91 දඹුල්ලේ ටිකට් කැඩුවෙමි

ඒ 2004 වසරයි. සිරා කොලුවා උසස් පෙළ විභාගයෙන් අනතුරුව පරිගණක අධ්‍යාපනය ලබමින් සිටි සමයකි. පාඨමාලාව පැවැත්වෙන්නේ සති අන්තයේ බැවින් සතියේ දින වල ඇති පදමට විවේකය තිබුනේය. ඒ විවේකයෙන් වැඩි හරියක් වැය වුනේ හැන්දෑ කොරේ සිදුකල ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව වෙනුවෙනි. සැහැල්ලු පන්දුවෙන් සිදුකල මේ ක්‍රීඩාව තුල සිරා කොලුවාගේ හැකියාවන් මොනවට ප්‍රදර්ශනය වූ නිසාම අසල්වැසි ගම්මාන වලින්ද ඇතැම් විටක කොලු කුරුට්ටන් මා සොයා පැමිණියේ මුදල් ඔට්ටුවට ක්‍රීඩා කරන තරග වලදී ඔවුන්ගේ කණ්ඩායමට මා ඇතුල් කරවා ගැනීමටයි.

වමතින් පිත්ත හසුරන මගේ භූමිකාව මේ අයට ඉතා වැදගත් වූයේ වමත් පිතිකරුවන් එකල අප ගම්මානය අවට කණ්ඩායම් වල ඉතාම දුලබ වූ හෙයිනි. අප ක්‍රීකට් ක්‍රීඩා කලේ බොහෝ විට පොල් වත්තක් හෝ ඉදිකිරීමක් කර නොතිබූ හිස් ඉඩම් වලය. එම ස්ථාන ආශ්‍රිතව නිතර ක්‍රීඩා කල කණ්ඩායම් වල වමත් පිතිකරුවන් නොමැති නිසා මේ බොහෝ ස්ථාන වල වමතින් පිත්ත හසුරුවන අයගේ පාදය පැත්තේ හතරේ සීමාව බොහෝ මෑතින් පිහිටුවා තිබුනි. එවැනි තැනක තරගයට යන විටෙක වමත් කරුවන් එකෙක් දෙන්නෙක් කණ්ඩායමේ සිටියා නම් හතරේ, හයේ ඒවායින් ලකුණු මල්ලට සෑහෙන වාසිදායක තත්වයක් ගෙන දීමට හැකි වීම වමත් කරුවන් කෙරේ වැඩි වාසියක් එකතු කල කාරණය විය.

මේ ගමන් මග තුල මට හමුවූ හොද මිතුරෙකු ලෙස රවී මලයා හදුන්වා දිය හැක. අපි පන්සලේ පාඩම් කල කාලයටත් පෙර සිටම ඔවුන්ගේ කණ්ඩායමේ නිත්‍ය සාමාජිකයකු තරමට සිරා කොලුවාව පිළිගැනීමට ඒ අය කටයුතු කලෝය. අප පාඩම් කල පන්සල පිහිටා තිබුනේද රවී මලයාගේ ගම් පියස තුලයි.

එක් දිනක් ක්‍රීඩාව නැවතී හාත්පස අදුර වැටී තිබූ වටපිටාවක රවී මලයා මා කරා අවුත් වට පිට බලා සිහින් හඩින් පුවතක් සැල කලේය.

අයියා...ඉන්ටර්නැෂනල් ක්‍රිකට් මැච් වල ටිකට් විකුණන කේස් එකක් තියෙනවා...දඹුල්ලෙ ග්‍රවුන්ඩ් එකේ. අපිට තව දෙන්නයි අඩු, කැමතිද සෙට් වෙන්න....කන්න බොන්න ඔක්කොම දීලා දවස් ගානට පඩියකුත් ගෙවනවා...SSC ක්ලබ් එකේ මැනේජර් කෙනෙක් ඉන්නවා අපේ තාත්තා අදුනන...එයා තමයි අපිව භාරව යන්නෙ.

රවී මලයා මට සැලකලේ මසුරං පුවතකි. එකල ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාව හා යාවජීව ලෙසින් කම්පනය වූ හදවතක් තිබූ සිරා කොලුවාට මෙවැනි යෝජනාවක් පිළිබද දෙවරක් හිතන්නට කාලය අවැසි වූයේ නැත.

එකෙන්ම මම එනවා මලයො....මගේ නම දාගනින්...

රවී මලයාගේ පියාණන් ගමේ කොල්ලන් විසින් හැදින්වූයේ කඩේ මාමා ලෙසයි. ඈත අතීතයේ ඔවුන්ගේ නිවෙසට යාබදව සිල්ලර කඩයක් පවත්වාගෙන යාම එයට හේතු භූත විය. කඩේ මාමා මගේ පියාගේද හොද මිතුරෙකු බව මා දැනගත්තේ තවත් කලක් ගත වූ පසුවය. ඉස්සර දිනයක මේ දෙදෙනාම රජයේ සේවයට මහව දුම්රියේ ගමන් කොට ඇති අය වූහ.

ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් තරග වල ප්‍රවේශපත්‍ර නිකුත් කිරීමේ රාජකාරියට තාවකාලික පදනම යටතේ සේවකයන් සොයා ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් ආයතනය තරගාවලියෙන් තරගාවලියට එකල කොන්ත්‍රාත්තුවක් නිකුත් කලේය. එම කොන්ත්‍රාත්තුව ක්‍රිකට් ආයතනයේම ඉහළ නිලධාරියෙකු විසින් ලබාගෙන උප කොන්ත්‍රාත්තුවක් ලෙස SSC ක්‍රීඩා සමාජයේ රවී මලයාගේ පියා හා හිතවත් කළමණාකාර තුමාට ලබා දී තිබේ. ඔහුගේ මානව සම්පත ලෙස දැන් ටිකට්පත් නිකුත්කරන්න යන්නේ රවී, මා ඇතුලු ක්‍රිකට් උණ දරුණු ලෙස වැලදුනු කීප දෙනෙකි. මේ අය අතරින් මිහිර අයියා  සහ රයන් මලයා කැපී පෙනෙයි. මේ කියන චරිත වටා ඇති අවශේෂ කථා මේ සටහනේ අතැම් තැනකින් ඉදිරියේදී මතුවිය හැක.

ප්‍රවේශ පත්‍ර රාජකාරියට පිටත්වන දිනය උදාවෙන තුරු සිරා කොලුවාට දැන් ඉවසුමක් නැත. නිතර රූපවාහිනියෙන් දකින  අපගේ වීරයන් වූ ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන් හැබැහින් දකින්නට ලැබුනු මේ අවස්ථාව ඉතාම වටිනා එකක් ලෙස එකල මට දැනුනේය. මගේ පාසල් මිත්තරයෙකු වන කුලේ එකල ජාතික ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ නවක ක්‍රීඩකයෙකු ලෙස ක්‍රීඩා කරමින් සිටියේය. ඒ නිසාම මේ ගමනට පුංචි පහේ ලෙංගතුකමක්ද එකතු වී තිබේ.

මම හැමදාමත් කියන්නා සේ කාලය ටික් ටික් හඩින් ගත වීමෙන් අප නඩය දඹුල්ල බලා පිටත්වන දිනය උදා විය. එදින උදෑසනම දෙමාපියන් නැමද, දින ගණනාවකට අවශ්‍ය අැදුම් කැඩුම් බහාලූ ගමන් බෑගයක් උරහිසේ දරාගෙන  අනෙකුත් කොලු කුරුට්ටන් සමග කොළඹ 7 ශ්‍රී ලංකා ක්‍රිකට් මූලස්ථානයට යන විට අපගේ නිලධාරියා ලෙස කටයුතු කරන්නට නියමිතව සිටි පෙරේරා මහතා එහි විය. විශාල කාඩ්බෝඩ් පෙට්ටි කීපයක ඒ ඒ තරග වලට අදාළ ටිකට් පත් වෙන වෙනම අසුරා සීල් තබා තිබූ අතර අවශ්‍ය කටයුතු සියල්ල නිම කල පසු ඒවා රැගෙන වෙනම වාහනයක් තවත් කීප දෙනෙකු සමග දඹුල්ල බලා ඉගිලුනේය. ඒ සමග පෙරේරා මහතාද ඉගිලුනේ.... ඕගොල්ලො එහෙනං බස් එකේ දඹුල්ල පිට්ටනියට එන්න...අද වාහන එකක්වත් දෙන්න විදියක් නෑ....හැම එකම එක එක වැඩ වලට ගිහින්....එහෙදි අපි හමුවෙමු යනුවෙන් පවසමින් හා ගමන් වියදම අප අතට පත් කරමිනි.

එතැන් සිට ගුණසිංහපුර බස් නැවතුම වෙත ගමන් කර එහි සිට අනුරාධපුරය බලා යන ඩී.ඇස් ගුණසේකර බස් රථ සේවයට අයත් රථයක්ම සොයා නැගුනේ අප කණ්ඩායමේ සිටින මිහිර අයියා කාලයක් මේ සමාගමේ රියදුරෙකු ලෙස සේවය කර තිබීමත්, දුර ගමන් යද්දී විදුලි වේගයෙන් ඔවුන්ගේ බස් රථ ධාවනය වන බවට තිබූ කීර්ති නාමයත් නිසාය.

බස් රථයට නැගුන සැනින් කොන්දොස්තර අයියා අපිට බොහෝ සේ කුළුපග වූයේ අප යන්නේ අන්තර්ජාතික ක්‍රිකට් තරගාවලියක රාජකාරී සදහා බව දන්වා සිටීම නිසාය. රියදුරු තැනද වෙනසක් නැත. ඔහු අප කැමති ගීත බස් රථය තුල වාදනය කලේය. බස් රථයේ මැද කොටසේ එක ලග කිට්ටුව ආසන කීපයකට අපේ උන් බර දී තිබේ. බස් රථය පිම්මේ  අනුරාධපුරය බලා ධාවනය වෙයි. රියදුරු තැන එන්ජිමට සැර දමන විට සයිලන්සරය කම්පනය වීමෙන් නැගෙන හඩ උස්ව ඇසෙයි. මේ ගොල්ලො  ෆුල් ටෑන්ක් ඩීසල් ගහද්දි පෙට්‍රල් ලීටර් දෙකක් විතර ගහනවා. අපි නොදන්නා ජාතක මිහිර අයියාගේ ශ්‍රී මුඛයෙන් එළියට පනියි.

එකල අප භද්‍ර යෞවනයෝ වූයෙන් මේ ගමන ඉතාම චමත්කාර ජනක එකක් වූ බව මට මතක තිබේ. නඩයේ සිටින සියල්ලන්ම සැහැල්ලු පන්දුවෙන් ක්‍රීඩා කරන උන්ය. බස් රථය සෑහෙන දුරක් ගෙවූ පසු එක එකාගේ කථා පෙට්ටිවල පියන් විවර වී ඇති සෙයකි. දැන් මෙහි හෙට පැවැත්වෙන දිවා රාත්‍රී තරගයේ ටිකට් පත් නිකුත් කරන්නට යන එකෙක් නැත. සියල්ලෝම යන්නේ ක්‍රීඩකයන් ලෙසය. එක එකා බොරු ගොතා බස් රථයේ සෙසු මගීන්ට ඇසෙන සේ බස් රථය මැදට අත හරියි.

මේ කියන කාලයේ ශ්‍රී ලන්කන් ගුවන් සේවයේ සේවය කල ටිරෝන් නැමති වැඩිමහලු සහෝදරයෙකුද රවී මලයා සහ ඔහුගේ පියා සමග තිබූ හිතවත්කමක් මත මේ නඩයට එකතු වූයේ කොළඹිනි. ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාවට තිබූ කැමැත්ත නිසාම රාජකාරී ස්ථානයේ නිවාඩු ලැබ ඔහු මේ යන්නේ විනෝද ගමනකි. ටිරෝන් අයියා බැලූ බැල්මට විදේශිකයෙකු මෙනි. හෙතෙම ඉතාම පැහැපත් සමක් ඇති, දේහදාරී බොහෝ සේ කඩවසම් අයෙකි. චතුර ලෙස ඉංග්‍රීසි භාෂාව කථා කල හැකි ඔහුද දැන් කොලු නඩය සමග බස් රථයේ මැද කොටසේ අසුන් ගෙන සිටියි.

රවියා...උඹ හෙල්මට් දෙකම බෑග් එකට දාගත්තද...අද නම් හොදටම පරක්කුයි බං...දැන් ප්‍රැක්ටිස් පටන් අරගෙනත් ඇති...බලහං අන්තිම මොහොතෙ අපිට යන්න තිබුන වාහනේ කැඩුනනෙ.....

මචං අද නම් මූඩිගෙන් කුණු බැනුම් ෂුවර්...පිට්ටනිය වටේට රවුම් කීයක් දුවන්න කියයිද දන්නෙ නෑ. ඩිප්ස් ගහලා බෝල් කරන්න පුලුවන් වෙයිද මන්දා...මගේ බෝල් ගාඩ් එක බෑග් එකට දැම්මද මතකත් නෑ බං...

එකල ජාතික ක්‍රිකට් කණ්ඩායමේ පුහුණුකරු වූයේ ඔස්ට්‍රේලියානු ජාතික ටොම් මූඩියි.

මෙවැනි දෙබස් තුලින් බස් රථයේ මගීන්ට මේ යන්නේ හෙට තරගයට ක්‍රීඩා කරන ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන් පිරිසක් බව ඒත්තු ගන්වන්නට පිරිසට අවශ්‍ය වී තිබේ. කණ්ඩායම භාරව යන කළමනාකරුවා මෙන් ටිරෝන් අයියා සිටින නිසාත්, ක්‍රිකට් ආම්පන්න රැගෙන යන ගමන් මලු වැනි විශාල ඒවා අපේ උන් සතුව තිබූ හෙයිනුත්, කීප දෙනෙකු හොදින් වැඩුනු ශරීර ඇත්තන් වීමත් නිසාම මගීන් මේ බස් යම් තරමකට විශ්වාස කල බවක් මගේ අක්මාවට වැටහිනි.

ඒ අතර තුර කාලයේ අවට අසුන් වල සිටින ඇතමෙකු සමග අපේ උන් අදහස් හුවමාරු කරගනිමින් සිටියි. ඇන්ටි....මේ තමයි නුවන් කුලසේකර...ලගදි ටීම් එකට ආවෙ...ඔයාට ෂුවර් නැත්තං හෙට ටීවී එකේ මැච් එක බලන්නකො මෙයා අනිවාර්යෙන්ම ඉන්නවා.

මේ කථාව සැබැවින්ම කුලයාට කිව්වා නම් ඔහු හඩ නගා සිනාසෙනවාට වඩා දෙයක් නොකරන බව මම අත්දැකීමෙන් දනිමි. ඔහු එතරම් නිහතමානී තැන්පත් ක්‍රීඩකයෙකි, අපගේ මිතුරෙකි.

ටිරෝන් අයියා...කෝල් එකක් දීලා කියන්න අපි ලගම එනවා කියලා...නැත්තං ප්‍රශ්න ඇති වෙයි. ටිරෝන් අයියාද මේ කෙබර වලට ගැලපෙන සේම සිනහව සගවා පිළිවදන් සපයයි. ඔහු කාටදෝ ජංගම දුරබණුවෙන් ව්‍යක්ත ඉංග්‍රීසියෙන් අමතයි. මගීන් දැන් දැන් අපේ කථා යම් දුරකට විශ්වාස කරන තරමට පැමිණ සිටිති.

පුතේ...මගෙත් හොද ලස්සන දුවලා දෙන්නෙක්ම ඉන්නවා...කුලේ ගැන පැවසූ පසු රථයේ අසුන් ගෙන සිටින එක්  මහත්මියක් අපේ එකෙකු සමග නව සංවාදයකට මුලපුරා තිබේ.

ඒ දෙන්නත් ක්‍රිකට් ගහන අයට හරිම කැමතියි. මම ගෙදර ගියාම කියන්නං....ක්‍රිකට් ගහන පුතාලා ටිකක් යන්න හිටිය වාහනේ කැඩිලා කොළඹ ඉදලා මම ආපු බස් එකේම ආවා කියලා.

ඔයින් මෙයින් පැය කීපයක් තුල දඹුල්ල ප්‍රදේශයට ලගා වන්නට අපට හැකි විය. දඹුල්ල ක්‍රීඩාංගනය ඉදිරිපිට බස් නැවතුමක් නැතත් බස් රථයේ සේවක දෙපල සමග අප ඇතිකරගෙන තිබූ මිත්‍රත්වය නිසාම රථය ක්‍රීඩාංගනයේ ප්‍රධාන පිවිසුම අසල නවතා කොලු රැළ මෙන්ම ගමන් මලුද රථයෙන් ඉවත් වන තුරු ඔව්හු ඉවසීමෙන් බලා සිටියහ.

බස් රථයෙන් බසින අවස්ථාව වන විට සිහින් අදුරක් ක්‍රීඩාංගනය අවට පරිසරය ගිලගනිමින් තිබූ අතර ක්‍රීඩාංගනයේ යෝධ පහන් කණු තම ආලෝකය විහිදුවමින් නැගී සිටි අන්දම ප්‍රධාන මාර්ගයට කදිමෙට දර්ශනය විය.

ක්‍රිකට් ආයතනය විසින් අපගේ නවාතැන් පහසුකම් සියල්ලටම අනුග්‍රහය දක්වා තිබුනි. ඒ අනුව ක්‍රීඩාංගනය අසලම තිබූ නිවෙසක අප වෙනුවෙන් ඒ කටයුතු සූදානම්ය. අතුරු මාර්ගයක මීටර් 200 ක පමණ දුරක් ගමන් ගත් පසු එහි පිවිසීමට අපට හැකි විය. අප එහි යන විටත් ඉන්දියානු පුවත්පතක ක්‍රීඩා මාධ්‍යවේදීන් කීප දෙනෙකුද එම නිවසේම නවාතැන් ගෙන සිටියහ.

මේ නිවසේ හිමිකරුවා වූ තිලක් අයියා සහ ඔහුගේ බිරිද ගම්මානයේ සුවද රැගත් සැබෑම ලෙංගතු අයවලුන් වූහ. ඔවුන් ඉතාම ගෞරවයෙන් අප පිළිගෙන අපගේ අඩුම කුඩුම තැන්පත් කරන්නටද සහයෝගය දුන්හ. ඔවුන්ගේ මිදුලද දහවල් මෙන් එළිය වැටී තිබේ. ක්‍රීඩාංගනය අසලම මේ නිවස පිහිටා ඇති හෙයින් ක්‍රීඩාංගනයේ විදුලි ධාරා මිදුල වෙත යහමින් පතිත වෙයි.

පෙරේරා මහත්තයත් දැන් ටිකක් වෙලා පිට්ටනියට ගිහින්...ඕගොල්ලො ආවම කාමර පෙන්නලා ඇගපත හෝදාගන්න කියලා කියන්න කිව්වා. මල්ලිලා ඇගපත හෝදගන්න එහෙනං...කොළඹ ඉදන් ඇවිල්ලා මහන්සිත් ඇති නොවැ. ඕගොල්ලො ඒ වැඩ ටික අවසාන කරනකොට අපි කෑම ලෑස්ති කරලා තියන්නම්,

ඉබ්බන්කටුව වැවෙන් එන්නේ ඉතාම සිහිල් සුලගකි. අප දැන් නවාතැන් ගෙන සිටින නිවසේ සිට වැව වෙත ඇත්තේද මද දුරකි. එකා පසු පස එකා බැගින් ගමන් වෙහෙස දඹුලු වතුරෙන් නානකාමරයේ වතුර මල අභියසදී අවසන් කොට පිරිස නැවතත් මිදුලේ එකිනෙකාට සම්මුඛ වී සිටිති.

අයියෙ අපි පිට්ටනිය පැත්තෙ ගිහිල්ලා එන්නද ? කොහොමද යන්නෙ...රවි මලයාට විදුලි එළි මධ්‍යයේ සුරපුරක් සේ පෙනෙන දඹුල්ල ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාංගනයට පිවිසෙන තෙක් ඉවසුමක් නැත.

ඔය ඉස්සරහින් පේන කම්බි වැටේ පොඩි කපොල්ලක් හදලා ඇති එතනින් යන්න...පිට්ටනියෙ වැඩ කරන අයට අපි ඇතුලෙ කඩයක් කරනවා. ඒ නිසයි ඒ විදියට කපොල්ලක් තියාගන්න අපිට අවසර දීලා තියෙන්නෙ.

ඉබ්බා දියට දමන්නදෝ ඇසූ කලා ඇන්නෑවේ කිව්වා සේ මිටින් හල කුරුල්ලන් මෙන් අපේ කොලු රංචුව දැන් කම්බිවැටෙන් ක්‍රීඩා පිටියට ප්‍රවිශ්ඨ වෙමින් සිටිති. කම්බි වැට අද්දරටම වෙන්නට කටු මැටි බිත්තියෙන් මෙන්ම පොල්අතු සෙවිලි කරන ලද වහළයකින්ද සමන්විත අහිංසක කඩයක් අප ඉදිරියේ විරාජමානව සිටියි.

ඒ වට විට සිරා කොලුවා ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් තරග කීපයක් කොළඹ ක්‍රීඩාපිටි වල නරඹා තිබුනු හෙයින් එම ක්‍රීඩාංගන වල ආරක්ෂක විධි විධාන ගැන අවබෝධයක් තිබුනි. ලෙහෙසියෙන් පහසුවෙන් කෙනෙකුට ක්‍රීඩාංගනයට පැමිණෙන්නට නොහැක. නමුත් ගම්මානයක් මැද පිහිටා තිබෙන මේ ජාත්‍යන්තර ක්‍රීඩාංගනයේ එවැනි කිසිවක් නැත. අඩුම තරමේ ආරක්ෂක නිළධාරියෙකු හෝ පෙනෙන්නට නැත. පුදුමයෙනුත් පුදුමයකි.

තවත් මොහොතකින් ක්‍රීඩා පිටිය ආසන්නයටම ගොස් ඒ දසුන දෙස නෙත් නොපියා බලා සිටින්නට අපට හැකිවිය. ඔස්ට්‍රේලියාවෙන් ගෙන්වන ලද විශේෂ තණකොළ වර්ගයක් වවා තිබූ මේ ක්‍රීඩාංගනයට විදුලි ආලෝක ධාරා පතිත වූ කල මැවෙන දසුන එතරම්ම රමණීය එකකි. මා ලංකාවේ ඇවිද ගිය ජාත්‍යන්තර ක්‍රිකට් ක්‍රීඩාංගන අතරින් අවිවාදයෙන්ම සුන්දරම ක්‍රීඩාංගනය දඹුල්ල ක්‍රීඩාංගනයයි. එකල හම්බන්තොට සහ පල්ලෙකැලේ ක්‍රීඩාංගන ඉදිකර නොතිබුනි.

දඹුල්ල ක්‍රීඩා පිටියේ එක් අන්තයකින් ඉබ්බන් කටුව වැව හරි අපූරුවට පෙනෙයි. දිය රැළිති මද සුළගේ නැගෙන අන්දම විටින් විට දර්ශනය වෙයි. ඒ සුළගේ ඇත්තේ පුදුමාකාර සිසිලකි. ඇතැම් විටෙක එය දරා ගැනීමට අපහසු තරම් චණ්ඩ ස්වරූපයක් ගනියි. මේ ක්‍රීඩාංගනයේ ප්‍රධාන නැරඹුම් අට්ටාලය පස් මහල් එකකි. මගේ මිත්තරයකුගේ සොහොයුරෙක් ඉංජිනේරුවකු ලෙස මේ ව්‍යාපෘතියේ සේවය කල අතර ඉදිකිරීම් අතර තුර උස් ස්ථානයක සිට වාර දෙකකදී දෙදෙනෙකු ඇද වැටුනු බවත්, එක් අයෙකුගේ සිරුර පසාරු කරගෙන යකඩ කූරක් ගොස් තිබූ වටපිටාවක එම කූර සහිතවම රෝහල වෙත රැගෙන ගිය බවත්, මේ දෙදෙනාම ජීවිත බේරාගත් බවත් කලකට පෙර මා අසා තිබුනි. ඒ දැවැන්ත ක්‍රීඩාගාරය පාමුල දැන් මම සිටගෙන සිටිමි.

අපගේ ජාතික ක්‍රිකට් කණ්ඩායම ඒ වන විටත් සිය අවසන් පුහුණුවීම් වල නිරත වන අයුරු පෙනෙයි. රූපවාහිනියෙන් අප දකින ක්‍රිකට් විරුවන් දැන් අපේ ඇස් ඉදිරිපිට ජීවමානව සිටිති. එකල කණ්ඩායමේ නායකයා ලෙස කටයුතු කලේ මාවන් අතපත්තු නම් අග්‍රගණ්‍ය පිතිකරුවායි. ඔහු තම සගයින් කාර්යක්ෂමව විවිධ කාර්යයන් උදෙසා මෙහෙයවයි. ඒ අතරතුර මගේ පාසල් මිත්‍රයා කුලයා සොයා මගේ නෙත දිව යයි. ඔහු තනතිල්ලේ පන්දුවට පහර දෙන අයුරක් දිස් වෙයි. පාසලේ ලණු පැදුරේ අඩු පහසුකම් මැද කුලේ ක්‍රීඩා කරපු අතීතයත්....උසස් පෙළ වාණිජ අංශයේදී මෙන්ම පුද්ගලික පන්ති තුල ඔහු අප සමග කාලය ගත කල වකවානුවත්, පාසල් ජීවිතයෙන් පසු ක්‍රිකට් අඩුම කුඩුම සහිත විශාල මල්ලක් උරහිසේ දරාගෙන ගම්පහ දුම්රියපලෙන් කොළඹ බලා ක්‍රීඩා සමාජ පුහුණුවීම් සදහා ගිය ආකාරයත් මට මෙනෙහි වෙයි.

මල්ලිලා මොකද ඔතන....උස් හඩකින් එක්වරම එලෙස ඇසූයේ කවුදැයි අපි සියල්ලෝ විපිලිසරව බැලුවෙමු. හෙතෙම හදුනාගන්නට අපහසුවක් නැත. ටෝනි ග්‍රේග් නම් අසහාය විස්තර විචාරකයා විසින් ලිට්ල් කලූ යනුවෙන් අලුත් නමක් බෞතීස්ම කල ඔහු පිත්තක් අතැතිව අප ඉදිරිපිට සිටියි.

මල්ලිලා බහිමු පිට්ටනියට...ලෝක පතල නමක් ඇති මුත් රොමේෂ් කළුවිතාරණ යනු කෙතරම් ලෙංගතු නිහතමානී ක්‍රීඩකයෙක්දැයි මම හරියටම දැනගත්තේ එදා කීවොත් එහි වරදක් නැත. ඔහු එතරම්ම ලෙංගතු චරිතයකි. ආඩම්බර කමක් ගෑවිලාවත් නැත.

ඉතින්...කට්ටිය මොකද කරන්නෙ...පිට්ටනියෙ වැඩ කරනවද ඕගොල්ලො....හෙතෙම අපෙන් ප්‍රශ්න කරයි....අප ආ කාරිය පිළිබද අප ඔහු දැනුවත් කලෙමු. ආ එහෙමද....එතැනින් පසු අප කල සුහද කථා බහ අතර තුර මම මගේ මිත්තරයා වන කුලේ ගැනද කීවෙමි.

මගේ ඉස්කෝලෙ යාලුවෙක් නුවන් කියන්නෙ.

කවුද සොයිසද ? එකල නුවන් සොයිසාද කණ්ඩායමේ ක්‍රීඩා කලේය.

නෑ නෑ...අලුතින් ටීම් එකට ආව නුවන්.....

ආ ගම්පහ මල්ලි නේද.... මල්ලිලා හාඩ් බෝල් ද සෙල්ලම් කරන්නෙ සොෆ්ට් බෝල්ද ?

කාලයක සිට අප දැන උන් අයෙකු මෙන්  කලූ අප සමග දොඩමළු වෙයි. ඊට යාබදව සිට වේග පන්දු යවන රුචිර පෙරේරා අප සමග වරින් වර විහිලුවක් තහලුවක් කරයි. ඔහුද ඉතාම නිහතමානී, විනෝදශීලී  චරිතයකි.

දැන් අප සිටින්නේ ක්‍රීඩා පිටිය තුලයි. අප ඉදිරිපිට රොමේෂ් කළුවිතාරණ නැමති අසහාය ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයා සිටියි. සනත් කලූ සුසංයෝගයේ එක් පුරුකක් ලෙස අපේ හදවත් වල විශාල ඉඩක් ඔහු වෙනුවෙන් වෙන් වී තිබේ.

කලු වෙත යෝකර් එල්ලයේ පන්දු දමා ගසමින් සිටියේ ජාතික කණ්ඩායමේ Baggage Boy  ලෙස කටයුතු කරමින් සිටි නිමල් අයියාය. කලූ දර්ශනීය පහර කීපයකින් මේ පන්දු වලට සිත් සේ සලකයි.

එක් වරම බිම වැදී ඉහල නැගුන පන්දුවක් කලූගේ තහනම් කලාපය දෙසට ඇදුනේය. බඩ පිනුමක් වැනි එකක් ගසා එයින් බේරුනු ඔහු පන්දුව එවූ නිමල්ගෙන් සිනා මුසුව විමසූයේ, ඈ බං...නිමල්... උඹ මාව මරන්නද හදන්නේ යනුවෙනි. මා සිතනා ලෙසට කලූ ඉන්නට ඇත්තේ බෝල් ගාඩ් නොමැතිවය.

මා හට මතක තිබෙන පරිදි මේ තරගාවලිය තුන් කොන් එකකි. ඔස්ට්‍රේලියාව සහ කොදෙව්වන් ප්‍රතිවාදී කණ්ඩායම් වූහ. වරක් කලුගේ පිත්තේ ගැටුන පන්දුවක්, කවුරුත් දන්නා ලෙසට කීවොත් ටිප් කැච් එකක් ලෙසට පසුපසට ගලා ගියේය.
ඒ සමගම රවියාගේ කට ඇරිනි.

අයියෙ හෙට මැච් එකේදි එහෙම ඕවා දෙන්න එපා...ඕක කෙලින්ම ගිල්ක්‍රිස්ට්ගෙ අතේ....

ඌට දෙයි මම....බලා ඉදපංකො....කලුට සීතල වැඩි නිසාදෝ පුලුන් කැබලි දෙකකුත් කනේ ගසා ගත්වනමය.

මල්ලිලා රවුමට ඉන්න...හෙතෙම අප සියල්ලෝම රවුමක් මෙන් රදවා ඒ මැදට පැමිණියේය. දැන් බෝලෙ දමලා ගහන්න...ඔහු වෙත යවන පන්දුව ඔහු ක්‍රමානුකූලව පිළිවෙලට එකිනෙකා වෙත එවයි...ඇතැම් විටෙක ඉතාම වේගයෙන් පන්දුව අප වෙත ඇදී එයි.

වතාවක් රවියාගේ අත්ල පැලෙන්නට තරමේ වේගයකින් පන්දුවක් අතේ වැදින. නමුත් මේ ගෙවෙන නිමේෂයේ සුන්දරත්වය නිසාම රවියාට වගේ ගනනක් නැත. අපේ රවුමට පිටතින් කුමාර් සංගක්කාර දැන් නිමල් අයියා සමග පුහුණුවනු පෙනෙයි. ඔහුට එකල දිගු කෙස් වැටියක් තිබූ බව මට මතකය. වැඩි කථාබහක් නැති නිහඩ පුද්ගලයෙකු වූ සංගා අප පන්දුවක් අහුලා දුන් කලෙක Thank you  යනුවෙන් පමණක් කීවේය.

තවත් මොහොතකින් මගේ මිත්‍රයා කුලේ තම පුහුණුවීම් අවසන් කර හතර සීමාව දෙසට එමින් සිටියේය. මා එක්වරම ඔහුගේ නම හඩ නගා කීවෙමි. අඩේ උඹ මෙහෙ..ඔහු පරණ මිත්‍රයාමය...වෙනසක් නැත. ආගිය තොරතුරු විමසන අතරේ රවියාගෙන් කුලයාට ගැටලුවකි.

අප මිත්‍ර කුලේ උසස් පෙළ ලියූ 2001 වසරේදී මිතුරන් සමග පාසලේ බුදු මැදුර අභියස.
හැකිනම් ඔහු හදුනාගන්න. සිරාගේ කාමරෙන් ඔබ කියවූ ඔටුවාද මෙහි වෙයි. 

අයියා ඕගොල්ලො අදින ටී ෂර්ට් එකක් දෙන්නකො....

මට වැඩිපුර එකක්වත් නෑ බං.

එතැන් සිට තවත් විනාඩි කීපයක ඇවෑමෙන් කුලේ අපෙන් සමුගත්තේය.

විස්සයි විස්ස ලෝක කුසලාන ජයෙන් පසු නැවත පාසල් ගිය කුලේ

කුලේගේ මුල්ම පුහුණුකරු, කණිෂ්ක අයියා...(දරුවා අතැතිව)
තිරය පිටුපස මේ චරිත ඔබට පෙන්වීමට මේ ඡායාරූප පසුව එකතු කලෙමි.

මාස්ටර් බ්ලාස්ටර් සනත් අප දෙසට එමින් සිටියේය. තට්ටය දිලිසෙන නිසාම ඔහු හදුනාගැනීම ඉතාම පහසුය. ඒ නැතත් දකුණතේ ඇති පිරිත් නූල් කන්දරාව ඒ සනත් බව අපට සන් කරයි. එකල අපේ ආදරය වැඩියෙන්ම දිනාගත් ක්‍රීඩකයා ඔහු යැයි කීම අතිශෝක්තියක් නොවේය. පුද්ගලිකව මාගේ ප්‍රියතම ක්‍රීඩකයා වූයේද සනාය. කම්මැලි ගමනින් කලූ ආසන්නයට පැමිණි සනා දැන් අපේ ක්‍රීඩාව දෙස බලා හිදියි.


ඊට පස්සෙ මක්ක උනාද ? 

මතු සම්බන්ධයි.

මම කාමරේ අරින සිරා කොලුවා.

ප.ලි

එකල අද මෙන් කැමරා සහිත ජංගම දුරකථන හෝ ඩිජිටල් කැමරා තිබූ යුගයක් නොවූ හෙයින් මේ මතක සටහන් වල කිසිදු ඡායාරූපයක් නැත. ලෝක පූජිත ක්‍රිකට් ක්‍රීඩකයන් රැසක් සමග දොඩමළු වෙන්නට අපට හැකි වුවද ඒ සියලු මතකයන්, මතකයක් පමණක්ව ඉතිරිව තිබේ.