94 හොල්මන්

හොල්මන් කියන වචනය ඇහුනත් පොඩි කික් එකක් තියෙනවනෙ බොලං..නැද්ද මම අහන්නෙ. හෙලවෙන මනස කියලනෙ දැන උගත් වැඩිහිටියො මේ වචනය අර්ථ දක්වන්නෙ. හැබෑටම සිරා කොලුවත් හොල්මනක් දකින්න හරි ආසාවෙන් කාලයක්ම බලා උන්නා. ඒත් අඩුගානෙ මෝහිණී තියා මෝහිනීගෙ අත දරුවා වත් දකින්න විදියක් නැති උනා. අනේ මල්ලි මේ දරුවා වඩා ගන්න කියලා මෝහිණී මට කිව්වොත් නම් මම කියන්නෙ අක්කා ඔහොම ඉන්න මම රෙද්ද අන්දන්නං කියලා.

ඉස්සර අපි මළගෙදරක ප්ලේන්ටියක් ඇද අැද ඕමියක් බලන වෙලාවට නැගලම යන මාතෘකාව තමයි හොල්මන්. මේවා කියන්න ගන්නෙ මධ්‍යම රාත්‍රියට කිට්ටු වෙලාවක මළ ගෙදරකම ඉඳන් නිසා සමහරු ගෙදර යන්නෙත් නෑ බයට තනියම යන්න  තියෙන නිසා. සමහරු මුත්‍රා අඩස්සියටම එනකං ඉවසගෙන දත කාගෙන ඉන්න‍ෙ ඒ වැඩේ කොරගන්නත් ඈතට යන්න තියෙන බය නිසා. හොල්මන් ඒ තරම් ප්‍රබල මාත්තුරුකාවක් බොලව්.

ඉතින් මේ කථා අහලා තනියෙන් ගෙදර යන්න බය උන් මළගෙදරට මරණාධාර සමිතියෙන් දෙන තහඩු පුටු තුන හතරක් එක දිගට තියලා ඒවා උඩ දපනවා. පහුවදා වැඩ රාජකාරි වලට යන පිරිස ආපහු ගියාට පස්සෙ සල්ලි ඔට්ටුවට බූරුවා ගැහිල්ලකුත් නැත්තං මළගෙදර පාලු සොහොනක් වගේ වෙනවා. ගෙදර උන් තැන තැන වැටිලා නිදාගන්නකොට පුටු උඩ නිදියන කීප දෙනෙක් විතරයි මළගෙදරට ඉතිරි වෙන්නෙ.

අන්න ඒ වෙලාවට මරු වැඩක් අපි කලා. පුංචි ඉටිපන්දමක් අරගෙන නිදාගෙන ඉන්න එකාගෙ පශ්චාත් කලාපය අහුවෙලා තියෙන පුටුව යටින් පුටුවෙ තහඩුව රත්වෙන විදියට අටවලා ඈතට වෙලා බලා ඉන්නවා. මඳින් මඳ රත්වෙන පුටුව නිදාගෙන ඉන්න එකාගෙ හම පුච්චන තරමට රත්වෙන අවස්ථාවක් එනවා. ඒ අවස්ථාව උදා උනාම නිදාගෙන ඉන්න එකා පුක අල්ලගෙන මළගෙදර දෙක වෙන්න කෑ ගහලා පුටු පෙරලගෙන බිම ඇදවැටෙන්නෙ හරියට මහසෝනා ගැහුවා වගේ.  ඒ දර්ශනය තරම් රමණීය දර්ශනයක් තවත් නෑ බොලව්...ඒක ඒ තරම් නෙත්කළුයි. හිනාවෙලා පණ යනවා.

හොල්මන් ගැන කියන්න ගත්තම මමත් දවසක් හුස්ම නතර වෙන්නම බය උනා නොවැ. ඒ කථාවත් මේ අස්සෙ හීනියට වනලා දාන්නම්. අපේ අල්ලපු වත්තෙ තියෙනවා රූස්ස සියඹලා ගහක්. මේ වත්තෙ තියෙන නිවසෙ ජීවත් උනේ අම්මෙක් සහ දුවෙක්. දුව කරකාර යන වයස ඉක්මවලා හිටිය තනිකඩ එකියක්. දවසක්දා මම මහා ගන කලුවරේ ඔය පැත්තට ආවා කියමුකො. මෙන්න බොලේ කඳක් නැති දිග ගවුමක් සියඹලා ගහට මෙහායින් පේනවා. අම්මෝ...මගෙ පපුව නතර උනා...පොඩ්ඩක් දුර ගෙවල් පැත්තට දිව්වත්...මගේ හිතට හරි මෙව්වා එකයි මොකක්ද යකඩෝ මම දැක්කෙ කියලා. අතට අහුවුන පොලු කෑල්ලකුත් අරගෙන ආයෙමත් කිට්ටු උනා සියඹලා ගහ පැත්තට. එතන තියෙන වැලේ අල්ලපු ගෙදර අක්කා අත්දිග ගවුමක් වනලා...ඒක හුලගට වැනෙනවා. ගවුම ටික ටික පහලට රූටලා දැන් වැලේ රැදිලා තියෙන්නෙ ඉහළම හරියෙන්. ඒකයි ගවුම දිගට පෙනුනෙ.

අපේ පාසලේ ක්‍රීඩා පිටිය අවසන් වෙන්නෙ මහා කනත්තකින්. පාසල කිට්ටුවට වෙන්න කනත්තෙ විශාල රටදෙල් ගහකුත් තිබුනා. මේ හරිය දවාලටත් හරිම ගුප්ත ස්වරූපයක් ගත්තෙ. ඉස්සර ගම්පහ රෝහල අසල මල් ශාලා වල එකතුවෙන අතුනු බහන් වලලන්න කනත්තට ගෙනාපුවාම වලවල් කපලා ඒවා පස් වලට යට කරනවා පාසලේ තාප්පය අයිනට උනාම අපිට පෙනුනා.

බෑන්ඩ් ගැහිල්ල පටන් අරගෙන පාසලේ රාත්‍රියෙ නතර වෙන්න ගත්ත මුල්ම දවසෙ තමයි බය හිතට දැනෙන්නෙ. ක්‍රීඩාගාරයේ උඩු මහලෙ තියෙන බෑන්ඩ් කාමරයට එක ‍එල්ලෙ පේන්නෙ කනත්ත. පළාතම කට්ට කලුවරයි. ඒ කාලෙ පොඩි රාවයක් තිබුනා දවසක්දා රාත්‍රියක අපි වගේම පාසලේ රාත්‍රිය පහන් කරපු ශිෂ්‍ය නායකයො අතර හිටි කෙනෙක් ඉනෙන් පහල නැති පිරිමි රූපයක් කනත්ත කිට්ටුව පන්ති කාමරයකට මුවා වෙලා ඉන්නවා දැක්කා කියලා. මේ කථා අහලා පොඩි උන් විදියට තූර්ය වාදක ඛණ්ඩය නියෝජනය කරපු මුල්ම කාලෙ තනියෙම එහෙ මෙහෙ ගියේ නෑ. නමුත් කිසිම දෙයක් අපි එදා මෙදාතුර දැක්කෙත් නෑ.

හොල්මන් ගැන කියද්දි මේ මාතෘකාව ගැන අපි කථා බහ කල බවට මට මතක් වෙන තවත් තැනක් තමයි ඉස්සර මම පත්තර රස්සාවට ගිහින් බ්‍රහස්පතින්දා සහ සිකුරාදා සේවය නිමවෙලා මධ්‍යම රාත්‍රියෙන් පස්සෙ නිවෙසට ගෙනත් දාපු සමාගමේ වෑන් රථවල විවිධ රියදුරන්. මේ වාහන ඇතුලෙ විවිධ දවස් වලට පත්තරේ විවිධ අංශ වලට අයත් විවිධ මිනිස්සු හිටියා. මේ බහුතරය හොල්මන් ගැන කථා කරන්න ප්‍රියයි. මට හිතෙන විදියට මිනිස්සු අද්භුත දේවල් ගැන හොයන්න කථා කරන්න හරි අාසයි.

ඉතින් වෑන් රථයෙ රියදුරු තුමා සමහර වෙලාවට කථාවට ආරම්භය දෙනවා. සමහර දවස් වලට එයාම හොල්මන් ගැන කථාව පටන් ගන්නවා.

මහත්තයා රෑ වාහන එලවද්දි හොද කල්පනාවෙන් යන්න ඕනෙ. පාරෙ වැටිලා ඉන්න හාවෙක් එහෙම දැක්කොත් කවදාවත් නවත්තන්න එපා.

ඒ මොකෝ ඒ...වෑන් රථයෙ ඉන්න ජනතාවගෙන් නිදාගෙන නැති උන් වැටිලා ඉන්න තැනක ඉදන් හූ මිට්ටක් තියනවා.

මේ හාවො ඇත්තම උන් නෙමෙයි. හොල්මන්....මේ ලගදි අපේ තව ඩ්‍රයිවර් කෙනෙක් කට්ටිය බස්සලා තනියම එද්දි පාරෙ ලොකු හාවෙක් වැටිලා ඉන්නවා දැකලා වාහනේ නවත්තලා බැහැලා ගිහින් බලලා. ලගට ගියාම හාවෙක් නෑලු. එයා දන්නෙත් නෑ එයාට පිටිපස්සෙන් තනිකලු බල්ලෙක් ඇවිත් හිටියලු...ඒකගෙ මූණ බලන්න බයංකාරයිලු. ඇස් දෙක රතුම රතු පාටලු...අපේ එකා බය වෙච්ච පාර එක සීරුවට කම්පැණියටම ඇවිත් වාහනේ පාක් කරලා අපිට විස්තරේ කිව්වෙ.

අයියා ඔයාලා ඉතින් හැම තැනම යන එන මිනිස්සුනෙ පත්තරේ කට්ටිය බස්සන්න. ඇත්තටම හොල්මන් ඉන්න තැන් තියෙනවද ? දවසක් මම ගැටලුවක් ඇහුවෙ මේ වගේ කථාවක් ඇදී ගිය වෙලාවක.

මොකද නැත්තෙ මල්ලි. අපේ සමහර රූට් තියෙනවා දන්න එකා යන්නෙ නෑ. අලුත් ඩ්‍රයිවර් කෙනෙක්ට බාර දීලා සද්ද නැතුව ඉන්නවා. එයාලත් පළවෙනි දවස ගිහින් ආවට පස්සෙ ආය‍ෙ යන්නෙ නෑ.

ඉතිං එහෙම තැනක් දෙකක් කියන්නකො. මමත් ඉතිං කුතුහලය උපරිමයටම ඇවිස්සුවා. වෑන් එකේ වයසක ඩයල් කීපය නිදි. තරුණ උදවිය හොල්මන් කථාව එක්ක ඒකාත්මික වෙලා.

යක්කල කිරිඳිවැල පාරෙ කොස්කඳවලට මෙහායින් තියෙනවා පාර අයිනටම වෙන්න ලොකු කුඹුක් ගහක්. ඔය හරිය කට්ටම පාලුයි මහ රෑට. ඔතනින් වමට අතුරු පාරක් තියෙනවා ඒක යන්නෙ කනත්තට. ඔය කුඹුක් ගහ යට තමයි හොල්මන ඉන්නෙ.

මට අම්මෝ කියවුනේ නැති ටික විතරයි. මගේ අතිජාත මිත්තරයා ප්‍රියා ඉන්නෙ කොස්කඳවල. ඒකාගෙ ගෙදර ඉදන් කොච්චර වාර ගානක් මහ කරුවලේ මම ස්කූටරෙන් ඔය ගහ යටින් ගිහින් ඇද්ද ?

මම ඉතිං දේව ගණේ එකානෙ..ඒ නිසා හොල්මන් පේන්නෙ නැතුව ඇති. මම එහෙම හිතලා හිත හදාගත්තා.

ගෑණියෙක්ද පිරිමියෙක්ද ඉන්න‍ෙ එතන? නිදිමරගාතෙම එකෙක් ඩැයිවර් අයියගෙන් ඇහුවා.

ගෑණියෙක් ගෑණියෙක්...ගහ යට ඉදන් එක පාරටම පාරට එනවලු..වාහනේ ලං වෙන්න ලං වෙන්න උස යනවලු අඩි 10 ක් විතර වෙන්න. දැන් මාසෙකට විතර උඩ අපේ අර නිල් පාට ත්‍රී වීල් එක දුවන අයියට මාට්ටු වෙලා තිබුනා. මිනිහා ඇග මැද්දෙන්ම දාලා ඇරියලු..දුමක් වගේලු දැනුනෙ. ඒකා යකාටවත් බය නැති මිනිහා.

ඔය වගේම තැනක් තියෙනවා මල්ලි හෝකන්දර පැත්තෙ කුඹුරු මැද්දෙන් යන පාරක. අපේ එක්කෙනෙක් බහින්න ඉන්නවා ඒ පාරෙ කොනටම ගිහින්. ඒ රූට් එකේ අය බස්සන්න ගියොත් එයා තමයි අන්තිමයට ඉතිරි වෙන්නෙ. මිනිහව බස්සලා ආයෙම එන්න වෙන්නෙ තනියම ඩ්‍රයිවර්ට. කුඹුරු අහුවෙන හරියෙ ගෙවල් නෑ. වෙල මැද්දෙ බෝක්කුවක් උඩ තමයි හොල්මන ඉන්නෙ.

අම්මෝ..මේකා කියන කථා...යකෝ..මම මේ මගුලෙන් බැහැලා ගෙදර යන්න ඕනෙ තට්ට තනියම පාලු පාරක..මම යටි හිතින් ඩැයිවර් අයියට බැන්නෙ මගේ භෞමික අඛන්ඩතාවය ඒ වෙද්දිත් සසල වෙලා තිබුන හින්දමයි.

පත්තරේ වෑන් එක ගම්පහට ලගාවෙද්දි ගල් පාන්දර 2 ට කිට්ටු වෙනවා. හොල්මන් කථා මාලාව අස්ස‍ෙ වෙනදට ප්‍රධාන මාර්ගයෙන් බැහැලා අතුරු පාරවල් දිගේ ගෙදර ගිය මිනිස්සු අද ගෙවල් ලගටම වාහනෙන් ගිහින් බහිනකොට අපි දිහා බලලා ඩැයිවර් අයියා ඇහැක් ගහනවා.

කාලයක් අපේ ගම මැද්දෙන් ගලන අත්තනගළු ඔයේ පාලම උඩදි රාත්තිරියෙ කුලී ගමන් දුවපු තුන්රෝද රථ වලට පෙනුන හොල්මනක් නිසා තුන්රෝද රථ කරුවො හැන්දෑවෙ 6 වෙද්දි නිවෙස් බලා ගියා. හරියටම පාලම උඩදි රාත්‍රී 10 පැන්නට පස්ස‍ෙ විශාල වව්ලෙක් වගේ පැමිණෙන අතක් පේන බව තමයි ඒ ඇත්තො මට ඒ දවස් වල කිව්වෙ. 6 න් පස්ස‍ෙ ප්‍රවාහනය නැති නිසා කාර්යාල සේවයට කොළඹ යන කාන්තා පරාණ ආරක්ෂිතව නිවෙසට රැගෙන යන්න ඒ අයගෙ හිතවතුන් අපේ හන්දියට පැමිණියා.

                                                       අද්භුත ඡායා 

දැන් අපි හොල්මන් අරගෙන මැලේසියාව පැත්තට එමුකො. සිරා කොලුවා සේවය කරන කාර්යාලය තියෙන ගොඩනැගිල්ල නවීන පහසුකම් වලින් යුක්ත තට්ටු 40 ක් උස අලුත්ම වගේ එකක්. අපි ඉන්න‍ෙ 10 වෙනි මහලෙ. අපේ කාර්යාලයට එහා පැත්තෙන් තිබුන හිස් ඉඩ පාවිච්චි කරලා මේ වසරෙ මුල තවත් ආයතනයක් කාර්යාලයක් අලුතින්ම පටන් ගත්තා.

10 වෙනි මහලෙ පිරිමි වැසිකිළි පද්ධතියෙ පිවිසුම තියෙන්නෙ මේ කාර්යාලයට යන පාරෙ. මම දවසක් ඉතින් ඔය පැත්තෙ ගිහින් ආපහු  යන්න ආවා. මැලේ කෙල්ලො දෙන්නෙකුයි කොල්ලෙකුයි මගෙන් එකපාරටම ඇහුවෙ 10 වෙනි තට්ටුවෙ හොල්මන් තියෙනවද කියලා.

මොකක්ද බොල මේ හරුපෙ. මම පොඩ්ඩක් නැවතිලා කාරණේ විමසා බැලුවා. අපි ඉතිං ලගදිනෙ ඔෆිස් එක දැම්මෙ. අපේ ඔෆිස් එක ඇතුලෙන් එක එක සද්ද ඇහෙනවා හිටි ගමන්. කාන්තා වැසිකිළියෙත් සද්ද බද්ද ඇහෙනවා කියලා මෙයාලා කියනවා කියපු කොල්ලා රෝස මල් දෙකක් වගේ ඉන්න කෙල්ලො දෙන්නා මට දැක්වූවා.

ඇත්තටම ඔයාලට සද්ද ඇහුනද...මම එයාලගෙන් ඇහුවා. 

අපොයි ඔව්..ගිය සතියෙ දවසක් අපි රෑ 9.30 වෙනකං වැඩ කලා. අපේ කෙල්ලෙක් බය වෙලා කෑ ගහගෙන දුවගෙන ආවෙ. ගොඩාක් ලගින් ගොරවනවා වගේ සද්දයක් ඇහෙන්නෙ. ඒක පිරිමි කටහඩක්...අපි දෙන්නටම ඇහිලා තියෙනවා. අපි මුලින් හිතුවෙ කවුරු හරි වැඩ කරන කෙනෙක් කියලා. ඒත් ඒක එහෙම නෙමෙයි. කෙල්ලො දෙන්නා තවමත් බය වෙලා වගේ.

පිරිමි වැසිකිළියෙ එහෙම අවුලක් නෑනෙ...අපේ ඔෆිස් එකේ කෙල්ලොත් ඔයාලා සද්ද ඇහෙනවා කියන තැනට යන්නෙ කාටවත් ඇහිලා තිබුනෙ නෑනෙ. මම කිව්වා.

අපේ ප්‍රධාන ඔෆිස් එක තියෙන්නෙ මේ බිල්ඩිමේ 5 වෙනි තට්ට‍ුවෙ...ඔයා දන්නවද ඒක හොල්මන් ගුහාවක්..සමහර කම්පැණි ඔෆිස් අයින් කරගත්තා. මොනවා කලත් ඒක නැතුව ගියේ නෑ. අපේ අය රෑට වැඩකරන දවසට හරිම බයෙන් 5 වෙනි තට්ටුවෙ ඉන්නෙ. කොල්ලා මා එක්ක කිව්වා. ඒ නැතත් මේ වසරෙ මුල හෘදයාබාදයකින් 5 වෙනි මහලෙ ආයතනයක කෙනෙක් තමන්ගෙ රාජකාරි පුටුවෙම මියගියා කියලා නම් මම දැන උන්නා.

ඔයින් මෙයින් මම මගේ ආයතනයට ආවා කියමුකො. මම කරපු පළවෙනි වැඩේ තමයි අපේ කාන්තා පරාණ මේ ගැන දැනුවත් කරපු එක. මේ මැලේසියානුවන් හොල්මන් වලට පුදුම විදියට භයයි. අ‍පේ එකීලට කිසිම සද්දයක් ඇහිලා තිබුනෙ නැති උනාට දැන් උන්ටත් බයයි වැසිකිළිය පැත්ත පළාතක යන්න. කථාවෙන් පස්ස‍ෙ සතියක් විතර ගතවෙන තුරු කවුරුවත් තනියම ඒ පැත්ත පළාතක ගියේ නෑ තනියට කෙනෙක් අරගෙනම තමයි උන් මුත්තරා බර හෑල්ලු කොරන්න එතනට බඩ ගෑවෙ.

මම මැලේසියාවට පය තිබ්බ මුල්ම කාලෙ අගනුවරින් ගොඩාක් ඈත පළාතක නිවසක තමයි නැවතිලා හිටියෙ. මැලේ ජාතික ජෝඩුවක්, එයාලගෙ පුංචි දරුවො සහ නිවසේ සේවයට ලංකාවෙ කීප දෙනෙක් තමයි මේ ගෙදර උන්නෙ. මේ නිවස වටා උසට ඉඳිකල තාප්පයක්. තාප්පයේ එක කොනකට වෙන්න රූස්ස ගහක් සහ අඳුරු වටපිටාවක්. එතනින් එහා පැත්තෙ පුද්ගලික රෝහලක වාහන නැවතුම්පලක්.

කලුවර වැටුනට පස්ස‍ෙ එළියෙ ඇවිදින්න යන්න එපා. හොල්මනක් ඉන්නවා අපේ වත්තෙ. දවසක්දා එහෙම කිව්වෙ අපේ ගෘහ මූලිකයගෙ සුන්දර බිරිඳ. මම ඉතින් පෙනුම කොහොමද, හොල්මනේ ස්වරූපය වගේ දේ ඇහුවා. හොල්මන ගෑණු කෙනෙක්ගෙ. එයා ඔලුවෙ ඉදන් පහලටම වහලා තියෙන්නෙ. දවසක් කුස්සියේ මම හිටිය වෙලාවක ලගටම දැක්කා කුස්සියේ වීදුරුවෙන් ටොම්යම් ගහ ලග ඉන්නවා. එයා මේ වටේ ඇවිදිනවා . අපි ඒ වෙලාවට එලියට යන්නෙ නැත්තං කරදරයක් නෑ. ගොඩාක් ඉස්සර මැලේසියාවෙ ගෝත්‍ර බිලිපූජා කරපු තැනක්ලු මෙතන. සමහර වැරදිකාරයන්ගෙ හිස් ගසා දැම්මලු ඒ කාලෙ.  ‍අපේ ස්වාමිදුව ඒ වගේ විස්තරයකුත් කලා.

මමත් ඉතින් හරිම කුතුහලයෙන් හිටියා කියමුකො. රාත්‍රියට නින්දට ගියාම ජනේලයේ වීදුරුවට මෙපිටින් තියෙන තිරය අයින් කරලා හොල්මන පේන්න ඉන්නවද කියලා හැමදාම බැලුවා. නමුත් එක දවසක් අපේ ගෙදර හිටිය ලංකාවෙ එකෙක් වීදුරු දො‍රට පිටින් රාත්‍රී 10 ට විතර සුදුවට කවුද ගියා කියලා මරහඬ දුන්නා. අපි එදා එළියට බැහැලා බලන්න හැදුවත් මැලේසියානු යුවල අපිට එළියට යන්න ඉඩ දුන්නෙ නෑ.

හොල්මන් ගැන කථා කරද්දි මට තවත් මතක් වෙන් ස්ථානයක් තමයි සිංගප්පූරුවෙ දම්පාට දුම්රිය මාර්ගයෙදි හමුවෙන වුඩ්ලන්ඩ්ස් දුම්රිය නැවතුම. පොළව යට තියෙන මේ දුම්රිය නැවතුමේ ඉහළින් තියෙන්නෙ කනත්තක් කියලයි මට අහන්න ලැබුනෙ. වුඩ්ලන්ඩ්ස් වලින් දිවා කාලයටත් දුම්රියට ගොඩවෙන්න බහින්න මිනිස්සු හිටියෙ නෑ. රාත්‍රියට හිටියෙම නැති තරම්. සිරිතක් විදියට දුම්රිය නැවැත්තුවට එතැනදි නගින්න බහින්න මිනිස්සු නෑ. දුම්රිය ස්ථානයේ සේවය කල කාර්ය මණ්ඩලය පමණයි උන්නෙ.

හොල්මනක් කවදාවත් දැකලා නැති උනාට එහෙම දේවල් තියෙන බව මම විශ්වාස කරනවා. මඩවල උපාලි හාමුදුරුවො ලියපු පර්යේෂනාත්මක කෘතියක් වන අපට නොපෙනෙන ල‍ෝකය කෘතියෙත් බටහිර විද්‍යඥයො ලබාගත් සත්‍ය හොල්මන් වල ඡායාරූප තිබුනා. සමහර හොල්මන් වලට විවිධ ස්වරූප වලින් ඉන්නත් පුලුවන් ලු. මේ ‍පොත හොයාගෙන කියෙව්වොත් අපට නොපෙනෙන බලවේග පිළිබඳ සෑහෙන දැනුමක් ගන්න පුලුවන්.

ඇමරිකාවෙ 16 වෙනි ජනාධිපතිතුමා වෙච්ච ඒබ්‍රහම් ලින්කන් මහත්තයා කාලයක් ධවල මන්දිරයෙ හොල්මන් කලා කියන්නෙ. 1869 දි මුල්ම වතාවට දර්ශනය වෙච්ච මේ හොල්මන අවසාන වතාවට දර්ශනය වෙලා තියෙන්නෙ 1980 දි.

ලින්කන් මහත්මිය පිටුපසින් සැමියාගේ අවතාරය ඡායාරූප ගත වී ඇති අයුරු

රට ජාතිය ආගම වෙනස් උනත් හැම තැනකම හොල්මන් කථා තියෙනවා. හැමෝම හොල්මන් වලට බයයි. බොහෝ හොල්මන් කාන්තාවො, ඒ මදිවට සුදු ඇඳුම් ඇදගෙනයි හොල්මන් ඉන්නෙ. සුදු පාට සහ හොල්මන් අතර මේ තරම් කිට්ටු නෑ කමක් ඇයි කියලා වෙලාවකට මට හිතෙනවා. බොලා ලග මේ ගැටලුවට පිළිතුරු තියෙනවා නම් පහළින් දීහල්ලා.

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.