65 සිරාගේ ඉංග්‍රීසි සෑර්

සිරා කොලුවා ඇතුලු උගේ මිත්තර නඩය උ/පෙ ලියා අවසන් කල කාල වකවානුව වන විට කඩ්ඩ පොලිෂ් වී තිබුනේ මඳ වශයෙනි. අනාගතයේ එල්ලවිය හැකි අභියෝග මෙන්ම, කිච වීම්, සාටර් වීම්, කොළඹ නංගිලා ඉදිරියේ ගොළු වීම් ආදී ගැටලු නිමක් නොමැති විය හැකි යැයි අපේ අක්මා වලට වේලාසනම දැනුන හෙයින් පාසල් ගමන අවසන් වන කල්හි අපි ඉංග්‍රීසි පන්ති ගාටන්නට පටන් ගත්තෙමු.

අදින් දශකයකටත් එහා කාල වකවානුවක් වුවද වර්තමානයේ මෙන්ම අකුලක් අකුලක් පාසා ඉංග්‍රීසි පන්ති හතු පිපෙන්නා මෙන් බිහි වී තිබූ වටපිටාවක ඉංග්‍රීසි කථන හැකියාව ලබාගත හැකි හොඳ පන්තියක් සෙවීම අපගේ ඒකායන පැතුම විය.

මේ අතර තුර පන්සලේ කථාවෙන් ඔබට සම්මුඛ වූ වනිගයාගේ වැඩිමල් සොයුරිය අපට දුන්නේ කදිම ඔත්තුවකි.

මල්ලි ඔයාලා ඉංග්‍රීසි පන්තියක් නම් හොයන්නෙ හොඳ සෑර් කෙනෙක් ඉන්නවා. ගෙදරමයි උගන්වන්නෙ...ගිහිල්ලා බලලා එන්න. මගේ යාලුවෙක් විස්තරේ දුන්නෙ. එයා ලන්ඩන් වල ඉන්නෙ.

අක්කාගේ ඔත්තුවෙන් ඔද වැඩී ගිය වනිගයා මෙන්ම පන්සල් හන්දියේ පුෂ්පෙ කොලුවාද ඒ සති අන්තයේ සෑර් හමුවීමට ගොස් අපගේ අවශ්‍යතාව සැළ කලෙන් ඊලග සතියේ සිට ඉරිදා සවස 2 කණිසමේ සිට අප වෙනුවෙන් අපේ කියා හෝරා දෙකක් වෙන් විය.

මේ කියන සෑර් පන්ති කරන්නේ පුද්ගලික කණ්ඩායම් වශයෙනි. ඒ අනුව මමත් වනිගයාත්, පුෂ්පෙ කොලුවාත් දැන් පන්ති යන්නට සූජානමෙනි. සෑර්ගේ නිවසේ පන්ති පවත්වන්නට වෙනම ස්ථානයක් උඩුමහලක් ආකාරයෙන් තනා තිබේ. එහි සිට පන්ති පවත්වන විට නිවැසියන්ගෙන් කිසිම බාධාවක් නැත. වෙනත් සිසුන් නොමැති නිසා අපට ඉතා නිදහසේ අපගේ කාර්යය කරගත හැකි වීම ඉතාම වටිනා සාධකයක් බව අපට පන්තියට සහභාගි වූ පළමු දිනයේම වැටහී අන්ඩස්ටෑන්ඩ් විය.

පෙම්වතිය ඉදිරියේ හද්දා ලෙස කිච වූ නගා කොලුවා මේ පන්තියට ආවේ මාස දෙක තුනක් ගිය පසු බැව් මට මතකය.

සෑර්ට ලස්සන දුවලා ඉන්නවා යැයි ගං කෙබරයක් අත ඇර මේකා පන්ති ගෙන්වාගත් අප ඒකා පන්තියට පැමිණ තරුණ යුවතියන් පිළිබඳ විමසන කල සෑර්ගේ කුඩා දූ වරුන් දෙදෙනා පෙන්වීමු.

පළමු මාස 6 ක පමණ කාලය තුල අප සියල්ලෝ සැළකියු යුතු තරමේ දියුණුවක් ලැබුවෙමු. හෝරාවක පමණ කාලයක් කථනය වෙනුවෙනුත්, ඉංග්‍රීසි ව්‍යාකරණ වෙනුවෙන් තවත් හෝරාවකුත් ලෙස දෙහෝරාව දෙකට පලා තිබුනි.

මාසය අන්තිමට තමන්ගේ ගාස්තුව අය කරගන්නා සෑර් පුෂ්පෙ කොලුවාගේ පොතේ අන්තිම පිටුවේ ඒ වගට අත්සනක් තබයි.

අපේ ඉංග්‍රීසි සෑර් ක්‍රිස්තියානි භක්තිකයෙකි. ඔයින් මෙයින් ඒ වසරේ නත්තලද උදා වී තිබුනි. උපන්ගෙයි බඩජාරියෙක් වන වනිගයා එක් දිනක් පන්තිය නිම වන අවස්ථාවේ ඇඟට පතට නොදැනී සෑර්ගෙන් විමසා සිටියේ අපට නත්තල් නැතිද යනුවෙනි.

කවුද Liquor ගන්නෙ...සෑර් අපෙන් අසයි. අරක්කු බොන කිසිවෙකු නැත.

කවුද බියර් බොන්නෙ. ගුරු භක්තිය හා මුසුවුන මානසික අවපීඩන තත්වයකින් සිටින නිසාදේ එකෙකුවත් බියර් බොන්නේද නැත.

අයියෝ අයිසෙ...මොනවත් බොන්නෙ නැත්තං මොනවද මම පාටියට දෙන්නෙ ? සෑර් වනිගයාගෙන් අසයි.

බේබදු නගා උගේ වාචාල කට ඇරියේය.

අරක්කු ටිකක් නම් අවුලකුත් නෑ.....නේද බං පුෂ්පෙ......(කකුල පා ගමින්...හා කියපියකො...දෙකක් නමාගන්න තියෙන චෑන්ස් එක යකෝ..)

ආ...ඔව් ඔව් සෑර්....අරක්කු ටිකක් නම් අවුලක් නෑ....පුෂ්පයාගේ කටටද පණ එයි.

ටිකක් කිව්වෙ කාලෙ බෝතලයක් 4 දෙනාටම ඇතිද...අනිත් උන් දෙන්නත් බොනවද ? සෑර්ගේ මුහුණේ මන්දස්මිතියක් ඇඳී තිබේ.

මූණු ටික බැලුවම පේනවා බේබද්දො කියලා...හරි හරි...නගිනවලකො වාහනේට...මම එන්නම් කාමරේට ගිහින්.

මිදුලේ තිබූ සෑර්ගේ කොළ පැහැති මැස්ඩා බොංගෝ කොට මොඩලයට නැගුන අප ගම්පහ තානායමේ නතර විය.

තූර්ය වාදක ඛණ්ඩයේ සිටි  කාලයේ නාන ලිං අස්සේ...තාප්ප මුල්ලේ...මදුරුවන් තලමින් බයිසන් ෂැන්ඩියට බිත්තර ආප්ප වාටියක් කමින් ගල් අරක්කු ගිල දැමූ සිරා කොලුවා දැන්  ප්‍රථම වරට මහත්තයෙක් මෙන් රහමෙර බොන්නට යන බවක් දැනී මගේ චිත්ත සන්තානය හිරිවැටී ඔකඳ වී ගොසිනි. මෙවැනි තැනක බොන්නට රැකියා නොකරන අපට මුදල් තිබුනේ නැත. පල්ලෙහා දෙකේ සිට සියල්ල අතගා අමාරුවෙන් හොයාගන්නා රුපියල් දහය පහළව වියදම් කර ගල් බෝතලයකට එහා දෙයක් ගන්නට එකල අපට හැකියාවක් තිබුනේද නැත. අවසානයේ බෝතලය මිළදී ගන්නා විට..එයට දායක වූ පිරිස 10 කට වැඩිය. බෝතලය හිස් වන විට පිරිස වැඩි නිසා කිසිවෙකුට කික් එකක්ද නැත.

සෑර් නත්තල් සීතල කැපෙන්නටදෝ හොඳවායින් බ්‍රැන්ඩියක් ඇණවුම් කලේය.

මොනවද බයිට් එකට ගන්නේ...ෆ්‍රයිඩ් චිකන් ගන්නද ? සෑර් අපෙන් අසයි.

මුනිවත හොඳයි දෙබසින් දුක වැඩි හන්දා යැයි අපට සිතුන නිසා අපි නිහඬවම සිටියෙමු. සෑර් ඔහුට හිතෙනා ලෙසට ඇණවුම් කල බයිට් වර්ග කීපයකින් අප අසුන් ගෙන සිටින රවුම් වීදුරු මේසය වැසී ගියේය.

මගේ මිතුරන් හැම දෙනාටම අමාරුවෙන් අරක්කු උගුරක් තොල ගෑ අතීත මතකය අලුත් වන්නට ඇත. මෙවැනි ස්ථානයක, මෙවැනි මිළ අධික මත්පැනකින් සන්තර්පණය වන්නට යන මේ ආනන්දජනක අවස්ථාවේ සියල්ලෝම සතුටිනි.

සාදය අවසානයේ අපට නිවෙස් දක්වාම ප්‍රවාහන පහසුකම් සැපයීමටද අපගේ ඉංග්‍රීසි සෑර් උත්සුක විය. එ් හේතුවෙන් අතුරු ආන්තරාවකින් තොරව නිවෙස් බලා යන්නට අපට හැකි විය.

මට හැමදාමත් කියන්නට නොහැකිය. කාලය ගත වන්නේ ටික් ටික් හඬිනි. අපගේ ඉංග්‍රීසි පන්තිය, ගුරුවරයා මෙන්ම ඉංග්‍රීසි වචනද දැන් අපට බොහෝ හුරු පුරුදුය. මගේ මතකය අනුව ඒ මාසයේ අවසන් ඉරිදාවයි. හෝරා දෙකක කාලය ගත වී අප නිවෙස් බලා යන්නට සූජානමෙනි. අපගේ ගාස්තුව ගෙවා සෑර්ගේ අත්සන ලබා ගැනීමට පුෂ්පෙ කොලුවා වෙහෙසෙයි..

ගෙදර ගිහිල්ලා මොකද කරන්නෙ අද....සෑර් විමසයි...

මට වහලෙ උළු වගයක් හදන්න තියෙනවා උඩ නැගලා...පුෂ්පයා පවසයි.

මට අක්කා එක්ක එයාගෙ ගවුමක් මහන්න දීපු එකක් ගේන්න යන්න තියෙනවා...වනිගයාද සවස් වරුවේ කාර්ය බහුලය.

එතකොට ඔය දෙන්නා...සෑර්ගේ යුග දෙනෙත මටත් නගාටත් සම්මුඛ වෙයි.

අපිට නම් මොකුත් නෑ නේද බං...නගා කෝල සිනාවක් සභාවට එකතු කරයි...

එහෙනං ඔය දෙන්නා යන්න.  මම මේ බැලුවෙ අද පන්ති ඉවරවෙලා ඩ්‍රින්ක් එකක් ගන්න කියලා...ඊලගට තියෙන පන්තිය අද කැන්සල්.

ආ....නේ එහෙම කියන්න එපායැ සෑර්....වහළෙ කවදා හදාගන්න බැරිද...මොකද මේ දවස් වල වහින එකක් කියලයැ...පුෂ්පයාගේ මුවෙන් කෝපි මල් පාටට සිනා පොකුරක් පිට පනියි.

අක්කගෙ ගවුම මම හිතන්නෙ හෙට ගත්තත් ඇති...කමක් නෑ සෑර්...ඒක අවුලක් නෑ...වනිගයාද තම කපටි මොළය වෙහෙසවා ඇති සෙයකි.

මේ කියන දවසේ අපගේ නවාතැන වූයේ රුවන්වැල්ල ප්‍රදේශයේ රබර් වත්තකි. ගම්පහ නගරයේ නැති අමුතුම සිසිලත්...රබර් වතු යායේ දර්ශනයත්  නෙතට එක් කලේ කදිම මිහිරකි. සෑර්ගේ බොංගෝ කොටයට එකල රුපියල් 200 ක ඩීසල් ගැසූ පසු ඒකා දුවන්නේ ඩීසල් සුවඳටය. ඒ නිසා මේ ආකාරයේ ගමන් බිමන් වලින් අනාගතයේදී අපට කිසි අඩුපාඩුවක් නොවීය.

මුලදී මාසයකට වතාවක් සෑර්ගෙන් මධු බඳුනක් හිස් කරන්නට ඇරයුම් ලැබුනි. තවත් කල් යත්ම එය සති දෙකකට වතාවක් බවට සංශෝධනය විය. තවත් මඳ කාලයක් ඇවෑමෙන් සතියක් පාසා සෑර්ගේ කරුණාබර අනුග්‍රහයෙන් අරක්කු සුට්ටක් තොල ගා ගෙදර යන්නට අපට අවකාශය එලැඹුනි. මේ මහානර්ඝ අවස්ථාව පැහැර හරින්නට එකෙකුවත් සූජානම් වූයේ නැත. මේ කාලය වන විට සෑර් අපගෙන් පන්ති කිරීම වෙනුවෙන් මුදල් අයකලේද නැත. ඔහුගේ පවුලේ සමීපතම ඥාතීන් තරමට අප හතර දෙනා පත්ව තිබීමත් එයට හේතුවක් වන්නට ඇත.

තවත් මාස දෙක තුනක් යන විට ඉංග්‍රීසි පන්තිය පැවැත්වුනේම නැත. අප එනතුරු සෑර් මග බලා සිටින්නේ බොන්න යන්නටය. ඒ වෙනුවෙන් ඔහුගේ වාහනය සූජානම්ය. අපට තිබෙන්නේ පන්තිය දෙස නොබලා වාහනයට ගොඩ වීම පමණි.

ඒ කාලයේ සෑර් අතිරේක පන්ති මගින් සැළකිය යුතු ආදායමක් ඉපයූ කෙනෙකි. ඔහුගේ කාලසටහනේ කොතැනකවත් අලුතින් පන්තියක් ආරම්භ කිරීමට ඉඩක් තිබුනේ නැත.  අපගේ කාල සීමාව අවසන් වන විට ඊලගට නියමිත පන්තිය ඇතැම් විටෙක වෙනත් නිවෙසක පැවැත්වෙන එකකි. සෑර්ගේ ප්‍රමාදය දෙස බලා සිට ගෙහිමියෝ සෑර්ගේ ජංගම දුරබණුවට අමතති.

සෑර් අද පන්තියට එන්නේ නැද්ද...?

ආ...සොරි මිසිස් නාකන්දල....මම මේ අපේ ඥාතියෙකුගේ මළ ගෙදරකට ආවා හදිසියේම...පුතාට කියන්න අපි ලබන සතියෙ පැයක් වැඩිපුර කරමු කියලා....

සෑර් සැබෑ ලෙස සිටින්නේ අප සමග රුවන්වැල්ලේ රබර් ඉඩමේ පහලින් ගලායන කුඩා දිය පහරක් අසළය. ඔහු අරින මුචලින්ද තරමේ නාගයන් දෙස අපි දෑස් අයා බලා සිටින්නෙමු. බෝතලය කෙමෙන් කෙමෙන් පල්ලම් බසී. හැමදාම මෙන් අදත් ඉස්සෙල්ලාම වැනෙන්නේ නගාය.

ඒකාට මධුවිත ශරීරය හා  මුසු වන විට ගාය වැඩිවෙයි. එක තැනක ඉන්නට බැරිය. නගා හදිසියේ මා තල්ලු කලේ අසල වූ කුඩා දිය පහර වෙතය. ඒ අවසරයෙන් මගේ හඩු ඩෙනිම් කලිසම තෙත බරිත වූවේය.

කලිසම වේලාගෙන මිසක නැවත ගෙදර යන්නට නම් බැරිය. බෝතලය හිස් වූ පසු සෑර් කීවේ මට වෑන් රථයේ ඉදිරියට ගොඩවෙන ලෙසය. ඔහු වායු සමීකරණ යන්ත්‍රයෙන් සීතල වෙනුවට රස්නය ඇති කලේය. වීදුරු සියල්ල වසා දමා ගිණි ගින්දරේ රථය ධාවනය වෙයි. ඉදිරි අසුනේ සිටින සිරාගේ ඉහින් කනින් දාඩිය පිට වෙයි. ඒ ක්‍රමයෙන් යම් තරමකට ඩෙනිම වේලා ජාමෙ බේරා ගන්නට එදා මට හැකි විය.

මේ ආකාරයෙන් අපගේ ඉංග්‍රීසි සෑර් අප එතෙක් නොදැක තිබූ ලොවක් වෙත අප කෙමෙන් කෙමෙන් රැගෙන ගියේය. සතියකට වරක් ඔහුගේ වියදමෙන් ලග නමාගත්තා හැරෙන්නට වෙනත් වරදක් අප අතින් සිදු වූයේ නැත.

සෑර් සහ අප හතර දෙනා අතර සබඳතාව ශක්තිමත්ව වැඩෙද්දී අපි අපිට ඇති වූයේ අමුතුම ගැටලුවකි.

ඇයි බන් සෑර් මේ විදියට අපිට වියදම් කරන්නෙ. සෑර් කොලු කාරයෙක්ද දන්නෙත් නෑ.  උඹ පරිස්සම් වෙයං නගෝ... 

එතෙක් කල් අප හද පතුලේ බුර බුරා නැගුන ප්‍රශ්නයක් කාගේ හෝ ශ්‍රී මුඛයෙන් පිටවී අවසානය. ඉන් අනතුරුව සිදු වූයේ කුමක්ද...සෑර් යනු එවැනි චරිතයක්ද...නගාගේ පතිවත කෙලෙසුනේද ? රැදෙන්න...සිරාගේ කාමරය සමග...

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.