57 හපුතලේ ගමන සහ ඉංග්‍රීසි සෑර්

කලින් ලිපියෙන් බොලා අපේ ඉංග්‍රීසි සෑර් ගැන කියවූ නිසාම දැන් මේ චරිතය ගැන යම් දැනුමක් කියවන ඇත්තන්ට එකදු පහදු වී ඇති යැයි මගේ අක්මාව මට සන් කරයි. ඒ ඔස්සේ අතීතයට සිත මෙහෙයවමින් ඉංග්‍රීසි සෑර් සහ අප අතර තිබූ ඒ අකලංක ගුරු ගෝල සබඳතාවේ නැවුම් තොරතුරු සමුදායක් ඔබට තිළිණ කරන්නට කාමරයේ ලෑලි දොරට පයින් ගසා විවර කළෙමි.

දැන් දැන් ඉරිදා දිනයන්හි පන්ති ගියද පන්තියේ ඉගැන්වීමක් නැත. සෑර් අපගේ ආගමනය බලාගෙන සිටින්නේ වාහනයට අප පටවාගෙන කොහේ හෝ තැනක නැවතී මධුවිතෙන් සප්පායම් වීමේ පරම පිවිතුරු චේතනාවෙනි. ඒ සඳහා සියලු බරපැන ඒ උත්තමයා දරන කල්හි අපගේ කැඳ නැති මුදල් පසුම්බි එළියට අදින්නට උවමනා වූයේ නැත.

සෑර් හැමදාමත් කැමති වූයේ ජලාශයක් අසබඩ සිට මධුවිතෙන් බොකු බඩවැල් සනහාගන්නටය. මඳ පවනේ දඟ පානා දියරැලිති දෙස කෙතරම් වේලා බලා සිටියත් නෙතු දෑල විඩාවට පත් නොවෙති. ඒ දසුනට මම දැනුදු පෙම් කරමි. සෑර්ගේ කැමැත්ත අපේ කැමැත්ත වීමට වැඩි කාලයක් ගියේ නැත. අපටද ජල තලයක් ලග නැති එළිමහනේ තැනක රහමෙර පානය අලස අත්දැකීමකි.

කීකරු සිසුන් මෙන් සෑම ඉරිදා දිනකම අපි පන්ති යන්නෙමු.  අප ගේට්ටුවෙන් ඇතුලු වෙන විටෙම සෑර්ගේ මුහුනේ මන්දස්මිතියක් පැන නැගෙයි. එතැනින්ම අපගේ ගමන අඩපණ කරන හෙතෙම තාප්පයට පිටතින් නවතා තිබෙන නියෝන් කොළ පැහැති මැස්ඩා බොංගො කොට මොඩලයට අප පටවති. එයින් අනතුරුව රථය නවතින්නේ ගම්පහ නගරයේ සුපිරි වෙළඳසැලක් අසලයි. එයින් මිළදී ගන්නා ද්‍රව්‍යයන්ගෙන් අපගේ ඉරිදා සන්ධ්‍යාව වර්ණවත් වෙයි.

යක්කල පසුකර නිට්ටඹුව දෙසට යන විට හමුවෙන මහවිට ජල යෝජනා ක්‍රමය අසල අප රුපියල් ලක්ෂයකට වඩා සෑර්ගේ මුදල් වියදම් කර ඇතුවාට සැක නැත. ඒ තරම් වාර ගනනක් අප එහිදී මධුවිතෙන් සන්තර්පණය වී ඇත්තෙමු. අද මේවා මතක් කරන විට මගේ අක්මාව, වකුගඩු ඒ කාලයේ මේකා දුන් වදයක් යැයි සිතමින් වැළපෙනවා විය යුතුය.

ඉරිදා දිනයේ සවස 2 කණිසමට පැවැත්වූ අපගේ ඉංග්‍රීසි පන්තිය බෝතලයට යට වී ක්‍රියා විරහිත වන තැනට පත් වූ පසු බොහෝ වෙලාවට අප සිව්දෙනාම පන්ති පැමිණියේ එහෙමත් දවසක බැව් මට මතකය. ඉරිදාට නිවෙසට වී අක්කාගේ කටයුත්තකට සහාය වීමට වනිගයා ප්‍රිය විය. නිවසේ එකම පිරිමියා වූ පන්සල් හන්දියේ පුෂ්පෙ නිවසේ දර අවශ්‍යතාව වෙනුවෙන් ලොකු දර කොටයක් පැලීමට ඉරිදා සන්ධ්‍යාව යොදා ගත්තේය. මෙවැනි වගකීම් තිබුනේ නැති මමත් නගාත් ඉංග්‍රීසි පොත කිහිල්ලේ ගසාගෙන පන්ති ගියෙමු.

එවන් විටෙක අනිත් උන් දෙන්නා කෙසේ හෝ එකතු කරගෙන ගමන යන්නට සෑර් රිසි විය. අප දෙදෙනා රථයේ නංවාගෙන පන්ති නොපැමිණි උන්ගේ නිවෙස් අසලට පැමිණ මධුවිත සොයා යන යුගය ඇරඹුනේ ඒ අකාරයෙනි. මෙලෙස කාලය ගත වෙද්දී අප හදවත් තුල බුර බුරා නැගුන ගැටලුව වූයේ සෑර් කොලු කාරයෙකුද යන්නයි. කෙදිනකවත් එවැනි උත්සාහයක් දරා නොතිබුනද අපගේ සිත් ඒ ගැන සැකයෙන් පෝෂණය වී තිබුනි.

තවත් මඳ කාලයක් ගත වන විට වෘත්තීය ජීවිත වලට එළැඹුනු අප හතර දෙනා එක් තැනකදී අල්ලාගන්නට තිබූ අපහසුතාව නිසා සෑර් සියල්ලන් සමග බෝතලයක් හිස් කරනවා වෙනුවට අහුවෙන එකෙකු සමග භාගයක් හිස්කිරීමේ අලුත් පිම්මක් පැන්නේය. අද මා සමග මේ ගමන ගියා නම් ඊලග සතියේ යන්නේ වෙනත් එකෙකු සමගිනි. එවැනි දවසක සෑර්ගෙන් ජංගම දුරබණුවට කෙටි පණිවිඩයක් ලැබේ. Where are you ? යනුවෙන් එහි සටහන් වෙයි. ඒ පණිවිඩය දුටු පමණින් ඊලඟ ජවනිකාව සිතා ගැනීමට අපට අපහසු වූයේ නැත.

සෑර් සමග වෑන් රථය තුල තනිව ගමන් ගන්නා විටෙක මගේ හදවත පෙර කියූ සිතුවිල්ලෙන් පීඩාවට පත්වූ වාර ගණනාවකි. භාගය හිස් කොට මහ රෑ නැවත නිවෙස බලා පැමිණෙන විට වාහන මෙන්ම පදිකයන්ද අඩු මහා මාර්ගයක් අභියස ඔහුට බොහෝ නිදහස තිබේ.

මේ සිතුවිල්ල අනිත් උන්ටත් පොදු වූ නිසාම අප එක්වූ තැනක කථා කලේ ඉංග්‍රීසි සෑර්ගේ මේ අමුතුම ක්‍රියාකලාපය ගැනමය.

ඇයි බං මේ වගේ සල්ලි වියදම් කර කර අපිව ගෙදරටම ඇවිල්ලා එක්කගෙන ගිහිං බොන්න අරං දෙන්නෙ. සෑර්ගෙ හිතේ මොනවා තියෙනවද දන්නෙ නෑ...එවැනි විටෙක අප එලෙස කථිකා කලෙමු.

කෙසේ හෝ ඒ වන විට අපගේ ඉංග්‍රීසි සෑර් අප නිවෙස් හතරේම හිතවතෙකු වී සිටි නිසා නිවෙස් වෙත පැමිණීමට බාධාවක් තිබුනේ නැත. එවැනි වටපිටාවක සෑර් පුංචි පහේ චාරිකාවක් සංවිධානය කලේය. ඔහුගේම රථයේ මේ ගමන යන්නට තීන්දු විය. සෑර් පිළිබඳ පැවති විශ්වාසය නිසා නිවෙස් වලින් තහනම් නියෝග පැමිණියේ නැත. අප තිදෙනෙකු සහ සෑර් පමණක් ගමනට සහභාගි වන්නට නියමිතය.

කොළඹ බදුල්ල මාර්ගයේ දැන් රථය ධාවනය වෙයි. රාත්‍රිය ගත කරන්නට නිෂ්චිත ස්ථානයක් සැලසුම් කොට නැත. ඒ අවස්ථාවට අනුව තැනක් තෝරා ගැනිම සෑර්ගේ බලාපොරොත්තුවයි. හපුතලේ නගරයට පිවිසෙන්නට කලියෙන් සෑර්ගේ ආරාධනයෙන් සියල්ලන්ටම ලැබුනේ තෝසෙ සංග්‍රහයකි. මේ ගමනටද සියලුම බරපැණ සෑර්ගෙන් නිසා අපේ සාක්කු වලට බරක් නැත.

සාම්බාරු සමග ආමාෂ ගත වූ තෝසෙ අපේ නගා කොලුවා තුල ඇතිකර තිබුනේ කදිම විපර්යාසයකි. ඒකාට බොක සිග්නල් වැදී තිබේ.

සෑර් පොඩ්ඩක් අල්ලන්කො වාහනේ බොකක් දාන්න පුලුවන් තැනකට...නගා දෙපසට ඇඹරෙමින් වෑන් රථයේ පසුපස කලාපයේ සිට හඬ අවදි කරයි. එහෙත් ඒකාගේ බස කිසිවෙකු කනකට නොගනියි. රථය එක එල්ලේ හපුතලේ දෙසට ධාවනය වෙයි.

විනාඩියෙන් විනාඩිය නගාගේ මුහුණ විළියෙන් බර වෙයි. අත මිට මෙළවෙයි. නැවත දිග හැරෙයි. තොල් සඟල උල් වෙයි...නැවත හැකිලෙයි.

මට අමාරුයි බොල කොහෙ හරි තැනක නවත්තපංකො වනිගෙ....සෑර් සමග ඉදිරි අසුනේ සිටින වනිගයාගෙන් නඟා කොලුවා සහනයක් අයදියි.

එහෙත් කිසිම හාවක් හූවක් නැත. රථය තවමත් ධාවනය වෙයි. ඉවසාගෙන සිට ඉන්නම බැරි තැන නඟාට මහ සොහොනා ආරූඩ විය.

තොපි වාහනේ නවත්තන්නෙ නැත්තං මම මේ සීට් එක උඩ රෙනවා....උක්කුටික ඉරියව්වෙන් පසුපස ආසනය උඩ නැග සිටින නඟා දුටු සෑර් භූමිතෙල් පොල්කට්ටක් වැදුන ගැරඩියෙකු සේ භයෙන් භීරාන්තව ඒ අසන්නයේම තිබූ කුඩා හෝටලයක් බදු තැනක වාහනය නතර කරන අයුරුත්...උසේන් බෝල්ටත් වඩා වේගයෙන් ඉනෙන් පහලට කඩා හැලෙන ඩෙනිමත් අල්ලාගෙන කසිප්පු සොයන්නට ආ පොලෝසිය මගහැර යන කසිප්පු කාරයෙකු සිහිපත් කරමින්  හෝටලය කරා දුවනා නගා කොලුවාගේ දසුනත් අප වෙත එකතු කල උපහාසයේ රස මිහිර මට තවමත් දැනෙනවා වාගේය.

නගාගේ බොකට පින්සිදු වෙන්නට අපට රාත්‍රී නවාතැන හමුවී තිබේ....එකල එහි බිම් මහලේ තිබුනේ කාමර 3 පමණි. උඩු මහල අවන්හලකි. කාමරය ඉදිරියේ කුඩා කොරිඩෝවකි. දුම්රිය ස්ථානවල ඇති පැරණි පන්නයේ හාන්සි පුටු සිහිපත් කරනා දිග පුටුවක් බැගින් සෑම කාමරයකටම ඉදිරියෙන් තබා තිබුනි. කොරිඩෝවට එපිටින් ක්‍රම ක්‍රමයෙන් බෑවුම් වන තේ වත්ත විශාල දුරකට විහිදෙයි. මා මෙතෙක් විනෝද චාරිකාවකදී නවාතැන්ගෙන ඇති ස්ථාන වලින් ඉතාම සොඳුරු තැන මේ යැයි කීම වරදක් නැත. හැන්දෑවේ 6 කණිසම වන විට වලාකුළු පාවෙන්නේ අතේ දුරිනි. එහි ඇති සිසිලත්...ස්වභාව ධර්මයේ චමත්කාරයත් නිසාම මේ ස්ථානයේ කීප වතාවක්ම මේ ගමනින් පසු නවාතැන් ගෙන තිබේ.

දැන් ඉතින් අපගේ භීතිය උත්සන්න වන අවස්ථාවට අප එළැඹී තිබේ. කාමරයේ ඇත්තේ ඇඳන් දෙකකි. පුෂ්පයා ගමනට සහභාගි නොවූ නිසා පිරිස 4 දෙනෙකි. ඒ අනුව දෙන්නා බැගින් යහන් දෙකේ නිදාගත හැකිය. මමත් වනිගයාත් සෑර්ගේ ඇඳ වෙත නගා කොලුවා පන්නා දමන්නට උත්සාහ කලද ඒකා කූඩැල්ලෙක් කකුලේ එල්ලි ලේ බොන ආකාරය සිහිපත් කරමින් අප සිටි ඇඳ බදාගත් වනමය. ඉංග්‍රීසි සෑර් අපගේ පතිවත කෙළසාවි යැයි ඇති භීතිය නිසාම අපි තිදෙනාම එක ඇඳක රැදී ඉන්නට තීරණය කළෙමු. මේ දසුනින් සෑර් හට අධික කෝපයක් උපන්නේය.

තොපි 3 දෙනා එක ඇඳක මැරෙන්න හදන්නෙ යකෝ මම මොකෙක් කියලා හිතලද...

සෑර් ඉංග්‍රීසි සිංහල ද්වි භාෂාවෙන්ම බැණ වදියි. ඔහුගේ කෝපය ඉහවහා ගොසිනි. අපේ අැඳ මත තිබූ වැල් ජොකුන් සෑර්ගේ හස්තයේ බලයෙන් කොරිඩෝවෙන් එපිට මහා ප්‍රපාතයකට විසිවෙයි. එහෙත් ඒ වෙලාවේ තිබූ ප්‍රචණ්ඩ සුළඟ නිසාම ඒවා බූමරංගයක් මෙන් නැවත කාමරය වෙතම නිරුපද්‍රිතව ලගා වෙයි. සෑර්ට දැන්නම් මල උපරිමයෙනි. සිරා කොලුවා වන මට මේ දසුන දැක හඬන්නටදැයි සිනා වෙන්නටදැයි සිතා ගත නොහැකි වූ බැව් මතකය.

කෙසේ හෝ සෑර් සන්සුන් වන තෙක් සිට දවාලේ මිළදී ගත් බ්‍රැන්ඩි බෝතලයට බැට දීම ආරම්භ වූයෙන් චාරිකාව නරක එකක් වූයේ නැත. රහමෙරින් මඳින් මඳ සන්තර්පණය වන විට මෙතෙක් කල් අපේ උන්ගේ සිත් පෙලූ කාරණය සෑර්ගෙන් එක එල්ලේ විමසන්නට තරමේ දහිරියක් සිරා කොලුවාගේ සිත වෙළාගෙන ඇති සෙයකි.

ඇයි සෑර් අපිට මේ විදියට වියදම් කරලා බොන්න දීලා ට්‍රිප් අරගෙන ඇවිල්ලා සෑර් මොනවද බලාපොරොත්තු වෙන්නෙ...සෑර් කොලුකාර-----?

මගේ ප්‍රශ්නයෙන් සෑර් හපමින් සිටි  රට කජ්ජක් මුවෙන් ඉවතට පැන්නේය. ඔහු තිගැස්සී සිටියේය.

මෙච්චර කල් මාව ආශ්‍රය කරලා තමුසෙලා එහෙමද හිතාන ඉන්නෙ....හෙක් හෙක්...සෑර් ඔලොක්කුවට මෙන් සිනහා වෙයි.

එහෙම එකක් නෑ අයිසෙ...මට එහෙම උවමනාවක් තියෙනවා නම් මෙච්චර වියදම් කරගෙන බොන්න දෙන්න, ට්‍රිප් අරගෙන යන්න උවමනා නෑ.

මම ඉස්කෝලෙ යන කාලෙ හොස්ටල් එකේ නතර වෙලා ඉගෙන ගත්තෙ. මගේ දෙමාපියො ගොඩාක් නීති දාලා මාව හැදුවෙ. මම තරුණ වයසට එද්දි උඹලට වගේ කිසිම විනෝදයක් තිබුනෙ නෑ. කොටින්ම මට බොන්න කන්න යාලුවො මුණ ගැහෙන්න ඒ වයසෙදි ලැබුනෙම නෑ.

මගේ පන්තියට ඇවිල්ලා ටික කාලයක් ගත වෙද්දි...මට උඹලව දැනුනෙ පුතාලා නැති මට පුතාලා වගේ....තව ටික කාලයක් යද්දි දැනුනා යාලුවො ටිකක් වගේ. අන්න ඊට පස්සෙ තමයි මට ඒ කාලෙදි කරන්න බැරිවෙච්ච දේවල් උඹලා එක්ක කරන්න හිතුනෙ. මම ඔයාලා එක්ක ඉන්න වෙලාවට හිතින් මගේ අතීතයට යනවා. නැතුව ඔය උඹලා හිතාගෙන ඉන්න දේවල් හින්දා නෙමෙයි.

අපට සෑර් ගැන අැතිවූයේ අනුකම්පාවකි. මෙවැනි පුද්ගලයෙකු දෙස වපර ඇසකින් බැලූ අප ගැන කළකිරීමකි. එහෙත් අපේ සමාජයේ මෙවැනි ගුරු ගෝල හැසිරීමක් බාහිරව දකිනා කවරෙකු වුවද අප එල්බගත් මතයේම සිටිනවා නියතය.

පන්ති කාමරයෙන් ඉැගැනීමට නොහැකි වූ බොහෝ දේ ඔහු අපට කියා දුන්නේය. අප සියල්ලෝම වාහන පැදවීමේ මූලිකාංග උගනිමින් ඒ සඳහා අත්පොත් තැබුවේ සෑර්ගේ රථයෙනි. විටෙක ඔහු වැඩිහිටියෙකි. විටෙක ගුරුවරයෙකි. විටෙක මිතුරෙකි. අපගේ ප්‍රේම කථා වල විප්‍රයෝගය මෙන්ම රස මුසු තැන්ද අසා සිටිමින් අපට උපදෙස් දුන්නේද මේ කියන සෑර්මය. සමාජය පිළිබද, වෘත්තීය ජීවිතය ගැන, පවුලක් තුල අපගේ වගකීම් ගැන අප හොඳ දැනුමක් ලබා ගත්තේ මේ චරිතය නිසාය. ඇතැම් විටෙක රැකියාවක් සඳහා අප මුහුණ දිය යුතු වූ සම්මුඛ පරීක්ෂණ කරා වුව ඔහු අප කැටුව ආවේය.

හපුතලේ චාරිකාවෙන් පසු සෑර්ගේ පවුලේ ප්‍රිය සම්භාෂණ ආදියට අප කැඳවාගත් හෙතෙම ඔහුගේ ඥාති ජන සමූහයා වෙත මෙන්ම මහනුවර ප්‍රදේශයේ වෙසෙන බිරින්දෑගේ පාර්ශවයේ ඥාතීන් වෙතද අප සැම හඳුන්වා දුන්නේය. ඉන් ඉක්බිති ඔහු හා අපේ ඇසුර වඩාත් ශක්තිමත් වූ හෙයින්ම අපට විනෝද චාරිකා වලින්ද අඩුවක් වූයේ නැත. එවැනි චාරිකා කීපයකි. එහෙත් සෑර් සමග එක්වී අපේ කොල්ලන් රහමෙර පානය කරන බව අපේ මහ උන්දැලාට වැටහෙමින් තිබුනි. ඒ සඳහා ඒ අය ගත් ක්‍රියාමාර්ග සහ විනෝද චාරිකා ආශ්‍රිත රස මුසු තැන් පිළිබද මීළග ලිපියෙන් කියමි. අදට හමාර කරමි.

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.

ප.ලි

හපුතලේ අපේ නවාතැන වර්තමානයේ එය පවතින ආකාරයෙන් එකල මොඩ් වී තිබුනේ නැත.