89 මල් ජංගියා කෑවෝ....

ඒ, විවේක කාලයෙන් පසු එළැඹි  කාලපරිජේදයක් විය යුතුය. මැංගුස් ගහ යට 10 F පන්තියේ සියල්ලෝ ගණිතය විෂය උගන්වන දිසානායක ගුරුපියාට ඇහුම් කන් දෙමින් සිටි අවස්ථාවකි. අපේ සෑර් හිත හොද කෙනෙකු වුනත් කෝපාග්නියෙන් දැවෙන කල දිගට දිගේ ඇති දෑත් විදුලි වේගයෙන් ක්‍රියා කරන හෙයින්දෝ පන්තියේ උන් ගණිතය උගන්වන වේලාවට බොහෝ කීකරුය. හරිම සංවරය. ගෙදර වැඩ ගෙදරදී කරගන්නට බැරි උනත් වේලාසනින් පාසලට පැමිණ අනෙකෙකුගේ යමක් හෝ කොප්ප ගැසීමට තරම් නුවණක්කාරයෝය.

බැරිවෙලාවත් කලුලෑල්ලේ යමක් ලියලා ආයෙත් පන්තිය පැත්තට හැරෙනකොට වෙනත් අවධානයක් සිටින කොලුවෙකු දුටුවහොත් අපේ සෑර් අතේ ඇති හුණු කැටයෙන් ඒකා වෙත ප්‍රහාරයක් එල්ල කරයි. එහෙමත් නැත්තං...උඹ මේසෙ අස්සෙ තියාගෙන කෙල්ලන්ට ලියු කරදහියක් ලියනවාදැයි...කෝචොක් හඩින් සිනාසෙමින්ම අසයි. එවන් විටෙක ඒ සිනහවට එක්වන පන්තියේ කටකාරයන්ගේ සිනා හඩත් මහා හඩක් ලෙස ඉවතට ගලා යන විට කෝපයෙන් යුතුව බලනා එක බැල්මකින් ඒ සියල්ල නිහඩ කරගැනීමට හැකි අපූරු හැකියාවකින්ද එතුමා සන්නද්ධ විය.

හිටපු ඉන්දීය ක්‍රිකට් ක්‍රීඩක කපිල් දේව්ගේ පෙනුමට බොහොම සමාන නිසාම වරත්තු කොල්ලෝ අපේ සෑර්ට කපිල් දේව් නම් විකට නමක් පටබැද තිබිනි. මේ කියන කපිල් දේව් සෑර් දිනක් අත දිග හැර සත්ගුණවත් සිරා කොලුවාගේ පිට මැද කලාපයේ ශක්තිය උරගා බැලූ අවස්ථාව පිළිබද මම කාමරේ දොර විවෘත කල අවදියේම සටහනක් එක් කර තිබේ. එය නොකියවා ඇති ඇත්තන් නිදහස් වේලාවක එයද කියවා බලන්න.

අපේ පාසල නගරයේ තිබූ  හොදම මෙන්ම එකම බාලක පාසලයි. ශිෂ්‍යත්වයෙන් ඉහළ ලකුණු ලබාගෙන බාලාංශයක් නැති මේ පාසලේ 6 වසරට ඇතුල් විය යුතු හෙයින්ම ශිෂ්‍යත්ව උද්යෝගයෙන්ම මුල් අවුරුදු දෙකක පමණ කාලය ගෙවෙන්නේය. එහෙත් ඉන් පසු මේ අලුත් සමාජයේ අලුත් අත්දැකීම් සමග ඕනාවට වඩා පයුරු පාසානම් පවත්වන්නට යන ඇතමෙක් මන්දෝත්සාහී වන විට ගුරු දෙවිවරුන් යැයි කිව හැකි මේ ගුරුවරුන් එදා අපේ පුක පැත්තට කිසිම ලෝභ කමකින් තොරව පහරක් දෙකක් ගසා හෝ නිවැරදි මාවතේ ඉදිරියට රැගෙන යාමට දැරූ උත්සාහය මෙය ලියන අවස්ථාව වන විටත් මට ගෞරවනීයව සිහිපත් වෙයි.

අපේ පාසලේ අභ්‍යන්තර ශබ්ද විකාශන පද්ධතියක් තිබුනත් එක් වසරකට හෝ දෙකකට පමණක් දැනුම් දිය යුතු පණිවිඩයක් වූ කලී පන්තියක් පන්තියක් ගානේ පණිවිඩකරුවෙකු යැවීම තමයි සිරිත. බොහෝවිට මෙසේ පණිවිඩ යැවීමට අවශ්‍යතාවක් පැන නගින්නේ සිසුන්ගේ බාහිර ක්‍රියාකාරකම් සම්බන්ධ කාරණා නිසාවෙන්ම පණිවිඩකරුවා හැමවිටම වෙනත් පන්තියක හෝ අප පන්තියේම ඉගෙන ගන්නා සිසුවෙක්ම තමයි.

මේ කියන කාලෙ වෙද්දි අපේ දිසානායක සෑර් බෑන්ඩ් කාමරේට රිංගලා ඒකෙ ඇතුලෙ බූරු ගහපු උන්ට නෙලලා බෑන්ඩ් ගහන උන් එක්ක ඌරු ජුවල් ඇතුව හිටි කාලයක් හින්දා එතුමා කොහේ හරි පන්තියක උගන්වන වෙලාවට බෑන්ඩ් එකේ විශේෂ පුහුණුවීමක් හරි රැස්වීමක් හරි දැනුම් දෙන්න කිසිම ජගතෙක් ඒ පන්තියට ගියේ නෑ.

අපේ අද කථා නායකයා වෙන මල් ජංගියා මගේ පන්තියේ  උසස් පෙළ අවදියේ හිටියත් මේ කියන කාලයේ වෙනත් පන්තියක තමයි හිටියෙ. මල් ජංගියාට ඒ වගේ ඉස්තරම් නමක් ලැබුනු විදිය ගැන නම් මම කවදාවත් අහලා නෑ..මේ කුණු නම ප්‍රසිද්ධ තැනක කියන්න බැරි හින්දම කොල්ලෝ ඒ වගේ තැනකදි  කථා කලේ මල් කියලා. පොඩි කාලෙදි දායාද වෙච්ච මේ කැත නම දරාගෙන උසස් පෙල පන්තියෙ හිටිය කාලෙදි උනත් මගේ මිත්තරයා කිසිම ලෙසකින් උරණ වුනේ නෑ ඒ නමින් ඒකව අමතනවට...

අපේ පාසලේ බාහිර ක්‍රියාකාරකමක නියැලෙන්නෙ නැති ළමයින්ට යමක් අනිවාර්යෙන්ම කරන්න කියලා කාලයක් නීතියක් පැනවුනා. අන්න ඒ කාලෙදි බෑන්ඩ් ගහන්නත් කීප දෙනෙක් ඉදිරිපත් වුනා. අපේ කණ්ඩායමට අලුතින් සාමාජිකයො ගන්නෙ වසරකට එක වතාවක් පමණයි. ඒ නිසා අලුතින් සැට් එක ගන්න අවශ්‍යතාවක් ආවොත් මගේ නමත් දීහන් කියලා මල් වේලාසන මට කියලා තිබුන නිසා මම කොහොම හරි මේ කොලුවව බෑන්ඩ් එකට ඔබලා දැම්මා....

තූර්ය වාදක ඛණ්ඩයට අලුතින් කෙනෙක් ආ විගස පුහුණුවීම් කරලා අපේ ඉදිරිපත් කිරීම් වලට ගන්න බෑ...ඒ සදහා සෑහෙන කාලයක් වගේම ලොකු පුහුණුවකුත් අවශ්‍යයි. ජීවිතේට අතපත ගාලා නැති වාදන භාණ්ඩයක් මුල ඉදන් ඉගෙනගන්නවා කියන්නෙත් වෙහෙසකාරී කටයුත්තක්. ඉතින් එවැනි නවකයින්ගෙන් අපි ගත්ත ප්‍රයෝජනය තමයි කලින් කිව්වා වගේ පණිවුඩ සේවය. එහෙමත් නැත්තං පණිවිඩකරුගේ  භූමිකාව රගන්නට අවස්ථාව ලබා දීම.

ඔන්න ඉතිං අපේ මල් ජංගියත් බෑන්ඩ් ගහන්න...ඒ පවුලෙ සාමාජිකයෙකු වෙන්න තියෙන ආශාව හින්දම මේ අලුත් රාජකාරිය බාර ගත්තා. තූර්යවාදක ඛණ්ඩයේ ඒ දවස් වල නායකත්වය දැරුවෙ උසස් පෙළ කරලා නිවාඩු පිට හිටිය ලොකු අයියා. හදිසියේ යමක් සාකච්ඡා කල යුතු වෙලාවක ඕනෑම බාහිර ක්‍රියාකාරමක නියලෙන අයෙකුට ඒ අදාළ කාමරයට යාමට පන්ති කාමරයෙන් නිදහස් කරන්න කියලා විදුහල්පතිතුමාගේ අත්සනින් යුතු ලියවිල්ලක් පන්තිකාමරයේ ඒ අවස්ථාවේ උගන්වමින් සිටින ගුරුභවතට ලබා දෙනවා. එහි ඒ ඒ බාහිර ක්‍රියාකාරකම බාරව ඉන්න ගුරුවරයාත් අත්සන් කල යුතුයි.

ඒත් ඉතිං අපේ ලොකු අයියගෙ වෙනස මේ අත්සන් දෙකම එයා ගහලා සීල් එකක් නැතුව තමයි ලිපිය යවන්නෙ....පණිවිඩය අරගෙන එන දූතයාම මේ ලිපි කියවන නිසා එතෙක් ගැටලුවක් ඇති උනෙත්  නෑ...සමහර වෙලාවට පන්තියෙන් එළියට යන්න ඕනෙ කෙනාගෙ නමත් එක්කම මේ ලිපි කියවුනත්...ඒ කණ්ඩායමම නියෝජනය කරන අපේ නම් නොකියවුනත්...කොහොම හරි බලෙන්ම එලියට පැන ගන්න තමයි ඉතිං ඒ දවස් වල අපේ හිත් මාන බැලුවෙ.

ඔන්න දැන් අපි මේ පෝස්ටුවෙ උඩම හරියට ආයෙමත් සම්බන්ධ වෙනවා...දැන් කවුද මැංගුස් ගහ යට F පන්තියෙ ගණිතය උගන්වන්නෙ......අපේ දිසානායක සෑර්...හෙවත් කපිල් දේව්. පන්තියෙ ඉන්නෙ බටහිර තූර්ය වාදක ඛණ්ඩ සාමාජිකයො 3 දෙනයි. ඒ අයියා බඩා, සිරා සහ දිනීර.

අපේ සෑර්ගෙ බෑන්ඩ් එකට තියෙන අකමැත්ත නොදැන මල් ජංගියා ඔන්න පන්තිය ලගට ඇවිල්ලා...පන්තිය ඇතුලට එන්න අවසර පතනවා....

Excuse me Sir.........

මොකක්ද කාරණේ....සෑර් උපැස් යුවලට යටින් බලලා එහෙම ඇහුවා.....

මේ බෑන්ඩ් එකෙන් පණිවිඩයක්...

වෙස්ටර්න් ද ? ඊස්ටර්න්ද ?

වෙස්ටර්න්....

ආ...එහෙනම් එනවකො බලන්න පන්තිය ඇතුලට....

මල් ජංගියා චකිතයකින් තොරව....අතේ ඇති ලියමන කියවාගෙන කියවාගෙන ගොස් අවසන් කරයි.

දැන් කවුද මේ නම් තියෙන අයට එන්න කියලා කිව්වෙ....

එන පොට හොද නැති බව මගේ අක්මාවට දැන් දැන් දැනේ....

බෑන්ඩ් එකේ අයියා තමයි එන්න කිව්වෙ...

එහෙම එන්න එන්න කියන තැන් වලට මගේ පන්තියෙ ළමයි යවන්න බෑනෙ....කෝ දෙනවා බලන්න ඔය ලියමන... කෝ මේකෙ විදුහල්පතිතුමාගෙ සීල් එකත් නෑනෙ...අත්සන් දෙකේම තීන්තයත් එක වගේ...

දැන් නම් වදින්න ගිය දේවාලය ඉහේ කඩා වැටෙන්නට ආසන්න බව පෙර සසරේ කල පිංකමක් නිසාදෝ දැනුනු මල් ජංගියා.... එහෙනං සෑර් මම යන්නම්...කියමින් මාරු වෙන්නට තැත් කොරයි...

මෙහෙ එනවා....ගිහිං අයියට කියනවා...ඌට ඕනෙ ඕනෙ වෙලාවට ළමයි එවන්න මේක අම්බලමක් නෙමෙයි කියලා....ආයෙ මම ඉන්න වෙලාවට මේ කොළ කෑලි උස්සගෙන එනවා එහෙම නෙමෙයි. හ්ම්....හැරෙනවා මෙහාට... එහෙම කියලා අපේ දූතයට දුන්නා නේද කණ රත්වෙන්න පාරක්....අනේ  අපේ මල් ජංගියා. එකම පවුලෙ එකෙක් හින්දා ඒ පහර මටත් වැදුනා වගේ දැනුනා....

මල් ජංගියා කෑවෝ....කියලා පන්තියේ පිටිපස්සෙන් ඒ එක්කම වගේ හඩක් නැගුනෙ කැනා කියලා විකට නමක් තිබුන එකෙක්ගෙ ශ්‍රී මුඛයෙන්....

කවුද බොල ජංගියා...මෙහෙ වරෙන් කියලා මිනිහවත් ලගට ගෙන්නගත්ත අපේ සෑර්...උගෙත් ඇගේ ශක්තිය මදි කියලා හිතුන තැනක් බලලා වේගවත් ප්‍රහාරයක් එල්ල කොරලා ඒ බව සැක හැර දැනගත්තා. එදායින් පස්සෙ බෑන්ඩ් එකේ කිසිම දූතයෙක් ගණිතය පාඩම වෙලාවට අපේ පන්තිය පැත්ත පළාතක ආවෙ නෑ.

කථාව ඒ විදියට වැඩිය දුර දිග නොයවා ඉවර කලේ අද මට තවත් කථාවක් කියන්න තියෙන නිසයි. මේ වෙද්දි බොහෝ අය මේ කථාව අහලා ඇති...ඒත් මටත් මේ ගැන ඔබට කියන්න යුතුකමක් තියෙනවා කියලා හිතුන නිසා ඔන්න මමත් කියනවා...

බ්ලොග් ලියන කියවන ඔබ හැමෝගෙම සුහදතාව වර්ධනය කරන්න වසරින් වසර විවිධ වැඩසටහන් කරළියට එනවා. get-together  යන වදනින් බිදිලා ආව මේ වචනය බ්ලොග් අවකාශයට අවශ්‍ය විදියට හැඩකරලා අපි කියන්නෙ ගෙට්ටුව කියලා. ඒ අනුව මේ වසරෙ මුල්ම මාසෙ ගම්පහදි පවත්වපු ගෙට්ටුව ගැන ඔබට මතක ඇති. එහි සංවිධායකයන්ගෙන් කෙනෙකු ලෙස මට මතකයි එදා එයට සහභාගි වෙන්න නොහැකි වූ අය ඒ පිළිබද විස්සෝප වූ ආකාරය. මෙදා පොටේ මේ වසර අවසන් කරන්නෙත් ගෙට්ටුවකින්...එය කලින් පවත්වා නැති ආකාරයේ වෙරළ තීරයකදී පැවැත්වෙන අමුතුම ගෙට්ටුවක්.....දිනය දෙසැම්බර් 21 වෙනිදා... තැන  ගල්කිස්සෙ ජො ජො ස් ප්ලේස් කියන අවන්හල අසල වෙරළ තීරය. රාත්තිරියට ගිණිමැලයක් ගහලා තවත් වැඩසටහනක් තියෙන බවකුත් ආරංචියි.  සිරා ලංකාවෙ ඉන්න කාලෙදි ඔය කියන තැනට කීප වතාවක්  ගිහිල්ලා හීනියට සොමියකුත් දාලා තියෙන නිසා මම දන්නවා තැන...බොහොම සුන්දර ස්ථානයක්...ලස්සන වෙරළ තීරයක්...අවශ්‍ය පහසුකම් සියල්ලත් එතැන තියෙන නිසා චකිතයකින් තොරව කාන්තා පිරිමි හැමෝටම මෙයට සහභාගි වෙන්න පුලුවන්. බ්ලොග් ලියන, කියවන හැමටම විවෘත මේ අවස්ථාවට එක් වෙලා බ්ලොග් අවකාශය තුල ඇතිකරගත්ත ඒ බැදීම තවත් ශක්තිමත් කරගන්නා හැටියට සිරා කොලුවා වන මම ඔබෙන් ඉල්ලා සිටිනවා.

මෙදා පොටේ මට යන්නට නොහැකි වුවත් යන්නට හැකි ඔබේ අවධානයට ඒ තොරතුරු යොමුවිය යුතුයි. මේ ගෙට්ටුව පිළිබද වැඩිදුර තොරතුරු මෙතැනින් කියවා දැනගන්න. එහෙනං ඔබ සැමටම බොහොම සතුටුදායක ගෙට්ටුවකට ආසිරි. ගෙට්ටුවේ වර්ණවත් මඩ ෆොටෝ දකිනතුරා ඇගිලි ගනිමින් සිටිමි. ඒ කටයුත්ත වල් රජාට නිතරගයෙන් හිමි වෙයි.

මේ තියෙන්නෙ ජනවාරි මාසෙ ගම්පහදි අපි පවත්වපු ගෙට්ටුවේ මතක සටහන් කීපයක්...මාස ගණනාවකට පසුව උවත් මේ ඡායාරූප පෙළ නැවත දකිනකොට අපි එදා ගත කරපු ඒ සුන්දර දවස තවත් සුන්දරව මට අනුස්මරණය වෙනවා. ඔබත් කැමතිද මේ සතුට ආයෙමත් විද ගන්න ?

සමකය වටේ නලින් අයියගෙ හිතවතා...අම්පාරෙ චන්දන තමයි මේ ඡායාරූප සියල්ල එකතු කරගෙන මේ විදියට අන්තර්ජාල ගත කලේ...ඔහුටත් මගේ ස්තුතිය.

මම කාමරේ වෙසෙන සත්ගුණවත් සිරා කොලුවා.

ප.ලි.

බ්ලොග් අවකාශයේ මට සිටින අතිජාතයින් අතරින් කෙනෙකු වන කබු නායක සෑමාට ප්‍රීතිමත් විවාහ ජීවිතයක් උරුම වෙන්නට පතමි.