66 ඩඩ් ඩඩ් ඩබල් බනිස් සමග ගමේ ඩයල්

අපේ ගමේ ඩයල් ගැන මම ලියාගෙන යන සටහන් කියවන්න බොහෝ ඇත්තො මනාප වග ලිපිය කියවපු ප්‍රමාණය දිහා බැලුවාම මගේ අක්මාවට දැනෙනවා. ඒ හින්දම තවත් චරිත දෙක තුනක් මෙතනට අරගෙන ඇවිල්ලා බොලාට හඳුන්වාදෙන්න මට හිතුනා.

අපි ගැටයො කාලෙ ගමේ සම වයසෙ කොල්ලො අතර සහයෝගය සමගිය වැඩි උනේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව නිසයි. පිල්ලෑවෙ පොල් වත්තට හැන්දෑවට හැන්දෑවට ගාටලා බෝල තලන අස්සෙ තමයි මේ කියන ඒවා වර්ධනය වෙලා ආවෙ.

පින්තූරය ගත්තෙ මෙතැනින්

අපේ ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ දකුණතින් පිත්ත හසුරවපු ඉතා හොඳ පිතිකරුවෙක් තමයි ඩොනා කියන්නෙ. ඩොනා කාගෙන් හෝ ක්‍රිකට් පිළිබද පුහුණුව ලැබුවෙ නැති උනාට හරිම ලස්සනට පිට ඉන්න පැත්තෙන් එන බෝල වලට ලස්සන ලස්සන පහර ගැහුවා. ඉතිං අපි පන්දු යවන වෙලාවට පුලුවන් තරම් ඩොනාගෙ කකුලටම තමයි බෝල දැම්මෙ. මිනිහගෙ දුර්වල තැන එතන.

ඩොනා අපිට වඩා වසර කීපයක් වැඩිමල්. බොහොම දේහදාරී චරිතයක්. ක්‍රිකට් ගහන්න ටෙනිස් බෝල ගන්න කඩේට ගියාම ඒවා ඔබලා බලන එක අපේ සිරිතක්. ඉක්මනින් එබෙන පන්දු වගේම එබෙන්නෙ නැති ගල්ගෙඩිය වගේ පන්දුත් අපේ භාවිතයට සුදුසු නෑ. ඒවා ඉක්මනින් පැලෙනවා. ඉතින් මේ බෝල ඔබන රාජකාරිය බොහෝ වෙලාවට කලේ ඩොනා. මේකා ඇගේ තියෙන ශක්තිය දාලා බෝල ඔබද්දි සමහර වෙලාවට ඒවා කඩේ ඇතුලෙම පැලුනා. ඒ වෙලාවට අපි හීන් සීරුවෙ මුදලාලිට ආයෙමත් බාර දුන්නා. සමහර වෙලාවට පන්දු යවමින් ඉන්න ඩොනා ආතොල් එකට බෝලය ඔබනවා. ඒ වෙලාවට එතන ඉන්න අනිත් උන් කුණුහරුපෙන් බැනලා තමයි ඩොනාගෙන් බෝලෙ බේරගන්නෙ.

ඩොනාට පොඩි ගොතයක් තිබුනා. සමහර වචන ඒකාට නිවැරදි විදියට උච්චාරණය කරන්නම බෑ. තවත් සමහර වචන කීප වතාවක් උත්සාහ කරලයි කියන්න ඕනෙ. ඔය වගේ හේතු නිසා ගමේ හිටිය මල් වගේ යුවතියො අඩු ගානෙ සිනහවකින් වත් ඩොනාට සංග්‍රහ කලේ නෑ. අන්තිමේදි කිසිම කොල්ලෙකුගෙ ඇල්ම බැල්ම ලැබුවෙ නැති කැත කලු කෙල්ල දමයන්ති තමයි ඩොනාගෙ ආදර දැලට අහු උනේ.

දෙන්නා දැන් යාලුයි..පිල්ලෑව වත්තට කොල්ලො බෝල ගහන්න එන්නෙ හැන්දෑවට..දවල් වරුව නිස්කලංකයි, වෙලේ හුලං වත්ත පුරා හමනවා. පිල්ලෑවට ආසන්නයේ බාගෙට වැඩ නිම කල නිවසක් අස්සෙ තමයි දෙන්නගෙ පෙම මෝරන්නෙ. දවසක් හරක් ගේන්න ගිය වැඩිහිටියෙක්ට ඩොනා දමයන්ති ප්‍රේමය අතට අහුවෙලා.

තෝ මොනවද බොල මේ පාළු ගේ අස්සෙ මේ කෙල්ල එක්ක කොරන්නෙ ?

අනේ මා මා මාමෙ අපි ඩඩ් ඩඩ් ඩඩ් ඩබල් බනිස් කෑවා.... ඇත්තටම ඩොනා අතේ ක්‍රීම් බනිස් ‍ජෝඩුවක් තමයි ඒ වෙලාවෙ තිබිලා තියෙන්නෙ. මේ බනිස් කාපු කතන්දරේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරපු අපේ කන් වලට එන්න වැඩි කලක් ගියේ නෑ. මුල් කාලෙ අපෙන් එල්ලවෙච්ච දරුණු අපහාස උපේක්ෂාවෙන් විදදරාගෙන ඩොනා දිගටම ක්‍රීඩා කරන්න ආවා ගියා.

සුමියා කියන්නෙ අපි ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරපු කාලෙත් අවුරුදු 40 කට විතර කිට්ටු හාදයෙක්. හොර අරක්කු වික්ක රිචාගෙ දුව රංජනී එක්ක දීගතලා ඇවිත් පිටගමක සුමියා අපේ ගමේ බින්න බැස්සා. වැඩිය ඇඟපත ලොකු නැති බොහොම අහිංසක, ඒ වගේම හරිම ප්‍රියමනාප මිනිහා තමයි සුමියා. ජෝඩුවම වයසට ගිහින් කසාද බැන්ද හින්දම අවුරුදු දෙක තුනක් යනකං දරුවෙක් ලැබුනෙ නෑ.

පිල්ලෑව වත්තට ආසන්නයේම තමයි සුමියගෙ නිවස තිබුනෙ. කොල්ලො එක්ක හරිම විවෘතවයි සුමියා තමන්ගෙ විවාහ ජීවිතය ගැන කථා කලේ. අපි බත් දන්සැල පවත්වපු කාලෙ දර කොටං කුළුගෙඩියෙන් ගහලා පලන්න හරියටම කූඤ්ඤය තියන සාස්තරේ අපට කියා දුන්නෙත් මේ කියන සුමියම තමයි.

මොකෝ සුමියා තවම වෙනසක් නැතෙයි.

වෙනසක් වෙන්න හිටින්න එපායැ...තවම හිටියෙ නෑ බොල...සුමියා එහෙම කියන්නෙ ඇඟට පතට නොදැනි.

ක්‍රීඩාව බොහොම සාරසුබාවට යන වෙලාවට රංජනී සුමිය‍ට බොන්න ආදරය වැඩියෙන් දාලා හදපු තේ එකක් අරගෙන වැට අද්දරට එනවා. ඒ වෙලාවට සුමියා ඇඹලයා වගේ රංජනී ලගට ගිහින් තේ කෝප්පය තොල ගාන්නෙ. සමහර දවස් වලට රංජනී පස්සෙන්ම ගෙදර යන සුමියා දාඩිය පෙරාගෙන ආයෙත් බෝල ගහන්න එන්නෙ කොල්ලන්ගෙ උසුළු විසුළු මැද.

සුමියො අදවත් හිටීද ? එහෙම දවස් වලට කුපාඩි කොල්ලො එහෙමයි ඇහුවෙ. අද නං සුමියා දරු පැටව් දෙන්නෙක්ගෙ ආදර පියෙක්.

අපේ අනුරාධයා ගැනත් යමක් නොකියාම බෑ. අසල්වැසි ගම්මාන සමග ක්‍රිකට් තරග සංවිධානය කිරීම වගේම අපේ ක්‍රීඩා උපකරණ පරිස්සම් කලෙත්, ක්‍රීඩාවට නිවෙස් වලින් කොල්ලො කුරුට්ටො උස්සගෙන ආවෙත් මේ ගොයියා.

තුන් ඉරියව්වෙන්ම දක්ෂ ක්‍රීඩකයෙක්. අනුරාධයගෙ ඔලු ගෙඩිය හරියට කොම්පීතරයක් වගේ. පන්දු ඕවරයට එක පන්දුවක් අඩු උනොත්, ලකුණු එකතුවෙන් එකක් අඩු උනොත් ඒ බව උගෙන් හංගන්න මොන සක්කරයටවත් බෑ. එහෙම වෙලාවට ඒකා සටනට යන්නෙ පණ එපා කියලා. නිතරම ක්‍රීඩා භූමියේ විහිළු තහළු කරමින් සිනාමුසුව හිටිය චරිතයක් නිසා කවුරුත් මේකා එක්ක සුහදව හිටියා.

දවසක් අනුරාධයට කැත සිද්ධියක් උනා. කොහෙද යන වරත්තුවො ටිකක් එක්ක බඩවැටියක් අස්සෙ ගංජා සුරුට්ටුවක් ඇදපු අනුරාධයා මොලේ කරවෙලා පිස්සු හැදිලා විකාර කියවන්න අරගෙන ගෙදර ආවට පස්සෙ. මේකා හොඳ සිහියෙන් නෙමෙයි මේ ඉන්නෙ කියලා හොඳටම භය වෙච්ච උගෙ අම්මා වගේම අක්කා ඒ වෙද්දි අපේ ගම මැද්දෙ ආවාසයක් හදාගෙන වැඩ වාසය කල මෙහෙණින් වහන්සේ වෙත රැගෙන ගිහින්. ඇයව ගමේ හැමෝම ආමන්ත්‍රණය කලේ මෑණියෝ කියලයි

අපට නොපෙනෙන බලවේගයක් නිසා මේ මිනිහා මරු කියවනවා කියලා හිතපු මෑණියො පිරිත් එහෙම කියලා අනුරාධයට සෙත් ශාන්ති කොරලා දැන් ඉතින් ගෙදර ගිහින් සාමකාමීව ඉන්න කියලා ඌට කියලා. මෙතෙක් වෙලා සද්ද නැතුව කෙහෙල් කරටිය පාත් උනා වගේ සද්දයක් බද්දයක් නැතුව හිටිය අනුරාධයා අමු තිත්ත කුණුහරුපෙන් මෑණියන්ට බැනලා. උන්ගෙ අම්මා අනුරාධයගෙ කම්මුල පුපුරන තරමේ කනේ පාරක් දුන්නත් අනුරාධයගෙ ගංජා ආතල් නම් බැහැලා නෑ. මේ වයසට ළමයි ඔහොම තමයි කියාගෙන මෑණියෝ ඊට පස්සෙ තමන්ගෙ කුටියෙ දොර වහගත්තා කියලයි එතැන හිටිය උන්ගෙන් මට ආරංචි උනේ. මේ සිද්ධියෙන් පස්සෙ අනුරාධයට හැමෝම කථා කලේ මෑණියෝ කියලයි.

අපි ඉස්සර ක්‍රිකට් ගහලා ඉවර උනාම හැමෝම වගේ තම තමන්ගෙ ශරීර වලින් වැගිරෙන කුණු දූවිලි දාඩිය වලින් මිදෙන්න අත්තනගළු ඔයේ නාන්න එකතු උනා. අපි හැමෝටම පීනන්න වගේම කිමිදෙන්නත් පුලුවන්. ඒත් අනුරාධයා ආඳා වගේ වේගයෙන් පීනන්න, දිය යටින් යන්න හොඳ සාමාර්ථයක් තිබුන එකෙක්.

මේකා දියයටින් ඇවිත් එක එකාගෙ ලාග්ගො අස්සට අත දාන්නෙ කාටත් හොරා විදුලි වේගයෙන්. උගේ අනපේක්ෂිත ප්‍රහාර නිසා කෝපයට පත් වෙන ජනතාව අන්තිමට අනුරාධයව  අල්ලගෙන උගෙ ලාග්ගා ගලවලා, ඒකාව උපන් ඇඳුමෙන් වතුරට තල්ලු කරන්නෙ උස් හඬින් සිනහා වෙමින්.

රැකියාවට යන එන යුවතියො රාශියක් මේ වෙලාවට ඔයට යාබද ම‍ාර්ගයේ ගමන් කරනවා. අනුරාධයගෙ ලාග්ගා මාර්ගයට ආසන්න කුඹුරකින් තියලා අපි හෙමිහිට මාරු වෙන්නෙ මේකාට හොඳ දඬුවම කියලා හිතාන. ඒත් අපි පාගමනින් හන්දිය පැත්තට යද්දි අපිට පිටිපස්සෙන් උගෙ දඬු මොනරයෙන් ඇවිත් පොල් කෑල්ල වගේ සුදුවට පේන දත් අැන්ද පෙන්නලා අනුරාධයා අපිට හිනාවෙන්නෙ ඔලොක්කුවට වගේ.

අද ලිපියෙන් මම අන්තිම වශයෙන් කියන්න කල්පනා කලේ අපේ දෙලා ගැන. දෙලා පිටගමකින් ඇවිත් අපේ ගමේ පැළපදියම් වෙච්ච හාදයෙක්. මට වඩා වසර කීපයක් වැඩිමල්. පිල්ලෑව වත්තට ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව මාරු කරන්න කලියෙන් අපි බෝල ගැහුවෙ මාර්ගයට යාබද වපුරන්නෙ නැති කුඹුරු ඉඩමක. කාලයක් තිස්සෙ මෙතන ක්‍රීඩාව යද්දි තණ තිල්ල ක්‍රීඩා පිටියක වගේම ලස්සනට සැකසුනා. ධාරානිපාත වර්ෂාවක් වැස්සත් පැය භාගයකින් ආයෙමත් ක්‍රීඩා කරන්න පුලුවන්. 

මේ භූමියෙම අපි පස්සෙ කාලෙක ලෙදර් බෝල ක්‍රිකට් සෙල්ලං කලේ ගමේ රොෂාන් අයියට පිං සිද්ධ වෙන්න. කොළඹ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා සමාජයක මිනිහා ක්‍රීඩා කොරපු නිසා අවශ්‍ය උපාංග සියල්ලම එයා ලග තිබුනා. මම අරවින්දටත් බෝල් කරලා තියෙනවා, රොෂාන් අයියා එහෙම කියද්දි අපි උගෙ දිහා බලා උන්නෙ හරියට වීරයෙක් දිහා බලනවා වගේ. පා ආවරණ, හිස් ආවරණ, අත් ආවරණ පැළඳගෙන වෙළ මැද්දෙ ඉන්න අපේ සැට් එක දකින ගමේ කෙල්ලො අපිට කෝචොක් එකට තමයි හිනා උනේ.

ක්‍රීඩා පිටියට යාබද ඉඩමක දෙලා සහ අම්මා ජීවත් වෙච්ච කුලී නිවස තිබුනෙ. ඊයෙ දෙල් බැඳලා කෑවා මාර රහයි. අපේ ගමට ආවට පස්සෙ ඒකා ඇතුලත් වෙච්ච අලුත් පාසලේ මිත්තරයො එක්ක නිතරම දෙල් වල වරුණාව කියපු  හින්දා තමයි දෙලා කියලා නම වැටුනෙ. මට මතක විදියට දෙලාගෙ ගෙදර ලොකු දෙල් ගහක් තිබුනා.

දෙලා කැපවීමෙන් ක්‍රීඩා කලා. වසරින් වසර ගෙවීගෙන යද්දි ඒකා ගමේ එදා ඉඳන් හිටිය එකෙක් තරමට හැමෝටම සමීප උනා. විරුද්ධ පාර්ශවයෙ කාගෙන් හෝ ක්‍රීඩාව අතරතුර වංචාවක් උනොත් දෙලා කිපෙන්නෙ පොළගෙක් වගෙයි. උගෙ කටින් ඒ වෙලාවට පිට පනින්නෙ කුණු හරුප මාලාවක්. දවසක් මොකක්දෝ හුටපටයකට දෙලාගෙ ඉවසීමේ සීමාවෙ අන්තිම කට්ටයත් පැන්නා. තොපිට මෙතන ආයෙ බෝල ගහන්න දෙන්නෙ නෑ කියලා වහසි බස් දොඩාපු මිනිහා ගෙදරට දුවලා උදැල්ලක් උස්සගෙන ආවා. කවුරුවත් මේ නාටකයට මැදිහත් නොවී බලාන උන්නා. දෙලා අපි උදේ හවස බෝල ගහපු තැන ගැඩවිලෙක් වගේ හාරගෙන හාරගෙන ගියේ හිතේ තිබුන කෝපය නිසාම වෙන්න ඇති.

පහුවදා හැන්දෑවෙ පාසල් නිමාවෙලා අපි එතැනට එනකොට විශාල වලක් සහ පස්ගොඩක් තිබුනා. හැමෝගෙම සහයෝගයෙන් පස් තුනී කරලා ආයෙමත් ක්‍රීඩා කරන්න හැකි විදියට හදාගත්තට පස්ස‍ෙ කිසිවක් නොවුන ගානට දෙලා ක්‍රීඩාවට එකතු උනේ.

ඉස්සර අපේ ගමේ කොල්ලො කෙල්ලො හැමෝම නියෝජනය කොරාපු යෞවන සමාජයක් තිබුනා. මේ යෞවන සමාජයට තමන්ගෙ රැස්වීම් තියන්න ස්ථිර ගොඩනැගිල්ලක් තිබුනෙ නැති නිසා කොල්ලො ක්‍රිකට් ක්‍රීඩා කරන වෙල් යායටම ඒ ඇත්තියොත් රැස්වීම් දවසට ආවා. ක්‍රීඩාව යන අතර තුර කෙල්ලො එකා දෙන්නා එතැනට ඇවිත් අපි ක්‍රීඩා කරන ස්ථානය සමීපයේ හිටගෙන අපි දිහා බලා උන්නා. අන්න ඒ වෙලාවටනෙ කොල්ලන්ගෙ සැඟවුන ක්‍රීඩා කෞෂල්‍ය ඉහළට එසවුනේ. සැට් එක උපරිමයෙන් ක්‍රීඩා කලා. පන්දු යවන්නො උපරිම වේගයෙන් පන්දු යවන්න උත්සාහ කලා. පිතිකරුවො දැරිවියන්ට පේන්න හයේ හතරෙ ඒවම ගහන්න වග බලාගත්තා.

අපේ ක්‍රීඩාව දිහා බලාන උන්න මේ සීදේවි දැරිවියො උන්ටත් සෙල්ලං කරන්න උවමනායි කියපු නිසාම අපි ඒ අයට අත් පන්දු ක්‍රීඩා කරන්න තැනක් හදලා දුන්නා. එදායින් පස්සෙ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවට ආව ඇතමෙක් කෙල්ලො එක්ක බෝල සෙල්ලමට එතැන නතර වෙච්ච නිසා අපි පස්සෙ දවසක පිල්ලෑව පොල් වත්තට අපේ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව මාරු කොලා.

ලංකාවෙන් පිට ඉඳන් නිවී සැනසිල්ලෙ අපේ ගමේ මේ අහිංසක අතීතය මතක් කරද්දි මට දැනෙන්න‍ෙ හරිම සතුටක්. යෞවන සමාජයෙ හිටිය අති මහත් බහුතරය අද දෙමාපියන්. දරුවන්ගෙ වගකීම් එක්ක කථා බහ කරන්නවත් වෙලාවක් නෑ. ඒත් මෙදා ලංකාවට ගියාම අපේ පරණ මතකය ඇවිස්සෙන්නත් එක්ක හැමෝම එකතු කරගෙන ආයෙමත් දවසක් දෙකක් හරි ක්‍රීඩා කරන්නයි මගේ අදහස.

මම කාමරේ අරින සිරා ‍කොලුවා.

ප.ලි

ලාග්ගා යනු ජොකා හඳුන්වන අලුත් වචනයකි.  මේ වචනය බ්ලොග් ඉසව්වට රැගෙන ඒමේ ගෞරවය විචාරක තුමා හට හිමිවෙයි.