89 ඔටුවා සහ චාරිකා

ඡායාරූපය http://srilanka.for91days.com

වර්ෂ 2001 වූ කලී සිරා කොලුවා ඇතුලු මා මිත්තර නඩය උසස් පෙළට ඉදගත් වසරයි. දෑ වසරක් තුල ඉගෙන ගත් දෑ රජයේ මුද්‍රණාලය මගින් සැපයූ සුදෝ සුදු ක්‍රීම් වෝව් වර්ගයේ කඩදාසි කොළ මත සටහන් කරන්නට අප ගත් වීරිය නිසාමදෝ ජීවන මගේ එක් සංධිස්ථානයක් මේ කියන වසරේ සටහන් වී තිබේ.

උසස් පෙළ විෂයන් 4 කට පෙනී සිටින්නට මට කලින් උපන් උන්ට චෑන්ස් එක ලැබුනද මගේ වයසට විභාගය පැවැත්වෙන කාලය වන විට එය විෂයන් 3 දක්වා පල්ලම් බැස තිබුනි. එහෙත් ඉංග්‍රීසි භාෂාව 4 වෙනි විෂය ලෙස උසස් පෙළ විෂය ධාරාව තුලට එක්කර තිබුනේ අනාගතයේ ලෝක කුහරය තුල කොයි අහුමුල්ලක රිංගුවත් එදිනට මුන් මේ විෂයෙන් වැඩක් ගනීවි යැයි එකල සිටි රිචඩ් පතිරණ අධ්‍යාපන ඇමතිවරයාට සිතුනු නිසා විය යුතුය. එතුමා ගුරු වෘත්තියෙන් වෘත්තීය ජීවිතය අරඹා පසුකලෙක විදුහල්පති තනතුරද දැරූ කෙනෙකි. ඒ කාලයේ අද මෙන් ප්‍රශ්න පත්‍ර සමග උත්තර පත්තර බෙදිම, උත්තර පත්‍ර කුණු ගොඩවල් වලින් හමුවීම, ප්‍රශ්න පත්‍ර කලින් පිටවීම  වැනි විභාග දෙපාර්තමේන්තුව අසරණ කරනා සිදුවීම්ද නොවූ බැව් මට මතකය.

කෙසේ වෙතත් ඉංගිරිසියට ඇති ලැදියාව අනෙකක් වුවද ප්‍රතිඵල සටහන මත ලයිට් කණුවක් සටහන් වුවොත් ඉන් විභාග ප්‍රතිඵල සටහනම බල්ලට යන බව කුමන හෝ හේතුවකට වේලාසනින්ම මගේ අක්මාවට දැනී තිබුනි. ඒ අනුව අපේ තාත්තාගේ පොකැට්ටුවට තවත් අමතර බරක් එක්කරමින් ඉංග්‍රීසි අතිරේක පන්තියක්ද සිරා කොලුවාගේ අතිරේක පන්ති ලැයිස්තුවට එක් විය.

අපි එකල ආගිය ඉංග්‍රීසි පන්තිය අපට සැට් වූ ආකාරයද රසවත් කථාවකි. දැන් මට නිශ්චිත ලෙස නම මතක නැති අපේ එකෙකු ගම්පහ නගරයේදී සිය පෙම්වතියගේ ආගමනය අපේක්ෂාවෙන් සිට ඇත. එහෙත් ඇය මේ කියන දිනයේ සාහසික ලෙස පෙර දැනුම් දීමකින් තොරව අපගේ පෙම්බරා හට කණුව තැබීම නිසා මංමුලා වූ මානවක තෙමේ කාලය ගෙවා ගැනීමට තැනක් නොමැති සද රිංගා තිබුනේ පළමු දිනය නොමිලේ වර්ගයේ ඉංගිරිසි පන්තියක් තුලටය. පොතක් පතක් තියා අඩුම තරමේ පෑනක්වත් නැතිව පන්තියට රිංගුවත් පළමු දිනයේම බෙදූ විස්තර පත්‍රිකා, අඩිකෝදු, පොකට් කැලැන්ඩර්, බුක් මාක් ආදී සකල විද උපාංගයන්ගෙන් සන්නද්ද වූ පසු මේකාට පොත් වල අඩුවක් දැනෙන්නට නැත.

අඩෝ....පට්ටම ඉංග්‍රීසි පන්තියක් සැට් උනා....ආතල් කනෙන් බේරෙනවා ඩෝ ඒ පන්තියෙ...ලබන සතියෙ ඉදන් යමව්....පෙම්බරා එලෙසින් ඒ සුපුවත අප වෙත සන්නිවේදනය කලෙන් අප පන්තියේ සිටි බඩියා,රත්නයා මෙන්ම නගාද, වෙනත් පන්තියක සිටි ඔටුවාද මේ කියන අලුත් පන්තියට යන්නට සැට් වූයේ පුදුමාකාර තදියමකිනි. ඒ ඉගෙන ගන්නට ආශාවෙන් සිටි බෝ පැල වැනි දරුවන් පිරිසක් නිසාවෙන් යයි ඔබ සිතුවේ නම් මට කියන්නට ඇත්තේ ඔබට වැරදී ඇති බවකි. ඉගෙන ගන්නට කැමති බව ඇත්තකි. එහෙත් අප බෝ පැල නොවේය.

ඒ පන්තියෙ ඔය අනිත් පන්ති වල වගේ කෙල්ලන්ට එක පැත්තකුයි...කොල්ලන්ට එක පැත්තකුයි එහෙම එකක් නෑ බන්...කැමති තැනක ඉදගන්න පුලුවන්...සමහර තැන් වල කපොල් ලං වෙලා ඉදන් ඉන්නවා...ජාති පන්තිය බන් ඒක....

පෙම්බරාගේ කථාවෙන් සන්තෘෂ්ටියට පත්ව, තම අනාගත ප්‍රියම්භිකාව මෙහිදී හෝ මුණගැසේදෝයි සිතුවිලි ඔස්සේ තර්ක කල ඔටුවා ඉංග්‍රීසි පන්තියට යන්නට මූලික වූ එකා බැව් කිව යුතුමය.

සතියේ දිනක පාසල් වේලාවෙන් පසු ගම්පහ නගරයේ ටියුෂන් කඩයක පැවැත්වූ ඉංග්‍රීසි පන්තියේ සාමාජිකයන් වන්නට අපට වැඩි කාලයක් ගියේ නැත. මේ ඔත්තුව අප හට ලබාදුන් කෙනා කී දේවල් සියල්ල ඇත්තය. ගුරුතුමාද තරුණ වයසේ කෙනෙකි. පන්තිය පටන් ගන්නට කලියෙන් පන්තියට පිවිසෙන හෙතෙම තම ගෝලයන් සමග සුහදව කථා කරයි..කොල්ලන්ගේ බඩ ගෙඩිය ඔබා, අතගා, මිරිකා දවල්ට කාපු දෑද පවසයි. හරියටම අපේ පවුලේ ලොකු අයියා කෙනෙක් වාගේය. සමහර මාසයක දිනයක් දෙකක් පන්තියට පොලුද තබයි. එහෙත් ගෝලයෝ කිපුනේ නැත.

ඉංගිරිසි පන්තියට සහභාගි වී මාසයක් යන්නටත් මත්තෙන් දුර ඈත පාසලක කෙලියන් පිරිසක් අපට බැල්ම දැම්මේ අපි ගම්පහ නගරයේ තිබෙන එකම බාලක පාසලේ ශිෂ්‍යයන් වීමත්...අප කෙරෙන් විද්‍යාමාන වූ කඩවසම් පෙනුමත් නිසා විය යුතුය. නැතිනම් හැදෙන ගහ දෙපෙත්තෙන් දැනේ යන පැරණි කියමන ඔවුන් අසා තිබූ නිසා විය යුතුය.

හැමදාමත් අපට පිටුපසින් තිබූ බංකුවක ඈදි ගන්නා මේ කියන දැරිවියන් පිරිසේ  සාමාජිකාවන් කී දෙනෙකු සිටියාදැයි මට දැන් නිෂ්චිතව කියන්නට මතකයක් නැත. ඒ පිරිස 4 හෝ 5 විය යුතුය. හැමදාමත් මෙන් දහවල් ආහාරයෙන් පසු කන්නට කුමක් හෝ රසකැවිල්ලක් මොවුන් අප වෙත රැගෙන ආ බව නම් සහසුද්දෙන්ම මතකය.

ඉංගිරිසි පන්තියේ ලැබූ අධ්‍යාපනයද නරක නැත. ජනප්‍රිය ටියුෂන් සංස්කෘතියේ දවටනයකින් ඔතන ලද එහි අඩුපාඩු මෙන්ම හොද තැන්ද තිබූ බව කිව යුතුය. දැරියන්ගේ ආගමනයත් සමග වඩා වඩාත් උනන්දුවෙන් පන්ති ගිය අපේ ඇත්තන් අතර සිටි බඩියා තම ගම් ප්‍රදේශයේ මිතුරන්ටත් මේ පන්තියේ හෝඩුවාව දුන් හෙයින් ඔව්හුද එහි පැමිණියෝය. ඉංග්‍රීසි පන්තියේ අවසාන කාලය එළඹෙන විට ගමෙන් පැමිණි  එකෙකු දැරිවියන්ගෙන් කෙනෙකු තම අනාගත සහකාරිය වශයෙන් තෝරා බේරාගෙන සිටියහ. ඔව්හු පන්තිය අස්සේ අනාගත ලොවද ගොඩ නැගූහ. නැතිනම් පවුල් සැලසුම් කලහ.

ඔයින් මෙයින් උසස් පෙළට කලියෙන් ඉංගිරිසි පන්තිය අහවර විය. නමුත් විභාගය නිම වූ පසු නැවත හමුවෙන අටියෙන් කාන්තා පිරිමි දෙපාර්ශවමයම විසිරී ගියේ අපේ සිත් සතන්හි මිත්‍රත්වයේ උණුසුම් හාදු තබමිනි. මගේ සැමරුම් පොතේ මේ අය ලියූ දෑ තවමත් ඇතත් ඒ පොත දැන් මා අසල නැති නිසා ඔබට පෙන්වීමට හැකියාවක් නැත. මේ මතකයන් මෙන්ම පොතද ආදරණීය ලංකාවේ ඇත.

අඩේ...විභාගෙ අන්තිම දවස හෙට...ඊට පස්සෙ අපි කොහෙ කොහෙ සැට් වෙයිද දන්නෙ නෑ...ඒ උනාට පන්තියෙ කෙලියො සැට් එකත් එක්ක අපි පොඩි ට්‍රිපක් යමු....අපේ ඔටුවා සභාව මැදට තම සැලසුම හැලුවේ එපරිද්දෙනි. බඩියා, නගා මෙන්ම අපේ ඉංගිරිසි පන්තිය පළාතක පස් පාගා නැති ගල් බට්ටාද මේ කියන චාරිකාව යන්නට එකතු වූයේය.

කොළඹ - නුවර සීඝ්‍රගාමී දුම්රියෙන් නුවර පළාතට ගමන් කර එහි අසිරිය නරඹා, පේරාදෙණිය මල්වත්තටද පිවිසී  නැවතත් එම දුම්රියේම නිවෙස්  බලා පිටත් වීම අපේ චාරිකාව ලෙස සැලසුම් විය. එහි සම්බන්ධීකරණ කටයුතු දැරිවියන්ගෙන් කෙනෙකු හා ප්‍රේමයෙන් වෙලුනු අපේ බඩියාගේ ගමේ සගයා ප්‍රදීප් හට භාර වූයෙන් දෙපාර්ශවයේම අදහස් උදහස් මැදින් දුම්රිය චාරිකාව කරළියට ආවේ බොහොම කෙටි කලකිනි. දුම්රිය සදහා ප්‍රවේශපත් වෙන් කිරීම ගම්පහ දුම්රිය ස්ථානයෙන් මමත් බඩියාත් සිදු කල හැටි මට තවමත් මතකය.

නියමිත දිනයේ උදෑසන ගම්පහ දුම්රිය ස්ථානයෙන් මම, නගා සහ ගල් බට්ටා දුම්රියට නැගුනත් අනෙක් පිරිස එයට එක් වූයේ වේයන්ගොඩ දුම්රිය ස්ථානයෙනි.

විභාග භීතිකාවෙන් සිත සම්පූර්ණයෙන්ම නිදහස් වී තිබූ අවස්ථාවක එළැඹී මේ විනෝද චාරිකාව ඉතාම සුන්දර අත්දැකීමක් විය. නියමිත තැන්හි අසුන් ගත් පසුද දුම්රියේ බොහෝ ආසන හිස් බව දුටු හෙයින් ආසන පිළිබද ගැටලුවක් ඇති වූයේ නැත. ආගිය තොරතුරු කථා බහෙන් පසු කපොල් තම තමන්ගේ ලෝක වල තනි වූහ. මා වැනි තනිකඩ උන් වල් පල් දොඩමින් දුම්රිය කවුළුවෙන් පසුපසට ඇදී යන ස්වභාවික සෞන්දර්යය වින්දෝය.

දුම්රිය පිටත් වී හෝරා භාගයක පමණ කාල පමාවකින් තමා ගෙන ආ ගමන් මල්ල රැගෙන අප සමීපයට පැමිණි ඔටුවා එය තදියමේ දිග හරියි.

එහි ඇතුලතින් එක්වරම ප්‍රාතූර්භූත වූයේ සීදුවේ ගල් බෝතලයකි. කටට ඉනූ කේඨ මිශ්‍රනය පිටි අත්ලෙන් පිසදා ගන්නා ගමන් ගල්බට්ටා කිව්වේ උඹ නම් දෙයියෙක් කියාය.

නගා කිව්වේ දැරිවියන් සිටින තැන බොන්න බෑ බෑ වගේ කියලාය.

තනිකඩ කෙලියෝ කිව්වේ මේ වගේ හොද දවසකත් දහජරාවක් උස්සගෙන ආ ඔටුවා නම් ගිය ආත්මයේ උගුඩුවෙක්  විය යුතු බවකි.

ඉන් අනතුරුව ඔටුවා දුම්රිය මැදිරියේ විවිධ මුලු වල ප්‍රේමයෙන් වෙලී සිටින කාට කාටත් ඇසෙන්න මෙසේ කීවෙහිය.

ඔය ලව් කරන උන්ටත් එක්කයි  කියන්නෙ...උඹලට ලංකරගෙන ඉන්න උන් හිටියට අපිට ලංකර ගන්න තියෙන්නෙ මෙච්චරයි....බොන එකෙක් බීපල්ලා....මම මෙන්න කැඩුවා....

ඔයින් මෙයින් ඔටුවා කී ලෙසම දුම්රිය මැදිරිය තුල ගල් බෝතලය කරළියට ආවේය. ප්ලාස්ටික් කෝප්ප කීපයක්ද රැගෙන වටයක් යන්නට තනිකඩ සැට් එක බෝතලේ වටා රොක් වුවද ඔටුවාට යමක් අමතක වී ඇති සෙයකි.

කෝ බොල සැන්ටිං...මේක අමුවෙන්ම හලාගන්නද කියන්නෙ....ගල් බට්ටාගේ ඇස් ගෙඩි දෙක මූණත් තහඩුවෙන් එළියට එන්නට වෙර දරයි...මත්පැන් සමග පුදුමාකාර සෙනේහයකින් බැදුනු ගල්බට්ටා අමතක වූ දෙය මතක් කරයි.

අප්පට...මට ඒක අමතක උනානෙ....ඊළගට මේක නවත්තන්නෙ සරසවි උයන ඉස්ටේසුමේ...එකෙන් ගමු....

ඡායාරූපය http://static.panoramio.com/

එයින් අනතුරුව ගීත රාශියක් සමග වල්පල් ද ගුවනට මුසු වූ පසුබිමක සරසවි උයනට දුම්රිය සේන්දු විය. විනාඩි කීපයක් ඇවෑමෙන් දුම්රිය එන්ජිම නැවත සැර දමා ඉදිරියට යන්නට බලය සපයන කල හැති දමාගෙන අප සොයා ආවේ අසරණ නගාය...

මෙන්න බඩු....සැන්ටිං සමග ඒකා ගිණිපෙට්ටියකුත් මිළදී ගෙනය...

ඔය මොකටද ගිණි පෙට්ටියක්...කෝච්චියට ගිණි තියන්නද ? දැරිවියන් අතර උන් ගීතිකා විමසයි....එයට පිළිතුරක් දීමට නගා මුඛය විවර කලා පමණි.

තමුසෙ අපිවත් අමාරුවෙ දාන්නද ඕයි හදන්නෙ....තව පොඩ්ඩෙන් කෝච්චියට යට උනා නම් කෑලි නේද අහුලන්න වෙන්නෙ...

ඇත්ත කියනවා....මේ කෙල්ලො ටිකකුත් අරගෙන ගෙදරට හොරෙන් නේද මේ ගමන යන්නෙ....හදිසියේ පතිත වූ අකුණු සැරයක් මෙන්...එහි පැමිණ තිබුනේ දුම්රිය නියාමක වරයෙකි.

මගේ පශ්චාත් භාගය තව දුරටත් දුම්රිය ආසනය මත තදකර ඉන්නට නොහැකි වටපිටාවකි. ඒ අල්ල පනල්ලේ ආසන අතර තිබූ ගල් බෝතලය ඔටුවා සුරුස් ගා පා පහරකින් අසුනක් යටට තල්ලු කර දැම්මේය.

මුව දෙනක මෙන් අහිංසක අපේ නගා...බිම බලා ගත් වනමය...

තමුසෙලා දන්නවද.....තව පොඩ්ඩෙන් මේකා කෝච්චියට යට වෙනවා...අප දෙසට වන්නට දඹරැගිල්ල ගුවනට මුසුකර තදින් වචන හරඹය පෑ...දුම්රිය නියාමක තැනට ඒ වදන කියා නිම වෙන්නට ඉඩක් නොලැබුනි....

අංකල්ට කියන්න අංකල්......ඔටුවාට කියන්නට හැදූ දෙය කියන්නට ඉඩක් නොලැබුනි...

කවුද අයිසෙ අංකල්....මම මේ රාජකාරියක් කරන්නෙ....ඒ විදියට කථා කරනවා.....නියාමක තැන ගුගුරයි.

හරි හරි වැරදුනා....ගාඩ් මහත්තයා..අපේ මේ යාලුවට පොඩි කාලෙ ඉදන්ම වරින් වර වැසිකිළිගත වීමේ රෝගයක් තියෙනවා...ඒ හින්දයි කෝච්චිය යටට රිංගලා හරි වැඩේ දෙන්න ට්‍රයි කොරන්න ඇත්තෙ....

ඇයි අයිසෙ...තමුං හිතුවද මේක පවර් සැට් එකක් කියලා...ඔය ඕනෙ තරම් මේකෙත් තියෙන්නෙ වැසිකිළි...
ඔටුවාටද කට උත්තර නැත....

මට හොදට පේනවා...තමුං යන්නෙ ගෙදරට හොරෙන් යන ගමනක් බව....(දැරිවියන් දෙසට හැරී) තමුන් විශේෂයෙන් පරිස්සම් වෙලා ගෙදරින් ආවා වගේම ආපහු ගෙදරට යනවා හොදා.... කියමින් හෙතෙම නික්මී ගියේය.

එයින් පසු කරළියේ ප්‍රධාන චරිතය නගා වූයේය.

උඹට මොකද බං උනේ අර මිනියට ඔච්චර තද වෙන්න තරං....

සුපුරුදු නාරි ලීලාවෙන් නගා කථාව අමුණයි....

මම සරසවි උයනෙ කෝච්චිය නවත්තන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දි කෝච්චියෙන් ෆ්ලැට් ෆෝම් එකට පැන්නා සැන්ඩියක් ගේන්න....පැන්නෙ පස්ස ඉස්සරහට දාලා බන්....මාව කැරකිලා ගිහින් වැටුනා....කෝච්චියට නගින්න හිටිය කෙල්ලො ටිකක් භයවෙලා කෑ ගැහුවා....එතකොට ගාඩ් ලොක්කා මාව දැක්කෙ....

නොදකින්....අනේ බොල උඹත් කොල්ලෙක්නෙ හැබෑටම....කවුද බන් පස්ස ඉස්සරහට දාලා යන වාහනේකින් පනින්නෙ....අසරණ නගාගෙ සායම හේදිලාම ගියේය....දැරිවියන්ගේ නිරීක්ෂනයට උගේ පස්ස යොමු වන විට....සුදු පැහැයට හුරු කලිසමේ කලු පැහැයෙන් දුම්රිය වේදිකාවේ තිබූ තාර කොටස් මනරම් ලෙස සිතුවම්  වී තිබුනි.

අනේ මේ අපිවත් ගෙවල් වලින් එළවයි...අරයා කිව්වා වගේම අපිත් බොරු කියලා තමයි අනේ මේ ගමන යන්න ආවෙ...යාලු කම හින්දා....ගුටිකන වැඩ නම් කරන්න එපා එච්චරයි....බොරු කෝපයක් පෙන්වා දැරිවියන් කථා බහේ යෙදෙයි.

කෙසේවුවත් දැරියන්ගේ බලවත් අකමැත්ත මැද වුවද අමුවෙන්ම මහනුවරට ලගා වීමේ කැමැත්තක් නොතිබූ ඔටුවා විසින් විවෘත කරන ලද බෝතලයට මම මෙන්ම ගල් බට්ටාද හරි හරියට වගකීයූ නිසා නුවර ඉස්ටේසුමට ලගා වන විට අප සිටියේ මද පවනේය.

එයින් පසු සිදුවෙච්ච සන්තෑසිය ඊළග කොටසින් කියවමු...එකෙක් මට බනින්නෙ නෑ දෙකට කැඩුවා කියලා. අර ලියන්නා හෙවත් වෙනිවැල් මාමා තමයි මේවට වග කියන්න ඕනෙ...


මතු සම්බන්ධයි....

මම කාමරේ වෙසෙන සත්ගුණවත් සිරා කොලුවා.

ප.ලි

මේ ලියනා සිදුවීම් ඇත්තම ඇත්ත ඒවාය....ඒවාට ඇත්ත ලෙසම මත්පැන් ගෑවී තිබූ නිසාම ඒ පිළිබද ලියවේ...එහෙම නැතිනම් මත්පැන් ප්‍රචාරණයට මා ගන්නා උත්සාහයක් නොවේය.

බීම හෝ නොබීම ඔබේ අයිතියකි. එයට වචනයකින් හෝ ධෛර්යය සැපයීම මගේ උත්සාහය නොවන බැව් අවධාරනය කොරමි.