59 නගාගේ ජොකා

කිසිම ලකයක් තිබ්බෙ නැති උදේ ඉඳලම වැහි බීරුමට යට වෙලා, අව් රැල්ලක් වැටුනෙ නැති මුස්පේන්තු දවසක් ගෙවිලා යන්න ඔන්න මෙන්න තියෙද්දි මගේ දුරබණුව හදිසියේ කම්පොනය උනා. තිරයෙ වැටිලා තිබුනෙ ජිවන්ත කියලයි. මිනිහා මගෙ අතිජාත මිත්තරයෙක්. දැනටම කාමරේට එන යන බොලා මේකව අඳුනනවා. ඒ මම කලින් දවසක ජීවන්තයා ගැන බොලාට කියපු නිසයි.

උඹ කොහෙද ඉන්නෙ ? මොකද කරන්නෙ ?

ගෙදර බං...කොරන්න දෙයක් නැතුව තමයි මේ ඉන්නෙ.

අඩ්ඩක් ගහමුද සීතල යන්නත් එක්ක ?

උඹ කියනවා නම් මම ඉතිං එක පයින්...

එහෙනං පුටාරා එකේ වරෙන් අපේ ගෙවල් පැත්තට....

ජීවන්තයා කියන්නෙ ඉතිං 6 පන්තියෙ ඉඳන් මගේ අතිජාත මිත්තරයා නොවැ. ඒකාට ඔය බොන කන වැඩ තනියම කොරන්න හිත වාවන්නෙ නෑ. දන්න කියන එව්වො තුන් හතර දෙනෙක් ලඟ පාතින් තියාගෙන සින්දුවක් කාරිය කියලා උගෙ කාමරේ මුල්ලක හැමදාම දුක් විඳින කොංගෝවට වැරෙන් තඩි බාන එක තමයි ඌට තිබ්බ පරම සුවය.

මමත් ඉතිං හැන්දෑකොරේ ඇඟපත කාරිය හෝදගෙන ගෙදර බුදුන්ට අමූලික බොරුවක් කියලා එළියට පැන්නා. වටේ පිටේ සීදේවි කෙලියන්ට රබර් ඇහැත් දාගෙන ජීවන්තයගෙ ගෙදරට බයිසිකලේ පාගද්දි මිනිහා සෑහෙන ලකේට සැර බීම පාටියක් දාන්න සැට් වෙනවා. ජාතියක් ජම්මයක් හොයන්න බැරි රට බෝතල් දෙක තුනක්, ඒවා ‍ඔතලා තිබුන පත්තර කොළ අස්සෙන් එබී බලලා මට හීන් හිනාවක් පෑව වග මගේ අක්මාවට දැනුනා.

මම ‍මේ නූඩ්ල්ස් එකක් හදන්න ගත්තා බං...තව එකෙක් දෙන්නෙක් එයි. හුග කාලෙකින් අපි ඉතින් සොමියක් දැම්මෙත් නෑනෙ. ජීවන්තයා ගිණි කසේට වැඩ. උන්ගෙ ගෙදර කාලයක් කේටරින් වැඩක් කරපු නිසාම විශාල ප්‍රමාණයේ භාජන වලිනුත් හිගයක් නෑ.

ට්‍රිංට්‍රිංට්‍රිංට්‍රිං.....මගේ ජංගම දුරබණුව ආයෙමත් කම්පොනය වෙනවා. මෙදා පොටේ තිරයෙ වැටිලා තියෙන්නෙ නගා කියලයි.

උදේ ඉඳන් වහින්න වගේ නේද බං...මොනවා හරි කරමුද ? නගා කෝල තාලෙන් මගෙන් අහනවා....

මොනවා කරන්නද බොල..මම මේ ජීවන්තයා එක්ක සෙට් වෙන්න හදන්නෙ...

උඹලා මහ කැත මිනිස්සු බං...අපිව හලලා තනියම සෙට් වෙනවා නේද....හා හා සෙට් වෙයංකො...මගේ පිළිතුර හින්දා මානසිකව වැටිලා අසාධ්‍ය වෙච්ච නගා හෙණ ගැහුවා වගේ ඇමතුම විසන්ධි කොලා.

ජීවන්තයො...

ඇයි බොල.....

නඟාටත් එන්න කියමුද...ඌ මට මේ දැන් කථා කලා...

එන්න කියහං...ආවත් ඉතිං බොන්න පුලුවන් මිනිහෙක්යැ...දෙක ගහද්දි වැනෙනවා....

ජීවන්තයා පොඩි කාලෙ කජු රට යවන මහා පරිමාණ ව්‍යාපාරයක් තිබුනා උන්ගෙ දෙමාපියන්ට. ඒකගෙ ගෙදර හැම බිම් අඟලම සිමෙන්ති දාලා තියෙන්නෙ. ඒ කජු ව්‍යාපාරය කරපු කාලෙ කජු වේලන්න. අන්න ඒ සිමෙන්ති පොළවෙ හැදුව ලිපක් උඩ නූඩ්ල්ස් හැළියක් ඉදෙනවා. පැත්තක කුකුල් මස් හොද්දක් ගොජ දානවා.

උඹලට රෑට කන්නත් දීලා තමයි මම අද යවන්නෙ, ලිපට ගිණි පිඹින ජීවන්තයගෙ නලලෙන් පහලට රූරා හැලෙන දාඩිය බින්දු ගින්දර එළියට දිළිසෙනවා මම දැක්කා.

ට්‍රිංට්‍රිංට්‍රිංට්‍රිං.....මගේ ජංගම දුරබණුවට ඉස්පාසුවක් නෑ අප්පා...අපේ දෙයියා...ඉංග්‍රීසි සෑර්ගෙන් ඇමතුමක්....

කොහෙද අයිසෙ ඉන්නෙ...මම මේ පුෂ්පයයි නඟයි එක්ක වාහනේ. පොඩි එකක් ගමු නේද...ගෙදරින් පනිනවා මොනවා හරි කියලා. සෑර්ගෙ ශ්‍රී මුඛයෙන් එහෙම හඬක් නැගුනා.

කවුද බං කථා කරන්නෙ...ජීවන්තයා ලිපට පිඹින ගමන් මගේ දිහාට හැරුනා.

සෑර් බොල...

අඩේ...උඹලට අර බොන්න අරන් දෙනවා කිව්ව ඉංග්‍රීසි සෑර්ද...ඉතිං මෙහෙ එන්න කියපං...

තවත් හෝරාවක් විතර ගත වෙද්දි සෑර්ගෙ සුදු පාට මෝටර් රථය ජීවන්තයගෙ නිවසෙ ගේට්ටුවට එපිටින් නතර උනා. නඟා කොලුවා මල් මල් තිබුන කලිසම් කොටයකුත් ඇදගෙන තාලෙට වැනෙමින් අපිට සම්මුඛ වෙද්දි හැමදේම සූජානම් වෙලා අහවරයි.

මේ තමයි අපේ සෑර්...ජීවන්තයට අපේ ඉංග්‍රීසි සෑර්ව හඳුන්වා දීලා පුංචි මේස කොටයක් වටේට නඩේ හැමෝම අසුන් ගත්තා. ජීවන්තයගෙ  ගමේ මිත්තරයො දෙන්නෙක් තුන්දෙනෙකුත් මෙතන ඉන්නවා. දුම් දාන නූඩ්ල්ස්, එක්ක කුකුල් මස් කෑලි එක දෙක මේසය උඩට සම්ප්‍රාප්ත වෙද්දි ජීවන්තයා සෑර් අතට බෝතලයක් දීලා ඉවරයි.

සෑර් නමෝ විත්තියෙන් කඩලා ගමු එහෙනං..

හැමෝම තම තමන්ගෙ වීදුරු වලට දුඹුරු පාට ද්‍රාවණය වත් කොරලා...රහමෙර හොයාගත්ත චියර්ස් කියන සුද්දවත් මතක් කරලා පණුබේත් සුට්ට සුට්ට බොක්කට හැලීම ආරම්භ කොලා. වෙනදා වගේම ආගිය කථා, වීර කථා, භය හිතෙන කථා ඉවරවෙද්දි ජනවාර්ගික අර්බුදය, බඩු මිළේ උච්ඡාවචනය, බලය බෙදීම, හන්දියෙ යකඩ කඩේ යකඩ රාජාගේ සීඝ්‍ර දියුණුව, වගේ බරසාර මාතෘකා ඔස්සෙ ඇඳිලා ගිය කථාව නඟාගේ ප්‍රේම අ‍ඳෝනාවට වැටුනෙ හිටි අඩියෙමයි.

වෙනදට බොනවා කියලා අමුලික බොරුව කරන නඟා අද හිටු කියලා ලඟ නමනවා. අපි බොන්නෙ දුඹුරු පාට වර්ගයක් නම්....එදාට නඟා සැන්ටිං කරන්නෙ කොකා කෝලා....අපි බොන්නෙ සුදු පාට වර්ගයක් නම් එදාට නඟා සැන්ටිං කරන්නෙ ස්ප්‍රයිට්....කොහෙං ගියත් අන්තිමට ඒකා බීලා තියෙන්නෙ අරක්කු නෙමෙයි.
නගෝ....ඔහොම බොන්න එපා බොල...උඹව මෙතනම කට් ඩවුන් වෙයි. මේකා බොන විදිය නුවනට හුරු නැති නිසා පුෂ්පෙ කොලුවා තෝන්තුවෙන් වගෙයි.

අරකි ඇයි බන් වෙන එකෙක් බැන්දෙ...නගාගෙ සියලු දුක්ඛ දෝමනස්සයන් පළවා හරින්නට මෙන් ගිණිවතුර වරින් වර බොක්කට හැලෙයි.

ටිකක් වැඩිපුර ෂැන්ඩි කරලා ගහනවා අයිසෙ...ගෙදරින් එළියට ගත්තෙ වාහනේට ටයර් හොයන්න යන්න කියලා. මෙතන ඇඳගෙන වැටුනොත් එහෙම මම ගෙදර ගිහින් හමාරයි. නඟාගේ විරහා වේදනාව අස්සේ සෑර්ගේ දුක්ඛ දෝමනස්සයන්ද කකුලක් බාගෙට කැඩුනු ලෑලි මේසය උඩට හැළෙයි.

වෙලාව දැන් පාන්දර දෙකයි.  මූණ රතු වෙලා දෙපසට වැනෙන නඟා තව ටිකකින් ඇඳගෙන වැටෙන බව අපිට ඉරහඳ වගේ විශ්වාසයි. නගෝ උඹ ඇති දැන් බිව්වා. හැමෝම එහෙම කිව්වත් නගාට ඒ වෙද්දි කෙලින් ඉන්න අපහසු තරමට බඩු වැඩකර තිබුන නිසා, කජු වේලන්න හදපු සිමෙන්තිය උඩ පැදුරක් එලලා ඒකව ඒක උඩ සැතපෙව්වෙ ජීවන්තයා.

මට දැනුයි මතක් උනේ කාර් එක තවම පාර අයිනෙ. කෑලි ගලවලද දන්නෙත් නෑ. මේ පැත්තෙ කුඩ්ඩො නෑ නේද. සෑර් ජීවන්තයගෙන් අහනවා.

ශත පහකට බය වෙන්න එපා සෑර්. අපේ ගේ ඉහළින් කපුටෙක් පියාඹන්නෙත් කලාතුරකින්...නැද්ද ඇන්ටො...ජීවන්තයා ගමේ සගයෙක්ගෙ කරට අත දාලා උගෙ කං පෙත්ත මිරිකුවා.

සෑර් යතුර දෙන්න මම දාන්නම් වාහනේ ඇතුලට සිරා කොලුවා ඉතිං වීරයා වගේ ඉදිරිපත් උනා. ලැයිසොං ගත්ත මුල්ම කාලෙ හින්දා වාහනයක් එලවන්න පුදුම කැසිල්ලක් තමයි ඒ කාලෙ මට තිබුනෙ. ජීවන්තයගෙ ගෙදර තියෙන්නෙ මහා පතරංග ගේට්ටුවක්. උන්ගෙ කජු ව්‍යාපාරයේ ආරක්ෂාවට හදපු තනිකර යකඩ කඳක්. ඒක තල්ලු කරලා අරින්නත් තුන් හතර දෙනෙක් ඕනෙ. මම තනියම ගේට්ටුවත් ඇරලා සෑර්ගෙ වාහනේ පණ ගන්වලා ප්‍රධාන විදුලි පහන් ක්‍රියාත්මක කලා. වීදුරු සියල්ලම වැහිලා තියෙන මෝටර් රථයෙ නුවර එළි සිසිලස කඳිමෙට දැනෙනවා. වටේ පිටේ කවුරුවත් නෑ. හැමෝම බෝතලේ සුවඳට ඉව අල්ලනවා.

වාහනේ ඇතුලට ගනිද්දි නූලටම ගත්තෙ නැත්තං පැත්තක තියෙන පොඩි පහේ කාණුවක වැටෙනවා. මම ඉතින් බොඳවුන දෙනෙතින් ඉස්සරහා හරියටම කෙලින් කරලා ගේට්ටුවෙන් ඇතුලට රිංගෙව්වත් පස්සෙ එක රෝදයක් කාණුවෙ වැටුනා. සුට්ටක් විතර වෙන්න එන්ජිමට සැර දැම්මම වාහනේ හෙල්ලෙනවා විතරයි. මම සැලෙයි ඕවට,  ඒ හින්දා ඊළග වතාවෙ සැර වැඩියෙන් දැම්මා. වාහනේ වෙනුවට ගේට්ටුව ටිකක් හෙල්ලෙනවා යන්තමින් දැක්කත් මම වැඩිය ගනන් ගත්තෙ නෑ.

යකඩෝ මෙන්න මහා රාත්තිරියෙ අහල පහල ගෙවල් වල ගෑනු නයිටිය පිටින්ම ජීවන්තයලගෙ ගේ ඉස්සරහා වටවෙලා බලාන ඉන්නවා. මට තවමත් නිච්චියක් නෑ. සෑර් ඇවිත් මාව රියදුරු අසුනෙන් බිමට බස්සලා රථය ඇතුලට දාලා ගේට්ටුව වැහුවා. බේබද්දො වාහනේ ඉදිරි කලාපය දිහා බලාන ඉන්න නිසා මමත් එබුනා. අයියෝ සංසාරේ...වාහනේ බෆර් එකේ ගන්න දෙයක් නෑ. ගේට්ටුවෙ වැදිලා චොප්ප චුරුස් වෙලා.

වීදුරු වහලා තිබුන නිසා මට සද්දෙ ඇහුනෙ නැති උනාට සෑහෙන සද්දයක් පිට වෙලා. ඒ හඬට තමයි අහල පහළ මිනිස්සු පිරුනෙ. බෝතලේ වටේ හිටිය උන්ටත් ඒ හඬ ඇහිලා උනුත් දුවගෙන ඇවිල්ලා. තමන්ගෙ වාහනේ හැප්පුනා කියලා සෑර්ට ගානක්වත් නෑ. ඒ උනාට මගෙ හිතට හරි නෑ.

සෑර් මේක හදන්න මම සල්ලි දෙන්නං....

තියාගන්නවා අයිසෙ මහලොකු සල්ලි...වාහන කියන දේවල් හැප්පෙනවා...හැප්පෙනකොට අපි හදනවා එච්චරයි...මෙන්න මෙහෙ එනවා ඉතුරු ටිකත් ඉවරයක් කරලා මේ බිම දපාගෙන ඉන්න එකාව ගෙදර ගිහින් දාන්න.

ඒ වෙද්දි පැදුර උඩ සැතපිලා උන්න නගාට අපි ආයෙමත් සමීප වෙද්දි ජීවන්තයා උගෙ කලිසං කොටේ ගලවලා තමන්ගෙ  සරමක් ඒකාට අන්දලා තිබුනා. තවත් සුළු වේලාවක් ගියාම කොරේ පිටට මරේ කියලා නඟාට අහවල් කැත වැඩේ කොරන්න අවශ්‍යතාවක් ඇති වෙලා.

ජීවන්තයෝ මාව එක්ක පලයං අහවල් එකට...නැත්තං මම මෙතන ....... උගෙ තර්ජනයට භය වෙච්ච හින්දද කොහෙද ජීවන්ත ගොයියා නගාව නිවසින් පිටත සේවකයන් වෙනුවෙන් හදලා තිබ්බ වැසිකිළි පේලියකට නඟාව රැගෙන ගියා.

නගෝ උඹ වැඩේ කරගෙන මට කථා කරහං...කෑලි හතරෙ ටෝච් එකක් ජීවන්තයගෙ අතේ.

විනාඩිය දෙක ගෙවෙනවා..කළුවරේ ජීවන්තයා මදුරුවො තල තලා බලා ඉන්නවා..හාවක් හූවක් නෑ...
සෑර් මුගෙන් සද්දයක් නෑ...මලාද මන්දා කක්කුස්සිය ඇතුලෙම...බලා ඉඳලා බැරිම තැන ජිවන්තයා කට ඇරියා.

අපි හැමෝම එක රොත්තට එතනට එඹුනෙ. අනේ අපේ සීදේවි නඟා ඇඳක නිදාගන්නවා වගේ හරිම සනීපෙට උපන් ඇඳුමෙන් වැසිකිළිය අැතුලෙ බිම නිදාගෙන ඉන්න රමණීය දර්ශනය දැකලා අපේ සිත් සතන් සතුටින් ඔකඳ උනා.

ජිවන්තයට දැන් හොඳටම තරහා ගිහින්.  නඟාගෙ ගුණ ගායනා කරමින් අපි බේබදුකමට මඳ විරාමයක් තියලා මේකව මහ රෑම නෑව්වා. නෑමෙන් පස්සෙ නඟා ආයෙමත් පැදුරෙ සැතපිලා. විවිධ දේ කියවමින් තනියම හිනා වෙනවා.

නැගිටපං යකෝ...එළිවෙලා...පුෂ්පයා නඟාට කියනවා...

පලයං බං වද නොදී මේ දැන්නෙ රෑ උනේ...

පුෂ්පයා හොඳ එකා නේද බං.....

මොන හොඳක්ද...ඕකා ලෝක කුණා...අමු බේබද්දා...ඒකට අපේ සෑර්....අන්න රත්තරං මිනිහා...මිනිහට තියෙන ඔළුවෙ අමාරුවට අපිට කීයක බොන්න අරගෙන දීලා ඇද්ද මේ වෙද්දි...ඕක්....

මේ දෙබස් අපේ දුරබණු වල පටිගත වෙන බවක් නඟා දන්නෙ නෑ. උගෙ පිළිතුරු වලට හිනාවෙලා අපේ හන්දිපත් රිදෙනවා.

ගල් පාන්දර 4 විතර වෙද්දි නගාට තරමක සුවයක් තිබුන නිසා ඒකා කැටුව නිවසට යන්න සෑර් කල්පනා කොලා.

ඇඳුම් ඇඳගෙන නැගිටලා එනවා ඉක්මනට.

සෑර්ගේ බසට අවනත වෙලා වැනි වැනී ජීවන්තයගෙ නිවස තුලට ගියා නඟා එතැන ඉඳන් බෙරිහන් දෙනවා.

සෑර් මගෙ ජොකා නෑනෙ.

අසරණ ජීවන්තයා ආයෙමත් වතාවක් විදුලි පන්දමේ එළියෙන් නඟාගෙ ජොකා හොයන මෙහෙයුම ආරම්භ කොලා.

ජොකා නෑ බොල...බල්ලෙක් වත් අරගෙන යන්න ඇති. උඹ අන්තිමට කවද්ද ඒක හේදුවෙ...

අනේ බං එහෙම කියන්න එපා බං...ලොකු ගානක් දීලා ටවුමෙ කඩේකින් ගත්ත ඉස්තරං ජොකෙක් ඒකා....වෙරි පිට වුවත් නඟා විස්සෝපයෙනි.

බිව්වට පස්සෙ මගෙ එක ‍එක දේවල් නැති වෙලා තියෙනවා මීට කලිනුත්, ඒත් ජොකා නැති උනේ පළවෙනි සැරේට. 

නඟාව දෙකට නමලා වාහනය ඇතුලට පැටෙව්ව නිසාම උගෙ නාටකය එතනින් අවසාන උනා. අපෙන් සමු අරගෙන නඟා /පුෂ්පෙ/ සෑර් රැගත් රථය පිටත් වෙද්දි මම ජීවන්තයයි උගෙ ගමේ මිත්තරයොයි එක්ක සින්දුවක් දෙකක් කියන ගමන් කොංගෝවට තැලුවා.

පසුදා උදෑසන නඟාගේ ජොකා නිරුපද්‍රිතව ජීවන්තයාට හමුවීමත්, උගේ පයින්ඩයක් මත එය රැගෙන යන්නට ලැජ්ජාවක් නැති නඟා දහවලේ එහි යාමත්, ජංගම දුරබණු වල සටහන් වූ නඟාගේ ඉල ඇ‍ඳෙන දෙබස් රාශියත් නිසා සතියක් දෙකක් යනතුරාවට නඟා කොලුවා අපට මුහුණ දුන්නේ නැත. ජොකාගේ වරුනාව කියූ විගස නඟාගෙන් හොඳ කුණුහබ්බයක් දෙකක් අහන්නට කාලයක් යන තුරු අපට අවස්ථාව උදා වී තිබුනි. දැනුදු බැරි වෙන එකක් නැත.

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.