54 පොඩි ඇඟිල්ල සහ වෙසක් සඳ

සිරා කොලුවා බයිසිකලයට පෙම් බැන්දේ කෙසේදැයි අතීතයේ දවසක ලියා තිබේ. බොහෝ උන්ට මෙන්ම මටද මගේම කියා බයිසිකලයක් ලැබුනේ සිස්සත්තය සමත් වීමෙන් අනතුරුවයි. මේ පුංචි බයිසිකලය සමග කෙමෙන් කෙමෙන් කරදඬු උස් මහත් වන විට ශරීරයේ ප්‍රමාණයට බයිසිකලය නොගැලපෙන අවස්ථාවක් උදාවෙයි.

සාමාන්‍ය පෙළ ලියන අවදිය වන විට අපේ කාලයේ කොල්ලන්ට තිබුනේ මවුන්ටන් බයිසිකලයක් පැදීමේ ආශාවයි. මමත් බොහෝ උන් මෙන් ඒ සඳහා සිහින මැව්වෙමි. විභාගය හොඳට පාස් උනොත් බයිසිකලයක් අරගෙන දෙන්නම්. අම්මා එසේ කියූ නිසා මගේ ආශාවට තටු ලැබුනි.

විභාගයේ ප්‍රතිඵල පැමිණ මඳ කාලයක් ඇවෑමෙන් ජපානයේ මඳක් පාවිච්චි කල කදිම මවුන්ටන් පා පැදියක හිමිකරුවෙකු වන්නට මට අවස්ථාව ලැබුනි. බයිසිකලයේ ඇති ගියර් ප්‍රමාණය සහ අනෙකුත් අංග උපාංග අනුව බජාර් එකේ බයිසිකලයට ලැබෙන ස්ථානය තීරණය විය. සම වයසේ මිත්තරයන්ද විවිධ පාපැදි සමග කරළියට එන විට අප අතර බයිසිකල් මගින් වෙසක් බලන්නට යාමේ අලුත් උන්මාදයක් පැතිරි ගියේය.

වෙසක් දිනයේ උදේ රැයින් මාර්ගයට එකතු වන මේ මිත්තර කැළ තම පාපැදි මගින් ‍තෝරාගත් සිද්ධස්ථානයක් වෙත ගමන් කිරීම ආරම්භ වන අතර ඒ ගමන් මගේදී හමුවන සෑම දන්සැලකටම සහභාගි වීම අපගේ සිරිත විය. දහවලේ කුසගිනි දැනෙන වේලාවට බත් දන්සැලකින් සප්පයාම් වන අප තවත් කිලෝමීටරයක් ගිය තැන හමුවන බත් දන්සැලෙන්ද සප්පායම් වන්නෙමු. සිසිල් පැන් දන්සැල් එකක් අතහරින්නේ නැත. කුස තුල මේ තරම් දන්සැල්  සඳහා ඉඩ ලැබුනේ කොහෙන්දැයි අපි දන්නේ නැත.

මේ අයුරින් සෑම වසරකම පා පැදි මගින් වෙසක් සිරි නරඹන්නට යාම පුරුද්දකට වඩා සිරිතක් වන තරමට දියුණු විය. පසුකාලයකදී පාපැදි පාගන්නට අකමැති ඇත්තන් යතුරු පැදි මගින් මේ ගමන් ගිය නිසා පාපැදි සංගමයේ සාමාජිකයන් ගනන අඩු විය. සිරා කොලුවා වෘත්තීය ජීවිතයේ අයනු ආයනු කියවූ වකවානුව වන විට උදෑසන සිටම දන්සැල් සොයා බයිසිකල් පැදීම නතර කොට සන්ධ්‍යාවට පමණක් කොහේ හෝ යන්නට තරම් අපි වයසින් මුහුකුරා ගොස් සිටියෙමු.

ගම්පහ අවට ජීවත් වන ඇත්තන් ගම්පහ සාම විහාරයේ පෙරහැර ගැන දනිති. ගම්පහ නගර මධ්‍යයෙන් චිරාත් කාලයක සිට ගමන් කරනා, අලි ඇතුන් විශාල ප්‍රමාණයක් සහභාගි වන මේ පෙරහැර දැකබලා ගැනීමට අාසන්න ගම් නියම් ගම්වලින් පවා ජනතාව ගම්පහ නගරයට ඇදෙති. පෙරහැර ආරම්භ වන අවස්ථාව වනවිට නගරය එකම හිස් ගොඩකි. වාහනයක් තියා බයිසිකලයක් හෝ නවතන්නට ඉඩක් නැත.

මේ කියන දිනයේ බයිසිකල් සංගමයේ සාමාජිකයන් ඒ මේ අත ගොස් සිටි නිසා පෙරහැර නැරඹීමට යාමට ජොකියෙක් නොමැතිව මම හතර අතේ කල්පනා කළෙමි. මට සැනින් නගා කොලුවා මතකයට පැමිණියෙන් මම වහා ඇමතුමක් ගතිමි.

නගෝ...උඹ මොකද කරන්නෙ.

මොකුත් නෑ බං ගෙදර ඉන්නෙ.

හැන්දෑවට පෙරහැර බලන්න යමුද බයිසිකලේ.

මගෙ බයිසික‍ලේ පැච් එකක්. තවම දාගන්න බැරි උනා.

එහෙනං කිතුලගෙ එක ඉල්ලගෙන යමං. මම එන්නං 6 වෙද්දි ගෙදරට.

පෙරහැර බලන්නට යන්නට දැන් නගා කොලූ සිටී. එහෙත් උගේ පොල්ල නැති බයිසිකලයේ හුළං නැති නිසා කිතුලා නැමති තවත් මිතුරෙකුගේ පා පාදිය රැගෙන එන්නට එහි යා යුතුය. ඉතාමත් අහිංසක එකෙකු වූ කිතුලා කිසි විටෙකත් රෑ පානේ ගමන් බිමන් ගියේ නැත. එහෙයින් උගේ බයිසිකලය නිවසේ සුවසේ පසුවෙයි.

හවස 6 වෙද්දී මම පෙරහැර නරඹන්නට සූජානම් වී නගා කොලූගේ නිවසට සේන්දු වූයෙමි. ඉන් අනතුරුව ඒකා මගේ බයිසිකලයේ පටවාගෙන කිතුලාගේ  නිවෙසට පෑගුවෙමි. මෙය ගම්බද මාර්ගයකි. ඇතැම් තැනක තරමක පල්ලම් මෙන්ම කඳුගැටද තිබේ. ඒවා තරණය කොට කිතුලා සොයා යන විට ඒකා පාපැදිය මිදුලේ තබා තිබුනි.

මම හෙට කොහෙවත් යන්නෙ නෑ.. උදේට ගෙනත් දියං ඒ ඇති. කිතුලා හැමදාමත් මෙන් අහිංසක සිනහවක් නගයි.

උඹේ එක මට දියං...මේක උඹ ගනින්..නගා කවදත් මගේ බයිසිකලයට මනාපය. එහි ජේත්තුකාර පෙනුම ඒකාගේ සිත්ගෙන තිබේ. මම කිතුලාගේ මවුන්ටන් බයිසිකලයට නැගුනෙමි. අපි දැන් ගම්පහ නගරය බලා පා පැදි හසුරවන්නෙමු.

කිතුලාගේ නිවස මඳක් පසු වූ විට ඇත්තේ තරමක පල්ලමකි. ප්‍රතිවිරුද්ධ පැත්තෙන් ආවත් එතැන ඇත්තේ පල්ලමකි. ඒ කලාපය අඳුරේ ගිලී පැවතුනේ මාර්ගයේ වූ විදුලි බුබුළු ක්‍රියාත්මක නොවූ බැවිනි. මට සැනින් කිතුලාගේ බයිසිකලයේ ඩයිනමෝවක් ඇති බව මතකයට නැගුනෙන් බයිසිකලය පදින අතරතුර ඩයිනමෝව ක්‍රියාත්මක කරන්නට ඒ දෙස බලමින් බයිසිකලය ඉදිරියට ධාවනය කලෙමි.

මගේ ඇස් ඩයිනමෝවේ තිබියදී ප්‍රතිවිරුද්ධ දෙසින් මාර්ගයේ විරුද්ධ පැත්තෙන් ගණ අඳුරේ වේගයෙන් පැමිණි තවත් පා පැදියක් මගේ පා පැදිය සමග මුහුණට මුහුණ ගැටුනේ මේ අතරයි. ඒ ගැටුමෙන් සිරා කොලුවා පාරේ වම් පසටත්..ප්‍රතිවිරුද්ධ පැත්තෙන් පැමිණි හාදයා තාර පාර මැද කොන්ද බිම වදින ලෙසත් ඇද වැටුනි. ඒකා වැටුන සැනින් බුදු අම්මෝ යැයි හඩ නැගූයෙන් මම මගේ තුවාල අමතක කොට ඉක්මනින් එතැනට ලගා වූයේ උගේ කොන්ද කැඩෙන්නට ඇති බවට උපකල්පනය කිරීමෙනි. වට පිටාවේ රූස්ස ගස්කොළන් ඇති නිසා එතැන ඇත්තේ කෑලි කැපිය හැකි අඳුරකි. මමත් නගාත් හනිකට බිම වැටී උන් තරුණයා වෙත ලගා වන විට ඒකාට බැට දෙන්නට අප සැරසෙනවා යැයි උගෙ අක්මාව සන් කල නිසාදෝ දනි පනි ගා නැගිට, පෙරළී තිබූ පා පැදිය කෙලින් කොට එයට නැගී නැවතත් හැටට හැටේ පාගන්නට විය.

පාපැදිය ගැටුන සැනින් මගේ දකුණතේ ඇගිලි හිරි වැටී ගිය නිසා මම භියෙන් යුතුව නගාට ඒ බව දැනුම් දුන්නෙමි. නගා කොලුවා වහා තම ජංගම දුරබණුවේ ආධාරයෙන් මගේ ඇගිලි පරීක්ෂා කර පොඩි ඇගිල්ල මොනවා හරි වෙලා යැයි පවසනවා මට සිහිනයෙන් මෙන් මතකය.

දැන් බයිසිකල් පදින්නට නොහැක. එහෙයින් කිතුලාගේ පා පැදියට හානියක් වී නොතිබූ නිසා එය නැවතත් කිතුලාට බාර දී ඒ නිවසින් පිටත් වන්නට සැරසෙන අවස්ථාව වන විට දකුණතේ සුළැගිල්ල තරමක් ඉඳිමී අවසානය.

මචං දැන් පෙරහැර බලන්න යන්න එපා. ඉක්මනට ඇගිල්ලට බේතක් කරගනින්. ඔතන තව ටිකක් ඈතට ගියාම සරත් කියලා අයියා කෙනෙක් ඉන්නවා. මේ නගා දන්නවා ඇති. කැඩුම් බිඳුම් වෙදකම් කරන සරත් කිව්වම හැමෝම දන්නවා. හැන්දෑවෙ කිය කියා උන්නා පෙරහැර බලන්න යන්න ඕනෙ කියලා. දැන්ම පලයං. මෙන්න මේ රු 100 ත් අරගනින්. ඒ අවස්ථාවේ කිතුලා දැක්වූ දයාබරත්වය මට තවමත් ඉතා හොඳින් මතක තිබේ.

මගේ බයිසිකලයේ හරස් පොල්ලට බර දුන් පසු නඟා එය එහි පැදවූවේය. කුඩා ඇගිල්ල එන්න එන්නම වේදනා දෙයි. එය සත්‍ය ලෙසම මහත් වූ වේදනාවකි. ඇඟිල්ල කැඩිලද මන්දා බං..හරි කැක්කුමයි. බයිසිකලය පදින නගා කොලූට මම කීවෙමි.

සරත් අයියාගේ නිවසට යන විට ඔහු බිරිඳ හා දරු දෙදෙනා සමග පෙරහැර බලන්නට යාමට සූජානමෙන් නිවසේ ප්‍රධාන දොර යතුරු දමා වසමින් සිටියේය. නඟා කොලුවා හෙතෙම තරමක් හඳුනයි. 

සරත් අයියා..මේ මගේ යාල‍ුවෙක්. බයිසිකලේ හැප්පුනා දැන් ටිකකට කලින්..ඇඟිල්ලට මොනවා හරි වෙලා. පොඩියක් බලන්නකො.

සරත් අයියා දෙවියෙකු මෙන් වහා දොර විවෘත‍ කොට අප නිවස තුලට කැඳවා රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කරනා ස්ථානයේ අසුන් ගැන්වූවේය. ඔහුගේ කැඩුම් බිඳුම් ප්‍රතිකාර සඳහා සාමාන්‍යයෙන් සහාය වන ප්‍රිය බිරිඳද අප කරා අවුත් බෙහෙත් මැල්ලුමක් සකස් කරන්නට ගත්තාය.

මල්ලි දැනට මම බෙහෙත් තෙල් ටිකක් ගාලා මැල්ලුමක් බඳින්නම්. අත වැඩිය හොල්ලන්න එපා. ඇගිලි වලට හානි උනාම හොඳ වෙන්න ගොඩාක් කල් යනවා. ඔයා හෙට එන්න ආයෙම. එතකොට බලමු මොකද වෙලා තියෙන්නෙ කියලා හරියටම. 

මම ඒ වන විට වෘත්තීය ජීවිතය ආරම්භ කොට සති දෙකක් ගත උනා පමණි. අලුත් රැකියා ස්ථානයට ගිය සැනින් නිවාඩු ගන්නට සිදු වී තිබේ. මසිතේ නොයෙක් සිතුවිලි ඇතිවී සැනින් නැති වෙයි.

විනාඩි 15 ක පමණ කාලයක් තුල සුළැගිල්ලේ බෙහෙත් තෙල් තවරා, බෙහෙත් මැල්ලුම තබා වෙළුම් පටි වලින් දකුණත ආවරණය කොට පළමු ප්‍රතිකාරය අවසන් විය. නගා ඉදිරිපත් කල රු 100 ලබා නොගත් ‍සරත් අයියා නිවස වසා දමා ඉක්මනින් සිය රථයට නැගුනේ පෙරහැර නරඹන්නට තරමක් පමා වී තිබුන නිසාවෙනි.

අපි මොකද කරන්නේ... අපේක්ෂා භංගත්වයට පත්ව සිටි නඟා කොලුවා පිළිබඳ මට ඇතිවූයේ දොම්නසකි. අපිත් යමං පෙරහැර බලන්න. මේ බයිසිකලයෙම. හරස් පොල්ලට මා නැගුන පසු නගා කොලුවා ප්‍රවේශමෙන් එය ගම්පහ නගරය කරා ධාවනය කළේය.

ගම්පහ නගරයේ ගල් පල්ලිය අසල සිට පාසල් මිත්‍රයන් පිරිසක් සමග පෙරහැර නැරඹූ වේදනාබර රාත්‍රිය මට තවමත් මතක තිබේ. දකුණතේ සුළැගිල්ලෙන් සමහර විටෙක නැගෙනුයේ ඉවසිය නොහැකි වේදනාවකි. මේ මහත් වේදනාව ඉවසාගෙන මම පෙරහැර නරඹා මධ්‍යම රාත්‍රියේ  නිවසට ගියෙමි. නින්දත් නොනින්දත් අතර ගෙවු දීර්ඝ රාත්‍රියකින් පසු නව දවසකට අරුණළු පතිත විය.

පසුදා දහවල වන විට නගාගෙන් මේ අනතුර ගැන දැනගත් මා මිත්‍ර ප්‍රියා කොලුවා මා බලන්නට පැමිණ සිටියෙන් උගේ යතුරු පැදියේම සරත් අයියා සොයා යන්නට මා හට හැකි විය. මෙවැනි අනතුරක් සිදු වූ විටෙක එහි වේදනාව හොඳින් දැනෙන්නේ ඊට පසුදා බව නොයෙක් වර අසන්නට ලැබේ. මම දැන් ඒ මහත් වේදනාව විඳිමින් සිටින්නෙමි.

රිදෙයිද බං..ඊයෙ නම් අතපත ගෑවෙ නෑ...අද නම් මිරිකයි බං ඇගිල්ල..මගේ සිත යකාගේ කම්මල බඳුය. මහත් වූ භීතියකින් ගැහෙමින් මහ දවාලේ සරත් වෙද මහතාගේ නිවෙසට යන විට නොයෙක් පළාත් වලින් පැමිණි රෝගීන් රාශියක් එහි වූහ. මෙයත් බයිසිකල් ඇක්සිඩන්ට් එකක්. සරත් අයියා මා පෙන්වා තවෙකෙකුට පැවසුවේය. එහි සිටි බොහෝ රෝගීන් යතුරු පැදි නිසා අනතුරට පත්වූවන් වූහ.

රෝගීන් එකා දෙන්නා වෙදගෙදරින් පිටත්ව යන විට සිරා කොලුවාගේ අවස්ථාව උදා විය. භියෙන් කම්පොනය වන හදවත දරාගෙන මම රෝගීන්ට ප්‍රතිකාර කරන කාමරයේ ඇඳ මතට ප්‍රියාගේ සහයෙන් නැගුනෙමි. මෙයට පෙර වතාවක් කුකුල කඩාගෙන මෙවැනි අත්දැකීමක් විඳ තිබුනත් මගෙ හිතට දැන් දැනෙනුයේ තරමක භීතියකි. බෙහෙත් තෙල්, මැල්ලුම් සුවඳ නාස් පුඩු විනිවද යයි.

කෝ බලමු. කාමර‍යේ තිරය පහත් වන විට වෙද මහතාගේ බිරිඳ, මා වෙනුවෙන් සැකසීමට අවශ්‍ය බෙහෙත් මැල්ලුම පිළිබඳ දැනගනු රිසියෙන් එහි පැමිණ සිටියාය.

කලින් දිනයේ එතූ වෙළුම් පටි එකින් එක නිරුවත් වී අවසානයේ වේදනාබර සුළැගිල්ල මතු විය. එහි මැද පුරුකෙහි අසාමාන්‍ය ඉඳිමුමක් මා හට දැකගත හැකි විය. 

මොකක්ද කරන රැකියාව. සරත් අයියා අසයි.

මම ඩිසයිනරයෙක්.

අකුරු ටයිප් කරන්න එහෙම මේ ඇගිල්ලත් ඕනෙ නේද.

ඔව්. 

ඒ උනාට කමක් නෑ. ඉක්මනට හොඳ වෙන්න නම් ටික දවසක් නිදහසේ ඉන්න. ඇඟිලි වල කැඩුම් බිඳුම් ඇති උනාම සුව වෙන්න පරක්කු වෙන්නෙ අනිත් ඇඟිලි පාවිච්චි කරලා යමක් කලත් මේ ඇගිල්ලත් හෙලවෙන නිසා. අැගිල්ලක් කැඩුනොත් හරියටම හරි යන්න මාස 6 ක් වත් යනවා.

මම අසරණව ප්‍රියා කොලුවා දෙස බැලීමි. හෙතෙම මගේ උරහිස වටා යැවූ දකුණතින් මිත්‍රත්වයේ උණුසුම දැනුනි. සරත් අයියා දකු‍ණතේ සුළැගිල්ල ඉතා මෘදුව බෙහෙත් තෙල් වර්ගයක් යොදා අත ගාමින් සිට මඳින් මඳ ග්‍රහණය තද කළේය. දැන් නම් ඉවසාගත නොහැකි වේදනාවක් දැනෙයි. මට කෑ ගසන්නට සිතෙයි. එහෙත් මම මහත් පරිශ්‍රමයෙන් සියල්ල දරා ගත්තෙමි. විනාඩි 5 ක පමණ ඇවෑමෙන් ඔහු අවශ්‍ය කරන බෙහෙත් මැල්ලුම පිළිබඳ සිය ඇඹේනිය දැනුවත් කලේය. එයින් අනතුරුව එතැන බිම තිබූ භූමිතෙල් උදුනක ඇගිල්ල තවන්නට බෙහෙත් පොට්ටනියක් උණුසුම් වන්නට විය.

හම පිළිස්සෙන තරමේ උණුසුමකින් යුතු බෙහෙත් පොට්ටනිය ඇගිල්ල මත තබා තද කරනා විට හූ කියන්නට සිතේ. හම පිළිස්සෙන වේදනාවත්..ඇගිල්ලෙන් නැගෙන වේදනාවත් දෙකම එක්වූ විට ඉවසන්නට බැරිය. කෙසේ හෝ ඒ කාරියද අහවර කොට දෙවන දවස නිමාවට පත් විය. ඇඟිල්ල කැඩිලා නෑ. මැද පුරුක පුපුරලා තියෙන්නෙ. සරත් අයියා සිය තීන්දුව දුන්නේය. බුලත් කොළයක තබා අප ලබා දෙන පඬුරක් හැර අයකිරීම මෙපමණයි කියා ඔහු කියන්නේ නැත.

රාජකාරී ස්ථානයෙන් නිවාඩු ලබා සතියකට පසු මම සේවයට යන තත්වයට පත් වී සිටියෙමි. දවසක් හැර දවසක් ආකාරයෙන් බෙහෙත් බැඳ ඒ වන විට ඇඟිල්ලේ වේදනාව බොහෝ දුරට අඩු වී තිබුනි. සුළැගිල්ලට බෙහෙත් තබා දකුණත සම්පූර්ණයෙන් වෙලා තිබූ නිසා බැලූ බැල්මට විශාල හානියක් ඇති බවක් පෙනෙයි. ඒ නිසාම දුම්රියේ ගම්පහ සිට කොළඹ බලා යන විටත්..අාපසු එන ගමනේදිත් මා හට ආසනයක් ලබා දීමට මගීන් සෑමවිටම කාරුණික වූහ.

සේවා ස්ථානයේ අත්සන දමන්නට මා හට නොහැක. බෙහෙත් පොට්ටනියේ තිබෙන තෙල් බෙහෙත් එහි තිබෙන කඩදාසිය මත තැව‍රෙයි. ඒ කටයුත්තේදි මගේ අත්සන ඒ අයුරින් යොදන්නට මිතුරෙකුගේ සහාය ලබා ගතිමි. පරිගණකයේ රාජකාරි කරන විට යතුරු පුවරුවෙන් තෙල් බෙහෙත් සුවඳ පැතිරෙයි.

මාසයකට පමණ පසු මම ප්‍රතිකාර නතර කළෙමි. ඇගිල්ලේ වේදනාව සහ ඉඳිමුම ඒ වන විට අඩු වී තිබුනද මගේ සුළැගිල්ල යථා තත්වයට පත්ව තිබුනේ නැත. එය වක් හැඩයක් ගෙන තිබුනි. එය වෙද මහතාගේ වරදක්දැයි මා දන්නේ නැත. එවකට සේවා ස්ථානයේ බලධාරීන් රජයේ රෝහලක ශල්‍යකර්මයක් මගින් ඇගිල්ල කෙලින් කරන්නට මා හට යෝජනා කලද මම  නැවත් වරක් වේදනා විඳින්නට ඇති අකමැත්ත නිසා ඒ යෝජනාව ප්‍රතික්ෂේප කළෙමි. අදටත් වක් වු සුළැගිල්ලකින් පරිගණක යතුරු පුවරුව මත නොයෙක් දෑ කරමි. ඒ කිසිවකට එය බාධාවක් වී නැත.

දකුණතේ වක ගැහුණු සුළැඟිල්ල හැම විටකම මට වෙසක් අසිරිය මතක් කරයි.

වෙසක් සමය යනු රථවාහන අනතුරු ඉතාමත් බහුලව සිදුවන කාල සමයකි. මාර්ගයට සාමාන්‍යයෙන් ධාවනයට එකතු නොවෙන පැරණි අබලන් රථ පවා වෙසක් සිරි නරඹන්නට යන ගමනට එකතු වෙයි. රථවාහන පොලිසියට මාර්ගයේ ඇති තදබදය අස්සේ නීතිය ක්‍රියාත්මක කරන්නටද නොහැකිය. වෙසක් සිරියෙන් ඔකඳ වෙන ඇතමෙකු ආරක්ෂිත හිස්වැසුම් පළදින්නේ නැතිව ඉතාම වේගයෙන් ඒ මේ අත ගමන් කරයි. එ් මදිවාට එක යතුරු පැදියක තුන් හතර දෙනා ගමන් කරති.

මා දන්නා විදියට මේ කාලය තුල සිදුවන රිය අනතුරු වලින් වැඩිම ප්‍රමාණයකට මුහුණ දෙන්නේ යතුරු පැදි කරුවන්ය. මගේ අනතුරෙන් පසු එළැඹුන වසරේ යතුරු පැදියේ වේගය පාලනය කරගත නොහැකිව හිස බෝක්කුවක ගැටීමෙන්  ඉතාම තරුණ වයසේ කෙනෙක් අවාසනාවන්ත ලෙස අප ප්‍රදේශයේදී ජීවිතයෙන් සමුගත්තා.

මේ වෙසක් සමයේ වෙසක් නරඹන්නට යතුරු පැදි වලින් යන්නට බලාපොරොත්තුවෙන් සිටින අයටයි මේ මතක් කිරීම. හැම විටෙකම ආරක්ෂිත හිස් වැස්ම පළඳින්න. අධික වේගය මරුවා කැඳවන බව නිතර සිහිපත් කරන්න. එවිට මේ වෙසක් සමයේ ඔබේ සතුට ආරක්ෂා වෙනු ඇති.

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.