71 අවතාර නැති හොල්මන් නගරය

හොල්මන් කිව්ව ගමන් ඉතිං ඒ වචනය ඇතුලෙම අපිට දැනෙන්නෙ පුදුමාකාර කුතුහලයක්. සමහරු කියනවා හොල්මන් කියලා දෙයක් නෑ කියලා. සමහරු කියනවා එහෙම දෙයක් තියෙනවා කියලා. තවත් සමහරු හොල්මන් කියන්නෙ සෙලවෙන මනස කියලා විග්‍රහ කරනවා...එහෙමත් නැත්තං මානසික විකෘතියක් කියලත් අර්ථ දක්වනවා. බුදු දහමේත් අපට නොපෙනෙන ලෝක ගැන සඳහන් කොට තිබෙන නිසා හොල්මන් කියන්නෙ බොරුවක් නොවන බව තමයි මගේ හැගීම. වැල්ලට යටවුනු හොල්මන් නගරයක් ගැන මේ වසරේ පළමු ජාලෙන් පෙරලූ ලිපියෙන් ඔබට කියවන්නට දෙන්නයි මගේ මේ සූජානම. බොලාලා එහෙනං ඉඩ පාඩු තියෙන තැනක් බලලා ඉඳගනිල්ලා.

නගරයේ නම ජර්මන් භාෂාවෙන්

Kolmanskop කියන්නෙ දකුණු නැමීබියාවෙ නැමීබ් කියන කාන්තාරය ආසන්නයේ තියෙන පුංචි නගරයක්. Lüderitz කියන නගරයෙන් කිලෝමීටර් කීපයක් රට ඇතුලට වෙන්න තමයි මේ කියන හොල්මන් නගරය පිහිටා තියෙන්නෙ. මේ ස්ථානයන්හි නම් හැදිලා තියෙන්නෙ ජර්මන් භාෂාවෙන්. ඒකට හේතුව තමයි නැමීබියාව කියන අප්‍රිකානු රට පළමුවෙනි ලෝක යුද්ධය අවසන් වන තුරු ජර්මනියේ කොලනියක් විදියට පැවතීම.

Johnny Coleman කියන කරත්ත කරුගෙ නමෙන් කෑල්ලකුත් ඈඳලා තමයි මේ නගරයට ඔය කිව්ව නම ලැබිලා තියෙන්නෙ. දවසක්දා මහා වැලි කුණාටුවක් අස්සෙ අතරමං වෙච්ච ජොනී ගොයියා අන්තිමේදි Kolmanskop නගරය නිර්මාණය වෙච්ච ස්ථානයට ඇවිත් තමයි නතරවෙලා තිබුනෙ. දියමන්ති කර්මාන්තයත් එක්ක බොහොම සමෘද්ධිමත් වටපිටාවක් අතීතයෙ තිබුන මේ නගරය වර්තමානයේ නම් සංචාරක ආකර්ශනය බොහොම ඉහළින් දිනාගත්ත ස්ථානයක්.

1908 දි මේ ප්‍රදේශයේ දුම්රිය මාර්ගයක් ඉඳිකරමින් උන්නු කණ්ඩායමේ සාමාජිකයෙකු වූ Zacharias Lewala කියන දකුණු අප්‍රිකානු කම්කරුවට හදිස්සියෙම වැලි පොළවෙන් දියමන්තියක් හොයාගන්න අවස්ථාව ලැබුනා. කාලෙකට ඉස්සර දියමන්ති පතලක වැඩ කරලා තිබුන නිසාම දියමන්තියක් දැක්ක ගමන් හඳුනාගන්න එයාට හැකියාව තිබුනා. මිනිහා ඉතිං අවංකයෙක් වෙච්ච හින්දා දියමන්තිය සාක්කුවෙ දාගෙන හොරෙන් ගෙදර ගෙනියන්නෙ නැතිව තමන්ගෙ වැඩ පරීක්ෂකයා වෙච්ච ජර්මන් ජාතික August Stauch ට පෙන්නුවා.

August Stauch  කියන්නෙ ජර්මනියෙ දුම්රිය මාර්ග සැකසීමේ කම්කරු පවුලකින් පැවත ආ කෙනෙක්. පොඩි කාලෙ ඉදලම ඇදුම රෝගයෙන් පීඩා විඳපු නිසා වෛද්‍යවරු ඔහුට කියා තිබුනා බොහොම වියළි කාලගුණයක් තියෙන කාන්තාර පෙදෙසක ජීවත් වීම රෝගය පාලනය කරගන්න ඉතාම හොදයි කියලා. අන්න ඒ නිසා වැඩ අධීක්ෂකයෙක් විදියට  Lüderitzbucht ඉඳන් Aus කියන නැමීබියාවෙ නගර දෙක අතර ඉඳිකිරීම් ආරම්භ කර තිබුන දුම්රිය මාර්ගයේ සේවයට එකතු උනා. කාන්තාරයේ වැලි යට දියමන්ති තියෙන්න පුලුවන් කියලා ඔහු ඒ වෙද්දි අහලා තිබුනා. ඒ හින්දම තමන් යටතේ සේවය කල අයට ඔහු කියා තිබුනේ දිළිිසෙන පාෂාණයක් එහෙම දැක්කොත් තමන් වෙත ගෙන එන්න කියලා. ඒ විදියට තමයි පළවෙනි දියමන්තිය Lewala හොයාගෙන ආවෙ.

පළමු දියමන්තිය හමුඋනාට පස්සෙ වැඩ පරීක්ෂක තැන තමන්ගෙ පිරිස යොදාගෙන ඒ භූමියේ කරපු සෝදිසි කිරීමකින් පස්සෙ තවත් දියමන්ති කීපයක්ම හොයාගන්න ඔවුන්ට හැකියාව ලැබුනා. ජර්මන් ජාතික කැනීම් ඉංජිනේරුවෙක් හරහා මේ දිලිසෙන පාෂාණ දියමන්ති බව සැකහැර දැනගන්න මේ පිරිසට අවසානයේදී හැකියාව ලැබුනා.

මෙම දියමන්ති Orange නදිය ඔස්සේ අවුරුදු මිලියන ගනනාවකට පෙර සාගරය දෙසට ගලා ආ ඒවායි. සුළගේ දිශාව සහ රළ පහර මගින් ඒවා මෙහි තැන්පත් කර තිබුනා. මේ කලාපයෙන් සොයාගත් දියමන්ති ප්‍රමාණයෙන් වඩාත්  විශාල නොවුනත් ජලය මෙන් ඉතා පැහැදිලි ඒවා වූ නිසාම වෙළඳපොලේ හොඳ ඉල්ලුමක් තිබුනා.

දියමන්ති හමු වූ ප්‍රදේශය ධන නිධානයක් බව හඳුනාගත් පසුව ජර්මන් ජාතික කැනීම් කරුවන් ඒ ප්‍රදේශයේ ජනාවාස ගත උනා. නොබෝ දිනකින්ම ජර්මන් රජය විසින් විශාල ප්‍රදේශයක් දියමන්ති කැනීම සඳහා නිළ වශයෙන් සළකුනු කොට විවෘත කලා. එම සමස්ත ප්‍රදේශය Sperrgebiet යන නමින් හැඳින්වූවා. 

නැමීබියා භූමියෙන් සූරාගත් විශාල ධනස්කන්දයට පින් සිදුවන්නට Kolmanskop නගරයේ ජනාවාස පිහිටවූ පළමු ජර්මන් කැනීම් කණ්ඩායම ජර්මන් ගෘහ නිර්මාණ ශිල්පයන්ට අනුව ගොඩනැගිලි ඉඳිකලා වගේම එකල ජර්මනියේ පැවති නගරයක තිබූ පහසුකම් සහ සේවා ස්ථාන පවා මේ නගරයට එකතු කලා. රෝහලක්, බෝල්රූම් නර්තන ශාලාවක්, බලශක්ති මධ්‍යස්ථානයක්, පාසලක්, පටු මං මාවත්, සිනමා ශාලාවක්, ක්‍රීඩා ශාලාවක්, කැසිනෝ, අයිස් කර්මාන්ත ශාලාවක්, එක්ස් රේ මධ්‍යස්ථානයක් වගේම අප්‍රිකානු කලාපයේ පළමුවැනි ට්‍රෑම් ප්‍රවාහන සේවයද ඒ අතර තිබුනා. මේ ට්‍රෑම් සේවය ජර්මානුවන් විසින් දියමන්ති සොයාගැනීමට පෙර සාදමින් තිබූ දුම්රිය මාර්ගයට සම්බන්ධ කොට තිබුනා.

පළමු ලෝක යුද්ධයට පෙර ඇරඹුන Kolmanskop නගරයේ ජීව කාලය රඳා පැවතුනේ වසර 40 ක් පමණයි. යුද්ධයෙන් පසු දියමන්ති මිළ පහළ යාම නිසා, දියමන්ති කර්මාන්තයේ ක්‍රමිකව සිදු වූ අඩපණ වීමේ අවසානය සනිටුහන් කරමින්  1954 දී අභාවයට පත්වෙනවා. නගරයේ එදා තිබූ සෞභාග්‍ය අද දකින්නට නැතත් ඒ ගොඩනැගිලි බොහොමයක් තවමත් සංචාරකයන්ට දැකගන්නට හැකියි.

වැල්ලේ හුදෙකලා වූ නිවාස

කැණීම් කළමණාකරුගේ නිවස මෑතකදී අළුත් වැඩියා කිරීමෙන් පසු

ජර්මන් රජය එදා දියමන්ති කැනීම උදෙසා වෙන්කොට සලකුණු කල Sperrgebiet  පෙදෙස අද නැමීබියානු රජය විසින් තහනම් කලාපයක් ලෙස නම් කර තිබෙනවා. නමුත් සංචාරකයන්ට විශේෂ අවසරයක් ලබාගෙන දණිස්ස පමණ වනතෙක් වැල්ලේ එරෙමින් මේ නිවාස තුල ඔබ මොබ යන්නට හැකියි. වර්තමානය වන විට ඡායාරූප ශිල්පීන් අතර මේ ස්ථානය වඩාත් ප්‍රචලිතව තිබේ.

දශක ගණනාවකට ඉහතදී දුෂ්කර කාලගුණ තත්වයන් යටතේ තමන්ගේ වාසනාව උරගා බැලූ සිය ගණනක් ජර්මන් පවුල් වෙත නිවහන වූ මේ නගරය දැන් කාලයේ වැලිතලාවට යට වෙලා. 1920 වන විට මේ නගරයේ ජර්මන් ජාතික වැඩිහිටියන් 300, දරුවන් 40 ක් සහ ස්වදේශිකයන් 800 ක් පමණ වාසය කල බවට සංඛ්‍යලේඛණ තිබෙනවා.  De Beers නැමති කැනීම් සමාගම 1980 දී Kolmanskop  නගරයේ ඇතැම් ගොඩනැගිලි සංරක්ෂණය කරමින් කෞතුකාගාරයක් ඇති කලා. 

නැමීබියානු සංචාරක මණ්ඩලය මේ නගරය ජර්මානු සංස්කෘතික ගති ලක්ෂණ ඇතුලත් සංචාරක පුරවරයක් ලෙස වැඩිදියුණු කිරීමට බලාපොරොත්තුවෙන් දැන් ඉන්නෙ. හොල්මන් නගරයේ පසුතල බොහෝ දකුණු අප්‍රිකානු රූපවාහිනී මෙන්ම සිනමා නිර්මාණ සඳහාද යොදාගෙන තිබෙනවා. අත්හරින ලද නගරයක් නිසාම හොල්මන් නගරය (Ghost Town) කියලා හැඳින්වූවාට මෙතැන ඇත්තටම හොල්මන් ඉන්න බවක් නම් දැනගන්න නෑ.

හොල්මන් නගරය ගැන තවත් තොරතුරු දැනගන්න මෙන්න මේ වීඩියෝවත් නරඹන්න

අද ලිපියට මූලාශ්‍ර / ඡායාරූප

Wikipedia

Mail Online

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.