125 ආදරය සහ වේදනාව

ආදරය සහ වේදනාව යනු එකටම යාවූ වදන් දෙකක් යැයි ඇතැම් විටෙක මට සිතේ...මේ දෙක අතර ඇත්තේ කෙස් ගසක තරමේ වෙනසකි. ආදරයක් යහපත් අන්දමින් ගලා යන විට සතුටත්..ආදරයේ වියෝව හමුවේ දුකත් ඇති වීම ලෝක ධර්මතාවයයි.

හදවත් දෙකක් ආදරයේ රැහැනෙන් බැඳී එකට යා වූ පසු ජීවිතයම මිහිරකි. මහා වර්ෂාවකට හසු වුවත් ගිණියම් අව්වේ පිළිස්සුනත් ආදරයේ චමක්කාරයෙන් සිත පිරී ඇති නිසා ඒ බවක් පීඩාවක් දැනෙන්නේ නැත. එදිනෙදා කටයුතු වුවත් වෙනදා නැති ප්‍රබෝධයකින් කරන්නට ආදරයේ ප්‍රහර්ශය සෑම විටකම ඉවහල් වන්නේය. පරිසරයේ වුවත් වෙනදා නොදුටු සුන්දරත්වයක් නෙත් වලට සමීප වෙයි. මේ අත්දැකීම් මමද විඳ ඇත්තෙමි.

ආදරයේ වියෝව හෙවත් විරහා දුක බොහෝ තදින් ආදරය කල එකෙකුට දරා ගන්නට අපහසුය. තමන්ගේ ආදරවන්තයා හෝ ආදරවන්තිය හදවත පැලෙන තරමට තමාට ආදරය කල බැව් කීවද ඉතාම සාහසික ලෙස තමාව හැරදමා ඉවත ගොස් එය එසේ නොවන බව තහවුරු කල විට සත්‍ය ලෙසම ආදරය කල චරිතයට දැනෙන්නේ පුදුමාකාර දුකකි. තනිකමකි. අසරණ බවකි. මේ අත්දැකීම් මටද තිබේ. ඒ කටුක යථාර්තයට මුහුණ දෙන්නට අපහසු ඇතමෙකු ජීවිත ගමනෙන් පලා යති. කෙසේ නමුත් එය කිසිසේත් අනුමත කල නොහැකි කාරණයකි.

තමාගේ විරහා දුක ශක්තියක් කරගෙන තම දෙපයින් නැගී සිටින්නට කටයුතු කල චරිත ඇතැම් විටෙක මගේ ජීවන ගමන තුලදී මට හමු වී තිබේ. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙස හොඳ සහකාරියක් / සහකරුවෙක් පසු කලෙකදී ඔවුනට මුණ ගැසී තිබිනි. ඔවුන්ගේ ජීවිත දැන් සතුටෙන් ගෙවෙයි.

සිරා කොලුවාට හදිසියේ ආදරයක් ගැන මතක් වූයේ ඇයි දැයි බොලාට සිතෙනවා වන්නට පුලුවන. එහි නිධාන කථාව කියන්නයි මගේ මේ සූජානම. මේ කථාව අහන්න ලැබුන  අවස්ථාවේම හිතුවෙ එය ලිපියක් කල යුතු බවක්. අද ලිපිය ටිකක් දිගයි. යුනිකෝඩ් අස්සෙ හැගීම් තෙරපිලා තිබීම එයට හේතුවයි. ඒ පිළිබඳ මුලින්ම සමාව භජනය කරමි.

මැලේසියාවෙ මගේ ජීවිතය ඒකාකාරී එකකි...රැකියාවට පිටත් වීමත් යළි නිවසට පැමිණීමත් හැර මා කරන වෙනත් යමක් නැත. නිවාඩු දින වල කාමරයට වැදී ‍බොලාට කියවන්නට යමක් අකුරු කිරීම දැන් ඇඟට පත්තියන් වී තිබෙන නිසා එයින් බැහැර වන්නටද නොහැකිය.

මගේ රැකියාව ලබා ගැනීමට උදව් කල රේ අයියා මට දිනක් කිව්වේ අමුතු කථාවකි. මල්ලි මෙහෙ දෙමළ මනුස්සයෙක් ග්‍රැෆික් ඩිසයින් දන්න කෙනෙක් හොයනවා එයාගෙ වැඩ වගයකට...හොඳට ගෙවන කෙනෙක්ලු, පාට් ටයිම් එකේ කරහං..මම උඹව සෙට් කරන්නම්...

මැලේසියානු දෙමළ ජනතාව සමග හොඳ ඇසුරක් ඒ වෙද්දිත් සිරා ‍කොලුවාට තිබූ නිසා මේ අවස්ථාව මම භාර ගතිමි. බැංකු කරුවකු වූ සුකුමාර් නැමති මැලේසියානු ජාතිකයා මා හමුවට පැමිණියේ ඉන් පසු දිනක ඔහුගේ නවීනතම මෝටර් රථයෙනි. ආගිය තොරතුරු කථා බහෙන් පසු මගේ තත්වය පරීක්ෂා කරන්නට මෙන් ඔහු මට පුංචි පහේ වැඩක් භාරදුන්නේය. මම ඉතාම කෙටි කලකින් එය නිම කර දීමත් එහි වූ ප්‍රමිතියත් පිළිබඳ ඔහු සෑහීමට පත්විය. ඔයාගෙ උපන් දිනය මොකක්ද...එදා ඔහු මගෙන් එලෙස ඇසූ බවක් මට මතකය.

ඊළග  සතියේ සෙනසුරාදා දිනයක ඔහු මා අපේක්ෂාවෙන් කාර්යාලය අසල මෝටර් රථය නවතාගෙන උන්නේය. මගේ නමින් කොටසක් පමණක් භාවිතා කර නිතර මා අමතන ඔහු සත්‍ය ලෙසම තැන්පත් ගති පැවතුම් ඇති පුද්ගලයෙකි. හෙතෙම ඉතාම හොඳ මිනිසෙක් බව තේරුම් ගන්නට මට වැඩි කාලයක් ගියේ නැත.

ඔයාට හැන්දෑවෙ වැඩක් නෑ නේද..මගේ නෝනට ඔයාව මුණ ගැහෙන්න ඕනෙ කිව්වා...මම එහි යාමට එකඟතාව පල කලෙමි. ක්වාලාලම්පූර් අගනුවර සිට ඔහුගේ නිවස පිහිටි ක්ලෑන්ග් වෙත තරමක දුරකි. අධිවේගී මාර්ග ඔස්සේ රථය ධාවනය කරන අතරතුර ඔහු ලංකාවේ යුද්ධය පිළිබඳ කරුණු විමසයි.

ඇත්තටම එතැන මොකද උනේ...අපි දන්නෙ ජාත්‍යන්තර මාධ්‍ය වල ගිය දේවල් විතරයි. ලංකාවෙ හමුදාව අහිංසක මිනිස්සු මැරුවා කියන්නෙ ඇත්තද ? සුකුමාර් උපැස් යුවලට යටින් මදෙස බලා සිටියි.

මොන බොරුද..එල්ටීටීයම තමයි තමන්ගෙ මිනිස්සු හිර කරගෙන රජයේ පාලන ප්‍රදේශ වලට එන්න හදනකොට වෙඩි තියලා මරා දැම්මෙ. මම එහි වූ සත්‍ය කාරණා ඔහුට සැළ කරන විට ඔහු ඒවා නිහඬව අසා සිටියේය. සැබවින්ම මේ මිනිසුන් වෙත ලංකාවෙ සත්‍ය තත්වය සන්නිවේදනය වී තිබුනේ නැත. මම ඔහුට බොහෝ තොරතුරු කීවෙමි.

ඔහුගේ නිවස සු‍ඛෝපභෝගී දෙමහල් එකකි. සුඛෝපභෝගී රථ දෙකක් අංගනයේ නවතා තිබේ. අපේ ආගමනය අපේක්ෂාවෙන් සුකුමාර්ගේ බිරිඳ නන්දිනී එහි රැඳී උන්නාය. ලංකාවෙ තරුණ ජනප්‍රිය නිළියකගේ බඳු රූපයක් ඇති ඇය ඉතාම සුහදශීලී චරිතයක් බව මට සැනින් අවබෝධ විය. ආගන්තුක සත්කාර කොට සුකුමාර් කථාවට බැස්සේය.

මගේ නෝනට ග්‍රැෆික් ඉගෙන ගන්න ඕනෙලු. ඒකට තමයි මම කෙනෙක්ව හෙව්වෙ. ඔයාට පුලුවන්ද ඒක කරන්න ?

අපොයි ඔව් මට පුලුවන්..මම ලංකාවෙ ඉද්දිත් කීප දෙනෙකුට ඉගැන්නුවා. මම කීවෙමි.

මම ග්‍රැෆික්  ගැන දන්නෙ නෑ..අපේ තියෙන කම්පියුටර් එකත් පරණ එකක්..ඒක අපේ වැඩේට හොඳද, අපි අලුත් එකක් ගන්න ඕනෙද කියලා ඔයාම බලලා කියන්න. නන්දිනී මා සමග දොඩමළු වෙයි.

මේක පරණයි..අළුත් ගැෆික් සොෆ්ට්වෙයාර් මේකට දාන්න බෑ අපි අලුත් එකක් ගමු.

ඔයාම විස්තර ලියලා දෙන්න...ඇය මට කොළයක් සමග පෑනක් දුන්නාය.

මම එහි සියල්ල සටහන් කොට දුන්නෙමි. එදින මා නිවසින් පිටවන්නට සූදානම් වන විට ඇය මා කරා පැමිණ මුදලක් අත තැබීය.

සල්ලි එපා..මම අද කල දෙයක් නෑනෙ...

නෑ නෑ ඔයාගෙ කාලය පැය තුනක් විතර මෙතනට ගියානෙ...ඒකට දුන්නෙ...ගන්න ඒකට කමක් නෑ. ඇය පිළිතුරු දුන්නාය.

මම ඒ මුදල බොහෝ සේ ප්‍රතික්ෂේප කලද ඔවුන්ගෙන් ගැලවීමක් ලැබුනේම නැත. පළමු හමුවීමෙන් පසු අප නැවතත් ක්වාලාලම්පූර් අගනුවර වෙත පැමිණෙමින් සිටිමු.

මම බැංකුවක වැඩ කලාට මගේ නෝනා තමයි ගෙදර බැංකුව. එයා ලේසියකට එයාගෙ පර්ස් එකෙන් සල්ලි අරගෙන කෙනෙක්ට දෙන්නෙ නෑ. ඒත් ඔයාට අද සල්ලි දුන්නෙ ඔයාව එයාගෙ හිතට අල්ලලා තියෙන නිසයි.

මේ ගමනින් පසු මේ දෙපළ මා සමග මගේ මිත්‍රයන් දෙදෙනෙකු තරමට සමීප වූහ.ඔවුන් පරිගණකයක් මිළදී ගෙන ග්‍රැෆික් පන්තිය පටන් ගන්නා තැනට එන්නට තවත් මාස තුනක් පමණ ගත වන්නට ඇත.

තවත් සෙනසුරාදාවක මේ දෙදෙනාම කාර්යාලය අසළ මා අපේක්ෂාවෙන් උන්හ. අප එදින පරිගණකය මිළදී ගන්නට නියමිතව සිටියෙමු. ඒ වන විට ඇය තෙවන වරටත් මව් පදවිය අපේක්ෂා කරන තත්වයට පත් වී සිටියාය.

දවල්ට කෑවෙ නෑ නේද...අපි කාලා ඉමු මොනවා හරි..ඉන්දියන් කෑමද චීන කෑමද කන්න කැමති...සුකුමාර් මගෙන් විමසයි. අපි බ්‍රික්ෆීල්ඩ් ඉසව්වේ නාගාස් නැමති ඉන්දියානු අවන් හලට ගියෙමු. දිවා ආහාරය භුක්ති විදින අතර තුර සුකුමාර් මගෙන් පැනයක් ඇසුවේය

මෙදා පාර අපි බබා කවුද කියලා ස්කෑන් කරන්නෙ නෑ. ඔයාට හිතෙන්නෙ මේ පාර කවුරු ලැබෙයි කියලද අපිට ?

ඇයට දැනටත් පිරිමි දරුවෙකු සහ ගැහැණු දරුවෙකු සිටින නිසා තුන්වැන්නා පිරිමි දරුවෙකු යැයි මම අනුමාන කළෙමි.

සුකුමාර් සතුටින් ඉපිළෙයි. ඇත්තටම මේ පාර කොල්ලෙක් ලැබුනොත් මම ඔයාට වටිනා තෑග්ගක් දෙනවා. ඔහු ඉතාමත්ම ප්‍රීතියෙනි. එහෙත් මගේ පිළිතුරෙන් නන්දිනීට සතුටක් නැත.

මට වඩා වයසින් අඩු ඇය මා අමතන්නේ භයියා යනුවෙනි. ඇය භයියා කියා නිහඬ වූවාය.

ඇයි මම ඇසීමි.

තුන්වැනියා කොල්ලෙක් උනොත් පවුලට හොඳ නෑ කියලා ස්වාමි කිව්වා.

‍කවුදෝ පූජකයෙක් ඇයට විෂක් පොවා තිබේ.

මොන පිස්සුද...ලංකාවෙ ඔය ඕනෙ තරම් ඉන්නෙ තුන්වැනියා කොල්ලෙක් වෙච්ච පවුල්. ඒක බොරු කථාවක් ඒක ගැන හිතන්න එපා. ලංකාවෙ අයට කිව්වොත් ඔය කථාව ඒ අය හිනාවේවි. මම කීවෙමි.

නන්දිනී ඔය කථාව ගැන ආයෙ හිතන්න එපා. ඒක කිසිම තේරුමක් නැති කථාවක්. මගේ කරුණු දැක්වීමෙන් පසු සුකුමාර් බිරිඳට එලෙස කියනවා මට ඇසුනි.

ඔයාට කෙල්ලෙක් නැද්ද ? ඇය විමසුවාය

ඉන්නවා..මම එවකට අන්තර්ජාලයෙන් හඳුනාගෙන පෙම්කරමින් සිටි යුවතියක් ගැන තොරතුරු කීවෙමි.

එයාගෙ උපන් දිනය මට කියන්න...සුකුමාර් මා හමු වූ පළමු දින මෙන් ඇගේ උපන් දිනය විමසා සිටියේය.

එයා කොහෙද යන ගමන් මෙහෙ එනවා කියලා තියෙන්නෙ ලගදි දවසක මාව බලලා යන්න.

ආ ඇත්තද? මමයි නෝනයි එන්නම් එයාව පිළිගන්න එයාර් පෝට් එකට..අපි එයාවත් අරගෙන හොඳ හෝටලයකට ගිහින් දවල්ට කමු. ඔයා ලොකු මල් කළඹක් අරගෙන එයා ඉස්සරහට යන්න. එයාට ගොඩාක් සතුටු හිතෙයි. මගේ කාර් එකක් දෙන්නම් ඔයාලට කැමති තැනක යන්න.

මේ ගමන් වලින් පසු සුකුමාර් මට මගේ සහෝදරයෙක් තරමට හිතවත් විය. රැකියාව නිමවී නිවසට යන ඇතැම් දිනයක ඔහු  මගේ නවාතැන කිට්ටුව රථය නවතා මා හා දොඩමළු වෙයි. එවන් විටෙක ඔහු මගේ පෙම්වතිය ගැන නවතම තතු විමසයි.

හැමවිටම ඔහු උපන් දිනයක් ගැන විමසන්නේ ඇයි ? මා හට ඇතිවූ ගැටළුවට ඔහුගෙන් පිළිතුරක් ලබාගන්නට තවත් දිනයක් දෙකක් ගත වන්නට ඇත. නිවාඩු දිනයක ඔහු මට නැවත මුණ ගැසිනි. ඒ වන විට මාස 3 කට ආසන්නව ගෙවී තිබූ මගේ ප්‍රේමය දෙකඩ වන තැනට කරුණු යෙදී තිබුනි.

කොහොමද ඔයාගෙ ආදරේ දැන්...සුකුමාර් අසයි.

ඒක දැන් නවතින්න ලගයි...මම පිළිවදන් දුන්නෙමි.

අනේ ඇයි ඒ..

එයාට මා ගැන හැගීමක් නෑ දැන්...මට විතරයි කථා බහ කරන්න උවමනාව තියෙන්නෙ..ගෙදර ඉන්න දවසටත් එයා හරිම උදාසීනයි කථා බහට...ඊයෙ දවසම පැච් වර්ක් එකක් කලා මා ගැන තඹේකට මායිම් නොකර.

ඔයා මට එයාගෙ උපන් දිනය කිව්ව දවසෙම මම දන්නවා ඔයාට ඔය කෙල්ලව බඳින්න ලැබෙන්නෙ නැති බව, ඒත් මම ඒක නොකියා උන්නෙ.

කොහොමද එහෙම කියන්නෙ.

ඔයාගෙ ගෑණු ළමයා ඉපදිලා තිබුනෙ මාසෙ 15 වෙනිදාවක අපේ අංක ක්‍රමයට අනුව එයාගෙ දෛව අංකය 6. අංක 6 තියෙන කෙල්ලො හරිම ලස්සනයි. ඔයාගෙ කෙල්ලත් එහෙම ලස්සනයි කියලා මම දැක්කනෙ ඔයා පෙන්වපු ෆොටෝ වල. ඒ ලස්සන නිසාම ඒ අය වටේ නිතරම මිනිස්සු කැරකෙනවා. ඒ අයගෙ හිත එක තත්පරෙන් වෙනස් වෙනවා. නිතරම විනෝදයෙන් විහිළු තහළු කරලා හිටියට එක තැනක ඉන්න බැරි ගතියක් මේ අයට තියෙන්නෙ. මමත් අංක 6 කෙල්ලෙක්ට ආදරය කරලා ගොඩාක් දේවල් නැතිකර ගත්ත මිනිහෙක්. 

වාහනය තුරු සෙවනක නවත්වා එතුල සිට නුවර එළි සිසිලස විඳිමින් අප කථා බහේ යෙදී සිටිමු. ඒ අතර තුර නිමේෂයේ සුකුමාර් බොහෝ සංවේදී වී ඇති සැටියක් මට පෙනෙයි. ඔහුගේ දෙනෙත් අග කඳුලක් මෝදු වෙයි.

අවුරුදු 9 ක් මම ඒ කෙල්ලට පණ වගේ ආදරය කලා..එයාට ඉගෙන ගන්න උදව් කලා. අන්තිමට එයා මාව දාලා වෙන කෙනෙක්ව බැන්දා. එයත් හරිම ලස්සනයි. අපේ පවුල් දෙකම මේ ගැන දැනගෙන හිටියා. ඔහු වාහනයේ ගියර් ලිවරය තදින් මිරිකයි. ඔහුගේ හිතේ ඇති වේදනාව සංවේදී හදවතක් ඇති මට දැනෙයි.

ඔයාගෙයි මගෙයි දෛව අංකය 2...ඔයාව හමුවෙච්ච පළවෙනිම දවසෙ මම උපන් දිනය ඇහුවෙ ඒක ගැන දැනගන්න. අංක දෙක හරිම අවංකයි. සංවේදීයි. ඒ නිසයි මම භය නැතුව ඔයාව මගේ ගෙදර අරගෙන ගිහින් මගේ නෝනට උගන්වන්න කියලා කිව්වෙ.

ඒ අවුරුදු 9 දි මම මගේ සල්ලි / අධ්‍යාපනය / ගොඩාක් දේ කැප කලා ඒ කෙල්ල වෙනුවෙන්. මම කාර් එකක් පවා අරගෙන දුන්නා. එයා උන්නෙ ඉපෝ වල...ඔයා දන්නවනෙ ඉපෝ වලට ක්වාලාලම්පූර් වල ඉඳලා තියෙන දුර. (කිලෝමීටර් 205 පමණ) එයාට අසනීපයි කිව්වොත් මම හැමදේම අත ඇරලා එයාව බලන්න ගියා. එයාට වඩා එයාගෙ ලෙඩරෝග වලින් රිදුනෙ මටයි. 

මොකක්ද ඒ ගෑණු ළමයගෙ නම මම ඇසුවෙමි.

සුභාෂිණී...

සුභාෂීණී ඔබ මගේ නමට එවු ඇරයුම් පත ලැබුනා....මනාලියක ලෙස සුභ නැකතින් යන බව එහි තිබුනා... පුන්සිරි සොයිසා ගායනා කරන සංවේදී ගීතය මට වහා මෙනෙහි විය.

ඉතිං ඊට පස්සෙ මොකද උනේ..

මම ඒ කාලෙ වෙන බැංකුවක වැඩ කලේ. අපිට ඒ වෙද්දි කසාදෙට දිණ යොදාගන්න තිබුනෙ. නමුත් එයා හිටි ගමන් එයාගෙ නෑදෑවෙන කෙනෙක්ව බැන්දා. මට මේක දරාගන්න බැරි උනා. මම පිස්සෙක් උනා. මම එක අවුරුද්දට නිවාඩු 72 ක් අරගෙන මාව බැංකුවෙන් එළවලා දැම්මා. මගේ උසස් අධ්‍යාපනය එතැනින් බිඳ වැටුනා. මට තවත් ජීවත් වෙන්න බෑ කියලා හිතුනා. මම පුදුම දුකක් වින්දෙ. මට ඒ දුක තවත් විඳින්න බෑ කියලා හිතුනා.

දවසක් මගේ කාර් එකේ වීදුරු ඔක්කොම වහගෙන මම වම් අතේ නහර කැපෙන විදියට කපා ගත්තා. ඒ කැපුන තැනින් වැටෙන ලේ දිහා මම පිස්සෙක් වගේ බලාන උන්නා. කාර් එක ඇතුලෙ ‍ගඟක් ගලනවා වගේ ලේ...මම සීට් එකට හේත්තු වෙලා සුභාෂිණීව මතක් කරගෙන ඇස් දෙක පියාගත්තා. මට සිහිනැති වේගෙන වගේ එද්දි පාරෙ ගිය ගෑණු කෙනෙක් වාහනේ වීදුරුවට තට්ටු කලා යන්තමින් මතකයි. අන්තිමට මට සිහිය එද්දි මම හිටියෙ ඉස්පිරිතාලෙ ඇඳක් උඩ.

කෝ බලමු ඒ කැළැල්...මට ඇත්තේ කුතුහලයකි.

සුකුමාර්ගේ ප්‍රේමයේ අස්වැන්න

ඔහු තම වමත මා හට පෙන්වයි. මේවා විතරක් නෙමෙයි තව තියෙනවා..ඔහු බොත්තම් ගලවා පපු පෙදෙස මා වෙත පෑවේය. එහි සතේ කාසි තරමට කැළැල් රාශියකි.

මේ මොනවද ? මම ඇසීමි.

මේ සිගරට් වලින් පුච්චගෙන.

මම ඔහු දෙස පුදුමයෙන් මෙන් බලා සිටිමි. ජාති ආගම් ලෙස අප වෙනස් වුවත් මේ ගැහෙන්නේත් රතු පැහැති රුධිරය සංසරණය වන තවත් මිනිස් හදවතකි. ඔහු වැනි ආදරවන්තයෙකු අහිමි කරගත් ඇය කෙතරම් අවාසනාවන්තදැයි මට සිතුනි.

මම දිවිනසාගන්න හැදුවා කියලා මගේ තාත්තා වගේම සහෝදරයො මා එක්ක පුදුම තරහකින් උන්නෙ. රස්සාවක් නැතුව ගෙදරින් ලැබෙන ඇනුම් බැනුම් එක්ක ආද‍රය නැති වීමෙන්  ලැබුන වේදනාවත් දරාගෙන තවත් කල් යද්දි මට ආයෙමත් ජීවිතේ අත අරින්න හිතුනා. මම ආයෙමත් කලින් කපා ගත්ත තැනට පහළින් කපා ගත්තා.

ඒ වතාවෙ ගෙදර අය මාව ඉස්පිරිතාලෙ අරගෙන ගිහින් බේරගත්තා...හොද වෙලා ගෙදර ආවට පස්සෙ තාත්තට මාව පෙන්නන්න බැරි තරමට කේන්තියෙන් උන්නෙ. අයියලා මල්ලිලත් එහෙමයි. ඒ හැමෝම මට මූණටම තරහා පෙන්නුවා.

දවසක් තාත්තා එක්ක රණ්ඩුවෙලා මාව ගෙදරින් එළෙව්වා. උඹ පලයං ගෙදරින්...තාත්තා කිව්වා...මම කොහෙද යන්නෙ කියලා තාත්තගෙන් අැහුවාම කැමති තැනක පලයං කියලා මාව දොට්ට දැම්මෙ. මම අතට අහුවෙච්ච ඇඳුම් කෑලි දෙක තුනක් අරගෙන පාරට බැස්සා. දවස් දෙකක්ම හිටියෙ බස් ස්ටෑන්ඩ් එකක.

දෙවෙනි දවසෙ හැන්දෑවෙ බංගලිදේශ මිනිහෙක් මගේ ලගට ඇවිදින් විස්තර ඇහුවා. මම දවස් දෙකක්ම බලා හිටියා මෙතන ඉඳගෙන ඉන්නවා...මොකක්ද ප්‍රශ්නෙ කියලා තමයි එයා ඇහුවෙ.

මම සේරම විස්තර කිව්වා. ඒ ගමන එයා එයාගෙ කාමරයට මාව එක්කගෙන ගියා කැමති දවසක් ඉන්න කිව්වා. ඒ මනුස්සයා ගොඩාක් උගත් කෙනෙක් නෙමෙයි. නමුත් උගත් මට හොඳ ආදර්ශයක් ගන්න පුලුවන් කථාවක් එයා කිව්වා.

මෙච්චර ලොකු මැලේසියාවෙ එක කෙල්ලද බං ඉන්නෙ ?  උඹ වගේ උගත් මිනිහෙක් මේ වගේ කෙල්ලෙක් නිසා නාස්ති වෙන්නෙ ඇයි. උඹ තව හොද කෙල්ලෙක් ගැන හිතපං පිස්සු කෙලින්නෙ නැතුව.

මට එදා ඇත්තටම හිතුනා ඇයි මම එහෙම නොකරන්නෙ කියලා. මම මගේ අම්මගෙ නෑදෑ වෙන තැනක නතර වෙලා නවත්තපු තැනින් ඉගෙනීම ආයෙමත් පටන් ගත්තා. ඊට පස්සෙ දැන් ඉන්න බැංකුවෙ වැඩට ආවා. ගෙවල් ගත්තා කාර් ගත්තා. යෝජනාවකින් නන්දිනීව කසාද බැන්දා. මගේ සහෝදරයො තාත්තා ආයෙමත් මගේ ලගට ආවා. මම තමයි අද අපේ පවුලෙ ආර්ථිකය අතින් ඉහළින්ම ඉන්නෙ.

මගේ ඉගෙනීම අතර මැද නතර උනේ නැතිනම් අද මම බැංකුවක කළමණාකරුවෙක් වගේ ඉහළ තැනක ඉන්නෙ. ඔයා දන්නවද මම දැන් දරුවො 3 දෙනෙකුගෙ තාත්තා උනත් මගේ නැතිවෙච්ච ප්‍රේමය මට තවමත් අමතක කරන්න බෑ. මම හිතින් හරියට දුක් විදිනවා. එයාව මට ලැබුනා නම් මම පුදුමාකාර වාසනාවන්ත මිනිහෙක්. නන්දිනීගෙ ගතිගුණ ගොඩාක් වෙනස්. අරයා වගේ නෙමෙයි. නමුත් නන්දිනී හොඳ අම්මා කෙනෙක් ගොඩාක් ඉහළට ඉගෙනගත්ත කෙනෙක්. මම නැති වෙලාවට මගේ ෆෝන් එක ටැබ් එක ඔක්කොම අවුස්සලා බලනවා එයා.

සුභාෂිණී අද කෝ ? මගේ අවසන් පැනය සුකුමාර් වෙත යොමු කළෙමි.

එයත් ක්වාලාලම්පූර් නුවරම ඉන්නවා කියලා මම දන්නවා. දැන් දරුවෙකුත් ඉන්නවලු.

සුකුමාර් මදෙසට නැඹුරු වී මා දෙස එක් එල්ලේ බලා සිටියි.

මට තේරෙනවා මාස 3 ක් ආදරය කලත් සංවේදී මිනිහෙක් විදියට ඔයාට දැනෙන වේදනාව, ඒක අමතක කරලා ඔයාගෙ අනාගතයට වැඩක් ඇති දෙයක් කරන්න පටන් ගන්න. හෙතෙම මගේ සිතද කියවා ඇති සෙයකි.

සුකුමාර් සැබැවින්ම පුදුමාකාර චරිතයකි. අාදරය නිසා මොන තරම් වඳ වේදනා වින්දත් ඔහු තම පැරණි පෙම්වතියගෙන් පළි ගන්නට සිතුවේ නැත. එය නියම ප්‍රේමවන්තයෙකුගේ ලක්ෂණයක් යැයි මම සිතමි.

ඔබත් ප්‍රේමයෙන් පරාජිතද ? සැලෙන්න එපා..හිටියාට වඩා හොඳ කෙනෙක් ඔබ ලගට පැමිණෙන දිනය වැඩි ඈතක නොවේය.

ඡායාරූපය මුහුණු පොතෙන් උපුටා ගතිමි.

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.

ප.ලි

ප්‍රේමය බිඳී ගියා කියා දිවි නසාගන්නේ හරක් යැයි අපට ලේසියෙන් කියන්නට හැක. එහෙත් ආදරයේ විප්‍රයෝගයේදී පීඩා විදිනා පුද්ගලයාගේ හැගීම් කෙබඳුදැයි කිසිවෙකු විමසන්නේ නැත.

බිඳී ගිය පැරණි ප්‍රේමයක් යම් තරමකට හෝ අමතක කරන්නට නම් ඒ මතක සටහන් ඇස ගැටීම වැළැක්විය යුතුය. ඔහුගෙන් / ඇයගෙන් ලද ජායාරූප, ත්‍යාග භෝග හා වෙනත් සිහිවටන ඉවත් කර තැබීමත්, විරහා ගීත ශ්‍රවණය හැකි තරම් අවම කිරීමත්, හැම විටම ඵලදායී කටයුත්තක යෙදීමත් ඒ සඳහා ඉවහල් වෙති.

අංක 6 කෙල්ලන් සැම විටම එසේදැයි මම නොදනිමි.