අැති වීම සහ වෙනත් නීතිමය ගැටලු මත මා මේ ලිපිය තුල කථා කරන කාලයට පසුව දඹුල්ල ක්‍රීඩාංගනය වල් වැදී තිබුනි. නමුත් පසුගිය නවසීලන්ත ශ්‍රී ලංකා සංචාරයේදී මේ ක්‍රීඩා පිටියේදී තරගයක් පැවැත්වූ බව මට මතක තිබේ.

දැන් නැවතත් අප ටිකට් කවුන්ටරය වෙත යොමු වෙමු.  පෙරේරා මහතාගේ උපදෙස් අනුව එක් කවුන්ටරයක දෙදෙනා බැගින් සේවය කල  යුතුය. එක් අයෙකු ටිකට් පත් නිකුත් කරද්දී අනෙකා මුදල් ගණුදෙනුව සිදු කල යුතුය.

මෙලෙස අපේ උන් ජෝඩු කරද්දී මට ලැබුනේ වැඩි දැගලිල්ලක් නැති අහිංසක මංජුවාය. රවියාට තිබූ සම්බන්ධතාවක් මත ඔහු එහි පැමිණි බව හොදින් මතකය.

උඹට කොයි වැඩේද කරන්න පුලුවන් මල්ලි....ටිකට් දෙනවද සල්ලි ගන්නවද ? 

මම ටිකට් දෙන්නම් අයියෙ....ඒකාගේ තේරීම අනුව මම මුදල් අයකැමි වගකීම භාර ගතිමි.

පෙරවරු 11 පමණ පසුවද්දී කොළඹින් වාහන මගින් පැමිණෙන ක්‍රිකට් ලෝලීන් මෙන්ම දඹුළු පුරවරයේ ක්‍රීඩා ලෝලීන්ද ක්‍රීඩාංගනයට කෙමෙන් කෙමෙන් පිවිසෙන්නට පටන් ගත්හ.

ඡායාරූපය උපුටා ගත්තෙ මෙතැනින්.

අගනුවර සිට පැමිණෙන උන් එහිදී මිළදී ගත් ප්‍රවේශ පත්‍ර සහිතව පැමිණෙන නිසා අපෙන් මිළදී ගැනීමක් නැත. තම වාහනය ක්‍රීඩාංගනය තුල නවතා තැබීමට අවශ්‍ය අවසර පත්‍රයද එකල කොළඹින්ම ගත යුතු විය. මෙය නොදැන වාහන මගින් තරගය බලන්නට ආ බොහෝ අයට වාහන ක්‍රීඩාංගනය තුලට ඇතුලු කිරීමට නොහැකි විය. ඔවුනට පිහිට වූයේ දඹුල්ලේ වැසියෝය. ඔව්හු පුද්ගලික වාහන ගාල් කිරීමට ස්ථාන කීපයක් සකසා තිබුනි. එය ඔවුනට වක්‍ර ආදායම් මාර්ගයකි.

පෙරවරු 12 පමණ වන විට අප මුහුණ දුන්නේ පුදුමාකාර කාර්යබහුල තත්වයකටය. දැන් පෝලිම් නැත. ගෙට්ටු වල යකඩ කූරු වල එල්ලී උන් මහා හඩින් ප්‍රවේශ පත්‍ර ඉල්ලා සිටිති. මමත් මගේ සගයාත් විකුණමින් උන්නේ රු 750/- වටිනා ටිකට් පතකි. ඒ ටිකට් පතට අදාළව අසුන් තිබෙන්නේ කොතැනද ? හිසට වහළයක් තිබෙනවාද , රූපවාහිනී පුනරූපන නැරඹිය හැකිද ? මෙවැනි ගැටලු රාශියක් අපට ඉදිරිපත් වෙයි. ඒ අස්සේ ඇතමෙකු ඉල්ලන්නේ ටිකට් පත් එකක් දෙකක් නොවේ...ටිකට් පත් 25 දෙන්න...32 දෙන්න මෙවැනි විටෙක තිබෙන තදබදය අස්සේ ඉතා ඉක්මනින් මනෝමයෙන් මේ ගැටලු විසදා ගත යුතුව තිබේ.

මධ්‍යහ්න 1 - 2  වන විට අපට අප අමතකය. අප හදවත ගැහෙන රොබෝ පිරිසකි. අපේ අත් පා යන්ත්‍ර මෙන් ක්‍රියාත්මක වෙයි. ප්‍රේක්ෂක ජනතාව ප්‍රවේශ පත්‍ර අළෙවි කවුළු වටලා ඇති සෙයකි. මේ මහා ජනකාය හසුරුවන්නට පොලීසියේ ඇත්තන්ද හරි හරියට ඔට්ටු වෙති.

දඹුල්ල ක්‍රීඩාංගනයට ප්‍රවේශ පත්‍ර කවුළු හරහා මුලින්ම පිවිසෙන කෙනෙකුට සිතෙනුයේ කොළඹ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාංගන වලදී මෙන් ක්‍රීඩා පිටිය ඉතා ලග පිහිටා ඇති බවකි. එහෙත් ඔවුන්ගේ අදහස වෙනස් වෙන්නේ එතැන් සිට ක්‍රීඩාංගනයට ඇති කිලෝමීටර් කාලක පමණ දුර දැකීමෙනි.

මේ පුරවරයට ගිණි මද්දහනේ වැටෙන උෂ්ණාධික හිරු එළිය යට එවන් දුරක් පා ගමනින් යනවා කියන්නේ ක්‍රිකට් එපා වෙන කාරියකි. එවන් විටෙක කෝපය ඉහවහා යන ක්‍රීඩා ප්‍රේමියෙකු,

මේ ටිකට් එකත් එක්ක මෙතන ත්‍රී වීල් පාර්ක් එකකුත් දාන්න කියපල්ලා...අපිට පිට්ටනියට ලේසියෙන් යන්න යනුවෙන් පැවසූ බව මට මතකය.

දඹුල්ල ක්‍රීඩාංගනය ඉදි කිරීමේදී දෙපාර්ශවය අතර ඇතිවූ එකගතාවන් අතර මත්පැන් තහනම් කිරීම සම්බන්ධයෙන්ද එකගතාවක් තිබූ බව මම වේලාසනින්ම කීවෙමි. ඒ එකගතාව නිසා ඇති වූ ගැටලු වලට මැදි වූවෝ පොලිස් නිළ දරුවෝ සහ ක්‍රීඩා පිටියේ ආරක්ෂාව භාරව සිටි පුද්ගලික ආරක්ෂක අංශයේ සමාජිකයෝ වූහ.

ඒ ඇත්තන් මේ නීතිය අකුරටම ක්‍රියාත්මක කල නිසා මත ගැටුම් ඇති වූ අවස්ථාද විය. ක්‍රීඩාංගනයට ඇතුල් වන කුමන තරාතිරමේ වාහනයක් වුවද පරීක්ෂාවට ලක් වෙයි. එහිදී මත්පැන් බෝතල් හමුවුවහොත් ඒවා ඇතුලට ගෙන යාම තහනම් වෙයි.

වරක් කොළඹ සිට පැමිණි සුපිරි ජිප් රථයකි. මේ පරීක්ෂා කිරීම් නිසා එහි හිමිකරුවා දැඩි සේ කෝප වී සිටියේය.

යකෝ...අපි කොළඹ ඉදන් මෙහෙට එන්නෙ මැච් එකක් බලලා ෆන් එකක් අරන් යන්න. උඹලා වාහන වල හැම අහුමුල්ලක්ම බලන්නෙ බෝම්බ තියෙනවද කියලද....ඉදපං...මම හැම එකක්ම උඹලට පෙන්නන්නං...

අනේ ඒයි කෑ නොගහා ඉන්න...ඔහුගේ බිරිද මොර දෙයි.

පුද්ගලික ආරක්ෂක අංශයේ සිටි අයගෙන් අති මහත් බහුතරය ත්‍රිවිධ හමුදාවේ තනතුරු දැරූ අය නිසාම මෙවන් වහසි බස් හමුවේ අඩිය පස්සට ගත් අය නොවීය.

මහත්තයට තරහා ගියාට කරන්න දෙයක් නෑ. අපිට ලැබිලා තියෙන උපදෙස් අනුවයි අපි කටයුතු කරන්නෙ.

රථයේ හිමිකරු ආයුධ පෙට්ටියක් ගෙන බිම තබා එය විවර කරයි.

ඔයා මොනවද අනේ ඔය කරන්න හදන්නෙ...ප්‍රශ්න ඇති කරගන්නෙ නැතුව අපි යමුකෝ...

කෑ නොගහා පැත්තකට වෙනවා...මම ඇන්ජිමත් ගලවලා ඒක ඇතුලත් පෙන්නන්නං ...උඹලා බලහල්ලා ඒක ඇතුලෙත් අරක්කු තියෙනවද කියලා...

හෙතෙම කියූ ලෙසම එන්ජිම ගලවන්නට මෙන් එහි විවිධ තැන් වලට යතුරු තබා කරකවන්නට උත්සාහ කලද එහි පැමිණි ජේෂ්ඨ පොලිස් නිලධාරියෙකු මේ ආරවුල සංසිදුවා රථය පිටත් කර හරින්නට සමත් වූවේය.

දඹුල්ල අවට ප්‍රදේශවාසී තරුණයන් පිටියට මත්පැන් ගෙන එන්නට යොදාගත්තේ අහිංසක ක්‍රමවේදයකි. නමුත් එය ඒ වන විට ඉතාම පැරණි අදහසක් බව ඔවුන් නොදැන ඉන්නට ඇත.

අතීතයේදී මත්පැන් උදෙසා මේ තරම් විරෝධයක් ක්‍රිකට් තරග වල සේවයේ යෙදී සිටි පොලිස් නිලධාරීන්ගෙන් එල්ල නොවුනද මත්පැන් පානය කල නරඹන්නන් අතර ප්‍රශ්න ඇති කල අය නිසාම කෙටි කලකින් මේ සදහා වැට බදින ලදී.

ඉන් පසුව කොකාකෝලා, ස්ප්‍රයිට් ආදී පානයන් තුල බහා මේවා පිටියට රැගෙන ආවේය. පොලීසිය මේ අලුත් උපක්‍රමය ගැන කාලයක් නොදැන සිටි මුත්..පසුව ඒ පිළිබද  දැනුවත් වී ප්ලාස්ටික් බෝතල් වල බහා ක්‍රීඩාංගනයට රැගෙන එන පාන වර්ග පිළිබදවද සැළකිලිමත් වූහ.

එවැනි වටපිටාවක දැන් අපි දඹුල්ලේ ප්‍රවේශ පත්‍ර පිවිසුමේ සිට මේ කාරිය දෙස නෙත් යොමා බලා සිටිමු. ඈත සිට පා ගමනින් ඇතුලුවීමේ දොරටුව වෙත පැමිණෙන ඇතැම් තරුණයෙකු අතේ කොකා කෝලා බෝතලයකි.

මෙවන් විටෙක ඔවුන් තම සමීපයට පැමිණෙන තුරු පොලිස් නිලධාරීන් සිනාමුසුව බලා හිදිති.

මල්ලිලා කොහෙද ?

අපි ගලේවෙල අයියෙ...

ඕගොල්ලො කොකාකෝලා විතරයි බොන්න කැමති නේද...වෙන බීම ජාති වලට කැමතිම නැද්ද ?

එවන් විටෙක තරුණයන් විළි භියෙන් මෙන් ඇඹරෙති.

කෝ දෙන්න බලන්න ඔය කොකාකෝලා බෝතලේ....පොලීසියේ ඇත්තන් මුලින්ම බලන්නේ මූඩියේ ආරක්ෂිත ආවරණය බිදී තිබේද යන්නයි. එය බිදී තිබේනම් මූඩිය ගලවා එහි සුවද බැලීම සිදු කරයි.

මල්ලි මේකෙ කොකා කෝලා නෙමෙයිනෙ තියෙන්නෙ. මේක නම් ගෙනියන්න දෙන්න බෑ. මෙතනින් තියලා ගිහින් එද්දි ගන්න තමයි වෙන්නෙ.

එහෙම කරන්න එපා අයියෙ කොල්ලො සල්ලි එකතු කරලා අමාරුවෙන් ගත්ත ගල් බෝතලේ....අපි මෙතනින් තියලා ඇතුලට ගිහින් එද්දි ඔයාලා හිටියෙ නැත්තං  අපිට හුළංනෙ.

මොකද බං ඉතිං කරන්නෙ. මේක කොහොමවත් ගෙනියන්න දෙන්න බෑ.

අයියෙ ඇතුලට එළියෙන් බීලා ගියාට අවුලක් නෑ නේද ?

නෑ නෑ එහෙම ගැටලුවක් නෑ.

ඉන් පසුව තරුණ කැළ කුඩා රවුමක් මෙන් සිට ගනිති. සිලි සිලි බෑග් වල සැගවී තිබෙන හිල වඩේ, මුරුක්කු ආදිය එළි බහියි. කොකාකෝලා බෝතලය වට දෙකක් තුනක් මේ රවුම වටා ගිය පසු එහි ඇතුලත ද්‍රාවණය අමාශ ගතවී අහවර වෙයි.

එහෙත් ඇතමෙකු ක්‍රීඩා පිටිය තුලදී බයිට් එකට යමක් ගන්නට සිතා බෝතලය පමණක් කොකා කෝලා සමග මුසුකර පැමිණෙයි.

පොලිසියට හසුවූ පසු ඔවුන් එකිනෙකාගෙන් අසන්නේ..

දැන් මොකද බං කරන්නෙ....

මොනවා කරන්නද බයිට් නැතුවම කෙලිමු...

පෙර පරිදිම පුංචි රවුමක් අටවාගෙන හපන්නට දෙයක් නැතුවම රහමෙර බඩ ගෙඩිය තුලට බස්සා ඔව්හු වටේම කෙළ ගසමින් පිට්ටනියට ඇදෙයි. 

ඇතැම් විටෙක පුංචි තිරයේ ජනප්‍රිය චරිතද අපිට මුණ ගැසෙයි. වතාවක් මට එවැනි ජනප්‍රිය විකට නළුවෙකු ජනප්‍රිය ටෙලි නාටක අධ්‍යක්ෂ වරයෙකු සමග මුණ ගැසුනි. කාලයක සිට හදුනන අයෙකු මෙන් හෙතෙම මා සමග දොඩමළු වෙයි.

මල්ලියා ඉතිං....

අයියලා මේ දවස් වල මේ පැත්තෙ වැඩක්ද ?

ඔව් මල්ලියා....අපි මේ දවස් වල මේ පැත්තෙ, ටෙලියක ෂූටිං.. ඒ ගමන් මැච් එක බලන්න ආවෙ.

වට පිට බලා.......මල්ලි පොඩ්ඩක් කන ලං කරන්නකො

ඇයි අයියා.....

මල්ලි අපි ලග බෝතලයක් තියෙනවා...ඇතුලට ගෙනියන්න බැරි වෙයිද....

බෝතල් නම් කොහොමවත් ගෙනියන්න බෑ....එළියෙ බීලා ඇතුලට යන්න නං පුලුවන්....

එහෙනං අපි එහෙමවත් කරලා බඩු වැඩ කරන්න කලින් ඇතුලට ගිහින් ඉද ගමු. ඔහු අධ්‍යක්ෂකට කියයි.

මෙවැනි අත්දැකීම් දඹුල්ලේදී ඕනෑතරම් වින්දෙමි.

ක්‍රිකට් තරගය පටන් ගත් පසු පැයක් පමණ යනතුරාවට පමාවූ ක්‍රීඩා ලෝලීන් පැමිණෙයි. ඉන් අනතුරුව අපිට ඉසිඹුවක් ලැබේ. ඒ අවසරයෙන් තිලක් අයියා නිවසේ සකසාගෙන පෙට්ටියක දමාගෙන අප සිටිනා තැනට ගෙන එන බත් පැකට්ටුව අපට සම්මුඛ වෙයි.

කථාව අදට අහවරයි...

මතු සබැදි....

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.

ප.ලි

ප්‍රවේශ පත්‍ර නිකුත් කිරීම අතරතුර අප මුහුණ දුන් ඇබැද්දි සහ නිමල් අයියාගේ සමාගමය ගැන ඊලග ලිපියෙන් කියමි.

ඡායාරූපය රංගිරි දඹුල්ල ක්‍රීඩාපිටියට අදාළ එකක් නොවේ.