95 නවරත්න සහ පද්මිණී

රත්නයො තෝ කොහෙද බොල මක බෑ උනේ...ඉක්මනට වරෙංකො තේ එක හදාගෙන.

තමා අත හැර ඉවතට ඇදෙන සිගරට් දුම දෙස බලා සිටිමින්  කෑ මොර දෙන ඩගී මහත්තයාගේ හඩ පැල් කොටය අස්සේ සිටි නවරත්නට ඇසුනේ යන්තමිනි. ඉදහිට දවසක හේන පැත්තේ එන ඩගී මහත්තයා මුදලාලිගේ ගජ මිතුරා බවත් සිගරැට්ටුවක් පත්තු කරනා සෑම විටකම වාගේ තේ කෝප්පයක් තොල ගෑමේ පුදුමාකාර පෙරේත කමකින් පෙලෙන බවත්  හේනේ ගත කල දෑ වසරක කාලය නවරත්නට කියා දී තිබේ.

ඩගී මහත්තයා....තේ කෝප්පය සමග යටහත් පහත්ව තමා දෙස බලා සිටින නවරත්න දෙස දුම් වළලු අතරින් දෑස යොමා ඩගී මහත්තයා බලා සිටියේය.

ඕක ඔතනින් තියපං... 

ඔහු එලෙස තෙපලූයේ තමා කියන්නට තටමන කාරණය පිළිබද ඉව වැටීමෙන් විය යුතු යයි නවරත්නට සිතුනේය.

ඩගී මහත්තයා...නවරත්න නැවතත් රැල් බුරුල් හැර කටහඩ අවදි කළේය.

මොකද බං...උඹ මගේ නම පුරුදු වෙන්න කියනවද ?

අපේ මුදලාලිට කියලා....මට පොඩ්ඩක් ගෙදර ගිහින් එන්න.....

හෝව් හෝව්.....මම උඹට කී සැරයක් කිව්වද රත්නයො...මම නියම වෙලාව ආවම මුදලාලි එක්ක කථා කරලා වැඩේ කරලා දෙන්නම් කියලා....තව ටික කාලයක් ඔහොම ඉදිංකො...මම වැඩේ කරලා දෙන්නම්...

උගුරෙන් උගුර පල්ලම් බහින අශෝක වීදුරුව පතුලේ කැලතෙන තේ මණ්ඩි තමාට සිනාසෙනවාදෝයි නවරත්නට සිතුනි.

වට්ටක්කා ටිකයි කරවිල ටිකයි කඩලා ඉස්තෝප්පු කෑල්ලෙ අඩුක් කරලා තියපං...බණ්ඩක්කයි, වම්බටුයි කඩන්න තව සතියක් දෙකක් යාවි. පාලයා ආවම කියහං මාව හම්බවෙන්න එන්න කියලා....මම ඒකා එක්ක මේ මාසෙ උඹලගෙ කෑම බීම අඩුම කුඩුම ටික ගන්න ටවුමට යන්නයි කල්පනාව. ඵලදාවෙන් උඹලගෙ කෑමට ඉතුරු කරගෙන ඉතිරි කොටහ හවසට මම ඉස්කෝලෙ ලග එළවළු කඩේට යවන්නං.

ඇන්තනියා අද වල් ඌරෙක් වත් එළාගෙන තිබුනොත් මම උඹලට සප්පායම් වෙන්න මොනවා හරි සැර ජාතියක් අරගෙන හැන්දෑවට එන්නං ගොයියො.... ඇහැ තියාගෙන ඉදිං වටේටම... දන්නවනෙ....බඩු ටික හොද ගානට ඇවිල්ලා තියෙන්නෙ දැං.

පැල් කොටය හැරදා ඈතට ඇදෙන ඩගී මහත්තයාගේ රථයේ සේයාව දෙස බලා සිටි නවරත්නගේ ඇතුලු හදේ සිහින් රිදුමක් ඇතිවෙයි. කිසිම කිසි දිනක නොසිතූ අයුරින් ජීවිතයට පාර වැරදී, මහා ඝණ වනාන්තරයක මං මුලා වූවෙකු මෙන් හසරක් නොදැන මහ කැළය මැද්දේ ගෙවන මේ ජීවිතය දැන් නම් නවරත්නට හොදටම තිත්ත වී තිබේ. අතීතයේ සුන්දර දවසක සිත පැටලෙද්දී නවරත්න පිල් කොටයට බර දුන්නේය.

ඡායාරූපය මෙතැනින්

අවට හමා යන ගිණියම් වූ සුළං කෝඩය මැද වුවද පද්මිණීගේ මූණු පොඩ්ඩ මතකයට නගා ගැනීමට ඔහුට අපහසු නැත. ගාමන්ට් ෆැක්ටරියේ දහසක් නෙත් වසා ඇයට ආදරය ගැන කියා දුන් හැටිත්, ඇයව ජීවිත කාලයම ආදරයෙන් බලා ගන්නට පොරොන්දු වූ හැටිත්, වංශය කබල් ගෑමෙන් කෝපයට පත් ඇගේ පියාගෙන් සහ සහෝදරයාගෙන් එල්ල වූ බාධා අභියෝග මැද හොර රහසේ හද එළිය යටින්  ඇය කැදවාගෙන පැමිණ, පද්මිණි සමග පොතේ අත්සන් කර දීග කෑ හැටිත් නවරත්නගේ හදවතට අමුතු බරක් එක්කර තිබේ.

ෆැක්ටේරියේ ගබඩාවේ වූ හොරකමකට නිරපරාදේ තමා හසුකර යකඩ කූරු ගනින තැනට වැඩ කටයුතු සිද්ධ කර පද්මිණී සමග තහනම් ගහේ ගෙඩි කන්නට උත්සාහ කල ගබඩා පාලක දාබරේ ගැන තරමක කෝපයක්ද ඔහුගේ හිතේ උපදී. ඒ කාලකණ්නියා හින්දා නේද මට ජොබ් එක නැති උනේ...මේ ප්‍රශ්න හැම එකක්ම පටන් ගත්තෙ...ඕකාව මරලා කෑවත් මදි. නවරත්න තමාටම කියා ගත්තේය.

රැකියාව අහිමි වීමෙන් පසු පද්මිණීගේ තනි වැටුපෙන් කෙටි කාලයක් අපහසුවෙන් කුලී නිවෙසක ජීවත් වුවද ගාමන්ට් ෆැක්ටරියේ උන්ගේ උසුළු විසුළු, කයි කතන්දර අසමින් තව දුරටත් එහි සේවය කරන්නට බැරි තැන පද්මිණී රැකියාවට සමු දුන්නාය. අහස උසට නැගුන ණය බර මෙන්ම ජීවන බරද අහිංසක නවරත්න තලා පෙලා පාගා හප කරමින් තිබූ අවධියක රැකියාවක් සොයාගැනීම බොහෝ වෙහෙසකර වූයේ ෆැක්ටරියේ හොරකම සමග තම නම ඈදා පතුරුවා තිබූ කැළෑ පත්තර නිසා බව නවරත්නට සිහිවෙයි.

අවසානයේ නවරත්නට පිහිටට සිටියේ හන්දියේ තුන් රෝද රථ නැවතුමේ සමන්ත මල්ලී පමණකි.

නවරත්න අයියා...ගම්පහ ඉන්න මුදලාලි කෙනෙක් හොද විශ්වාස වන්ත මිනිහෙක් හොයනවා එයාගෙ හේන බලාගෙන වැඩ කරන්න. මුදලාලි හොද සල්ලිකාරයා. වැල්ලවාය පැත්තෙ හෝටලේකුත් තියෙනලු. වැඩිපුරම එළවළු බිස්නස්ලු කරන්නෙ. උඹට හොද ගානකුත් ගෙවයි. මම අදුනන මහත්තැන් කෙනෙක් ඊයෙ මගේ වීල් එකේ හයර් එකක් යන ගමන් කිව්වෙ. හැබැයි එක පුරස්නයක් තියෙනවා.

ඒ මොකක්ද මලයො...

මුදලාලි හොයන්නෙ තනිකඩ කෙනෙක්ව...බැදපු අයව ගන්නෙ නෑලු.

කමක් නෑ බං...අතේ ශතේ නැති වෙලාවෙ මොකක් හරි කමක් නෑ ජොබ් කට්ටක් ලැබෙනවනං... 

මුදලාලි අමුතුම පුද්ගලයෙක් බව පළමු හමුවේදීම නවරත්නට දැනුනි. හිනා කදුළක් මූණේ නැති, සැරපරුෂ ලෙස හඩනගා කථා කරන දේහදාරී ඔහු සමග ගණුදෙනුව බොහොම ප්‍රවේශමෙන් කල යුතු එකකි.

උඹේ නම මොකක්ද කිව්වෙ ?

නවරත්න..මහත්තයො

උඹ බැදලද ?

නෑ මහත්තයො.....

එහෙනං හෙට ඉදන් කතරගම හේනෙ වැඩට පලයං...එතන ඉන්නවා ඩගී කියලා මහත්තයෙක්. එයා කියයි උඹ කරන්න ඕනෙ දේවල්...අනං මනං කණු කුණු බෑ. නිතර නිතර ගෙදර යන්න අරවා මේවා බෑ. ගෙදර යන දවසක උඹේ පඩිය මම එකසැරේ ගෙවනවා. කන්න බොන්න අදින්න වෙලාවට කලාවට ලැබෙයි.තේරුනාද නවරත්න ?

මේ ජස්ටින් මුදලාලි හොදට හොදයි නරකට නරකයි...මා එක්ක බබා හුකුං බෑ ගොයියො....වංචාවට බොරුවට දැඩි දඩුවම්, හෙට කොළඹ ආපු ලොරියක් පෝර අරගෙන කතරගම යනවා. උඹට ඒ එක්ක යන්න පුලුවන්. එහෙනං ගමන තීන්දුයි.....

නවරත්න අයියා මොනවද බං උඹ අහස පොළව ගැටලන්න වගේ කල්පනා කරන්නෙ. පාලයා ලගටම එනතුරු නවරත්න දුටුවේ නැත.

මොනවද බං ඉතිං ගෙදර තොරතුරු ගෑණි ගැන බං...දවසට කී පාරක් මැරි මැරි උපදිනවද ...මේක නම් පූරුවෙ කරපු මහා කරුමයක්.

මෙතනට එන කෙනෙක්ට මුදලාලි යන්න දෙන්නෙ නෑ කියලා තමයි මම එද්දි හිටපු උන් කිව්වෙත්...මුදලාලි එලවළු වලට මුවා කරලා වවන අනිත් ඒවා ගැන රට්ටු දැනගනියි කියලා වෙන්න ඇති. මං වගේ අම්මෙක් අප්පෙක් ගෑණියෙක් දරු මල්ලෙක් නැති එකෙක්ට මේක හොද උනාට උඹට එහෙම බෑ තමයි. අපරාදෙ උඹට මේ බඩකඩිත්තුවට එන්නෙ නැතුව ඉන්න තිබුනෙ.

කවුද බං දන්නෙ. මම ආපු දවසෙ ගෑණිව මහ ගෙදර ගාවට ඇරලවලා ආවට පස්සෙ එක ලියුං කරදහියක් ලියන්න පුලුවන් උනා කියලයැ...දැන් වෙන මිනිහෙක් එක්ක පැටලිලාද කියන්නත් බෑ. නවරත්නගේ වියළි සුසුමක් වා තලයට එකතු වෙද්දී ඩගී මහත්තයාගේ කැබ් රථය ඈතින් මතුවිය.

රත්නයො...උඹ පාලයට පයින්ඩෙ කිව්වෙ නැද්ද ? මම මේ බලාගෙන ඉදලා ඉදලා බැරිම තැන ආවෙ...උඹලට කන්න බොන්න හාල් සිල්ලර ටික ගේන්න යන්න පෝර කවර දෙක තුනකුත් අරගෙන නැගපං පාලයො.

කැබ් රථය තම දර්ශන තලයෙන් ඉවතට ඇදී යන විට සුපුරුදු තනිකම, පාලුව, සමග කෝපයකින්ද හිත වෙලී යන අයුරක් නවරත්නට දැනිනි. හිරේ ගියා නම් මීට වඩා නිදහසයි....වරෙක ඔහුට සිතෙයි.

පැල් කොටයේ ඉස්තෝප්පුවේ මැටි ගෑ පිල් කොටයේ ඉදගෙන සිටින ඔහුට හේනේ සරුවට වැවී ඇති විවිධ භව භෝග පෙනෙයි. මේවාට ජලය සැපයීමත්, ඵලදාව නෙලීමත්, පොහොර දැමීමත් ඇරුනු විට බර වැඩකට තිබෙන්නේ අලුත් වගාවක් කරනා කලෙක පාත්ති සකසා විවිධ බීජ වර්ග දිගේලි කිරීම පමණකි.

මුදලාලි එළවළු වවන්නේ එක්වරම හේනට පිවිසෙන කෙනෙකුට පෙනෙන්නට බව නවරත්න දනියි. එළවළු පසුකර තවත් දුර ගිය විටෙක මුදලාලිට ධන නිධානය ලබා දෙන කංසා වගාව පෙනෙයි.

හේනට පැමිණි මුල්ම දින රූපවාහිනී පුවත් වලින් පමණක් දැක තිබූ මේ ශාඛය දුටුවනම ඔහුගේ හිතේ හටගත් කුහුල, පොලෝසියට හසුවේදැයි ඇති වූ භිය, ඩගී මහත්තයාගේ උපදෙස් මේ දැනුදු ඔහුට දැනෙන්නා, ඇසෙන්නා මෙන්ය.

නවරත්න...උඹට කැමති කාලයක් මෙතන වැඩ කරන්න පුලුවන්. මෙහෙන් යන දවසක වැඩ කරපු අවුරුදු ගානටම හරියන ගානක් එකසැරේ දෙයි. හැබැයි ජස්ටින් මුදලාලිගේ නීති රීති වලට පිටින් වැඩ කරලා, හොර බොරු කරලා විතරක් අහුවෙන්න එපා. මුදලාලි නාහෙට අහන්නෙ නැති මිනිහා. උඹව කම්බස් කරලා මිසක් පස්ස බලන්නෙ නෑ එහෙම උනොත්...ඒක ඉරහද වගේ විශ්වාසයි.

එවක් පටන් මහත් වූ භීතියකින් හේනේ කල් ගෙවන නවරත්නට පද්මිණීගේ මතකය හැම විටෙකම එකතු කලේ දුක්බර හැගීමකි. තමා තනිකඩ යයි පවසා දැන් කසාද බදින ලද එකෙකු යැයි කීම මුදලාලිගේ කෝපාග්නිය ඇවිස්සෙන්නට හොදටම ප්‍රමාණවත් බව ඔහු දනියි.

මනසේ හොල්මන් කල තවත් සිතුවිලි සමුදායක සිරවී සිටි නවරත්න ඉන් මිදුනේ හෝරාවකට පමණ පසු හඩනගා පැමිණ මිදුලේ නැවතුන ඩගී මහත්තයාගේ රථය නිසාය. හාල් ඇතුලු වෙනත් අඩුම කුඩුම පැටවූ පොහොර ගෝනි කීපයක් එහි පසුපස කොටසේ තිබූ අතර ඒ කොටසේ වාඩිගෙන සිටි ඇන්තනියා නවරත්නගේ ඇසට හසුවූයේ රථය කරා ගිය විටදීය.

පංකාදු වල් ඌරෙක් එලාගත්තා බං ඊයෙ රාත්තිරියෙ...මුදලාලි මහත්තයටත් කොටහක් යැව්වා වැල්ලවායෙ හෝටලේට. මේ අපේ කොටහ. රත්නයො උඹේ අත් පාරට්ටුයිනෙ බං...හොද රහට හදලා ගනිං.

හේනේ ආරක්ෂාවට කොයි වේලාවෙත් තුවක්කුවක් අත දරාගෙන හේන පුරා කරක් ගසන ඇත්තනී, මුදලාලිට ඉතාම කීකරු මිනිහෙක් බව ගෙවුන කාලය තුල නවරත්න හදුනාගෙන තිබේ.

රත්නයො...ඌරු මසට මෙන්න තව දේවල් ගෙනාවා.

සීල් අරක්කු බෝතල් දෙකක් පිල් ගැට්ට මත තබමින් ඩගී මහත්තයා කෑදර සිනහවක් නගයි.

මුදලාලි මහත්තයා හෝටලේ ඉන්නවා, රෑ වෙලා සමහර විට හේනට එයි. මස් ටික හොදට හදලා ගනින් රත්නයෝ...

හේනට පැමිණෙන්නට පෙර සිටම ඉවුම් පිහුම් කටයුතු සදහා නවරත්නට තිබූ හැකියාව නිසාම හේන තුල බොහෝ විට කෝකියා වූයේ ඔහුය.

ඌරු මස් කපා  සෝදා කුළු බඩු සමග මුසුකර ලිප තබන විටත් නවරත්න කල්පනා කරමින් සිටියේ මේ මරු කපොල්ලෙන් ගැලවෙන විදියක් ගැනයි.

අද මට මෙතැනින් පැනලා යන්න බැරිවෙයිද ? ඔහුට නිකමට මෙන් එලෙස සිතුනේය.

රත්නයො...මුදලාලිටම හිතිලා උඹට යන්න දෙන දවසක් වෙනකං ඉදිං...ඊට කලින් යන්න ඇහුවොත් උඹට යන්න කියයි. ඒ උනාට උඹට ගෙදර නම් යන්න වෙන්නෙ නෑ ගොයියො. උඹ එන්න කලින් හිටිය කීප දෙනෙක්ම උඹ වගේ වැඩ කරලා මුදලාලිගෙන් අහලා ගෙදර ගියා. හැබැයි උං ගෙදර ගියාද කියලා නම් මම දන්නෙ නෑ.

ඇන්තනී තමා දරුවෙකු මෙන් ආදරයෙන් රැක බලාගන්නා තුවක්කුව රෙදි කඩකින් පිස දමමින් නවරත්න සමග  අතීතයේ දිනක දෙඩූ ඒ බස් ඔහුගේ සිතේ හොල්මන් කරයි. තමා විවාහකයකු බව ඇන්තනිට සැළ කල දවසක ඔහු බැරෑරුම් පෙනුමක් මුහුණට ආරූඩ කරගනිමින් ඇසූයේ මුදලාලිට බොරු කිව්වේ ඇයි කියා පමණකි.

මුදලාලි මේකට බැදපු නැති උන් ගන්නෙ පවුල් බරක් නැති හින්දා දිගටම ඉදියි කියලා හිතලා. ඒ හින්දා උඹ බැදලා කියලා දැන් කිව්වොත් බොරු කිව්වා කියලා මුදලාලිට ගොඩාක් තරහා යයි. මුදලාලිට බොරුව පේන්න බෑ. නයා වගේ තමයි එහෙම වෙලාවට.

කෙමෙන් කෙමෙන් හේනේ පැල් කොටය වෙත අදුර ගලාවිත් පසුව එය ඝණ අදුරේ වෙලී ගිය අයුරු මස් හොද්දට තනි රකිමින් සිටි නවරත්න දුටුවේ නැත. කුට්ටි කැපිය හැකි ගණ අදුරට එළියක් දෙමින් ඉස්තෝප්පුවේ යට ලීයේ පාල විසින් එල්ලූ පැට්‍රෝල් මැක්ස් ලාම්පුව නිසා ඒ කොටසට තරමක එළියක් වැටී තිබේ. ඒ එළිය යට දුම්බර පැදුරකි.

උඹේ හොද්දෙ සුවද මිදුලට එනවා බං...මම මේ ඉන්න බැරි තැන ආවෙ..ඩගී මහත්තයා සිගරට් කහටින් දුර්වර්ණ වූ දසන් දක්වා සිනාසී ගොජ දමන මස් හොද්දෙන් මස් කැබැල්ලක් ඩැහැ ගත්තේ උකුසු වෙසිනි.

පංකාදු පහයි බං....උඹේ මස් හොද්දට ගහන්න මස් හොද්දක් මුදලාලිගෙ හෝටලේ උන් වත් හදන්නෙ නෑ...අම්මපා....

ඇන්තනියො...අඩුම කුඩුම ටික සූජානම් කරලා ගනිං...පාලයො මයියොක්කා ගහක් දෙකක් උගුල්ලපං. ඩගී මහත්තයා  උපදෙස් දෙමින් මිදුල දෙසට යන විට ඌරු මස් හොද්ද ලිපෙන් බා ඇතිලියකින් වසා දමන්නට නවරත්න කටයුතු කළේය.

මිදුලේ පසෙක ඇටවූ දර ලිපක් මත හේනෙන් ගලවා කෑලි කල මඤ්ඤොක්කා හට්ටියක් පැසෙමින් තිබේ. ලිපට පහත් වී පිඹිමින් සිටි පාලයාගේ මුහුණ රතු වී ඇති බව නවරත්න එක්වරම හදුනාගත්තේය.

ඩගී මහත්තයා මම නාගෙන එන්නම් එහෙනං...නවරත්න සබන් පෙට්ටියත් බාල්දි කබලත් රැගෙන පැල් කොටයට තරමක් දුරින් තිබුන වගා ළිද වෙත ගියේ කඩිනමිනි.

හිස මත පතිත වෙන සෑම ජල බාල්දියක් පාසාම ඔහු කල්පනා කලේ හේනෙන් පලායන ආකාරයයි. එළඹෙන රාත්‍රිය ඒ සදහා වඩාත් උචිත යයි ඔහුගේ හිත කියයි.

ගතේ, හිතේ, වතේ තිබුන සියලු අපහසුතාවන් සිසිල් පැනින් ස්නානය කල පසු දුරු වී ගිය වගක් නවරත්නට දැනෙයි.

රෙදි ටික වනා දමා ඉස්තෝප්පු කෑල්ලට ගොඩවෙන විට ඌරු මස් හට්ටියට අමතරව මඤ්ඤොක්කා හැලියක්ද එහි වූ පැදුර මත සූජානම්ව තිබුනි. කොච්චි යොදා සකසා තිබූ කදිම කට්ට සම්බෝලයක් මෙන්ම කැන්ද කොළ කීපයක්ද ඒ අසලම තිබුනි.

රත්නයො...උඹ එනකං අපි සළු උනේ නෑ. මුදලාලි මහත්තයා එන්න රෑ වෙයි....අපි වැඩේ පටන් ගමු එහෙනං...උඹලටත් ඉදලා හිටලා ජොලියක් තියෙන්න එපායැ....හක්කේ දතක සිරවූ මස් කැබැල්ලක් ඇගිල්ලෙන් දවටාගන්නට වෙහෙසෙමින් ඩගී මහත්තයා කියයි.

ඩගී මහත්තයාගේ සුරතින් විවර වූ සීල් අරක්කු බෝතලය අතින් අතට රවුමට ගොස් නවරත්න අසල නතර විය. අවස්ථාවක් ආවොත් පැනගන්නට සිහි කල්පනාවෙන් සිටිය යුතු යැයි තරයේ අධිටන් කරගෙන සිටි නවරත්න තම වීදුරුව මත්පැනෙන් පුරවාගත්තත් එය පානය නොකර සිටීමට ඉටා ගත්තේය.

පැට්‍රෝල් මැක්ස් එළිය යට දුම්බර පැදුර උඩ ඩගී මහත්තයාගේ හඩ උස්ව නැගෙයි. ඔහු තමා ගැන කියනා පුරාජේරුවට හූ මිටි තබමින් මහත් රුචියෙන් කන් දී සිටින ඇන්තනියාට සහ පාලයාට නොපෙනෙන්නට තමාගේ වීදුරුවේ තිබෙන රහමෙර පිල් කොටයට උඩින් මිදුල වෙත යවන්නට නවරත්න සමත් විය.

පළමු බෝතලය පතුල දකින විට නවරත්න හැර අනෙත් අයට එහි ප්‍රතිඵල දැනෙමින් තිබුනත්...තමාගේ වෙනස නොපෙනෙන්නට නවරත්න තරමක් වැඩියෙන් වෙරි ඇගට ගත්තේය.

යකෝ රත්නයො...උඹට බීලා පුරුදු නැත්තං ඔහොම බොන්න එපා....හික්....තරමට බීහං...මොකද අද බිව්වා කියලා හෙට වැඩ නොකර ඉන්නයැ...හික්...ඩගී මහත්තයා ලග ලග වැටෙන ඉක්කාව දරාගනිමින් අමාරුවෙන් වචන අමුණයි.

රත්නයගෙ අත්දෙක තමයි අත්දෙක...අපේ එමලියා වත් ඒ කාලෙ මෙච්චර රහට ඌරු මස් හදන්නෙ නෑ යකෝ...ගෑවුන තැන කන්න පුලුවන්. ඇගිල්ලේ දැවටුන මස් හොදි ලෙව කමින් ඇන්තනියා කියන්නේ තමා අතහැර ගිය බිරිදගේ නමද එයටම ගාවමිනි.

දෙවැනි බෝතලයේ තවත් කාලකට වඩා නැත. ඔලුව බරවූ පාලයා දැනටම පිල් කඩට හේත්තු වී සිටී. ඩගී මහත්තයාගේ කටින් කුණුහරුප පිට පනියි.

උඹට කියන්න රත්නයො....ඒ කාලෙ මා එක්ක බුදියගන්න ගෑණු පොර කෑවා....හික්....

මයියොක්කා හට්ටියේ භාගයක් පමණ අවසන් වී තිබේ. ඩගී මහත්තයා දැන් හොදටම දොඩමළු වී සිටියි.

ඩගී මහත්තයා...මුදලාලිට කියලා...මට....

තොට යකෝ කී සැරයක් කියන්නද ? මම කිව්වනෙ උඹට...මම වෙලාව ආපුවහම මුදලාලි එක්ක කථා කරන්නං කියලා. උඹට කලින් මෙහෙ හිටිය උන් හොරෙන් පැනලා ගියා...උපන් දා ඉදලා මේ කැලේ කරක් ගහන ඇන්තනියට උන්ව හොයාගන්න එක මහ අමාරුවක්ද බං. මුදලාලි ඉස්සරහමයි ඇන්තනියා උන්ගෙ ඔලු කටු කුඩු කලේ ....උඹටත් ඒක කරගන්න ඕන නං ඕවා අහන්න පලයං මුදලාලිගෙන්.

තවත් මද වේලාවක් වල් පල් දොඩමින් උන් ඩගී මහත්තයා වාහනය තුලට වැදී එහි දොර වසාගෙන ගොරොද්දෙ අදින්නට විය. ඇන්තනියාද පැදුරේ පසෙක බෝතලය සමීපයේ නිදා වැටෙයි. ඔලු කටු කුඩු වුවත් මේ අවස්ථාවේ පලා යා යුතුම යැයි නවරත්නගේ සිත කියයි.

අතට අහු වූ ඇදුම් කඩමල්ලක් ඇදගෙන හනි හනික සූජානම් වූ නවරත්න ලා එළියෙන් පෙනෙන පැල් කොටය දෙස තවත් මොහොතක් බලා සිට ඇන්තනියාගේ තුවක්කුව දකුණතට ගෙන  වගා ළිද පැත්තෙන් ඈතින් පිහිටා තිබූ ඇළ මාර්ගයක් ඔස්සේ ඉදිරියට ඇදුනේය. මෙහි ගත කල  දෑ වසර පුරාවටම තමා මෙපමණ දුරක් පැමිණ නැති බව ඔහුට සිහිපත් වෙයි. හැම වේලේම කොටි හපුවෙකු මෙන් හේන පුරා තුවක්කුව දරාගෙන කැරකෙන ඇන්තනියා අද නිදාගත්තේ තමාගේ පූරුවේ පිනකට යැයි නවරත්නට සිතුනේය.

කළුවරේ හෝරා කීපයක් කටු සහිත පදුරු වල පැටලෙමින්, ගල් තලා මත ලිස්සා යමින් ගැහෙද හදවත වාරුකරගෙන නිදහස සොයාගිය නවරත්න අවසානයේ මහා මාර්ගයක් අසලට ලගා වීමට සමත් විය.

බස් රථයක යාම තමාගේ ආරක්ෂාවට තර්ජනයක් විය හැකි යයි සිතූ ඔහු පරණ තාලේ ලොරියකට අත දිගු කලේ අරමුණකින් නොවේ. කදුරුවෙලට යන්නට අවැසි වුවත් ලොරිය යන්නේ කොළඹට පමණි. එතැන් සිට ඉතිරි මග කෙසේ හෝ යන්නේ යයි අධිටන් කොට ඔහු ලොරියට නැගුනේය.

දෑ වසරක්....කල්ප ගනනක් ලෙස නවරත්නට හැගෙයි. මේ ගුරුපාරේ පද්මිණි සමග හුදකලාවේ දොඩමළු වූ යටගිය දවසක අසිරිය ඔහුගේ මුහුණට ආරූඩ වෙයි. අනේ පද්මිණි මේ අවුරුදු දෙකේ කොහොම ජීවත් වෙන්න ඇත්ද ? මම කියන දේවල් ඔයා විශ්වාස කරයිද ? ඔහුගේ සිතේ නොයෙක් ගැටලු ඇති වී සැනින් නැතිව යයි.

පද්මි...ඔයා මට ගොඩාක් අාදරෙයිද ? 

ඔව් රත්තරනේ....මම ඔයා ගැන මිසක වෙන කෙනෙක් ගැන කවදාවත් හිතන්නෙ නෑ...ඇත්තමයි සත්තයි....

ඇය එසේ කියූවේ තමා පසු කරයන මාර ගස් සේවනේ සිටි දිනෙක බව නවරත්නට සිහිවෙයි.

දැන් ඉතින් තවත් මද දුරකි. ඇගේ නිවස පෙනෙන තෙක් මානයේ මද වේලාවක් නැවතී සිටි ඔහු සිත අධිෂ්ඨානයෙන් පුරවාගෙන මිදුලට පිවිසියේය.

පද්මිණි...පද්මිණි....

අම්මේ.....කවුද ඇවිල්ලා කථා කරනවා...මම බබාට කිරි දෙන ගමන්, පොඩ්ඩක් බැලුවා නං....

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.