62 පුංචි හොරු සමග බෑන්ඩ් කථා

හෙට උදේ 8 වෙද්දි පෝලිම් වෙන්න බලාගෙන වරෙල්ලා...පරක්කු වෙන උන්ට දැඬි දඬුවම්...‍කලින් දවසෙ පුහුණුවීම් අවසන් වෙද්දි ලොකු අයියා කිව්වෙ එහෙමයි. සාමාන්‍ය වෙලාවට සහෝදරයෙක් වගේ ඉන්න ලොකු අයියා බෑන්ඩ් එකේ පුහුණුවීම් කරන වෙලාවට නම් නීතියට වැඩ කරන හාදයෙක්.

සිරා කොලුවගෙ බෑන්ඩ් ජීවිතයෙන් යමක් ඇඳබාන්නයි මේ සූජානම. ළඟකදි ඒ ගැන යමක් ලියවුනෙත් නැති නිසා අද ඉතිං ඒ අතීතය ගැන යමක් ලිව්වොත් හොඳා කියලයි මගේ අක්මාව මට කිව්වෙ. බෑන්ඩ් එකේ හිටිය කාලෙ එකට දුක සැප විඳපු මිත්තරයො එකා දෙන්නා යුග දිවියට යද්දි, ඒ සතුටුදායක මොහොත උන් එක්ක විඳ ගන්න ලංකාවෙ නැති මගේ හිතට දැනෙන හීන් දුකත් එක්ක අතීතයේ දවසක මමයි, මගේ හිතයි නතර වෙනවා.

සිරා කොලුවා කණ්ඩායම නියෝජනය කරපු කාලය වෙද්දි රන්ටැඹේ කඳවුරු භූමියෙ පැවැත්වෙන වාර්ෂික ශිෂ්‍යභට තූර්ය වාදක ඛණ්ඩ ඇගයීමේ තරඟාවලියට සහභාගි උනේ නැති නිසා විද්‍යාලයේ නිවාසාන්තර ක්‍රීඩා උළෙලට සහභාගි වීම සහ ගම්පහ පුරවයේ රාජ්‍ය නිදහස් දින සැමරුමට දායකත්වය දෙන එක තමයි අපිට තිබුන ප්‍රධාන වගකීම්. අවට පාසල් වල මල් වගේ දැරිවියො රාශියක් හමුවන තැනක් නිසා නිදහස් දිනය දවසට නම් අපේ උන් උන්නෙ හරිම සතුටෙන්. ඒ ඇත්තියො උත්සවයේ කටයුතු අහවර උනාම අපේ ලගට ඇවිත් සුහද පිළිසඳරේ යෙදෙනකොට අපේ මල් වගේ හිත් බිමට බර උනේ කෙහෙල් ගහ මැද්දට මාලු මන්නෙන් කෙටුවාම කෙහෙල් කැන පාත් වෙනවා ව‍ාගෙයි.

නොවැම්බර් මාසෙ මැද පිට්ටනියට බැස්සම ජනවාරි මාසෙ අවසන් වන තුරාවට අපි ඉතිං ගිණි අව්වට පිච්චෙනවා. පන්ති කාමරයක් අපිට තිබුනද කියලත් අමතක වෙනවා. මේ කාර්යය බොහොම වෙහෙසකර එකක් උනත් එක පවුලක වගේ හැගීමක් අපිට තිබුන නිසා අපහසුතාව දරාගන්න හැම එකාටම ශක්තිය තිබුනා.

කණ්ඩායමේ හැම දෙනාම පහුණුවීමට අවශ්‍යයි. එකෙකුගේ හෝ අඩුවක් තිබුනොත් එය පුහුණුවීම් වලට බාධා වෙන අවස්ථා තිබුනා. සමහරුන්ට නිවෙස් වලින් පුහුණුවීම් වලට යන්න බාධා තිබුනත් උන් මොන දහං ගැටය හරි ගහලා පිට්ටනියට ආවෙ බෑන්ඩ් උණ කියන රෝගය ඒ වෙද්දිත් වැළඳිලා තිබුන නිසයි. සමහරු එහෙම එන්නෙ බඩට කිසිවක් දාගන්නෙ නැතුව වගේම අතේ සතේ නැතුව. තත්වය එහෙම උනත් කවුරුවත් තනි තනියෙන් තම තමන්ගෙ බත්ගෙඩි දිග ඇරියෙ නෑ. කන්න නැති එකාවත් ලගට අරගෙනයි අපි බත් කෑවෙ.

මම මේ කියන කාලෙ අපේ පාසලේ කොල්ලො අතර අපට ලොකු පිළිගැනීමක් තිබුනෙ නෑ. පෙරදිග තූර්ය වාදක ඛණ්ඩයේ ඉතිහාසය බොහොම ඈතකට දිව යාමත් ඔවුන් ඒ වෙද්දි වාර්තාකර තිබුන සමස්ත ලංකා ජයග්‍රහණ ආදියත් නිසා ඒ අය තමයි අංක එකට වැජඹුනේ. බටහිර තූර්ය වාදක ඛණ්ඩය වෙච්ච අපිට ලැබුනෙ කුඩම්මගෙ සැළකිලි. පෙරදිග පිරිස පාසල් ක්‍රීඩා පිටියෙ පුහුණුවීම් කරද්දි අපට එහි ඉඩක් නැතුව ගියා. අපි නරඹන්නො වෙලා බලා උන්නා. අපි පුහුණුවීම් කරද්දි අපිට හූ කිව්වා. නින්දා කලා...මේ කිසිවකින් අපේ කණ්ඩායම සැලුනෙ නැති නිසාම පස්ස‍ෙ දවසක පිට පිට ජාතික ශූරතාවයට වග කියන්න අපෙන් පස්ස‍ෙ කණ්ඩායමට ආව උන්ට හැකි උනා.

අපිට ඉතිං පාසලේ පිට්ටනියෙ පුහුණුවීම් කරන්න අවස්ථාව නැති උනාම ගත්ත පියවර තමයි විකල්ප ස්ථාන හොයපු එක. එතනදි ඉතින් වැඩිය සෙනග ගැවසෙන්නෙ නැති පාසල අවට අතුරු මාර්ග, පාසලට යාබද කනත්ත වගේ තැන් අත්හදා බැලුවට කිසි ලකයක් නැති නිසා අන්තිමේදි කාන්තාරයකු වගේ තිබ්බ ගම්පහ ශ්‍රී බෝධි පිට්ටනියට ගොඩ බැස්සා. උදේට සංගීත බඩු ටිකයි, බත් ගෙඩි ටිකයි කර පින්නාගෙන එතනට යන්න තමයි ලොකු අයියා උදේ 8 වෙද්දි වරෙව් කියලා ඔය මොර දෙන්නෙ.

කල්‍යාණි පාරෙන් හැරිලා සිසිර මාවතේ හරි , සමරක්කොඩි මාවතේ හරි පුහුණුවීම් කරපු කාලෙ ජම්බුගස් නගින්න පොඩි උන් නැති ගෙදරක ගහ පාමුල ජම්බු ගෙඩි කුණු වෙලා යනවා දැක්කම නිවසේ හිමිකරුවගෙ අවසරය අරගෙන ජම්බු ගහ හිස් කරන වගකීම අපි බාර ගන්නවා. ඒ වෙනුවෙන්ම සැදී පැහැදී උන්න පයිලට් ලා කණ්ඩායමක් අපිට උන්නා. මේ මාර්ග වල හැම නිවසක්ම විශාල ‍ගේට්ටු සහ තාප්ප වලින් වටවෙලා තිබුනෙ.

ඒත් හිසට සෙවනක් නැති ගුරුපාට පොළවක් තිබුන කාෂ්ඨක පරිසරයක් වෙච්ච ශ්‍රී බෝධි පිට්ටනිය අපි දැක්කෙ සහරා කාන්තාරය වගේ. අව්වට කලු වෙලා ඇස‍්ගෙඩි යට ගිලුනට කණ්ඩායමේ එකමුතුකම ගිලිහුනේ නැති නිසාම අපි හැමදාමත් පුහුණුවීම් කලා. බෙදා හදාගෙන බඩට යමක් දාගත්තත් අධික මහන්සිය නිසාම ඒවා ඉක්මනින් පිච්චෙනවා..ඉතිං ආයෙමත් කුස ගින්න නැගෙනවා. ඔන්න ඔය නිසාම සිරා කොලුවා පුහුණුවීම් වලට යද්දි  මා එක්ක හිටිය උන් එක්ක බෙදා හදාගෙන කන්න ගල් බනිස් අරගෙන ගියා ගම්පහ නගරයෙන්. ගලක් බඩට දාගත්තම වතුරෙන් පොඟව පොඟව දෙයියනේ කියලා සෑහෙන වෙලාවක් ගත කරන්න පුලුවන්.

ලොකු අයියට හැමදේම තිතට ඕනෙ..පැයක් ගිණි අව්වෙ පිච්චුනාම විනාඩි 5 ක විතර විවේකයක් ලැබෙනවා වතුර ටිකක් බොන්න. යාබද නිවසක කම්බි වැට අස්සෙන් රිංගලා තමයි ඒ කාරිය කලේ. දිව ගිලෙන්න යන තිබහක් තියෙන මේ වෙලාවට වටේ පිටේ ගස් වල තැඹිලි වලු දකිනකොට නම් අපි ඉවසාන උන්නෙ හරිම අමාරුවෙන්.

හැම එකාම එකයි. ඕක තමයි වචනයෙන් නොලිව්වට අපේ තේමාව. ඒ නිසා එකෙක් වැරැද්දක් කලත් පොදුවේ හැමටම පෝරියල් එක ලැබෙනවා. අන්තිමට වැරැද්ද කරපු එකාට ඇතුලෙ ඉන්න උන්ගෙන් කන පිරෙන්න බැනුම්, සමහර වෙලාවට ගුටිත් ලැබෙනවා.

ගිණි අව්වේ පිච්චිලා පිච්චිලා හොඳපණ ගියාම පිටිපස්සෙම ඉන්න අපි ඉස්සරහම ඉන්න ලොකු අයියට පලු යන්න බනිනවා. සමහරු බනින්න‍ෙ ලොකු අයියගෙ ගෙදර ඉන්න අම්මවත් මතක් කරලා. ඒකා ලේසියකට සෑහීමකට පත් වෙන්නෙ නැති එක ගැන තමයි හැමෝටම තරහා. කොච්චර අමාරු උනත් දිගටම පුහුණුව.

දවල්ට කන්න ලැබෙන විවේකය ඉතින් හැමෝටම සෑහෙන සහනයක්. තියෙන දෙයක් කාලා සමහරු හෙවනක පොඩි නින්දක් දානවා. තවත් සමහරු අහල පහල ලඳු කැලෑවකින් ගඩා ගෙඩියක් දෙකක් කඩනවා. හැබැයි කඩාගත්ත දේවල් හැමෝ එක්කම බෙදා හදාගෙන තමයි කෑවෙ.

ඉස්සර ඉතින් බෑන්ඩ් එක ඇතුලෙ එක එක වැඩ වලට දක්ෂයො බිහි උනා. සමහරු සංගීතයට අති දක්ෂ වෙද්දි තවත් සමහරු ස්වර ප්‍රස්ථාර ගත කරන්නත් ඒවා පිටපත් කරන්නත් දක්ෂ උනා. ඔය අතරින් ජපන් චමියා වඩාත් දක්ෂ උ‍නේ බෑන්ඩ් කාමරේට උවමනා දේ සම්පාදනය කරදෙන්න. ඒ කියන්නෙ අපිට නැති දේවල් තියෙන තැනකින් උස්සගෙන එන්න.

බෑන්ඩ් කාමරයේ ටියුබ් පොල්ලක් ක්‍රියා විරහිත උනාම එකක් තියෙන තැනකින් ගලවගෙන වරෙන් කියලා ලොකු අයියා කොන්ත්‍රාත්තුව දෙන්නෙ චමියට. බෑන්ඩ් එකේ උන්ට කන්න බොන්න පිඟන් කෝප්ප මදි උනාම ඒවා කැන්ටිමෙන් උස්සගෙන එන්න කියන්නෙත් චමියටම තමයි. සමහර වෙලාවට ඒකාට යර්ස් කොලුවගෙ සහාය ලැබුනා. එහෙම දවසට ටිකක් අඳුර වැටුනට පස්සෙ උන් දෙන්නා දඩයමේ යනවා තමන්ට උවමනා දේ හොයාගෙන. දවසක් අයිය බඩයි ජපන් චමියයි දෙන්නා මඳ අඳුරෙ හොරකමේ ගිහින්.

හදිසි පයින්ඩයක් දැනුම් දෙන්න පාසල පුරාම හොයලා හොයලා අන්තිමේදි 6 වසරේ පන්ති කාමරයක මුන් දෙන්නා  ඉන්නවා මම දැක්කා. එක ටියුබ් පොල්ලක් ගේන්න කිව්වම අනාගතය ගැනත් හිතලා පොලු තුන හතරක් ගේන්නයි දෙන්නගෙ වෑයම.

හැන්දෑවෙ 6 න් පස්සෙ විද්‍යාලයේ ආරක්ෂක අංශයට අමතරව සිරිපාල කියලා තවත් හාදයෙක් උන්නා ජංගම මුරසංචාරයේ යෙදෙන. මම පන්ති කාමරයට එපිටින් ඉදගෙන අයිය බඩාලා දිහා බලාන ඉද්දි සිරිපාලත් අනිත් පැත්තෙ ජනේලයකින් මේ දෙන්නා දිහා බලාන ඉන්නවා.

චමියො....මේ ටියුබ් පොලු දෙකම ගලවමු...අපි ගැලෙව්වා කියලා කවුරුවත් දන්නෙ නෑනෙ බං...අයිය බඩා එහෙම කියද්දි

ජපන් චමියා වහලෙ බාල්කයක් බදාගෙන වැඩේ දෙනවා හිටු කියලා...

ඒ අස්සෙ පන්ති කාමරේ තිබුන අල්මාරියකින් හඳුන්කූරු පැකට් දෙකකුත් අයිය බඩාට ලැබිලා...ඒකත් ගෙනියන ගොඩට දාගත්තා.

සිරිපාලයා බලා ඉන්න බව මට කියාගන්න ඕන‍ෙ...ඒත් කියාගන්න විදියක් නෑ...යන්තමට සද්දයක් දැම්මත් සැරටම හොරකම යන නිසා මුන්ට ඇහෙන්නෙ නෑ. අන්තිමේදි යන්තම් අයිය බඩාගෙ අවධානය අරගෙන සිරිපාලයව පෙන්වන්න මට හැකි උනා. අයිය බඩා චමියගෙ කනට කරලා රහසක් කිව්වා.

මල්ලි ඉගෙන ගන්නෙ මේ පන්තියෙ කියලා ෂුවර්ද...බං..

ඔව් ඔව් ඉතිං මම හැමදාම ඉන්ටර්වල් එකට එනවනෙ...

එතකොට කොයි ලයිට් එකද වැඩ කරන්නෙ නෑ කිව්වෙ...

මේ දෙකෙන් එකක් තමයි....අද හදලා දීලා යමු.


සිරිපාලගෙ කනට ඇහෙන්න දෙබස නැගලා යනවා...ඒ අස්ස‍ෙ අයිය බඩා හදිසියෙම සිරිපාලව දැක්කා වගේ ඒ පැත්තට හැරුනා.

ආ..සිරිපාල අයියා....කොහොමද ඉතින්...

මල්ලිලා මොකද මේ පොඩි පන්තියක උඩ නැගගෙන....

මේ අපි ලයිට් එකක් හදනවා....

ආ එහෙමද..ලයිට් ගලවනවා එහෙම නෙමෙයිනෙ...හරි මල්ලි එහෙනං ක‍රගෙන යන්නකො...එහෙම කියලා සිරිපාල වාෂ්ප උනා. මිනිහා පස්ස‍ෙ ටික දුරක් ගිහින් ඒකා ඈතටම ගියාම ටියුබ් පොලු දෙකකුයි හඳුන්කූරු පැකට් එකකුයි අරගෙන අපි තුන්දෙනා පල්ලං බැස්සා.

කැන්ටිමෙන් පිගන් කෝප්ප උස්සපු දවසට නම් වහලයෙන් තමයි ආවෙ ගියේ. දවසක්දා හදිසි අවශ්‍යතාවකට අපේ කණ්ඩායම රාත්‍රියේ පාසලේ නතර උනා. විදුහල්පතිතුමාගෙ අවසරය ගත්තම ඒ කාරිය කරන්න පුලුවන්. අපි ඉතින් මධ්‍යම රාත්‍රිය උදාවෙනකං පුහුණුවීම් වල නිරත වෙලා නින්දට ගියා කියමුකො.

පහුවදා උදේ පිට්ටනිය පුරාම හිස් කිරි පැකට් සීයකට වඩා විසිරිලා. පාසලේ ජංගම මුර සංචාරකයා සිරිපාල මේ කාරියට අපිව සැක බව කැන්ටිමේ ටෙන්ඩරය අරගෙන හිටිය අශෝක අයියගෙ කනේ තියලා මිනිහා ප්‍රින්සිපල් උතුමා එක්කම උදේ පාන්දර අපිව මුලිච්චි වෙන්න ඇවිත්,
මෙයාලා තමයි කැන්‍ටිම කඩන්න අැත්තෙ සෑර්.

තමුං මේ වැඩේ කලාද...විදුහල්පති තුමාගෙ හඬ බොහොම සැරයි.

අනේ නෑ සෑර්...අපි දන්නෙත් නෑ...උදේ තමයි අපිත් දැක්කෙ.

එතකොට ඊයෙ රෑ තව කවුරු හරි ඉස්කෝලෙ නතර උනාද...

ඒක දන්නෙත් නෑ සෑර්....

හොඳයි අශෝක...මම මේ ගැන හොයලා බලලා සාධාරණයක් කරන්නං...

එහෙම කියලා විදුහල්පති තුමා අපෙන් සමුගත්තට අපිට ඒ පිළිබඳ වද වෙන්න උවමනා නොවුනෙ කිරි පැකට් උස්සපු උන් ටික පස්සෙ දවසක මාට්ටු වෙච්ච නිසයි. ඒ විද්‍යාලයේ බාහිර ක්‍රියාකාරමක නිරත වෙන තවත් කණ්ඩායමක්. උනුත් රෑ පාසලේ නැවතුන දවසක තමයි අපේ නම යන්න වැඩේ දීලා තිබුනෙ.

ඒ උනාට මල් වගේ අහිංසක අපිව සැක කරපු කැන්ටිමේ අශෝක අයියා කොල්ලන්ට ඇට නැති පරිප්පු හොඳි බෙදලා දුන්න ප්ලාස්ටික් පිඟන් වගේම උණු වතුර රහට තේ දුන්න ප්ලාස්ටික් කෝප්පත් වරින් වර එළැඹුන රාත්‍රියන් වලදි අන්තරස්දාන කලේ නම් මිනිහට පාඩමක් උගන්වන්න අපේ ජපන් චමියම තමයි.


එහෙනං අදට අහවරයි.

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා. 

ප.ලි

එවකට කාන්තාරයක් බඳු  ශ්‍රී බෝධි ක්‍රීඩාංගනය සිරා කොලුවා රට පැටවෙන්නට කලින් අවසන් වරට දකිද්දී තණකොළ වවන ලද මනරම් ක්‍රීඩා සංකීර්ණයකි. පිහිනුම් තටාකයක්, කාය වර්ධන උපරකණද ඇතුලත්ව ගම්පහට ඇති එකම මීටර් 400 ධාවන පථය වර්තමානයේ මෙහි ඉඳිකොට තිබේ. මම එහි අවසානයට ගියේ අදින් වසර ගනනාවකට ඉහත දවසකය. ඒ සන්ධ්‍යාවේ වැසි වැටෙමින් තිබුනි. එවකට පිහිනුම් තටාකය බාරව සිටි අප විදුහලේම වැඩිහිටි සගයෙක් වු ශ්‍රීනාත් අයියා වැසි මැද  පිහිනුම් තටාකයට පැන සිටි ගෙම්බන් අල්ලමින් උන් ආකාරය දැනුදු මැවී පෙනේ.